Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 28 kwietnia 2024

W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.

Varia

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe (wybrane)

Diabeł zabierze was do domu
Gabino Iglesias
Billy Summers
Stephen King
Świat Lodu
B.V. Larson
Agatha Christie
Lucy Worsley
Dwór mgieł i furii
Sarah J. Maas
Furyborn. Zrodzona z furii
Claire Legrand
Kuchnia książek
Kim Jee Hye
Uwikłana
Natasha Preston

więcej »

Zapowiedzi

książkowe

Kwintesencja wszystkiego
Suzie Sheehy
Maigret u pana ministra
Georges Simenon
Złowieszczy dar
Emily Thiede

więcej »

Moja Fantastyka: Wprowadzenie do cyklu

Konrad Wągrowski

Przeprowadzka wiąże się oczywiście z ogromnym zamieszaniem, wielkim bałaganem, hukiem roboty, zmęczeniem, zniecierpliwieniem, irytacją. To są jej powszechnie znane złe aspekty. Są jednakże i dobre. Pakowanie pozwala na przebranie papierów i ubrań i wybranie tych, które od lat jedynie zajmują miejsce w szafach i szafkach. Jest jeszcze coś – w czasie przeprowadzki co i rusz wpadają nam w ręce rzeczy, o których istnieniu zapomnieliśmy, bądź zatarło się w pamięci jak są interesujące.

Konrad Wągrowski

Moja Fantastyka: Wprowadzenie do cyklu

Najlepszym przykładem jest pakowanie magazynów – jeśli zdarzy się tak, że jeden z nich upadnie na ziemię i otworzy się na stronie z ciekawym artykułem, czy tekstem literackim, jesteśmy przegrani. Resztę wieczora przeznaczonego na ciężką pracę spędzimy zagłębieni w lekturze. Zwłaszcza, gdy mieliśmy spakować 20 roczników „Fantastyki” i „Nowej Fantastyki"…

Wstępem tym rozpoczynam nowy cykl felietonów na łamach „Esensji”, cykl zaplanowany na …lata. Bezposrednią jego inspiracją była właśnie przeprowadzka, podczas której trzeba było wydobyć z głebi szafki prawie 250 egzemplarzy najsłynniejszego polskiego czasopisma literackiego. Przeglądając wybrane egzemplarze, zdałem sobie z czegoś sprawę. Mimo tego, że starałem się przez lata czytać „Fantastyki” na bieżąco, w natłoku zajęć przegapiłem niemało opowiadań, powieści i artykuł publicystycznych. Szkoda, warto by to nadrobić. Przyszły mi do głowy również liczne rozmowy ze znajomymi, że współczesna „Fantastyka” to już nie to, że obecnie publikowane opowiadania nie dorastają do pięt tym z lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiatych, A może to wcale nieprawda. Może to nie „Fantastyka” się zepsuła, tylko myśmy się zestarzeli, czasy się zmieniły i nic już nie jest tak zabawne jak kiedyś, jak śpiewała grupa Pink Floyd? Sięgnięcie po stare numery „Fantastyk”, czytanie dawnych opowiadań pozwoli na zweryfikowanie tych tez. Czytając nieznane opowiadania sprawdzę, czy rzeczywiście robią one aż tak dużo większe wrażenie niż te publikowane obecnie, wspominając te, które znam, zobaczę jak zmienił się ich odbiór. Czym różnię się ja i świat współczesny od tego sprzed lat. Będę miał niepowtarzalną szansę porównać trzydziestolatka, żyjącego już od 14 lat w III Rzeczypospolitej, z wszystkimi wadami zaletami tego życia, do dziesięciolatka sięgającego po czasopismo gdy w Polsce kończył się stan wojenny, a jedyną rozrywką bywały dwa programy telewizji państwowej. Czy to nie będzie fascynująca podróż w czasie?

Jak się zmobilizować do tej zabawy, jak zaprosić do niej innych? Tak się składa, że mam medium, w którym mogę się wypowiedzieć, że istnieje szansa, że przeczyta mnie kilka tysięcy ludzi, z których jakiś procent będzie mógł dzielić ze mną wspomnienia i impresje. Wyczerpała się przy okazji formuła mojego poprzedniego cyklu fantastycznych felietonów na łamach „Esensji” – „Fantastycznych podróży”. Stąd też ten pomysł: będę czytał co miesiąc kilka numerów „Fantastyki”, a swe wrażenia zapisywał w formie felietonu dla „Esensji”. Właśnie: wrażenia. Nie mam zamiaru bawić się w krytykę, nie mam zamiaru opisywać dokładnie co można było wyczytać w tym i owym numerze „Fantastyki”. Będę czytał, wspominał, pisał o tym co pamiętam, jak odbierałem dany tekst te kilkanaście lat temu, jak odbieram go dzisiaj, co szczególnie wbiło mi się w pamięć, a co z niej ulotniło. Mam nadzieję, że to nie będzie monolog, że będzie to wymiana wrażeń z ludźmi, którzy, jak i ja, czytali niegdyś „Fantastykę”, dla których dzień, w którym nowy egzemplarz pojawiał się w domu, był świętem, którzy będą chcieli się tym podzielić. Mam również nadzieję, że będą mnie czytali ci, których nie było jeszcze na świecie, gdy w 1982 r. pojawił się pierwszy numer „Fantastyki”. Mam nadzieję, że jakoś ich zainteresuję, zmobilizuję do poszukiwań, kto wie, może w bibliotece rodziców i pozwolą mi oni poznać, jak odbiera „Fantastykę” kolejne pokolenie miłośników tego gatunku? Mam nadzieję, że to nie będzie martwa rubryka.

Przedstawiwszy temat, przedstawmy autora. O nie, nie mam zamiaru opowiadać swojego życiorysu. Wydaje mi się, że jednak kilka słów na temat relacji między mną i „Fantastyką” warto przestawić. Kiedy zetknąłem się z Nią pierwszy raz? Nie od początku, ale niedługo później – czy był to rok 1983, czy 1984, nie pamiętam. Na pewno od 1985 czytałem już wszystkie numery (pożyczając je), a od 1987 „Fantastykę” prenumerowałem. W 1997 roku udało mi się odkupić brakujące roczniki, dzięki czemu skompletowałem wszystkie egzemplarze. I tak to trwa do dziś. Lista inspiracji jest bardzo długa i będzie ujawniana w trakcie naszej wyprawy. Nie mogę jednak nie wspomnieć o tych najsilniejszych: „Piaseczniki”, „Telepata”, „Kraina Chichów”, „Mniejsze zło”, „…za jeden mniony dzień”, „Thor spotyka Kapitana Amerykę"…

Czas na szczegóły techniczne. Jak mam zamiar dobierać zakres materiałów do tego cyklu? Policzmy. Do końca 2002 roku pojawiło się 20 pełnych roczników „Fantastyki” i „Nowej Fantastyki” i 3 egzemplarze z pierwszego roku wydawania. Jeśli podziele sobie to na półroczne paczki (przez miesiąc będę chyba w stanie przypomnieć sobie 6 numerów pisma), to w sumie powinno powstać 2*20+1 = 41 felietonów. Rocznie wydajemy 10 numerów „Esensji” – cykl więc powinien zająć 4 lata! Ale, ale – przez te 4 lata, jeśli się uda, zobaczymy 4 roczniki „NF” – kolejne 8 felietonów. Dodajmy jeszcze 2 przez ten okres i wszystko wskazuje na to, że cykl zaplanowałem na ponad 50 numerów „Esensji”, czyli 5 lat… Życzcie mi powodzenia.

Dla celów statystycznych postaram się dołączać do każdego tekstu spis omawianych numerów i osobistą liste 3 najlepszych tekstów literackich i publicystycznych z każdego takiego okresu. To będzie kolejny materiał do dyskusji.

Na pierwszy ogień idą 3 numery z 1982 roku. „Pieśń dla Lyanny”, „Funky Koval”, „Wieczna wojna”, „Fundacja”. Nieźle się zaczyna, nieprawdaż? Nie pozostaje mi więc nic innego, niż zacytować:

…3…2…1

Zaczynamy!

1 marca 2003

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
Agnieszka ‘Achika’ Szady

1 XII 2023

Czy Magda Kozak była pierwszą Polką w stanie nieważkości? Ilu mężów zabiła Lukrecja Borgia? Kto pomógł bojownikom Bundu w starciu z carską policją? I wreszcie zdjęcie jakiego tajemniczego przedmiotu pokazywał Andrzej Pilipiuk? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższej relacji z lubelskiego konwentu StarFest.

więcej »

Razem: Odcinek 3: Inspirująca Praktyczna Pani
Radosław Owczarek

16 XI 2023

Długie kolejki, brak podstawowych towarów, sklepowe pustki oraz ograniczone dostawy produktów. Taki obraz PRL-u pojawia się najczęściej w narracjach dotyczących tamtych czasów. Jednak obywatele Polski Ludowej jakoś sobie radzą. Co tydzień w Teleranku Pan „Zrób to sam” pokazuje, że z niczego można stworzyć coś nowego i użytecznego. W roku 1976 startuje rubryka „Praktycznej Pani”. A o tym, od czego ona się zaczęła i co w tym wszystkim zmalował Tadeusz Baranowski, dowiecie się z poniższego tekstu.

więcej »

Transformersy w krainie kucyków?
Agnieszka ‘Achika’ Szady

5 XI 2023

34. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi odbywał się w kompleksie sportowym zwanym Atlas Arena, w dwóch budynkach: w jednym targi i program, w drugim gry planszowe, zaś pomiędzy nimi kilkanaście żarciowozów z bardzo smacznym, aczkolwiek nieco drogim pożywieniem. Program był interesujący, a wystawców tylu, że na obejrzenie wszystkich stoisk należało poświęcić co najmniej dwie godziny.

więcej »