15 najfajniejszych dziewczyn „Star Treka”Konrad Wągrowski Choć „Star Trek” może kojarzyć się wam ze szpiczastouchymi ponurakami, bladymi androidami czy obcymi z pooranym czołem, faktem jest, że twórcy serii zawsze starali się pokazywać, że we Wszechświecie w XXIII stuleciu nadal jest miejsce dla pięknych dziewcząt. Zobaczcie piętnaście z nich.
Konrad Wągrowski15 najfajniejszych dziewczyn „Star Treka”Choć „Star Trek” może kojarzyć się wam ze szpiczastouchymi ponurakami, bladymi androidami czy obcymi z pooranym czołem, faktem jest, że twórcy serii zawsze starali się pokazywać, że we Wszechświecie w XXIII stuleciu nadal jest miejsce dla pięknych dziewcząt. Zobaczcie piętnaście z nich. 1. Uhura (Nichelle Nichols, „Star Trek: Original Series”) Nie wypada nie zacząć od jedynej żeńskiej reprezentatki na mostku kapitańskim starego dobrego „Enterprise” w klasycznej serii. Porucznik Uhura (póżniej awansowana do stopnia komandora) pochodzi ze Stanów Zjednoczonych Afryki, a jej rodzimym językiem jest suahili. Na pokładzie pełniła rolę oficera komunikacyjnego. Zasłynęła z pocałunku z kapitanem Kirkiem – pierwszego międzyrasowego buziaka w amerykańskiej telewizji. W serialu spokojny, rzetelny oficer, w realnym świecie osoba, która przełamała rasowe tabu i była wymieniana jako wzór dla Afroamerykanów przez samego Martina Luthera Kinga. Problem z Uhurą jest taki, że większość pamięta ją jako elegancką panią koło pięćdziesiątki z filmów kinowych, zapominając, jak ładną dziewczyną była w czasach serialu. 2. Ilia (Persis Khambatta, „Star Trek: The Motion Picture”) Deltanka, nawigator na „Enterprise”, charakteryzująca się umiejętnościami empatycznymi (empatycznymi, nie erotycznymi), pięknymi nogami, doskonałą figurą oraz fryzurą à la Sinead O’Connor. W skomplikowanym życiorysie Ilii istnieje epizod podmienienia jej przez doskonałą mechaniczną replikę, będącą wtyką sondy Voyager na „Enterprise”, ale w tym rankingu istotniejszy jest fakt, że grająca ją aktorka, Persis Khambatta, była Miss Indii 1965. Co ciekawe – bardzo obawiała się ogolenia swej głowy do roli, a właśnie dzięki tej decyzji na wieki wbiła się w pamięć fanów. Prawdziwe piękno łysej głowy obawiać się nie musi. Grająca Saavik Kirstie Alley, dla której udział w „Gniewie Khana” był debiutem filmowym, a która później wbiła się w pamięć widzów dzięki cyklowi „I kto to mówi” oraz serialom „Północ-Południe” i „Zdrówko” nie jest może wyjątkową pięknością, ale ma ciekawy typ urody, który pasował bardzo do chłodnej, logicznej Wulkanki – a właściwie pół-Wulkaniki, pół-Romulanki bo takie jest pochodzenie Saavik. Niewątpliwie byłą ozdobą drugiego „Star Treka”, a jej test „Kobayashi Maru” na zawsze zapisał się w annałach cyklu. Wielka szkoda, że Alley, bojąc się zaszufladkowania, odmówiła gry w kolejnych częściach, a jej postać oddano Robin Curtis. Ale to już nie było to. Gillian Taylor to pani, dla której rozmiar ma naprawdę znaczenie. Fascynują bowiem wieloryby oraz ego kapitana Kirka. Fascynują ją do tego stopnia, że dla nich jest w stanie porzucić swe czasy i znajomych (nielicznych, jest wybredna, jeśli cenisz tran, nie masz u niej szans) i przenieść się do XXIII stulecia. Rozumiecie? Porzucić czasy kryzysów i zanieczyszczenia i przeskoczyć w lata pokoju, dobrobytu i darmowej opieki lekarskiej? Szok i niedowierzanie, kto by mógł się spodziewać. Grająca Gillian Catherine Hicks to sympatyczna dziewczyna z fryzurą mocno w stylu lat 80. (patrz: Linda Hamilton), ale za to o naprawdę prześlicznym uśmiechu. W roli Valeris występuje sama Samantha Jones! Późniejsza bohaterka „Seksu w wielkim mieście” (a wcześniej „Akademii Policyjnej” i „Manekina”) nadaje obliczu kolejnej Wulkanki na mostku "Enterprise" swój niejednoznaczny rys. Już sam fakt, że bohaterkę gra najbardziej rozwiązła bohaterka serialu o przyjaciółkach-singielkach z Manhattanu powinien być wystarczającym argumentem za umieszczeniem Valeris w naszym zestawieniu. A jeśli dodamy do tego prawdziwą ponoć historię, że Kim Cattrall zorganizowała sobie podczas kręcenia filmu nieautoryzowaną sesję zdjęciową na mostku kapitańskim, w czasie której ubrana była wyłącznie w... wulkańskie uszy, to wybór będzie podwójnie oczywisty. Niestety, zdjęcia ponoć zniszczył Leonard Nimoy. Bo nieautoryzowane. Martia to zmiennokształtna uczestniczka turnusu w klingońskiej kolonii karnej. Zmiennokształtna - czyli może wyglądać jak chce (na przykład jak kapitan James T. Kirk, zapewne także jak Bilbo Baggins, ale tego akurat w filmie nie pokazano), ale jednak woli powracać do postaci somalijskiej modelki Iman. I właściwie trudno jej się dziwić. Szkoda tylko, że na swój sposób na życie wybrała zdradzanie Kirka i doktora McCoya. A wiadomo, że jest to równie niebezpieczne dla zdrowia jak założenie czerwonego uniformu. 7. Ishara Yar (Beth Toussaint, „Star Trek: Następne pokolenie”) Ishara Yar jest siostrą Tashy Yar – członkini zespołu „Enterprise” z „Następnego Pokolenia”, szefowej bezpieczeństwa, która odeszła z serialu przed końcem pierwszego sezonu. Ta atrakcyjna dziewczyna niestety (cóż za marnotrawstwo!) pojawia się tylko w jednym odcinku („Legacy” – szósty epizod czwartego sezonu). Ishara na pokład trafia przypadkowo, jako siostra dawnej towarzyszki zostaje przyjęta gorąco, ale, jak się okazuje, jej zamiary nie są zbyt czyste i mocno zamiesza na pokładzie… W sumie trudno się dziwić. Zwracamy uwagę na doskonale dobrany do misji strój. Podziałał nawet na androida… 8. Robin Lefler (Ashley Judd, „Star Trek: Następne pokolenie”) Młoda, atrakcyjna chorąży Robin Lefler, córka pary egzobiologów, pojawia się tylko w dwóch odcinkach, ale zapisuje się w pamięci krótkim romansem z Wesleyem Crusherem. Choć co do jej gustu możemy mieć wątpliwości, Wesleyowi się raczej nie dziwimy. Robin grana była przez Ashley Judd, uznaną w 2001 roku za jedną ze stu najseksowniejszych kobiet świata. 9. Siedem z Dziewięciu (Jeri Ryan, „Star Trek: Voyager”) Pomimo narzucających się skojarzeń Siedem z Dziewięciu nie oznacza rozmiaru miseczek noszonych przez bohaterkę „Star Trek: Voyager”. Ta dziewczyna jest Borgiem (czy też Borżanką), a imię oznacza jej pozycję w kolektywie. Kiedyś nazywała się Annika Hansen, ale została zasymilowana. Później udało się ją odciąć od jaźni kolektywnej i odzyskać dla społeczeństwa, ku radości licznych rzesz męskich widzów „Star Treka”. Siedem z Dziewięciu jest niekwestionowaną liderką wśród postaci, których figurki dostępne są na rynku pamiątek – zapewne domyślacie się czemu. Jak zauważyli fani, im mniejsza oglądalność serialu, tym stroje Siedem z Dziewięciu robiły się coraz bardziej przyległe… 10. Jadzia Dax (Terry Farrell, „Star Trek: Deep Space Nine”) Niech was nie zmyli swojsko brzmiące imię. Jadzia nie jest Polką, nie jest nawet człowiekiem. Należy do rasy Trillów, posiadających zdolność życia w symbiozie z przypominającymi larwę symbiontami, przechowującymi wspomnienia i doświadczenia wszystkich poprzednich gospodarzy. Tak, to prawda, brzmi dziwnie. Ważne, że Jadzia jest głównym oficerem naukowym stacji Deep Space 9, a zapamiętana została między innymi dzięki pewnemu kobiecemu pocałunkowi z Lenarą Kahn… 11. Hoshi Sato (Linda Park, „Enterprise”) Hoshi Sato jest oficerem komunikacyjnym na pokładzie Enterprise NX-01 i pojawiła się w serii „Enterprise”. Posługuje się 40 językami, w tym klingońskim (wielkie mi co, większość trekkerów obecnie posługuje się klingońskim). Od czasu pana Sulu to pierwsza skośnoooka postać w cyklu, wszechstronnie wykształcona, atrakcyjna Japonka (choć grana przez aktorkę koreańskiego pochodzenia, Lindę Park). 12. T’Pol (Jolene Blalock, „Enterprise”) Seksowna kosmitka T’Pol zastąpiła Siedem z Dziewięciu na stanowisku magnesu na męskiego widza w startrekowej serii. Nie zdobyła takiego rozgłosu, być może dlatego, że po prostu „Enterpise” nie miał już oczekiwanej siły przebicia. A szkoda! T’Pol, podobnie jak Spock, pochodzi z Vulcana. Na pokładzie „Enterprise” pełniła funkcję z początku obserwatora, następnie pierwszego oficera przy kapitanie Jonathanie Archerze. Jak przystało na Vulcanina (Vulcankę) w załodze „Enterprise”, stara się być logiczna, ale bywa emocjonalna. Zapewne jednak nie bardziej niż towarzyszący jej mężczyźni… 13. Gaila (Rachel Nichols, „Star Trek”) Gaila pokazuje się w małym epizodzie w najnowszej części „Star Treka”, będąc koleżanką z pokoju Uhury i jednocześnie jedną ze zdobyczy miłosnych młodego Kirka. Zielona skóra świadczy o nieziemskim pochodzeniu dziewczyny – jej domem jest Orion. Jak wiemy z klasycznego serialu – dziewczynom z Oriona po prostu nie można się oprzeć. Bohaterski James T. Kirk nawet nie próbował. 14. Uhura (Zoe Saldana, „Star Trek”) Zaczęliśmy od Uhury, wypada też na niej skończyć. Zoe Saldana nie musi się borykać z problemami rasowymi, bo czasy przez te 40 lat bardzo się zmieniły. Zoe Saldana wnosi więc do załogi urok, humor i ogromną ilość seksapilu. Wszystko wskazuje, że w następnych częściach będzie też motorem wątku romansowego, a może – kto wie – i pewnej rywalizacji między dwoma głównymi członkami załogi? Na razie po prostu przyjemnie było na nią patrzeć. Czekamy na więcej. Carol Marcus to ta poważna pani naukowiec, która urodziła Kirkowi syna Davida i wymyśliła Genesys... Wróć! Tak było, zanim Eric Bana przeniósł się w czasie. W nowym Abramsowym ujęciu "Star Treka" znów witamy Carol Marcus, ale nie jest ona naukowcem od tworzenia nowych światów, ale raczej od ich niszczenia (jej pasją są np. torpedy i fazery), ma jakieś 30 lat mniej, ale znów iskrzy między nią i Kirkiem. Z załączonego obrazka widzimy, że jej rola w serii jest poważna i z pewnością w kolejnych częściach o Carol - być może jednak w mundurze - usłyszymy. I nie ma co ukrywać - jej relacje z Kirkiem raczej będą dalekie od platoniczności. • • • A bonusowo… T’Pol z Wszechświata Zwierciadlanego Wszechświat Zwierciadlany to taka ponura kraina, w której każdy ma swojego odpowiednika, z taką poprawką, że dobrzy są złymi, a źli są jeszcze gorsi. Ponieważ T’Pol była OK, w Zwierciadlanym oglądamy jej wredne wcielenie. A wygląda tak, jak na załączonym obrazku. 2 czerwca 2013 |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Śmiało dążyć tam, gdzie nikt dotąd nie dotarł…
— Konrad Wągrowski
Śmiało podążać… wydeptaną ścieżką
— Jakub Gałka
„Star Trek” – ranking filmów kinowych (2)
— Konrad Wągrowski
„Star Trek” – ranking filmów kinowych (1)
— Konrad Wągrowski
Star Trek Nowej Przygody
— Konrad Wągrowski
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
A gdzie jest major Kira ?