Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Midi Z.
‹Biedni ludzie›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiedni ludzie
Tytuł oryginalnyQiong ren, liu lian, ma yao, tou du ke
ReżyseriaMidi Z.
ZdjęciaMidi Z.
Scenariusz
ObsadaShin-Hong Wang, Ke-Xi Wu, De-Fu Zhao, Meng-Lan Zheng
MuzykaSonic-Deadhorse
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiTajwan
Czas trwania105 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 6
[Midi Z. „Biedni ludzie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Bieda, problem uchodźstwa, prostytucji, handlu narkotykami… Pod takim szyldem wystartował 6. dzień repliki Festiwalu Pięć Smaków. Zresztą „Biedni ludzie” to produkcją, po którą bardzo chętnie sięgają selekcjonerzy różnych festiwali, zarówno w Europie, jak i Azji. Być może dlatego, że tak rzadko ktoś opowiada o mieszkańcach Birmy językiem filmu.

Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 6
[Midi Z. „Biedni ludzie” - recenzja]

Bieda, problem uchodźstwa, prostytucji, handlu narkotykami… Pod takim szyldem wystartował 6. dzień repliki Festiwalu Pięć Smaków. Zresztą „Biedni ludzie” to produkcją, po którą bardzo chętnie sięgają selekcjonerzy różnych festiwali, zarówno w Europie, jak i Azji. Być może dlatego, że tak rzadko ktoś opowiada o mieszkańcach Birmy językiem filmu.

Midi Z.
‹Biedni ludzie›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiedni ludzie
Tytuł oryginalnyQiong ren, liu lian, ma yao, tou du ke
ReżyseriaMidi Z.
ZdjęciaMidi Z.
Scenariusz
ObsadaShin-Hong Wang, Ke-Xi Wu, De-Fu Zhao, Meng-Lan Zheng
MuzykaSonic-Deadhorse
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiTajwan
Czas trwania105 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
To niespotykane, w jak subtelny sposób, twórcy filmów prezentowanych w ramach repliki Festiwalu Filmowego Pięć Smaków, przemycają w prezentowanych produkcjach dawki niechlubnej, rodzimej rzeczywistości. Najwidoczniej taki był właśnie zamysł selekcjonerów na wrocławską serię pokazów – kino niełatwe, raczej mało chwytliwe, ale takie, w którym bardzo łatwo odnaleźć referencje do biografii reżyserów. Nie inaczej jest i w przypadku „Biednych ludzi”, tytułu nie bez kozery nawiązującego do – nomen omen – debiutanckiej powieści Fiodora Dostojewskiego. Reżyser o enigmatycznym pseudonimie artystycznym Midi Z., bez skrupułów sięga do swoich birmańsko-chińskich korzeni i przekłada swoje doświadczenia jako emigranta na język filmu.
Tytułowi „Biedni ludzie” to chińscy uchodźcy, często birmańskiego pochodzenia, dla których Tajlandia miała stać się tymczasowym domem, szansą na wypracowanie sobie lepszego życia. Jednak bieda, ponura, obleśna, bezduszna bieda, mimo wszelkich starań bohaterów, pogrąża ich coraz bardziej, nie pozwalając wyrwać się ze swych szponów. Jej różne oblicza można z łatwością dostrzec w filmowych postaciach; od prostytutki desperacko pragnącej uciec na Tajwan, przez młodego chłopaka, który by zapewnić byt rodzinie musi parać się handlem narkotykami i przemytem ludzi, aż po jego siostrę, kilku, kilkunastoletnią dziewczynkę, sprzedaną przez matkę do tajskiego burdelu. Midi Z., choć opowiada ich historię w sposób nie pozbawiony humoru, nawet przez chwilę nie pozostawia złudzeń, że „biednym ludziom” kiedykolwiek będzie lepiej. Jednocześnie przeplata film fotografiami z ich normalnego, codziennego życia, rutynowych czynności i skromnych rozrywek.
W ten sposób film Midi Z. staje się głosem rodzimych uchodźców, których obecnie w samej Tajlandii może mieszkać nawet 300 tysięcy (trudno o precyzyjne dane w tym zakresie, większość emigrantów przybywa do kraju nielegalnie). Temat, jakiego podjął się reżyser, nie jest co prawda ani łatwy, ani chlubny, ale jako rodowity Birmańczyk dobrze wie, że tylko mówiąc jawnie, może próbować obalić stereotyp uchodźcy, odsłonić kolejne (po „Powrocie do Birmy”) oblicze swego kraju. I o ile sama tematyka filmu, wskazane problemy społeczne, są jak najbardziej aktualne i przykuwają uwagę, o tyle forma w jakiej je podaje jest zbyt leniwa, zbyt monotonna, a jako gatunek – zbyt eklektyczna. A przecież „Biutiful” Iñárritu czy „Hwanghae” Na Hong-jina, to najlepsze przykłady na to, że o problemie uchodźstwa i utraty tożsamości narodowej, należy mówić głośno i dosadnie, nawet pod woalką filmu fabularnego. Tylko taki donośny apel może zostać usłyszany.
koniec
16 listopada 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Dzień 7
— Joanna Pienio

Dzień 5
— Joanna Pienio

Dzień 4
— Joanna Pienio

Dzień 3
— Joanna Pienio

Dzień 2
— Joanna Pienio

Dzień 1
— Joanna Pienio

Tegoż autora

Pyr-Con Epizod XV: Fani nacierają
— Joanna Pienio

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (2)
— Sebastian Chosiński, Joanna Pienio, Agnieszka Szady, Kamil Witek

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Joanna Pienio, Małgorzata Steciak

Stary człowiek i Park Chan-wook
— Joanna Pienio

Budzi się zło. Martwe zło
— Jarosław Loretz, Joanna Pienio

Orient Express: Historia pewnego zniknięcia
— Joanna Pienio

Orient Express: Echa minionych chwil
— Joanna Pienio

Orient Express: Ja – matka
— Joanna Pienio

Orient Express: Magia przyjaźni, magia wspomnień
— Joanna Pienio

Czterej pancerni
— Joanna Pienio

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.