WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Cykl | Festiwal Polskich Filmów Fabularnych |
Miejsce | Gdynia |
Od | 24 maja 2010 |
Do | 29 maja 2010 |
WWW | Strona |
35. FPFF: Dzień 3. – Dziecięce racjeTrzeci dzień festiwalu został zdobyty przez dzieci. Od rana korytarze przemierzali najmłodsi kinomani, tłumnie uczestniczący w projekcjach w ramach programu „Gdynia dzieciom”. Tymczasem mali aktorzy podbijali serca widzów pokazów konkursowych.
Patrycja Rojek35. FPFF: Dzień 3. – Dziecięce racjeTrzeci dzień festiwalu został zdobyty przez dzieci. Od rana korytarze przemierzali najmłodsi kinomani, tłumnie uczestniczący w projekcjach w ramach programu „Gdynia dzieciom”. Tymczasem mali aktorzy podbijali serca widzów pokazów konkursowych. ‹35. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych›
Po raz kolejny mogliśmy obejrzeć imponujący wyczyn aktorski Marcina Walewskiego, który pojawił się już w tym roku w „Wenecji”. Tym razem wystąpił u Macieja Ślesickiego w filmie „Trzy minuty. 21:37”. Jest to opowieść o ludzkich przemianach – niekoniecznie pozytywnych – w pierwszych dniach kwietnia 2005 roku. Reżyser zapytany o fenomen popularności 13-letniego aktora na tegorocznym festiwalu, odpowiedział z półuśmiechem: „Zagrał dobrze u Kolskiego, bo u nas się nauczył”. W niecodziennej roli wystąpił w „Trzech minutach” Bogusław Linda. Jego bohater jest przez większą część filmu całkowicie sparaliżowany. Ślesicki żartował o przypuszczeniach Lindy – że za tę rolę otrzyma najłatwiej zarobione pieniądze w życiu. „Pewnie myślał, że poleży sobie, a dniówka poleci”. Rola ta okazała się jednak zdecydowanie bardziej wymagająca. W „Joannie” Feliksa Falka obok Urszuli Grabowskiej wystąpiła Sara Knothe. Zagrała 7-letnią, osieroconą Żydówkę, którą tytułowa bohaterka ukrywa w swoim krakowskim mieszkaniu podczas II wojny światowej. Z odnalezieniem odpowiedniej do tej roli dziewczynki twórcy mieli wiele problemów. „Poszukiwaliśmy siedmiolatki o semickim wyglądzie”, wspominał Feliks Falk. „Tymczasem na casting zgłaszały się matki z 10-letnimi blondynkami. Raz przyszedł nawet chłopiec.” Na szczęście znaleziono Sarę, która doskonale wywiązała się z zadania. Przez część publiczności „Joanna” została odebrana jako film eksponujący heroizm Polaków w ratowaniu Żydów. Feliks Falk proponował, by nie interpretować filmu wyłącznie w takim kontekście. Stwierdził, że był on raczej pretekstem do przekazania widzom wartości ogólnych, mniej nastawionym na eksponowanie historii.
Wyszukaj / Kup Pojawiły się także filmy o młodzieży. Pierwszym z nich była „Cisza” w reżyserii Sławomira Pstronga. Film opowiadał o tragicznej śmierci kilkorga licealistów z Tych, którzy podczas szkolnej wyprawy na Rysy, zginęli porwani przez lawinę. Autentyczne wydarzenia miały miejsce w 2003 roku. Po siedmiu latach od tragedii prezentowany jest film, który powstawał w rzeczywistych plenerach, przy ścisłej konsultacji z rodzinami ofiar. Ich odczuciom poświęcona jest większa część filmu. Twórcy wielokrotnie podkreślali istotę więzi, jakie połączyły ich z członkami rodzin ofiar, dla których „Cisza” – jak sami stwierdzili – stanowiła pewien rodzaj oczyszczenia, zamknięcia pewnego etapu, co jest w filmie bardzo widoczne. Głosem młodych miał być także film „Made in Poland” Przemysława Wojcieszka. Boguś Kowalski, ministrant, pewnego dnia budzi się z poczuciem gniewu i buntu wobec świata. Wypełniony agresją tatuuje sobie na czole napis „fuck off” i rusza w miasto, by siać zniszczenie, wybijać szyby i nawoływać do rewolucji. Ten głośny i ruchliwy film z punkowym przesłaniem wystawiany był wcześniej w formie sztuki teatralnej, nagrodzonej w 2006 na odbywającym się również w Gdyni festiwalu teatralnym Raport. Osobistą refleksją na temat filmu i teatru podzielił się reżyser, stwierdzając, że kino jest dziś dużo mniej wolne niż teatr. Według niego powinno być ono eksperymentem, ma stawiać opór, a nie musi być ładne. Autor stwierdził, że teatr daje twórcom w tym zakresie dużo większe możliwości. Dzień zamknęła wyświetla w kinach już od pewnego czasu „Mistyfikacja” Jacka Koprowskiego. Film prezentuje alternatywną teorię dotyczącą śmierci Witkacego, a właściwie jego sfingowanego samobójstwa. Filmowy Witkacy (Jerzy Stuhr) żył w ukryciu jeszcze do końca lat 60. Obecni na konferencji aktorzy – Maciej Stuhr, Ewa Błaszczyk i Ewa Dałkowska, mówili o pewnej konwencji (bardziej niż teorii), którą założył reżyser i której się wiernie trzymano. Proponowali jednak, by nie traktować „Mistyfikacji” jak kina faktów, co czyniono już wielokrotnie. Jednak Maciej Stuhr dodał na koniec tajemniczo, że nie wie, czy wersja Jacka Koprowskiego jest prawdziwa. Jednak w obliczu dowodów przedstawionych w filmie (autentycznych – jak na przykład pocztówki Witkiewicza do kochanki, wysyłane w latach 50. i 60.) nabiera przynajmniej przekonania, że wersja, o której uczył się niegdyś w szkole, tą prawdziwą nie jest. 27 maja 2010 |
Opowiadanie Jerzego Gierałtowskiego „Wakacje kata” ukazało się w 1970 roku. Niemal natychmiast sięgnął po nie Zygmunt Hübner, pisząc na jego podstawie scenariusz i realizując spektakl telewizyjny dla „Sceny Współczesnej”. Spektakl, który – mimo świetnych kreacji Daniela Olbrychskiego, Romana Wilhelmiego i Aleksandra Sewruka – natychmiast po nagraniu trafił do archiwum i przeleżał w nim ponad dwie dekady, do lipca 1991 roku.
więcej »Kości pamięci, silikonowe powłoki, sztuczna krew – już dawno temu twórcy filmowi przyzwyczaili nas do takiego wizerunku androida. Początki jednak były dość siermiężne.
więcej »Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Android starszej daty
— Jarosław Loretz
Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
35. FPFF: Czas rozliczeń
— Patrycja Rojek
35. FPFF: Dzień 5. – Finisz
— Patrycja Rojek
35. FPFF: Dzień 4. – Słonecznie i krwawo
— Patrycja Rojek
35. FPFF: Dzień 2 – Nagrobki, powroty i fałszerstwa
— Patrycja Rojek
35. FPFF: Dzień 1. – Pierwszy powiew filmowej bryzy
— Patrycja Rojek
Afirmacja progresu perspektywą sukcesu – czyli subiektywnie przed Gdynią
— Patrycja Rojek
Czas rozliczeń
— Patrycja Rojek
Dzień 5. – Finisz
— Patrycja Rojek
Dzień 4. – Słonecznie i krwawo
— Patrycja Rojek
Dzień 2 – Nagrobki, powroty i fałszerstwa
— Patrycja Rojek
Dzień 1. – Pierwszy powiew filmowej bryzy
— Patrycja Rojek
Esensja typuje Oscary 2012
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski
Co nam w kinie gra: Holy Motors
— Gabriel Krawczyk, Urszula Lipińska, Patrycja Rojek, Zuzanna Witulska
Esensja ogląda: Listopad 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Alicja Kuciel, Patrycja Rojek
Esensja ogląda: Październik 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Gabriel Krawczyk, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski
Co nam w kinie gra: Bestie z południowych krain
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska
Co nam w kinie gra: W drodze
— Urszula Lipińska, Patrycja Rojek, Kamil Witek
Źle, źle, źle
— Patrycja Rojek
12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień jedenasty i ostatni
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska
12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień dziesiąty
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska
12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień dziewiąty
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska