Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Dwa razy Rosja (02.10.2009)

Esensja.pl
Esensja.pl
Pomagamy wybrać seans filmowy na weekend. Premiery tego tygodnia to: „Moje Winnipeg”, „Dzień w Juriewie”, „Słowo jak głaz”, „Przypadkowy mąż”, „Weronika postanawia umrzeć” i „Kocham cię, Beth Cooper”.

Esensja

Co nam w kinie gra: Dwa razy Rosja (02.10.2009)

Pomagamy wybrać seans filmowy na weekend. Premiery tego tygodnia to: „Moje Winnipeg”, „Dzień w Juriewie”, „Słowo jak głaz”, „Przypadkowy mąż”, „Weronika postanawia umrzeć” i „Kocham cię, Beth Cooper”.

Co tydzień w piątek punktualnie o godzinie 10:00 szukajcie na naszych łamach poradnika, mającego pomóc wybrać wam premiery filmowe, na które w najbliższy weekend warto wybrać się do kina. Jeśli natomiast chcecie nadrobić zaległości – sprawdzajcie, co warto zobaczyć według Zgryźliwych Tetryków.

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Moje Winnipeg
„Moje Winnipeg”, opowieść o rodzinnym mieście reżysera, ma formę pożegnalnego listu i pełna jest rozmyślań, osobistych historii, wyimków z miejskich kronik i postfreudowskich, proletariackich fantazji łączących się z dziecięcymi traumami.
Czytaj w „Esensji":
Ula Lipińska pisze w relacji z Era Nowe Horyzonty:
Guy Maddin spaceruje z kamerą po swoim Winnipeg. W jego kadrze to kraina z pograniczna snu i jawy, z końskimi zamarzniętymi łbami w ziemi i lunatykami. Przestrzeń z mitologią napisaną w pięknych, hipnotyzujących kadrach, przeplatających fantazje z autobiografią reżysera. „Moje Winnipeg” pokazuje dokument jako formę dużo mniej sztywną i oczywistą niż mogłoby się wydawać. Ale w pierwszej kolejności to bardzo osobiste spojrzenie na rodzinne miasto, które zawsze kryje jakieś mroczne tajemnice, nieodkryte zakątki, absurdalne miejskie legendy zaklęte w niepozornych pejzażach. Większość z tych dziwactw Maddin wymyślił, ale tak spojrzeć na puste hale sportowe, ponure sklepy, szkoły potrafi twórca jedynie zakochany w swoim miejscu na ziemi. (70%)
Czytaj cały tekst.
Tetrycy o filmie:
Beata Zatońska: Filmowy strumień świadomości, dowcipny, poetycki, dokumentalno-fantastyczny. Nie da się opisać tego filmu, trzeba go zobaczyć i dać się uwieść szalonej wyobraźni Guya Maddina. Jego Winnipeg to świat, w którym stare ściera się z nowym, a rozsądek walczy z mitami. Takie rzeczy w naszych kinach pojawiają się za rzadko. (10/10)
Ocena widzów wg www.imdb.com: 7.9/10>
Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 95%
• • •
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Dzień w Juriewie
Luba, piękna, wyrafinowana śpiewaczka operowa bierze kilka dni urlopu, żeby odwiedzić wraz z synem swoje rodzinne miasto Juriew. Wyjechała z Rosji wiele lat wcześniej, żeby rozwijać międzynarodową karierę. Jej syn, który jeździ z nią po całym świecie, wyrzuca jej, że poświęca mu za mało uwagi. Kiedy docierają do Juriewa, nie spotykają się z miłym przyjęciem – jakby czas zatrzymał się tam kilkadziesiąt lat temu. W pewnej chwili syn Luby znika…
Czytaj w „Esensji":
Bóg lubi płatać ludziom figle. Zwłaszcza tym, którym wydaje się, że mogą obejść się w życiu bez Niego. Przekonanym, że sami mogą zająć Jego miejsce. Taką osobą jest właśnie zapatrzona tylko w siebie śpiewaczka operowa Luba Wasiliewa, bohaterka „Dnia w Juriewie” Kiryła Sieriebriennikowa. Wybierając się w pożegnalną wizytę do rodzinnego miasta, nie przeczuwa ona nawet, jak ciężkiej próbie podda ją Stwórca. Czy jej sprosta? I jaką zapłaci cenę za dotychczasową, pełną grzechu egzystencję bez wiary, nadziei i miłości? (70%)
Polskie tłumaczenie tytułu jest mylące. Nie chodzi o dzień spędzony w jakimś małym miasteczku, ale o dzień św. Jerzego. W średniowiecznej Rusi było to święto, podczas którego chłopi pańszczyźniani mieli prawo opuścić ziemię, do której byli przywiązani i szukać szczęścia na wolności. Reżyser najwyraźniej stara się odnieść sytuację chłopa do swojej bohaterki, Luby, współczesnej kobiety sukcesu, która po powrocie do swojego miejsca urodzenia odrzuca wszystko, co osiągnęła (i przy okazji kulturę zachodu – wszak jest śpiewaczka operową z wiedeńskiej opery), farbuje włosy i zatrudnia się jako sprzątaczka w więziennym szpitalu dla gruźlików. Czy to jest to wyzwolenie, o które chodzi? W postawie kobiety jest coś z wczesnochrześcijańskiego pokutnika, który porzuca wszystko, aby wykonywać najbardziej poniżające prace. W imię czego robi to Luba? Lepszego samopoczucia mateczki Rosji? Zresztą, to jeszcze nie jest największy problem filmu. Bo kto by się spodziewał, że początek opowieści o rosyjskiej tożsamości będzie zapożyczony z „Silent Hill”? Oto kobieta z dzieckiem przyjeżdża samochodem do małego miasteczka, które pokryte jest mgłą i białym puchem. Nagle dziecko znika… Doprawdy, słowiański duch w klimacie survival horror? (40%)
Czytaj cały tekst.
Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.4/10
• • •
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Słowo jak głaz
Współczesna Moskwa – błyszcząca, europejska, ale jednocześnie brutalna. Miasto nadziei i niespełnionych oczekiwań, tu wygrywa silniejszy. Po zakończeniu służby wojskowej Anton przyjeżdża tu za ukochaną dziewczyną. Zostaje odrzucony, ale chłopak nie przywykł do ustępstw, aby osiągnąć swój cel jest gotowy na wszystko. „Słowo jak głaz” to film o dwudziestolatkach – ludziach należących do epoki MTV…
Czytaj w „Esensji":
Moskwa jako Ziemia Obiecana widziana oczyma prowincjusza – taką optykę przyjął w „Słowie jak głaz” reżyser Aleksiej Mizgiriow. Obraz rosyjskiej stolicy nie wypada jednak zachęcająco. Skorumpowani stróże prawa, azjatyckie prostytutki, kombinatorzy wszelkiej maści – to stołeczna codzienność. Chcąc w niej funkcjonować, trzeba poznać zasady rządzące (pół)światkiem. Główny bohater przechodzi ów kurs w trybie przyspieszonym, chce bowiem stać się pełnoprawnym moskwianinem. (70%)
Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.6/10
• • •
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Przypadkowy mąż
Bohaterką filmu jest Emmy Lloyd, pani psycholog, która specjalizuje się w leczeniu związków i prowadzi własną audycję radiową. Kiedy jedna z jej słuchaczek idzie za jej radą i postanawia zerwać ze swoim narzeczonym, życie Emmy jest poważnie zagrożone. Porzucony chłopak, strażak z Nowego Jorku, nie zamierza bowiem zostawić tak tej sprawy i zamierza dać pomysłowej pani doktor nauczkę.
Tetrycy o filmie:
Ula Lipińska: Cudownie. Jeszcze jedna piękna, pracowita i poukładana lala ocalona przez spontanicznego, wyluzowanego i wrażliwego strażaka od tragedii życia czyli małżeństwa z nudziarzem. Colin Firth u boku Umy Thurman gra tak samo jak obok Bridget Jones. Duża dawka sentymentalnego romantyzmu i niewielka zawartość zabawnej komedii nie odbiegają od przeciętnego przedstawiciela gatunku. I nawet obecność Komedianta niespecjalnie ten bilans poprawia. (4/10)
Ocena widzów wg www.imdb.com: 5.4/10
Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 0%
• • •
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Weronika postanawia umrzeć
Ekranizacja powieści Paulo Coelho. Weronika jest młoda kobietą, która z pozoru wiedzie idealne życie. Jednak w jej własnych oczach wydaje się ono mdłe i dlatego, bez wyraźnego powodu, Weronika postanawia odebrać sobie życie. Kiedy odzyskuje przytomność w szpitalu psychiatrycznym, lekarze oznajmiają jej, że zostało jej zaledwie kilka dni życia. Paradoksalnie ta wiadomość budzi w niej głód poznania, emocje oraz wolę życia, jakich nigdy wcześniej nie doznała.
Ocena widzów wg www.imdb.com: 8.2/10
• • •
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Kocham cię, Beth Cooper
W trakcie oficjalnego przemówienia uczeń jednego z amerykańskich liceów wyznaje miłość najpopularniejszej dziewczynie w szkole. Jeszcze tego samego wieczora zjawia się ona w jego domu, żądając, by udowodnił, że naprawdę ja kocha…
Ocena widzów wg www.imdb.com: 4.8/10
Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 13%
koniec
2 października 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Czy zawód programisty to wciąż przyszłościowa profesja?

26 IV 2024

Od kilku lat w branży IT dało się zaobserwować pewien zastój w zapotrzebowaniu na informatyków i programistów. Wśród osób kształcących się w tym właśnie kierunku spowodowało to niemałą panikę. Czy jest się czego obawiać?

więcej »

Promocja: Przebarwienia na twarzy - jak sobie z nimi radzić?

19 IV 2024

Przebarwienia na twarzy mogą mieć naprawdę różne pochodzenie. Mogą być wynikiem zarówno działania słońca, jak i zmian hormonalnych, stanów zapalnych, a także niewłaściwej pielęgnacji skóry. Zobacz jak sobie radzić z przebarwieniami.

więcej »

Promocja: Z ekranu komputera na dywan – najlepsze LEGO dla graczy

11 IV 2024

W świecie pełnym ekscytujących gier komputerowych LEGO wkracza na scenę, oferując szeroki wybór zestawów, które przenoszą ulubione światy wirtualne prosto na dywan w pokoju malucha. Dla fanów gier, zarówno młodych, jak i tych bardziej dojrzałych, LEGO stworzyło zestawy, które zapewniają godziny wspaniałej zabawy. Jakie jest najlepsze LEGO dla graczy? Wybierz je wspólnie z nami!

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Tegoż twórcy

Bogowie zawsze umierają młodo. Bywa że latem…
— Sebastian Chosiński

East Side Story: Fałszywy prorok XXI wieku
— Sebastian Chosiński

East Side Story: Samobójstwo rozszerzone kapitana Jakowlewa
— Sebastian Chosiński

16. T-Mobile Nowe Horyzonty: Fanatyk
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Marzec 2016 (1)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Dozwolone od lat 45
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Kwiecień 2015 (1)
— Piotr Dobry, Alicja Kuciel, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

East Side Story: Kobieta samotna, samotny mężczyzna
— Sebastian Chosiński

East Side Story: Moskwo, jak ja cię nienawidzę!
— Sebastian Chosiński

East Side Story: Szukasz miłości – znajdziesz cierpienie!
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.