Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Philip Gröning
‹Żona policjanta›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŻona policjanta
Tytuł oryginalnyDie Frau des Polizisten
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery20 marca 2015
ReżyseriaPhilip Gröning
ZdjęciaPhilip Gröning
Scenariusz
ObsadaAlexandra Finder, David Zimmerschied, Pia Kleemann, Chiara Kleemann, Horst Rehberg, Katharina Susewind, Lars Rudolph, Fabian Stromberger
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiNiemcy
Czas trwania175 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Wenecja 2013: Sceny z życia małżeńskiego
[Philip Gröning „Żona policjanta” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W 2005 roku Philip Gröning zachwycił dokumentem „Wielka cisza” przedstawiającym życie w klasztorze, który okazał się sukcesem także w Polsce. W tym roku przyjechał do Wenecji z fabułą „The Police Officer’s Wife”, filmem trudnym, powolnym i trwającym prawie trzy godziny. Filmem, który można już nazwać wydarzeniem festiwalu.

Marta Bałaga

Wenecja 2013: Sceny z życia małżeńskiego
[Philip Gröning „Żona policjanta” - recenzja]

W 2005 roku Philip Gröning zachwycił dokumentem „Wielka cisza” przedstawiającym życie w klasztorze, który okazał się sukcesem także w Polsce. W tym roku przyjechał do Wenecji z fabułą „The Police Officer’s Wife”, filmem trudnym, powolnym i trwającym prawie trzy godziny. Filmem, który można już nazwać wydarzeniem festiwalu.

Philip Gröning
‹Żona policjanta›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułŻona policjanta
Tytuł oryginalnyDie Frau des Polizisten
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery20 marca 2015
ReżyseriaPhilip Gröning
ZdjęciaPhilip Gröning
Scenariusz
ObsadaAlexandra Finder, David Zimmerschied, Pia Kleemann, Chiara Kleemann, Horst Rehberg, Katharina Susewind, Lars Rudolph, Fabian Stromberger
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiNiemcy
Czas trwania175 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Swoim najnowszym dziełem Gröning testuje wytrzymałość widza. Pierwsza scena wywołała wśród widowni nerwowy chichot, wiele osób zaczęło wychodzić z kina już po pierwszych minutach. Gdy jednak da się temu filmowi szansę, można przeżyć w kinie coś naprawdę wyjątkowego.
Rodzina tytułowego policjanta na pierwszy rzut oka niczym się nie wyróżnia. On codziennie wychodzi do pracy, ona zostaje w domu z małą córeczką, ich życie pełne jest prostych radości, wspólnych zabaw i czułości. Jedyną rzeczą, która zdradza, jak bardzo nieprawdziwy jest ten obraz są coraz większe siniaki na ciele żony.
O tym, co ma miejsce między małżonkami się nie rozmawia. Przechodzi się nad tym do porządku dziennego, udaje się, także przed sobą nawzajem, że nic się przecież nie dzieje. Początkowo rzadkie ataki wściekłości męża stają się jednak coraz częstsze i coraz brutalniejsze. Wszystkiemu przygląda się anonimowy starszy mężczyzna. Nie wiadomo, kim jest; sąsiadem, znajomym, a może samym policjantem?
Przed rozpoczęciem zdjęć Gröning rozmawiał z wieloma ofiarami przemocy domowej, starał się zrozumieć ich wybory, sposób radzenia sobie w takiej sytuacji. Mimo to, jego film nie stanowi bynajmniej społecznej kampanii w stylu „bo zupa była za słona.”
Gröning nie stara się znaleźć na wszystko odpowiedzi. Nie interesuje go, dlaczego policjant katuje żonę, co nim kieruje; bezsilność, okrucieństwo, choroba. Nie próbuje też snuć teorii usprawiedliwiających postępowanie dręczonej kobiety. To, na co kładzie nacisk to zmieniająca się dynamika w rodzinie, coraz trudniejsze do zachowania pozory normalności.
Zarówno David Zimmerschied w roli policjanta, jaki i grająca jego żonę Alexandra Finder dosłownie stają się swoimi postaciami, wydobywając z nich całą złożoność. Gasnąca w oczach kobieta nie przyzna, że jest ofiarą przemocy, nie zaprzeczy kłamstwom opowiadanym dziecku a gdy maż ją bije, krzyczy: „Nie jesteś zły! Nie jesteś zły!” Sam policjant nie przypomina stereotypowego kata, jest uroczy i chłopięcy, tym bardziej zaskakuje nas więc jego drugie oblicze. To mężczyzna, o którym sąsiedzi powiedzą, że jest z niego przecież taki miły człowiek.
W tym filmie nic nie jest czarno-białe i nic nie wiadomo do końca. „The Police Officer’s Wife” podzielony jest na rozdziały, taka struktura pozwala na złapanie oddechu i pełne zanurzenie w opowiadanej historii. Widzimy młodego policjanta, który wraca do domu i przytula śpiąca żonę, kolejne ujęcie pokazuje zniszczoną twarz starca na tle zimowego krajobrazu, następne – przesuwany po szybie palec. Pokazuje się nam zaledwie pojedyncze scenki, skrawki coraz bardziej przerażającej codzienności. Trzeba je samodzielnie złożyć w całość jak klocki i wcale nie jest powiedziane, że konfiguracja może być tylko jedna.
Jest to bardzo intymny, zmysłowy film, kamera długo przygląda się każdemu obiektowi. Delektuje się delikatnością skóry, przygląda małym mieszkańcom ukrytym w trawie. Tak wolne tempo dodatkowo wzmacnia późniejsze sceny przemocy, czujemy się wytrąceni z bezpiecznego snu. Jak zauważył reżyser, pogłaskanie rankiem ręki po wieczornym biciu może przedłużyć toksyczny związek o lata. Wydaje się, że Gröning próbuje uśpić czujność widza, by po jakimś czasie tym bardziej go zaszokować. Zaczynamy czuć się jak maltretowana żona, która po każdym ataku jeszcze bardziej pragnie czułości.
Tego filmu się nie ogląda, w niego się wchodzi, przeżywa się go fizycznie. Gröning pozwala doświadczyć kina w zupełnie niezwykły sposób.
koniec
5 września 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Co nam w kinie gra: Żona policjanta
— Marta Bałaga

Z tego cyklu

Pani Zemsta
— Marta Bałaga

W drodze
— Marta Bałaga

Ze szkoły drukarskiej na festiwal w Wenecji
— Marta Bałaga

Samotność w wielkim mieście
— Marta Bałaga

Umarli milczą
— Marta Bałaga

Happy Ending
— Marta Bałaga

Mała najbliższa ojczyzna
— Marta Bałaga

Obcy wśród nas
— Marta Bałaga

Ladies Punk
— Marta Bałaga

Anarchy in Sweden
— Marta Bałaga

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.