Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Marco Bellocchio
‹Zdrajca›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZdrajca
Tytuł oryginalnyIl traditore
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery3 lipca 2020
ReżyseriaMarco Bellocchio
ZdjęciaVladan Radovic
Scenariusz
ObsadaPierfrancesco Favino, Luigi Lo Cascio, Fausto Russo Alesi, Maria Fernanda Cândido, Fabrizio Ferracane, Nicola Calì, Giovanni Calcagno, Bruno Cariello
MuzykaNicola Piovani
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiBrazylia, Francja, Niemcy, Włochy
Czas trwania145 min
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Cinergia 2019: Skruszony
[Marco Bellocchio „Zdrajca” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Marco Bellocchio, twórca głośnego „Witaj, nocy”, opowiadającego o porwaniu i zabójstwie premiera Aldo Moro, znów powraca do historii swego kraju, tym razem w rozciągniętej na trzydzieści lat opowieści o mafii i polityce.

Konrad Wągrowski

Cinergia 2019: Skruszony
[Marco Bellocchio „Zdrajca” - recenzja]

Marco Bellocchio, twórca głośnego „Witaj, nocy”, opowiadającego o porwaniu i zabójstwie premiera Aldo Moro, znów powraca do historii swego kraju, tym razem w rozciągniętej na trzydzieści lat opowieści o mafii i polityce.

Marco Bellocchio
‹Zdrajca›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZdrajca
Tytuł oryginalnyIl traditore
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery3 lipca 2020
ReżyseriaMarco Bellocchio
ZdjęciaVladan Radovic
Scenariusz
ObsadaPierfrancesco Favino, Luigi Lo Cascio, Fausto Russo Alesi, Maria Fernanda Cândido, Fabrizio Ferracane, Nicola Calì, Giovanni Calcagno, Bruno Cariello
MuzykaNicola Piovani
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiBrazylia, Francja, Niemcy, Włochy
Czas trwania145 min
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Tomasso Buscetta – postać autentyczna, żołnierz cosa nostra, cieszący się w pewnym okresie dużym uznaniem i zaufaniem mafijnych szefów, później, będąc celem w bezwzględnej wojnie rodzin, postanawia iść na współpracę z wymiarem sprawiedliwości. Jego zeznania będą podstawą wielu procesów wytoczonym ważnym postaciom mafijnego świata i przyczynią się do licznych wysokich wyroków. A to oczywiście spowoduje, że Buscetta stanie się dla mafii znienawidzonym symbolem zdrady. Jego właśnie historia stała się tematem najnowszego filmu Marco Bellocchio, który w ambitnym, wręcz epickim przedsięwzięciu przedstawia blisko 30 lat życia swego bohatera, próbując zanalizować jego motywy i realny wpływ na walkę z cosa nostra.
Film zaczyna się niczym „Ojciec chrzestny”. Na wielkim balu rodziny mafijne z Palermo i Corleone świętują zawarcie historycznego pokoju i porozumienia w kwestii podziału zysków z handlu narkotykami. Wśród bawiących się hucznie gości jest Tomasso Buscetta – czterdziestolatek, nie pełniący ważnych funkcji w organizacji, pełniący rolę żołnierza, ale ceniony za swe przeszłe osiągnięcia i osobistą charyzmę. Buscetta lubi dobrze się bawić, jest kobieciarzem, ma już trzecią żonę i liczne dzieci z poprzednich związków – w tym dwóch dorosłych synów. Przyszłość zapowiada się dla niego całkiem nieźle, porzuca niepewny jednak klimat Sycylii, jadąc do Brazylii, by tam korzystać z uroków życia i prowadzić nie do końca legalne interesy. Jak łatwo się domyślić, zawarty pokój jest oparty na bardzo chwiejnej konstrukcji. Już wkrótce zostanie zapomniany, a między rodzinami rozpocznie się bezwzględna wojna, w której zginie blisko 150 osób – nie tylko aktywnych członków mafii, ale również ich rodziny, żony, dzieci (dynamicznie zmontowane sceny kolejnych zamachów znów przywodzą na myśl arcydzieło Francisa Forda Coppoli). Wkrótce na cel wzięty zostanie również Buscetta. Uprowadzenie jego synów ma zmusić go do powrotu na Sycylię. Mężczyzna nie jest jednak tak naiwny, by to uczynić. Wkrótce jednak zostaje aresztowany przez służby brazylijskie i, po pewnym czasie, wydalony do Włoch. Tam zostanie oddany w ręce zdeterminowanego sędziego Giovanniego Falcone. Buscetta, nieco zafascynowany osobą sędziego, z jednej strony kierując się lękiem, z drugiej pragnieniem zemsty za los swych dzieci, mając poczucie, że zdradzane zostały ideały cosa nostra (w jego mniemaniu rzeczywiście mafia miała pewien romantyczny rys), decyduje się na współpracę, przystępując do „skruszonych”. Jego zeznania są bezcenne – już wkrótce na ławach oskarżonych zasiądą liczni mafijni bossowie, ale życie Buscetty i sędziego Falcone od tej chwil będzie już nieustannie zagrożone.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Dwóipółgodzinny film kilkukrotnie zmienia konwencję. W pierwszej części mamy do czynienia z klasycznym kinem gangsterskim, potem film zmienia się w dramat sądowy, by kończyć się w bardziej refleksyjny, psychologiczny sposób. Choć jest dość klasyczny w formie, Bellocchio nie broni się przed różnymi drobnymi fajerwerkami. Stopklatki z podpisami, przedstawiającymi sylwetki głównych aktorów dramatu w początkowej balowej sekwencji, dynamiczny montaż scen mafijnych porachunków, wystukujący kolejne numery licznik ofiar zamachów. Wrażenie robi też scena bardzo niestandardowo ukazanego zamachu na sędziego Falcone. Poza tym jednak treść zdaje się tu być bardziej istotna od formy – Bellocchio z pietyzmem odtwarza życiorys Buscetty, przebieg procesów (przywołujących momentami na myśl jakieś antyczne igrzyska z bestiami trzymanymi w klatkach), realia społeczne i polityczne. Celem filmu jest niewątpliwie historyczna rekonstrukcja tamtych wydarzeń, z pewnością istotnych dla historii Włoch, ale jednak w centrum zainteresowania jest sam Tommaso Buscetta. Odtwarzany przez charyzmatycznego Pierfrancesco Favino (znanego choćby z „Wyścigu”, „Suburry” i „World War Z”) pozostaje nie do końca odgadniony, widz musi sam spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie o zmieniające się motywacje bohatera. Nietrudno jednak odkryć motywacje reżysera – dla niego najważniejsze jest zdjęcie z Buscetty odium tytułowego zdrajcy. Całym swym filmem próbuje powiedzieć, że w niektórych sytuacjach – a wiemy jak bardzo rak zorganizowanej przestępczości toczył Italię w XX stuleciu – zdrada jest jedynym słusznym moralnie wyborem.
koniec
5 grudnia 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Cinergia 2019: Dżihad trzynastolatka
— Konrad Wągrowski

Cinergia 2019: Pewnego razu w Brazylii
— Konrad Wągrowski

Cinergia 2019: You play the guitar on the MTV!
— Konrad Wągrowski

Z tego cyklu

Dżihad trzynastolatka
— Konrad Wągrowski

Pewnego razu w Brazylii
— Konrad Wągrowski

You play the guitar on the MTV!
— Konrad Wągrowski

Wstrzykiwanie moczu do pęcherza
— Konrad Wągrowski

Tegoż twórcy

O grze, w której każdy uczestnik jest przegrany
— Artur Zaborski

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.