Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 5 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Martin Provost
‹Serafina›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSerafina
Tytuł oryginalnySéraphine
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery23 października 2009
ReżyseriaMartin Provost
ZdjęciaLaurent Brunet
Scenariusz
ObsadaYolande Moreau, Ulrich Tukur, Anne Bennent, Geneviève Mnich, Nico Rogner, Adélaïde Leroux, Serge Larivière
MuzykaMike Galasso
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiBelgia, Francja
Czas trwania125 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Żaden dobry uczynek nie ujdzie na sucho
[Martin Provost „Serafina” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Kolejna filmowa biografia? Bynajmniej. „Serafina” Martina Provosta odchodzi od tradycyjnych schematów opowiadania o nie fikcyjnych postaciach i poświęca się całkowicie tematom złudnej nadziei i ludzkiego upadku zręcznie włączonym do autentycznej historii, uwodząc przy tym oszczędnym, ale sugestywnym obrazem o wyraźnie malarskim rodowodzie.

Ewa Drab

Żaden dobry uczynek nie ujdzie na sucho
[Martin Provost „Serafina” - recenzja]

Kolejna filmowa biografia? Bynajmniej. „Serafina” Martina Provosta odchodzi od tradycyjnych schematów opowiadania o nie fikcyjnych postaciach i poświęca się całkowicie tematom złudnej nadziei i ludzkiego upadku zręcznie włączonym do autentycznej historii, uwodząc przy tym oszczędnym, ale sugestywnym obrazem o wyraźnie malarskim rodowodzie.

Martin Provost
‹Serafina›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSerafina
Tytuł oryginalnySéraphine
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery23 października 2009
ReżyseriaMartin Provost
ZdjęciaLaurent Brunet
Scenariusz
ObsadaYolande Moreau, Ulrich Tukur, Anne Bennent, Geneviève Mnich, Nico Rogner, Adélaïde Leroux, Serge Larivière
MuzykaMike Galasso
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiBelgia, Francja
Czas trwania125 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Seraphine de Senlis nie zaznała gorzkiego smaku sławy i słodkiej przyjemności bycia poważaną i cenioną za życia. Przeciętna kobieta, która za dnia milcząco służyła w domach innych, piorąc, gotując i sprzątając, a w nocy z podebranych barwników tworzyła coraz to lepsze dzieła malarskie, stała się ofiarą własnego talentu, okoliczności historycznych i marzeń o sławie. Z początku odnajdująca radość w malowaniu w ciemnym kącie swojego marnego mieszkanka, Serafina zaczyna przypisywać swojemu zajęciu wyższe znaczenie, a wiara we własne możliwości powoduje, że kobieta jest gotowa wierzyć w diametralną odmianę losu. Provosta interesuje przede wszystkim właśnie psychiczna przemiana bohaterki, katalizowana postacią niemieckiego kolekcjonera sztuki, który wystawił prace Serafiny, ale dopiero gdy sama autorka, pochłonięta przez szaleństwo, nie mogła być świadoma swojego długo oczekiwanego sukcesu. Wpływ, jaki Wilhelm Uhde miał na prostą, pięćdziesięcioletnią kobietę okazuje się być punktem wyjściowym jakiejkolwiek analizy tytułowej bohaterki. To w wyniku spotkania z niemieckim znawcą sztuki, Serafina zaczyna się postrzegać jako malarka i artystka. Wcześniej, sprowokowana do malowania podobno przez religijną wizję, nie traktowała zajęcia poważnie. Dopiero zachęcona przez Uhdego, zaczyna zagłębiać się w odrealniony, odizolowany od świata rzeczywistego proces tworzenia, wchodzić odważnie do mentalnego środowiska inności i wreszcie napotykać przeszkody prowadzące do konfrontacji artystycznej ułudy z brutalnymi prawami nieznanej jej rzeczywistości. Wojna, bieda, potem kryzys ekonomiczny – wszystko to powstrzymuje Uhdego od zorganizowania Serafinie wystawy. Z kolei bohaterka, zdążywszy już odciąć się od skromnego, mało znaczącego życia, do którego przywykła, aspiruje do bycia częścią świata bogactwa i sławy w jej perspektywie równającego się prawie z rajem. Pogodzona ze swoją zwyczajną egzystencją, zostaje nagle wyrwana z pełnej akceptacji postawy i rzucona na głębokie wody rozgorzałych ambicji. Prowadzi to do psychicznej krzywdy i wreszcie do szaleństwa.
Provosta interesuje w historii Serafiny nie tyle jej malarski geniusz, ale – oprócz bolesnych, pustych obietnic o byciu kimś i przerwaniu żałosnej egzystencji traktowanej jak powietrze służącej – jej samotność. Kobieta ufa całkowicie jedynej osobie, która nie wyśmiała jej artystycznego zajęcia i dostrzegła w nim potencjał, a zarazem pozwoliła Serafinie myśleć o sobie jak o człowieku wartościowym. Uhde nie miał przecież złych intencji, ale rzucając obietnice na wiatr, nie będąc pewnym własnej sytuacji, wyrządził Serafinie nieodwracalną krzywdę. Stał się jej jedynym odnośnikiem do świata, w którym prosta kobieta jest postacią wyjątkową i może myśleć o sobie z dumą. Provost wydaje się wręcz współczuć Uhdemu. Kolekcjoner sztuki, zupełnie nieświadomie krzywdząc Serafinę, jednocześnie karze siebie samego. Ale skoro piekło jest dobrymi intencjami wybrukowane…
Film Provosta jest bardzo stonowany, ascetyczny, chłodny, w niektórych momentach wręcz przyciężkawy. Małą ilość dialogów rekompensuje obraz – oszczędny, ale klasycznie piękny – oraz świetne aktorstwo. Yolande Moreau w roli Serafiny potrafi pokazać całą zwyczajność, dziwactwo i brak ogłady swojej bohaterki, jednocześnie odnajdując w niej iskrę wyjątkowości. Aktorka wraz z reżyserem czyni z Serafiny postać na wskroś tragiczną: kobieta walczy z samotnością, pustą egzystencją, roztrzaskanymi marzeniami i własnymi ograniczeniami. Moreau dzielnie sekunduje Ulrich Tukur w roli Uhdego. Bardzo wyciszony, melancholijny i spokojny tworzy idealne dopełnienie tytułowej bohaterki, by na końcu przedzierzgnąć się w postać równie tragiczną jak Serafina, choć w nieco innym wymiarze – z poczuciem winy i piętnem palącego błędu. I taki jak dwoje głównych bohaterów jest cały film Provosta. Smutny, nieoczywisty i emocjonalnie skomplikowany.
koniec
29 października 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ciemne chmury nad Anatewką
Sebastian Chosiński

5 V 2024

Łotewski reżyser, wykształcony w Stanach Zjednoczonych, w poprzedniej dekadzie nakręcił w Ukrainie film na podstawie powieści żydowskiego prozaika z początku XX wieku, przerobionej następnie w latach 90. na sztukę teatralną przez rosyjskiego Żyda. Tak w skrócie można opisać historię powstania historycznego komediodramatu Vladimira Lerta „Pokój wam!”, który nawiązuje do legendarnych „Dziejów Tewjego Mleczarza” Szolema Alejchema.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wzloty i upadki kobiety zawiedzionej
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab

Samochody (nie) latają
— Ewa Drab

Kreacja automatyczna
— Ewa Drab

PR rządzi światem
— Ewa Drab

(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab

Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab

Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab

Duch z piwnicy
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.