Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Marek Szyszko, Stefan Weinfeld
‹Klasyka Przygodowa: Wyspa skarbów›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKlasyka Przygodowa: Wyspa skarbów
Scenariusz
Data wydania1989
RysunkiMarek Szyszko
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKlasyka Przygodowa
Cena370,00
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Klasyka przygodowa: Zmarnowany temat
[Marek Szyszko, Stefan Weinfeld „Klasyka Przygodowa: Wyspa skarbów” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Klasyka przygodowa” to kolejna seria komiksowa Sportu i Turystyki, której geneza niknie w mrokach wydawniczego archiwum. Przyjrzyjmy się bliżej pierwszemu zeszytowi tego cyklu – „Wyspie skarbów”.

Marcin Osuch

Klasyka przygodowa: Zmarnowany temat
[Marek Szyszko, Stefan Weinfeld „Klasyka Przygodowa: Wyspa skarbów” - recenzja]

„Klasyka przygodowa” to kolejna seria komiksowa Sportu i Turystyki, której geneza niknie w mrokach wydawniczego archiwum. Przyjrzyjmy się bliżej pierwszemu zeszytowi tego cyklu – „Wyspie skarbów”.

Marek Szyszko, Stefan Weinfeld
‹Klasyka Przygodowa: Wyspa skarbów›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKlasyka Przygodowa: Wyspa skarbów
Scenariusz
Data wydania1989
RysunkiMarek Szyszko
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKlasyka Przygodowa
Cena370,00
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
O powieści Roberta Louisa Stevensona słyszał zapewne każdy, gorzej być może ze znajomością fabuły. Niby wiadomo, że piraci, że skarb, ale jak zapytać o szczegóły to może być różnie. Najprawdopodobniej przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że najzwyczajniej w świecie mało kto w obecnych czasach sięga po literaturę z końca dziewiętnastego wieku. W zapomnienie odchodzą Verne, Wells, Dumas, May. Sytuację ratują w jakimś stopniu ekranizacje, utrzymujące te klasyki na powierzchni szeroko rozumianej popkultury. Wychowani w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku mogą jeszcze pamiętać serial „Powrót na Wyspę Skarbów”, który zastąpił kultowego „Robin Hooda” z Michealem Preadem.
Do pracy przy komiksie zaproszono sprawdzony zespół. Za scenariusz odpowiadał Stefan Weinfeld, za rysunek Marek Szyszko. Po „Olbrzymie z Cardiff” i serii „Polscy podróżnicy” było to ich kolejne komiksowe przedsięwzięcie. Ba, panowie mieli już okazję także zaadaptować z powodzeniem inne dobrze znane dzieło R.L. Stevensona, mianowicie „Doktora Jekylla i Mr Hyde’a”. Tamta adaptacja miała pecha do formatu wydania (mały, czarno-biały), ale za to została rozrysowana na 64 stronach. Tymczasem „Wyspa skarbów”, co prawda kolorowa i w formacie A4, dostała tylko 32 strony. Jest to jedna z niewielu pozycji wydanych w tzw. złotej erze polskiego komiksu, w których ciągłość narracji jest realizowana przez opisy pod rysunkami. Na swój sposób stanowiło to powrót do korzeni polskich historyjek obrazkowych jeszcze z czasów międzywojennych. Zresztą, wtedy nawet w komiksie frankofońskim była to formuła uznawana za klasyczną, podczas gdy dymki traktowano jako swoiste odstępstwo.
Przyglądając się dokładniej „Wyspie skarbów” Weinfelda i Szyszki, należałoby stwierdzić, że w tym przypadku mamy do czynienia z komiksową hybrydą. W przypadku kilku wątków autorzy zastosowali współczesną już narrację z dialogami w dymkach, jednak dzięki takiemu podejściu udało się im całkiem wiernie opowiedzieć całą historię z młodym Jimem Hawkinsem w roli głównej. Chłopiec pracował w gospodzie prowadzonej przez jego rodziców. Pewnego dnia w miejscu tym zamieszkał podejrzany człowiek, nazywający siebie kapitanem, a za nim kolejni łotrzykowie spod ciemnej gwiazdy. Skończyło się to awanturą i śmiercią tego pierwszego, a w ręce Jima wpadła tajemnicza mapa. Ponoć miała ona wskazywać miejsce ukrycia skarbu sławnego pirata Flinta. Mapą zainteresował się pan Travenley, lokalny dziedzic, który, wraz z przyjaciółmi postanowił zorganizować wyprawę w celu odnalezieniu skarbu. Kupiwszy statek, zaczął zbierać załogę, a Jimowi Hawkinsowi przypadła rola chłopca okrętowego. Na pokładzie znalazł się też niejaki Długi John Silver – jak się później okazało, członek załogi kapitana Flinta. To on stał się zarzewiem buntu, gdy statek przybył na wyspę, na której miał być ukryty skarb. A że marynarzom w tamtych czasach niewiele trzeba było, aby wypowiedzieć posłuszeństwo, to sprawy szybko wymknęły się spod kontroli. Losy wyprawy uratował młody Jim, korzystając ze wsparcia Bena Gunna, skruszonego pirata, który spędził kilka lat na wyspie. Co ciekawe, nawet Długi John Silver, widząc, że sytuacja wymyka się mu z rąk i może skończyć na stryczku, zmienił front. Skarb ostatecznie udaje się odnaleźć, a główni bohaterowie szczęśliwie powracają do Bristolu (ale bez Silvera, ten umknął gdzieś po drodze). Jak widać, historia opowiedziana w komiksie, pomimo skromnej objętości, całkiem wiernie oddaje literacki pierwowzór.
Od strony graficznej „Wyspa skarbów” jest tyleż poprawna, co nijaka. Wygląda na to, że Marek Szyszko nie włożył w nią zbyt dużo serca. Jeśli porównamy rysunki z taką na przykład „Tajemnicą kipu”, to widać zupełnie inny poziom szczegółów. Tło na większości kadru stanowi kilka kresek pokolorowane plamami tej samej barwy. Odszedł też rysownik wyraźnie od swojej charakterystycznej, wzorowanej na Jeanie Giraudzie kreski. A szkoda, bo Szyszko, deklarujący większą sympatię dla komiksu historycznego, miał tutaj pole do popisu. Trudno sobie wyobrazić dla niego lepszy temat niż właśnie osiemnastowieczną historię marynistyczną z piratami, rozgrywającą się gdzieś na Karaibach, pokazującą jednocześnie portowe zaułki Bristolu i piękne panoramy Karaibów. Bynajmniej nie jest tak, że jest to zeszyt źle narysowany. Tak dobry rysownik realistyczny jak Marek Szyszko nie pozwoliłby sobie na to, ale widać, że do tematu podszedł minimalistycznie. Paradoksalnie, ciekawie i intrygująco przedstawia się okładka. Skromna, z prawie niewidocznym emblematem serii, ale przyciągającą oczy grafiką, gdzie na pięknie namalowany (zapewne akwarelami) żaglowiec nałożony został „komiksowy” rysunek głównego bohatera. Wewnętrze strony pozostały niewykorzystane, na ostatniej zaś umieszczono (krzywo wydrukowaną) notkę biograficzną poświęconą Robertowi Louisowi Stevensonowi.
Rysunkową adaptację „Wyspy skarbów” można uznać za niewykorzystaną szansę na stworzenie komiksowego arcydzieła. Mając takich twórców jak Weinfeld i Szyszko oraz opowieść Stevensona, trudno zrozumieć, dlaczego narzucono tak ograniczoną formułę wydania. Można się domyślić tylko, że wydawnictwo podeszło do serii skromnie ze względu na ograniczone środki. Zresztą, niedługo po wydaniu tej serii „Sport i Turystyka” przestała istnieć.
koniec
14 listopada 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nierówno pod skalpem
Marcin Knyszyński

23 III 2023

Rene Goscinny i Albert Uderzo to „Asteriks” – wiadomo. Zanim jednak dwaj przyjaciele stworzyli postać dzielnego Gala, napisali i narysowali kilka innych mniej znanych komiksów. Poznajmy ich pierwszego bohatera, dzielnego Indianina Umpa-pę.

więcej »

Krótko o komiksach: Coś tu nie wyszło
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 III 2023

Tak jak „Bękarty” dały nadzieję na lekką poprawę, tak „Łzy Hel” przywracają „Thorgala. Młodzieńcze lata” do poziomu serii jedynie odcinającej kupony. A szkoda.

więcej »

Myślenie życzeniowe
Miłosz Cybowski

21 III 2023

Gdyby B. Dave Walters, scenarzysta „Zaćmionego życzenia”, poświęcił równie wiele czasu na zbudowanie spójnej fabuły, co Tess Fowler na rysowanie rudych loków jednej z bohaterek, być może mielibyśmy do czynienia z komiksem wartym uwagi.

więcej »

Polecamy

Kurde blaszka!

Niekoniecznie jasno pisane:

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Samotni wśród bliskich
— Marcin Knyszyński

Gdy zło zwycięża…
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Go east!
— Marcin Osuch

Leumer w Brobdingnagu
— Marcin Osuch

Tegoż autora

Książka bardzo potrzebna
— Marcin Osuch

Fotorelacja ze spotkania z Grzegorzem Rosińskim
— Marcin Osuch, Marcin Ścibior

Po komiks marsz: Marzec 2023
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Co łączy Forda Falcona z Czerwonym Baronem?
— Marcin Osuch

Krótko o książkach: Silni, zwarci, gotowi?
— Marcin Osuch

Po komiks marsz: Luty 2023
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Krótko o komiksach: Nie dla dzieci
— Marcin Osuch

Krótko o komiksach: Komiksowa zawiść
— Marcin Osuch

Marilyn Monroe, Jaś Sobieski i inni
— Marcin Osuch

Po komiks marsz: Styczeń 2023
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.