Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 7 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Claude Berri
‹Po prostu razem›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPo prostu razem
Tytuł oryginalnyEnsemble, c'est tout
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery28 września 2007
ReżyseriaClaude Berri
ZdjęciaAgnès Godard
Scenariusz
ObsadaAudrey Tautou, Guillaume Canet, Laurent Stocker, Firmine Richard
MuzykaFrédéric Botton
Rok produkcji2007
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania97 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Ich troje w Paryżu
[Claude Berri „Po prostu razem” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W kinach sezon na francuskich kucharzy. „Po prostu razem” to kolejny obok „Ratatuja” film, którego akcja rozgrywa się w Paryżu, a końcowa scena ma miejsce w restauracji.

Marcin Osuch

Ich troje w Paryżu
[Claude Berri „Po prostu razem” - recenzja]

W kinach sezon na francuskich kucharzy. „Po prostu razem” to kolejny obok „Ratatuja” film, którego akcja rozgrywa się w Paryżu, a końcowa scena ma miejsce w restauracji.

Claude Berri
‹Po prostu razem›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPo prostu razem
Tytuł oryginalnyEnsemble, c'est tout
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery28 września 2007
ReżyseriaClaude Berri
ZdjęciaAgnès Godard
Scenariusz
ObsadaAudrey Tautou, Guillaume Canet, Laurent Stocker, Firmine Richard
MuzykaFrédéric Botton
Rok produkcji2007
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania97 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Trójka ludzi zamieszkuje wspólnie apartament w starej kamienicy w centrum Paryża. Każde z nich jest inne, każde z nich ma swoje problemy, traumy i kompleksy. Philibert (Laurent Stocker) jest przedstawicielem arystokratycznej rodziny, pracującym w przymuzealnym sklepiku. Jest chorobliwie nieśmiały, czego objawem jest ciągłe jąkanie. Franck (Guillaume Canet) to pochodzący z prowincji utalentowany kucharz. Przez sześć dni w tygodniu pracuje w restauracji, a jedyny wolny dzień spędza z niedołężną babcią w hospicjum pod Paryżem. Tria dopełnia Audrey Tautou jako Camille, utalentowana graficznie sprzątaczka, od dawna pozostająca w konflikcie z matką.
Ciekawa mieszanka, jaką tworzą główni bohaterowie, daje duży potencjał dla opowiedzenia wciągającej historii o ludziach pokiereszowanych przez życie. Nawet Camille wydaje się postacią odmienną od ról zarezerwowanych we francuskich filmach dla Audrey Tautou – skłócona, buntownicza, z dosyć swobodnym podejściem do spraw łóżkowych. Ale po kolejnej kłótni z Franckiem zarówno postać Camille, jak i cała fabuła zostają poprowadzone zgodnie ze znanym już schematem. Pojawia się wrażenie, że scenarzysta i reżyser w jednej osobie nie do końca był zdecydowany, jaką historię chce opowiedzieć. Zaczął z myślą o filmie psychologicznym, ale gdzieś w połowie zmienił zdanie i gwałtownie skręcił w kierunku komedii romantycznej w stylu „Amelii”. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystko zaczyna się układać. W ten sposób objawia się główne przesłanie filmu, że wszyscy ludzie są dobrzy, trzeba tylko dać im szansę na otwarcie się i wzajemne zrozumienie. Strawa trochę nachalna i naiwna, ale podana w przesympatyczny sposób, który pozwala zapomnieć o twardej logice i realiach życia.
W filmie nie znajdziemy ani spektakularnych widoków Paryża znanych z „Frantica”, ani nastrojowych wizyt w urokliwych zaułkach miasta rodem z „Amelii”. Akcja rozgrywa się głównie w pomieszczeniach. Mimo to nad filmem unosi się ta jedyna w swoim rodzaju aura spokoju oraz radości z życia, typowa dla Francji i jej mieszkańców. I to chyba sprawia, że, pomimo naiwności scenariusza, film ogląda się z przyjemnością i zaangażowaniem. Ale czyż właśnie nie po to czasem chodzimy do kina? Żeby zobaczyć, jakich niezwykłych ludzi możemy spotkać, jak pięknie może ułożyć się życie?
koniec
27 listopada 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 6. Krypta krypcie nierówna
Marcin Mroziuk

6 V 2024

Chociaż Lucy i Maximus spotykają się z przyjaznym przyjęciem w Krypcie 4, to panujące tam zwyczaje mogą napawać niepokojem zarówno parę przybyszów, jak i widzów. Obawy te są jeszcze wzmacniane przez retrospekcje ukazujące działania podejmowane przez Vault-Tec przed wybuchem wojny i rodzące się w tym okresie wątpliwości Coopera Howarda.

więcej »

East Side Story: Ciemne chmury nad Anatewką
Sebastian Chosiński

5 V 2024

Łotewski reżyser, wykształcony w Stanach Zjednoczonych, w poprzedniej dekadzie nakręcił w Ukrainie film na podstawie powieści żydowskiego prozaika z początku XX wieku, przerobionej następnie w latach 90. na sztukę teatralną przez rosyjskiego Żyda. Tak w skrócie można opisać historię powstania historycznego komediodramatu Vladimira Lerta „Pokój wam!”, który nawiązuje do legendarnych „Dziejów Tewjego Mleczarza” Szolema Alejchema.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Kraina bez gwiazd
— Marcin Osuch

Uczmy się języków!
— Marcin Osuch

„Szalony Kojot” przez dwie chmury?
— Marcin Osuch

Aparat, góry, człowiek
— Marcin Osuch

Niech prezydent się tym zajmie
— Marcin Osuch

Ratunek czy porwanie?
— Marcin Osuch

Zatrzymane w słowach
— Marcin Osuch

Broń i pieniądze
— Marcin Osuch

Tylko wkrętacza brakuje
— Marcin Osuch

Pożegnanie
— Marcin Osuch

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.