Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Z filmu wyjęte: Zombie za grosik

Esensja.pl
Esensja.pl
Wbrew pozorom brak budżetu też ma swoje granice. Po ich przekroczeniu zaczyna się bowiem nieczysta gra z widzem…

Jarosław Loretz

Z filmu wyjęte: Zombie za grosik

Wbrew pozorom brak budżetu też ma swoje granice. Po ich przekroczeniu zaczyna się bowiem nieczysta gra z widzem…
Prawdą jest, że nie każdy powinien zabierać się za kręcenie filmów. Prawdą też jest, że brak predyspozycji finansowych czy intelektualnych nie stanowi żadnej przeszkody dla osób mocno zdesperowanych. Wciąż jednak pewne minimum technicznych możliwości jest niezbędne do zaoferowania produktu komuś poza ciocią Irenką, gnębioną ostrym krótkowidztwem, i wujkiem Zbysiem, który wzrok też ma zamglony, choć z zupełnie innych przyczyn. W przeciwnym razie skończy się to graniem na nosie widzowi. A widz bardzo tego nie lubi.
Na dzisiejszym kadrze widać właśnie takie lekceważące podejście do sztuki filmowej, wynikające zapewne z braku środków płatniczych wyposażonych w przynajmniej dwie cyfry. Na obrazku widać bowiem siwego dżentelmena zombie, pożywiającego się… jawnie gumową głową, na czubku której ktoś przykleił wiecheć niby-włosów. Co gorsza – twórcom się nie chciało nawet wyciąć otworu w szyi gumianki, nie mówiąc już o odpowiednim jej pokolorowaniu czy choćby owinięciu skrawkiem tkaniny. Głowa jest dokładnie taka, jaką udało się zgarnąć z półki w sklepiku „wszystko za 2 złote” – bladoróżowa i gumiasta. Bardzo, bardzo wyrozumiały widz może i mógłby spróbować udawać, że to rzeczywista ludzka głowa (choć ma mocno pod górkę z przyczyn, o których za chwilę), cała reszta natomiast odbierze tę głowę jako wyraz lekceważenia ze strony twórców.
I dwa słowa o filmie, w którym można naciąć się na gumową głowę. Jest to amerykańska produkcja o tytule „Zombie Bite” („Ugryzienie zombie”), wypuszczona – wbrew temu, co można sądzić po jakości załączonego zdjęcia – świeżutko, bo w roku 2017. Reżyserem i odtwórcą głównej roli jest King Jeff, twórca czarnoskóry, co jest informacją o tyle istotną, że niskokosztowe kino amerykańskie spod znaku fantastyki rzadko kiedy jest robione przez osoby o kolorze skóry innym niż biały.
Co zaś do fabuły – bohaterem jest mężczyzna ugryziony przez truposza. Siedzi w domu i nagrywa rodzaj pamiętnika, nie wiedząc, czy się przemieni w nieumarłego, czy nie. Panująca plaga jest bowiem dość specyficzna – w zombie przemieniają się wyłącznie ludzie z grupą krwi AB+. A ponieważ bohater nie ma pojęcia, jaką ma grupę krwi, to o tym, czy skończy jako smakosz świeżych mózgów, przekona się po trzech dniach – bo właśnie tyle zajmuje przemiana. Żeby nie było zbyt nudno, nieszczęśnik co jakiś czas dzwoni do przebywającej u teścia żony, skrzętnie ukrywając przed nią fakt ugryzienia, jak również boryka się z niespodziewanymi wizytami ludzi i truposzy.
Niestety, mimo to historia jest nużąca, a jak dołożyć do tego bardzo kiepskie zdjęcia oraz ogólną żenującą tandetę realizacji – bo w grę wchodzą nie tylko gumowe głowy i kończyny, ale również np. dolepiane komputerowo kropeczki wystrzałów z pistoletu, brzmiącego jak zabawkowa pukawka – to dostajemy ogólny obraz nędzy i rozpaczy. A szkoda, bo wyjściowy pomysł był nawet ciekawy, zaś kilka scen jest wręcz odświeżających…
koniec
7 grudnia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Tegoż autora

Orient Express: A gdyby tak na Księżycu kangur…
— Jarosław Loretz

Kości, mnóstwo kości
— Jarosław Loretz

Gąszcz marketingu
— Jarosław Loretz

Majówka seniorów
— Jarosław Loretz

Gadzie wariacje
— Jarosław Loretz

Weź pigułkę. Weź pigułkę
— Jarosław Loretz

Warszawski hormon niepłodności
— Jarosław Loretz

Niedożywiony szkielet
— Jarosław Loretz

Puchatek: Żenada i wstyd
— Jarosław Loretz

Klasyka na pół gwizdka
— Jarosław Loretz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.