Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jacek Bromski
‹Anatomia zła›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAnatomia zła
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery21 stycznia 2016
ReżyseriaJacek Bromski
ZdjęciaMichał Englert
Scenariusz
ObsadaMarcin Kowalczyk, Krzysztof Stroiński, Magdalena Kuta, Andrzej Seweryn, Piotr Głowacki
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiPolska
Napisyangielskie, polskie
ParametryDolby Digital 5.1
Gatuneksensacja, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Łotrzykowska ballada bez happy endu
[Jacek Bromski „Anatomia zła” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W zasadzie jedynym elementem, który nie pasuje do filmu Jacka Bromskiego jest jego tytuł, który sugeruje, że będziemy mieć do czynienia z thrillerem psychologicznym, ewentualnie z dramatem sądowym. Tymczasem „Anatomia zła” – przyznajmy, z marketingowego punktu widzenia brzmi to jednak całkiem nieźle – jest nadzwyczaj przyzwoitym kinem akcji.

Sebastian Chosiński

Łotrzykowska ballada bez happy endu
[Jacek Bromski „Anatomia zła” - recenzja]

W zasadzie jedynym elementem, który nie pasuje do filmu Jacka Bromskiego jest jego tytuł, który sugeruje, że będziemy mieć do czynienia z thrillerem psychologicznym, ewentualnie z dramatem sądowym. Tymczasem „Anatomia zła” – przyznajmy, z marketingowego punktu widzenia brzmi to jednak całkiem nieźle – jest nadzwyczaj przyzwoitym kinem akcji.

Jacek Bromski
‹Anatomia zła›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAnatomia zła
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery21 stycznia 2016
ReżyseriaJacek Bromski
ZdjęciaMichał Englert
Scenariusz
ObsadaMarcin Kowalczyk, Krzysztof Stroiński, Magdalena Kuta, Andrzej Seweryn, Piotr Głowacki
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiPolska
Napisyangielskie, polskie
ParametryDolby Digital 5.1
Gatuneksensacja, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dziwić może trochę fakt, że Jacek Bromski – specjalizujący się przede wszystkim w kinie obyczajowym (vide „Dzieci i ryby”, „Bilet na Księżyc”, trylogia „U Pana Boga za piecem”, „U Pana Boga w ogródku” oraz „U Pana Boga za miedzą”) – w ostatnich latach chętnie sięga również po kino gatunkowe, czego dowodem najpierw ekranizacja „Uwikłania” (2011) Zygmunta Miłoszewskiego, a teraz nakręcona na podstawie własnego scenariusza – „Anatomia zła”. Proszę jednak pamiętać, że to reżyser, któremu zawdzięczamy jeden z najlepszych (jeśli w ogóle nie najlepszy) kryminałów gangsterskich epoki PRL-u, czyli „Zabij mnie glino” (1987). A to film, bez którego być może nie byłoby „Psów” Władysława Pasikowskiego, a przynajmniej mogłoby nie być nowego emploi Bogusława Lindy.
W „Anatomii zła”, która swą premierę kinową miała we wrześniu 2015 roku, a na DVD pojawiła się kilka miesięcy później, Bromski sięga jednak po innego ze swoich ulubionych aktorów – Krzysztofa Stroińskiego, którego w pierwszoplanowej roli obsadził dwie dekady temu w „Dzieciach i rybach”, a później podarował mu jeszcze epizody w „To ja, złodziej” (2000) oraz wspomnianych już „Uwikłaniu” i „Bilecie na Księżyc”. Stroiński po wsze czasy zapamiętany będzie jednak jako Leszek Górecki z „Daleko od szosy” (1976), w którym ujął widzów swą szczerością i bezpretensjonalnym chłopięcym urokiem. Ten urok, choć od premiery tamtego serialu minęły już cztery dekady, pozostał mu zresztą do dzisiaj. I zapewne właśnie ta cecha osobowości jego zdecydowała o powierzeniu mu roli „Lulka”. Bromskiemu potrzebny był bowiem aktor wzbudzający sympatię, który jako ostatni sprawiłby, że w granym przez niego bohaterze zobaczylibyśmy… płatnego zabójcę.
A „Lulek” jest właśnie – a przynajmniej był – killerem do wynajęcia. Kiedyś odstrzelił połowę polskich bossów mafijnych, po czym trafił za kratki. Po siedmiu latach wyszedł na zwolnienie warunkowe i postanowił przejść na emeryturę. Codziennie rano chodzi więc na zakupy do sklepu spożywczego, w okolicznym warzywniaku zaopatruje się w pomidory. Wszyscy widzą w nim sympatycznego i samotnego starszego pana. Ale przeszłość, jak to często w takich sytuacjach bywa, nie daje o sobie zapomnieć. „Lulka” odnajduje prowadzący niegdyś jego sprawę prokurator Nowak (w tej roli Piotr Głowacki, znany z kiepściutkiej „Bitwy warszawskiej” i nieporównywalnie lepszych „Bogów”) i oferuje spore pieniądze za wykonanie jeszcze jednego zlecenia. Zginąć ma wysoki funkcjonariusz służb specjalnych.
Marzący o spokojnej starości w ciepłym kraju zabójca przyjmuje „zamówienie”, ale szybko zdaje sobie sprawę, że nie ma już tak pewnej ręki jak kiedyś, a to oznacza, że zwyczajnie może nie podołać zadaniu. Szuka więc kogoś, kto by go wyręczył. Kogoś, kto nie tylko ma odpowiednie umiejętności, ale jednocześnie znalazł się na ostrym zakręcie życiowym. Osobą taką okazuje się weteran z Afganistanu, sierżant Stanisław Waśko (gra go Marcin Kowalczyk, który zadebiutował pięć lat temu rolą „Magika” w „Jestem bogiem”), zwolniony z wojska z powodu zastrzelenia trzech niewinnych cywilów podczas nieudanej akcji przeciwko talibom. Nieco neurotyczny, ale z tego też powodu wydający się absolutnie niegroźny dla otoczenia, „Lulek” uzależnia eksżołnierza od siebie, wciąga go w sieć intryg, których sam do końca nie rozumie. Ale przecież wcale nie musi. Od niego oczekuje się tylko, aby w odpowiednim momencie pociągnął za spust. I trafił.
Jacek Bromski opowiada historię „Lulka” w formie łotrzykowskiej ballady. Choć od samego początku wiemy, kim jest główny bohater – to właśnie jemu kibicujemy. Nie tylko dlatego, że wzbudza sympatię, ale jako jedyny w świecie, w który zostaje wciągnięty, zdaje się mieć zasady i honor. Scenariusz „Anatomii zła” zbudowany jest wprawdzie ze schematów kina gangsterskiego, ale akcja poprowadzona jest tak sprawnie, że naprawdę trudno się nudzić podczas dwugodzinnego seansu. Na dodatek Bromski umiejętnie wplata w fabułę wątki nawiązujące do najgłośniejszych spraw kryminalnych ostatnich lat (vide zabójstwo generała Marka Papały, incydent w Nangar Chel); w efekcie nie mamy wątpliwości, że całość – nawet jeśli szyta jest na miarę amerykańską – rozgrywa się tu i teraz. Brawa należą się także Krzysztofowi Stroińskiemu, który w „Anatomii zła” stworzył jedną z ciekawszych swoich kreacji w ostatniej dekadzie. Nagroda na festiwalu w Gdyni (w kategorii „pierwszoplanowa rola męska”) należała mu się bez wątpienia.
koniec
21 kwietnia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Niedożywiony szkielet
Jarosław Loretz

27 V 2023

Sądząc ze „Zjadacza kości”, twórcy z początku XXI wieku uważali, że sensowne pomysły na horrory już się wyczerpały i trzeba kleić fabułę z wiórków kokosowych i szklanych paciorków.

więcej »

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
Jarosław Loretz

28 II 2023

A gdyby tak przenieść młodzieżową dystopię w kosmos…? Tak oto powstał film „Voyagers”.

więcej »

Bohater na przekór
Sebastian Chosiński

2 VI 2022

„Cudak” – drugi z trzech obrazów powstałych w ramach projektu „Kto ratuje jedno życie, ten ratuje cały świat” – wyreżyserowała Anna Kazejak. To jej pierwsze dzieło, które opowiada o wojennej przeszłości Polski. Jeśli ktoś obawiał się, że autorka specjalizująca się w filmach i serialach o współczesności nie poradzi sobie z tematyką Zagłady, może odetchnąć z ulgą!

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wiele hałasu o nic, nic, nic
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.