Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 6 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Z filmu wyjęte: Dama w podróży

Esensja.pl
Esensja.pl
Jak wyglądają luksusy w trakcie dalekiej podróży? No właśnie nie tak.

Jarosław Loretz

Z filmu wyjęte: Dama w podróży

Jak wyglądają luksusy w trakcie dalekiej podróży? No właśnie nie tak.
W dzisiejszym odcinku proponuję kadr z widokiem luksusowego przedziału kolejowego. Nie, nie pomyliłem się. Tak właśnie wygląda wedle twórców pewnego niedrogiego filmu przedział XIX-wiecznego wagonu kolejowego, przeznaczony dla majętniejszych podróżnych. Mamy więc z grubsza oheblowane i miłym zbiegiem okoliczności polakierowane drewniane siedzisko, po których posiadaczki dawnych sukien jeżdżą jak na ślizgawce przy każdym hamowaniu lub ruszaniu pociągu. Mamy eleganckie oparcie wykonane najprawdopodobniej ze stalowych kątowników, uczące nas w przyspieszonym tempie utrzymywania zdrowej, prostej postawy (bo próba garbienia się bądź opierania o ścianę głowy kończy się siniakami, skaleczeniami i guzami). Mamy drewniany stolik, do którego nie sięgają ręce pasażera, a który ślicznie przepoławia tegoż pasażera w przypadku gwałtowniejszych zdarzeń, skutkujących ślizgiem z siedzenia wprost na przeciwległą ścianę. Dodatkowo stolik – obowiązkowo z płaskim, śliskim blatem – wyposażony jest w ciężką, szklaną popielniczkę i jeszcze cięższy zestaw z kałamarzem, wyśmienicie sprawdzające się jako pociski przy każdym szarpnięciu wagonu. Nie należy też zapominać o szybie, która jest w istocie płachtą mlecznego pleksiglasu, za którą umieszczono reflektor.
To wnętrze przedziału kolejowego – autentycznie uważane przez twórcę scenografii za sieriozną robotę – występuje w niewartym dłuższego pamiętania erotyku o wielce skomplikowanym tytule „Emmanuelle Through Time: Emmanuelle’s Sexy Bite”, czyli „Emmanuelle poprzez czas: Seksowne ukąszenie Emmanuelle”. Jest to nakręcony w 2011 roku film z serii erotycznych opowiastek o przygodach Emmanuelle, z zasady okraszonych jakąś fantastyką. W tym konkretnym przypadku jest to wyraźnie przekombinowana historia załogi kosmicznego sterowca, który podróżuje między wymiarami dzięki… spazmom seksualnym jednej z dwóch psionicznych załogantek. Przy czym spazmować należy jedynie w pobliżu specjalnego generatora, bo inaczej spazm jest tylko spazmem, czyli frajdą użyteczną wyłącznie dla właścicielki.
Podczas jednego ze skoków część załogi – wraz ze starszą, doświadczoną psioniczką – trafia w górzystą, leśną okolicę rządzoną przez dwóch braci-wampirów. Żeby wyciągnąć stamtąd nieszczęśników, na miejsce udaje się druga psioniczka, tytułowa Emmanuelle (uroczy kociak Allie Haze), oddając się poważniejszemu z wampirów w zamian za uwolnienie załogantów. I gdy bohaterka pogrąża się w karesach, wewnątrz jednej z uwolnionych żołnierek przemyca się na pokład sterowca brat wampira (jako dym, nie żeby w łonie, czy coś). Naturalnie w celach niecnych. Jak było dalej, może nie będę mówił, bo a nuż ktoś zechce zerknąć na to cudactwo, ale nadmienię, że w pewnym momencie wchodzi retrospekcja o dawnej kochance wampira baraszkującego z Emmanuelle, zawierająca wspomnianą scenę z pociągiem.
W obsadzie jest sporo bardzo zgrabnych i uroczych dziewczyn, a i udało się przemycić niezły koncept, czyli założenie, że większość pomysłów u naszych, ziemskich twórców, bierze się z przecieków informacji z innych wymiarów – na przykład wampirycznego – choćby za pośrednictwem snów. Ogólnie jednak film jest erotycznym przeciętniakiem bez większych ambicji i budżetu, więc niekoniecznie warto zaprzątać sobie nim głowę. Podobnie jak i pozostałymi czterema opowieściami z cyklu „Emmanuelle Through Time”.
koniec
27 lutego 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nie przegap: Maj 2023
Esensja

31 V 2023

Powoli zbliżają się wakacje – co ciekawego warto spakować do waszych pleckaów i walizek?

więcej »

Woke Jigsaw, czyli jak „Piła” zmieniła oblicze gatunku
Zuzanna Drzewińska-Wittner

31 V 2023

Jako że niezmiennie obserwuję z zainteresowaniem wszystko, co dzieje się w świecie kultury, a zwłaszcza filmu, nie mogłam nie zauważyć postępującego trendu, który polega na oskarżaniu filmów i seriali o to, że są coraz bardziej woke (tzn. świadome nierówności społecznych i nakierowane na próby ich niwelowania poprzez odpowiedni przekaz kulturowy).

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: Zbrodnia i kara na afrykańskim niebie
Sebastian Chosiński

30 V 2023

Joe Alex to legenda polskiego kryminału, choć akurat akcja wydawanych pod tym pseudonimem powieści Macieja Słomczyńskiego nie rozgrywa się nad Wisłą. Nie stało to jednak wcale na przeszkodzie w przenoszeniu ich na scenę Teatru Sensacji, w czym przodował głównie Józef Słotwiński. To on był autorem dwóch wersji „Samolotu do Londynu” – spektaklu, który w wersji książkowej nosił tytuł „Piekło jest we mnie”.

więcej »

Polecamy

Indianie też nie mieli się czego wstydzić

Z filmu wyjęte:

Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Tegoż autora

Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz

Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz

Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz

Książki, wszędzie książki, rzekł wół do wieśniaka
— Jarosław Loretz

I robotom bywa smutno
— Jarosław Loretz

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
— Jarosław Loretz

Pożegnania 2022 (4/4)
— Jarosław Loretz

Pożegnania 2022 (3/4)
— Jarosław Loretz

Pożegnania 2022 (2/4)
— Jarosław Loretz

Pożegnania 2022 (1/4)
— Jarosław Loretz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.