Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Z filmu wyjęte: Ach, cóż za ścisk!

Esensja.pl
Esensja.pl
W morzu jest mnóstwo ciasno upakowanych kropelek wody, żeby więc od nich się odizolować podczas schodzenia w niższe partie mórz czy oceanów, należy odpowiednio się zabezpieczyć. Przynajmniej tak mówi teoria.

Jarosław Loretz

Z filmu wyjęte: Ach, cóż za ścisk!

W morzu jest mnóstwo ciasno upakowanych kropelek wody, żeby więc od nich się odizolować podczas schodzenia w niższe partie mórz czy oceanów, należy odpowiednio się zabezpieczyć. Przynajmniej tak mówi teoria.
Oczywiście teoria swoje, a praktyka (filmowa) swoje. Najlepszym tego przykładem jest dzisiejszy kadr, na którym można podziwiać zamykający się właśnie właz do… batyskafu. Tal właśnie, do łodzi zdolnej zanurzyć się na kilka tysięcy metrów. Ma przecież koło dociskowe, nie? Cóż z tego, że tkwi na metalowym patyku trwale przyspawanym do pokrywy, która to pokrywa jest wytłoczona w blasze grubości może dwóch milimetrów. A żeby za bardzo się nie gięła na planie, wykonane w niej śladowe, koliste przetłoczenia. Oczywiście budżetu nie starczyło już na najnędzniejszą nawet uszczelkę. Co oznacza, że rzekomy batyskaf zatonąłby praktycznie natychmiast nawet w przydomowym basenie, a choćby i w wannie, jeśli tylko by się do niej zmieścił. Co jest całkiem prawdopodobne, bo istnieje spora szansa, że to, co widzimy na kadrze – czyli rodzaj beczki z blaszaną pokrywą z kółkiem – to jest wszystko, na co można się było szarpnąć w materii batyskafu przy posiadanym przez filmowców budżecie.
Mógłby ktoś zapytać – a po co szarpać się na jakieś podwodne rejzy, skoro budżet wystarcza na paczkę skarpetek, dwa piwa i benzynę do generatora prądu? No cóż, odpowiedź jest prosta. Bo tak działa osławione The Asylum, kręcące podróbki kinowych hitów za drobniaki wyskrobane z kieszeni całej ekipy filmowej. Nie inaczej jest w przypadku nakręconego w 2019 roku obrazu „Monster Island”, czyli „Wyspa Potwora”, próbującego podkraść widzów drugiej części „Godzilli”, posiadającej w oryginale tytuł „Godzilla: King of the Monsters”. Doskonale widać to zresztą po datach wejścia filmów do dystrybucji – seanse „Godzilli” ruszały w kolejnych krajach od 29 do 31 maja 2019, „Monster Island” zaś wyskoczył jak pryszcz na licu światowej kinematografii w dniu 1 czerwca.
Na koniec dwa słowa o fabule tego pryszcza, też zresztą pisanej na kolanie. Podczas badania dna oceanicznego pod kątem zasobów mineralnych utracona zostaje zdalna sonda, więc będący właścicielem firmy milioner zanurza się batyskafem z dwójką podwładnych i kobietą nadzorującą sprawę z ramienia rządowej agencji, żeby zbadać sprawę. Wybudza to leżącą na dnie oceanu gigantyczną rozgwiazdę, która wynurza się (z nimi na grzbiecie) i tworzy falę tsunami, po czym rusza w kierunku jednej z wulkanicznych wysp szukać tam pożywienia. A że żywi się magmą, którą zresztą ma za krew, istnieje wysoka szansa, że odczopuje któryś z największych wulkanów i doprowadzi do zakończenia ery człowieka. Do rozgrywki wkrótce włączeni zostają kuriozalnie arogancki admirał (Eric Roberts próbujący sprawdzić, czy pod dnem kariery aktorskiej jest może jeszcze jakieś drugie dno), szurnięta wykładowczyni od gigantycznych potworów oraz potomstwo rozgwiazdy czyli… uwaga… PLUJĄCE LAWĄ PTERODAKTYLE. Ma być barwnie i dynamicznie, widz przecież tylko tego oczekuje, prawda?
Ostrzegam więc przed oglądaniem tego kuriozum, bo pewnych scen odzobaczyć się nie da, jak choćby rozgwiazdy – tego gigantycznego bytu, ważącego dziesiątki tysięcy ton – podfruwającej sobie na malutkich, nietoperzych skrzydełkach, czy „włóczni odpornej na lawę”, której obsydianowy grot jest mocowany do… znalezionego w chaszczach patyka… sznurkiem. A to jedynie przedsmak tego, co czeka widza w finale…
koniec
18 kwietnia 2022

Komentarze

21 IV 2022   19:05:55

"PLUJĄCE LAWĄ PTERODAKTYLE" jako potomstwo gigantycznej rozgwiazdy mnie zniszczyły :))) Mają ludzie wyobraźnię...

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Tegoż autora

Orient Express: A gdyby tak na Księżycu kangur…
— Jarosław Loretz

Kości, mnóstwo kości
— Jarosław Loretz

Gąszcz marketingu
— Jarosław Loretz

Majówka seniorów
— Jarosław Loretz

Gadzie wariacje
— Jarosław Loretz

Weź pigułkę. Weź pigułkę
— Jarosław Loretz

Warszawski hormon niepłodności
— Jarosław Loretz

Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz

Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz

Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.