Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Walter Hill
‹Supernova›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSupernova
Dystrybutor Imperial
ReżyseriaWalter Hill
ZdjęciaLloyd Ahern II
Scenariusz
ObsadaJames Spader, Angela Bassett, Robert Forster, Lou Diamond Phillips, Robin Tunney
MuzykaDavid C. Williams
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiSzwajcaria, USA
Czas trwania90 min
ParametryDolby Digital 5.1; format 2,35:1
WWW
GatunekSF, thriller
EAN5903570101700
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Piękna próżnia
[Walter Hill „Supernova” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Supernova” jest jednym z tych filmów, które warto obejrzeć głównie dla efektów specjalnych, bowiem reszta – aktorstwo, fabuła czy muzyka – jest raczej na przeciętnym poziomie. Chciałbym jednak zaznaczyć, że nie chodzi mi bynajmniej o efekty typu „zagłada świata”, „piekło szalejących żywiołów”, czy „mamo, namaluj mi świat”. Rzeczą godna uwagi w tym filmie jest statek kosmiczny, na którym dzieje się cała akcja. Urzekająco piękny statek. Statek zrobiony bardzo pomysłowo i zgrabnie, choć może nieco bez sensu. Ale po kolei...

Jarosław Loretz

Piękna próżnia
[Walter Hill „Supernova” - recenzja]

„Supernova” jest jednym z tych filmów, które warto obejrzeć głównie dla efektów specjalnych, bowiem reszta – aktorstwo, fabuła czy muzyka – jest raczej na przeciętnym poziomie. Chciałbym jednak zaznaczyć, że nie chodzi mi bynajmniej o efekty typu „zagłada świata”, „piekło szalejących żywiołów”, czy „mamo, namaluj mi świat”. Rzeczą godna uwagi w tym filmie jest statek kosmiczny, na którym dzieje się cała akcja. Urzekająco piękny statek. Statek zrobiony bardzo pomysłowo i zgrabnie, choć może nieco bez sensu. Ale po kolei...

Walter Hill
‹Supernova›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSupernova
Dystrybutor Imperial
ReżyseriaWalter Hill
ZdjęciaLloyd Ahern II
Scenariusz
ObsadaJames Spader, Angela Bassett, Robert Forster, Lou Diamond Phillips, Robin Tunney
MuzykaDavid C. Williams
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiSzwajcaria, USA
Czas trwania90 min
ParametryDolby Digital 5.1; format 2,35:1
WWW
GatunekSF, thriller
EAN5903570101700
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W kosmosie pełni służbę medyczny statek ratunkowy „Słowik”. W pewnym momencie odbiera sygnał SOS i rusza skokiem podprzestrzennym (chyba, bo nie jest to dokładnie wyjaśnione) na odległość 3432 lat świetlnych. Na miejscu okazuje się, że skoku nie przeżył kapitan (w ostatniej chwili zamienił się z lekarką kapsułami, bo widział, że jej kapsuła jest uszkodzona), a ze względu na bliskość gwiazdy statek ma niewiele czasu na uzupełnienie straconego przy wyjściu z podprzestrzeni paliwa. To jednak nie jedyny problem załogi. Człowiek, który nadał SOS, jest niezupełnie tym, za kogo się podawał. Na dokładkę jego ciało jest w zastanawiająco doskonałej formie, zaś w bagażach na statku rozbitka znajduje się tajemniczy artefakt. Nowy kapitan (w tej roli James Spader) bierze przedmiot pod klucz, co bardzo denerwuje rozbitka. Wkrótce zaczynają znikać członkowie załogi...
Film jest zrobiony bardzo plastycznie, ale czegóż innego można się było spodziewać po studiu Digital Domain, skoro studio to jest odpowiedzialne za efekty specjalne w takich filmach, jak „Apollo 13”, „Piąty element”, „Titanic”, „Armageddon” czy wreszcie „Między piekłem a niebem”. Wszystkie urządzenia statku są dopracowane graficznie i „wyślicznione”, jak się tylko dało. Mimo że jestem zwolennikiem raczej statków brudnych i zaniedbanych, jak choćby „Nostromo” z „Obcego” – bo w końcu kto miałby dbać o czystość w takich ogromnych jednostkach – to jednak „Słowik” mnie urzekł. Owszem, statek jest bezsensownie duży, z ogromnymi pustymi przestrzeniami i wielkimi panoramicznymi oknami, ale przy tym tak zgrabny, że w sumie mijanie się z prawdopodobnymi realiami rzeczywistych lotów kosmicznych (naturalnie jeśli kiedykolwiek takie dojdą do skutku) nie przeszkadza aż tak mocno. Złapałem się nawet w pewnym momencie na tym, że obserwuję obecną w filmie technikę i podziwiam grację, z jaką konstrukcja została zaprojektowana, nie zwracając większej uwagi na fabułę...
Oczywiście nie da się uniknąć niewygodnych pytań. Na przykład: dlaczego „Słowik” rusza w podróż mimo zepsutej kabiny? Czy ważniejsze jest życie rozbitka, czy też kapitana, bez którego statek w ogóle może trafić szlag? Jak to jest, że nie ma na pokładzie mechanika? Że nie ma części zapasowych? Że kapsuł jest tylko tyle, ilu członków załogi? Że odliczanie trwa w trakcie wchodzenia załogi do kapsuł, a nie już po ich wejściu? Gdzie margines bezpieczeństwa? Dlaczego na statku szpitalnym jest sala operacyjna i izolatka, a nie ma kapsuł dla ratowanych rozbitków? Czy w takim razie po przejęciu rozbitków na pokład statek wraca setki, tysiące lat do macierzystego układu? Mógłbym jeszcze chwilę stawiać pytania tego kalibru, choćby na temat ukrytego w zagadkowym polu siłowym zalążka nowego Wszechświata, czy postaw członków załogi względem zagrożenia, ale po co? Zmęczę się tylko, a nic z tego nie wyniknie...
Niestety, urocza strona wizualna filmu miała swoją cenę. Film powstawał w niesłychanych bólach. Scenariusz do niego był gotowy już w roku 1991. Szkice statku zrobił sam H. R. Gigera. Cóż z tego, skoro po drodze wynikły kłopoty z budżetem, strajki w Hollywood i niesnaski producentów z kolejnymi reżyserami. Gdy film wreszcie był gotów, w wyniku różnicy zdań reżyser, Walter Hill, porzucił końcowe prace nad filmem, dzięki czemu studio wprowadziło własne poprawki – to znaczy wycięło prawie połowę gotowych efektów specjalnych. W ramach protestu Francis Ford Coppola, jeden ze współproducentów filmu, wycofał swoje nazwisko z czołówki, a nazwisko Waltera Hilla zastąpiono pseudonimem Thomas Lee. Może pokrótce wyjaśnię, o co chodzi z tym pseudonimem. Otóż organizacja zrzeszająca amerykańskich reżyserów zakazuje ukrywania nazwiska twórcy filmu, jednak za jednym wyjątkiem: kiedy film zostaje odebrany reżyserowi i wbrew jego woli przemontowany w taki sposób, że zmienia się sens fabuły. Wówczas na prośbę pokrzywdzonego reżysera organizacja może wyrazić zgodę na zmianę nazwiska figurującego w liście płac. Od roku 1968 nazwiskiem tym było Alan Smithee. Jednakże w roku 1997 na ekrany kin wszedł „An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn”, który – zdaniem organizacji reżyserów – za bardzo rozpropagował stosowany dotychczas pseudonim i wprowadzono nowe nazwisko – Thomas Lee – zastosowane po raz pierwszy właśnie w „Supernovej”.
Reasumując – mimo, że film nie jest zbyt mądry, wart jest obejrzenia właśnie ze względu na statek, jedną z najbardziej efektownych i eleganckich konstrukcji w historii kina sf.
koniec
4 marca 2005

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Niedożywiony szkielet
Jarosław Loretz

27 V 2023

Sądząc ze „Zjadacza kości”, twórcy z początku XXI wieku uważali, że sensowne pomysły na horrory już się wyczerpały i trzeba kleić fabułę z wiórków kokosowych i szklanych paciorków.

więcej »

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
Jarosław Loretz

28 II 2023

A gdyby tak przenieść młodzieżową dystopię w kosmos…? Tak oto powstał film „Voyagers”.

więcej »

Bohater na przekór
Sebastian Chosiński

2 VI 2022

„Cudak” – drugi z trzech obrazów powstałych w ramach projektu „Kto ratuje jedno życie, ten ratuje cały świat” – wyreżyserowała Anna Kazejak. To jej pierwsze dzieło, które opowiada o wojennej przeszłości Polski. Jeśli ktoś obawiał się, że autorka specjalizująca się w filmach i serialach o współczesności nie poradzi sobie z tematyką Zagłady, może odetchnąć z ulgą!

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Supernova
— Paweł Szymański

Tegoż twórcy

Supernova
— Paweł Szymański

Tegoż autora

Kości, mnóstwo kości
— Jarosław Loretz

Gąszcz marketingu
— Jarosław Loretz

Majówka seniorów
— Jarosław Loretz

Gadzie wariacje
— Jarosław Loretz

Weź pigułkę. Weź pigułkę
— Jarosław Loretz

Warszawski hormon niepłodności
— Jarosław Loretz

Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz

Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz

Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz

Książki, wszędzie książki, rzekł wół do wieśniaka
— Jarosław Loretz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.