Czy nikt nie czyta tych recenzji przed publikacją na stronie? Toż to jakiś niezrozumiały bełkot osoby, która ma mocno średnie pojęcie o składni w języku polskim.

Do Jerzego W.
Mam wrażenie, że film "Siedem" obejrzałeś stosunkowo niedawno (w ciągu ostatnich kilku lat). Film jest z 1995 i na tle współczesnych thrillerów, owszem, trochę się już postarzał. Być może wymienione przez ciebie elementy nie wystarczą w dzisiejszym świecie, by nazwać film genialnym. Ale nagrody, jakie zebrał, i przede wszystkim to, jak mocno zapisał się w kinematografii - jak najbardziej wystarczą. Jest to zwykłe czepialstwo z twojej strony, poza tym argumentacja subiektywna, czyli bardzo wątła.

"rzeczywistość jest tak ponura, świat jest tak okrutny, że nie powinno się rodzić dzieci. Litości" -- czemu litości? Proszę uzasadnić.

"nawiasem mówiąc scenarzyście gratulujemy genialnej sceny, w której Henrik Vanger tłumaczy Blomkvistowi, dlaczego każdy jej członek mieszka na wyspie w innym domu i kto z kim rozmawia…"
Autorowi powieści, a nie scenarzyście. Durniu.

Esensja ma już takie braki, że bierze do recenzowania najpodlejszy sort amatorów?

@JM
Dawno. Jakoś z rok po premierze, w tv. Napisałem, co sądziłem wtedy i co sądzę teraz. Mój sąd nie zależy od tego, jak film jest utytułowany. Moje wnioski są rzeczywiście subiektywne, trudno zaprzeczyć. Czepialstwo, bo nie uważam filmu, o którym wspomniałeś, za genialny? Daj spokój.

@mbw
Tiaa, czy powinno się rodzić dzieci to z pewnością ciekawy problem filozoficzny. Jednak nie odnoszę się do samej kwestii okrucieństwa świata ani dylematów rozmnażania. Natomiast dobrze pamiętam wrażenie, że pewne stwierdzenia "Morgana", m.in. to o dziecach, brzmiały dla mnie jak parodia. Wtedy nie mogłem mieć takiego skojarzenia, ale dziś mogę napisać, że "Morgan" był jak emo, co znalazł osobę, przed którą można się wyżalić. A przecież detektyw nie miał być kimś żałosnym, ale autorytetem i rozmówczyni traktuje go właśnie jak autorytet, chłonąc jego wynurzenia z powagą i uwagą jako ważne rady.

"Tiaa, czy powinno się rodzić dzieci to z pewnością ciekawy problem filozoficzny" -- moim zdaniem niezwykle ciekawy, o ile natomiast pamiętam, a mogę się mylić, detektyw grany przez Freemana był człowiekiem owszem, doświadczonym, ale przy tym prostym, który raczej obserwował, niż czytał. Trudno więc by nadawał swoim mniej lub bardziej słusznym intuicjom szczególnie subtelną formę, nieprawdaż?

"...Mira Rooney, która w tym filmie urasta do rangi objawienia roku..." - i dalej już nie trzeba czytać. Trzymaj się, Mira (Mirka?), następnym razem Oscar twój.

Już w książce jest nachalny product placement, więc film to pestka. Ja cierpiałem oglądając obie ekranizacje, ale tak już jest z oglądaniem ekranizacji po przeczytaniu książki ;)