Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Piotr Schmidt Quartet
‹Saxesful Vol. II›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSaxesful Vol. II
Wykonawca / KompozytorPiotr Schmidt Quartet
Data wydania28 lipca 2021
Wydawca SJ Records
NośnikCD
Czas trwania44:11
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Piotr Schmidt, Wojciech Niedziela, Maciej Garbowski, Krzysztof Gradziuk, Henryk Miśkiewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Maciej Sikała, Adam Wendt, Zbigniew Namysłowski, Grzech Piotrowski
Utwory
CD1
1) Caravan10:04
2) On the Sunny Side of the Street06:47
3) Cherokee05:53
4) When I Fall in Love07:43
5) Footprints07:10
6) Ach, śpij kochanie06:37
Wyszukaj / Kup

Śpij, kochanie, po słonecznej stronie ulicy
[Piotr Schmidt Quartet „Saxesful Vol. II” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Materiał opublikowany na „Saxesful Vol. II” przez trzy lata spoczywał w archiwum. Trębacz Piotr Schmidt zdecydował się upublicznić go latem tego roku, dedykując przy okazji swemu zmarłemu miesiąc wcześniej ojcu – postaci ważnej nie tylko, co oczywiste, dla samego artysty, ale całego polskiego jazzu. Podobnie jak w przypadku „Saxesful”, tu również słyszymy wspomagających Kwartet Schmidta wybitnych polskich saksofonistów.

Sebastian Chosiński

Śpij, kochanie, po słonecznej stronie ulicy
[Piotr Schmidt Quartet „Saxesful Vol. II” - recenzja]

Materiał opublikowany na „Saxesful Vol. II” przez trzy lata spoczywał w archiwum. Trębacz Piotr Schmidt zdecydował się upublicznić go latem tego roku, dedykując przy okazji swemu zmarłemu miesiąc wcześniej ojcu – postaci ważnej nie tylko, co oczywiste, dla samego artysty, ale całego polskiego jazzu. Podobnie jak w przypadku „Saxesful”, tu również słyszymy wspomagających Kwartet Schmidta wybitnych polskich saksofonistów.

Piotr Schmidt Quartet
‹Saxesful Vol. II›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSaxesful Vol. II
Wykonawca / KompozytorPiotr Schmidt Quartet
Data wydania28 lipca 2021
Wydawca SJ Records
NośnikCD
Czas trwania44:11
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Piotr Schmidt, Wojciech Niedziela, Maciej Garbowski, Krzysztof Gradziuk, Henryk Miśkiewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Maciej Sikała, Adam Wendt, Zbigniew Namysłowski, Grzech Piotrowski
Utwory
CD1
1) Caravan10:04
2) On the Sunny Side of the Street06:47
3) Cherokee05:53
4) When I Fall in Love07:43
5) Footprints07:10
6) Ach, śpij kochanie06:37
Wyszukaj / Kup
Czasami o takich nagraniach mówi się „odrzuty”, co samo w sobie nie musi mieć negatywnego znaczenia, choć takie właśnie rodzi konotacje. Bo skoro jakiś utwór odrzucono, to oznacza, że był on niepełnowartościowy, a w każdym razie słabszy od tych, które przeszły pierwotną selekcję. Pewnie dlatego w opisie płyty znany krytyk Adam Baruch używa określenia „ostatki” i nie sposób się z nim nie zgodzić. Trzy lata po wydaniu albumu „Saxesful” (2018), na którym Kwartetowi Piotra Schmidta towarzyszą wybitni polscy saksofoniści, lider projektu zdecydował się na publikację suplementu złożonego z – posługując się nomenklaturą Barucha – „ostatków”. Pochodzą one z tej samej sesji, która odbyła się w czerwcu 2018 roku w studiu Tokarnia w Nieporęcie (tam też zarejestrowano omawiany ostatnio „Dark Forecast”), nic więc dziwnego, że na „Vol. II” pojawiają się również ci sami goście. Z jednym wyjątkiem – zabrakło tym razem Piotra Barona.
Na pierwszym „Saxesful” znalazło się w sumie jedenaście kompozycji – w większości są to standardy jazzowe, ale trafiły się również utwory własne – trwających niespełna osiemdziesiąt minut. W przypadku krótszego o nieco ponad pół godziny „Vol. II” jest ich sześć i wszystkie pochodzą z repertuaru innych wykonawców. Płytę lider projektu wydał pod koniec lipca, tradycyjnie korzystając z usług należącej do niego wytwórni SJ Records. Dedykował ją natomiast zmarłemu miesiąc wcześniej (26 czerwca 2021 roku) ojcu Andrzejowi, cenionemu historykowi jazzu i profesorowi katowickiej Akademii Muzycznej. Nie powinien więc zaskakiwać taki, a nie inny dobór utworów, aczkolwiek należy mieć na uwadze, że pula, z której dokonywano selekcji, była już znacznie skurczona. Gwoli ścisłości należy dodać, że w podstawowym składzie Kwartetu znaleźli się, poza Schmidtem, ci sami artyści, których słyszymy na pierwszym albumie, to jest pianista Wojciech Niedziela oraz sekcja rytmiczna RGG, czyli kontrabasista Maciej Garbowski i perkusista Krzysztof Gradziuk.
„Saxesful Vol. II” otwiera licząca sobie osiemdziesiąt pięć lat kompozycja Duke’a Ellingtona (1899-1974) i grającego w jego orkiestrze portorykańskiego puzonisty Juana Tizola Martíneza (1900-1984) „Caravan”. Zaczyna ją szybki pochód kontrabasu, do którego po kilkunastu sekundach dołączają pozostali muzycy Kwartetu. Wspiera ich saksofonista Henryk Miśkiewicz, który nie tylko chętnie nawiązuje dialog ze Schmidtem, ale również na oryginalnym motywie buduje utrzymaną w klimacie lat 30. ubiegłego wieku improwizację. Na podobnym schemacie są zresztą skonstruowane również pozostałe utwory (choć kolejność poszczególnych „składników” może się nieznacznie różnić): dialog saksofonu z trąbką, popisy solowe dęciaków, a czasami jeszcze – w formie bonusu – improwizacja pianisty (częściej jednak dopełniającego drugi plan). Najważniejsze jednak, że zarówno „Caravan”, jak i pięć kolejnych kompozycji, nie są odegrane „jeden do jednego”; zespół traktuje je jako punkt wyjścia do artystycznych poszukiwań, chociaż po zatoczeniu szerokiego koła najczęściej powraca do oryginalnego wątku.
Drugi w kolejności „On the Sunny Side of the Street” to najstarszy numer, jaki trafił na „Vol. II”. Skomponował go Jimmy McHugh (1894-1969) dla piosenkarki Dorothy Fields z myślą o broadwayowskim musicalu „Lew Leslie”, a miało to miejsce w 1930 roku. To typowe dzieło swojej epoki, w którym uwagę przykuwa nieśpieszne tempo i „knajpiana” (wcale nie w negatywnym tego słowa znaczeniu) partia fortepianu. Niedziela pozwala tu sobie na grę na dużym luzie, a luz ten udziela się także Schmidtowi i towarzyszącemu mu nestorowi polskich jazzmanów Janowi Ptaszynowi Wróblewskiemu. Pochodzący z 1938 roku „Cherokee”, w którym jako gościa słyszymy Macieja Sikałę, to z kolei dzieło brytyjskiego pianisty Raya Noble’a (1903-1978). W tym przypadku mamy do czynienia z muzyką stworzoną do… tańca, na dodatek na tyle energetyczną, że łatwo sobie wyobrazić sytuację, w której pod butami tańczących par parkiet dosłownie pali się. Szkoda jedynie, że pojawiający się w końcówce wtręt perkusyjny Gradziuka nie został bardziej rozbudowany (chociaż zdaję sobie sprawę, że mogłoby to zaburzyć konstrukcję utworu).
„When I Fall in Love” to bardzo znana piosenka popowo-jazzowa, która wyszła spod ręki Victora Younga (1900-1956), a powstała na potrzeby ścieżki dźwiękowej filmu wojennego (o wojnie w Korei) „One Minute to Zero” (1952) w reżyserii Taya Garnetta. Doczekała się dziesiątek, a może nawet setek wykonań; to pierwsze należało do Doris Day. Miłosna ballada brzmi odpowiednio pościelowo, do czego przyczynia się także saksofonista Adam Wendt. Najmocniejszym fragmentem „Saxesful Vol. II” jest natomiast „Footprints” Wayne’a Shortera, który swoją premierę płytową miał w 1967 roku na dwóch wydawnictwach: solowym albumie amerykańskiego saksofonisty „Adam’s Apple” (który nagrano w lutym 1966) oraz słynnym „Miles Smiles” Milesa Davisa (który zarejestrowany został osiem miesięcy później). Jednak to z jakiegoś powodu krążek Davisa ukazał się w sprzedaży wcześniej i – w pewnym sensie – to jego wersja „Footprints” stała się obowiązująca. Z niej również postanowił skorzystać Schmidt, co jest o tyle zrozumiałe, że tam właśnie pojawia się duet trąbki (Miles) i saksofonu (Wayne), na którym na „Vol. II” zagrał sam Zbigniew Namysłowski.
To nie tylko najciekawsze, ale i najbardziej intensywne siedem minut płyty. Można odnieść wrażenie, że to właśnie „Footprints” najbardziej przypadł do gustu całemu Kwartetowi. Jak też mistrzowi Namysłowskiemu, który przecież w swojej karierze nie stronił ani od jazz-rocka, ani free jazzu. Pojawia się w tej kompozycji – w porównaniu z poprzednimi utworami z „Vol. II” – pewna nowość, na którą warto zwrócić uwagę: poza dialogami dęciaków, grają tu one także unisono. Z kolei sekcja rytmiczna skutecznie podkręca tempo i dosłownie „zasysa” słuchacza swoim zaangażowaniem. Na finał Piotr Schmidt wybrał rodzimy standard autorstwa Henryka Warsa (1902-1977). Chodzi o legendarne „Ach, śpij kochanie”, które po raz pierwszy zaśpiewali (sic!) Adolf Dymsza i Eugeniusz Bodo w komedii Mieczysława Krawicza „Paweł i Gaweł” (1938). Główny motyw poddany został operatywnej obróbce, dzięki czemu mamy do czynienia nie tylko z bliską oryginałowi balladową partią saksofonu Grzecha Piotrowskiego, ale także z improwizowanymi duetami Wojciecha Niedzieli z Garbowskim i Piotrowskim. Choć na finał, zgodnie ze schematem, powracają dialogujące ze sobą dęciaki.
Czy kiedyś powstanie „Saxesful Vol. III”? Pomysł sam w sobie jest bardzo interesujący i choćby z tego powodu godny kontynuowania. Dwie rzeczy tylko wydają się pewne: po pierwsze – nie będą to już raczej „ostatki” po „ostatkach” (z czerwca 2018 roku), po drugie – jeśli Piotr Schmidt zdecyduje się na organizację jeszcze jednej takiej sesji, to już – wbrew moim oczekiwaniom wyrażonym wcześniej, nie będą mu już w tym dziele towarzyszyli Maciej Garbowski i Krzysztof Gradziuk.
koniec
14 października 2021
Skład:
Piotr Schmidt – trąbka
Wojciech Niedziela – fortepian
Maciej Garbowski – kontrabas
Krzysztof Gradziuk – perkusja

gościnnie:
Henryk Miśkiewicz – saksofon altowy (1)
Jan Ptaszyn Wróblewski – saksofon tenorowy (2)
Maciej Sikała – saksofon tenorowy (3)
Adam Wendt – saksofon tenorowy (4)
Zbigniew Namysłowski – saksofon altowy (5)
Grzech Piotrowski – saksofon tenorowy (6)

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
Sebastian Chosiński

25 IV 2024

Arild Andersen to w świecie europejskiego jazzu postać pomnikowa. Kontrabasista nie lubi jednak przesiadywać na cokole. Mimo że za rok będzie świętować osiemdziesiąte urodziny, wciąż koncertuje i nagrywa. Na dodatek kolejnymi produkcjami udowadnia, że jest bardzo daleki od odcinania kuponów. „As Time Passes” to nagrany z muzykami młodszymi od Norwega o kilkadziesiąt lat album, który sprawi mnóstwo radości wszystkim wielbicielom nordic-jazzu.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

Martin Küchen – lider freejazzowej formacji Angles 9 – zaskakiwał już niejeden raz. Ale to, co przyszło mu na myśl w czasie pandemicznego odosobnienia, przebiło wszystko dotychczasowe. Postanowił stworzyć – opartą na starożytnym greckim micie i „Odysei” Homera – jazzową operę. Do współpracy zaprosił wokalistkę Elle-Kari Sander, kolegów z Angles oraz kwartet smyczkowy. Tak narodziło się „The Death of Kalypso”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Mityczna rzeka w jaskini lwa
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Po trzech latach oczekiwania wreszcie zostały spełnione marzenia wielbicieli norweskiego tria Elephant9. Nakładem Rune Grammofon ukazała się dziesiąta, wliczając w to także albumy koncertowe, płyta formacji prowadzonej przez klawiszowca Stålego Storløkkena – „Mythical River”. Dla fanów skandynawskiego jazz-rocka to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy dotąd nie zetknęli się z zespołem – szansa na nowy związek, którego nie da się zerwać.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

Tegoż twórcy

Ballady i impro-romanse
— Sebastian Chosiński

W hołdzie Mistrzowi nad mistrze
— Sebastian Chosiński

Standardy, które nie chcą się zestarzeć
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.