Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 7 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Katsura Masakazu
‹Video Girl Ai #8›

Video Girl Ai #8
EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVideo Girl Ai #8
Tytuł oryginalnyDen'nei shojo
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2004
RysunkiKatsura Masakazu
PrzekładMateusz Łukasik
Wydawca Waneko
CyklVideo Girl Ai
ISBN-1083-88-272-91-8
Format115×170
Cena15,90
Gatunekhumor / satyra, obyczajowy, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

W oczekiwaniu na grom
[Katsura Masakazu „Video Girl Ai #8” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Mangi, szczególnie te rozpisane na kilka bądź nawet kilkanaście tomów, mają to do siebie, że nader często po efektownym początku następuje niemal całkowity zastój fabularny. Ciągnie się to w zasadzie do tomu ostatniego, kiedy to następuje wielki finał. W przypadku „Video Girl Ai” słabość ta dopadła autora w okolicach szóstego tomu i na pewno nie opuściła go jeszcze podczas pracy nad tomem ósmym.

Sebastian Chosiński

W oczekiwaniu na grom
[Katsura Masakazu „Video Girl Ai #8” - recenzja]

Mangi, szczególnie te rozpisane na kilka bądź nawet kilkanaście tomów, mają to do siebie, że nader często po efektownym początku następuje niemal całkowity zastój fabularny. Ciągnie się to w zasadzie do tomu ostatniego, kiedy to następuje wielki finał. W przypadku „Video Girl Ai” słabość ta dopadła autora w okolicach szóstego tomu i na pewno nie opuściła go jeszcze podczas pracy nad tomem ósmym.

Katsura Masakazu
‹Video Girl Ai #8›

Video Girl Ai #8
EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVideo Girl Ai #8
Tytuł oryginalnyDen'nei shojo
Scenariusz
Data wydaniamarzec 2004
RysunkiKatsura Masakazu
PrzekładMateusz Łukasik
Wydawca Waneko
CyklVideo Girl Ai
ISBN-1083-88-272-91-8
Format115×170
Cena15,90
Gatunekhumor / satyra, obyczajowy, SF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Mangi, szczególnie te rozpisane na kilka bądź nawet kilkanaście tomów, mają to do siebie, że nader często po efektownym początku (czytaj: pierwszych dwóch-trzech tomach) następuje niemal całkowity zastój fabularny. Ciągnie się to w zasadzie do tomu ostatniego, kiedy to następuje wielki finał. Na ostatni album „Video Girl Ai” przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać, choć – biorąc pod uwagę dwumiesięczny cykl, w jakim pojawiają się kolejne zeszyty – przyjemność ta spotka nas najprawdopodobniej na początku przyszłego roku. Tymczasem musimy się jednak trochę pomęczyć, starając się – niestety, z wciąż rosnącą trudnością – przedrzeć przez kolejne setki stron przygód głównych bohaterów. Tyle że określenie „przygód” nie do końca oddaje rzeczywistość; interesujących wydarzeń w życiu postaci z kart „VGA” jest bowiem coraz mniej…
W tomie siódmym rozstaliśmy się z bohaterami w dość dramatycznych okolicznościach. Moemi niemalże została zgwałcona przez grupkę chłopaków z kapeli rockowej; na dodatek w całym tym zdarzeniu nieco dwuznaczną rolę odegrał jej chłopak Takashi. Na szczęście w ostatniej chwili wkroczył do akcji zakochany w dziewczynie – jednak bez wzajemności – Yota. Uratował ją przed niechybnym pohańbieniem, nie przyznając się później Moemi nawet, iż to on odznaczył się heroicznym czynem. Tom ósmy upływa bohaterom przede wszystkim na rozstrzyganiu dylematów moralnych. Takashiego dręczą wyrzuty sumienia, że nie zasłużył na Moemi. Ta z kolei, dowiedziawszy się prawdy (trochę to jednak czasu, a raczej kilkadziesiąt stron, zajęło), zaczęła łaskawszym okiem spoglądać na Yotę, któremu nagle zrobiło się lżej na duszy – aż do tego stopnia, że postanowił nawet wrócić do szkoły, którą ostatnimi czasy omijał szerokim łukiem. Tym samym popisał się kolejnym bohaterskim czynem, bo przecież w szkole czekała nań piękna Nobuko, w której kochał się do szaleństwa jeszcze jakiś czas temu. I tak dalej, i tak dalej… „W koło Macieju”, jak mówi ludowe porzekadło.
Być może dostrzeżecie w tym krótkim streszczeniu odrobinę ironii. Przyznaję się jednak bez bicia i zbędnego molestowania: nie jest ona zamierzona. To – w telegraficznym skrócie – niemal wszystko, co dzieje się w ósmej odsłonie „VGA”. „Niemal”, ponieważ pominąłem najistotniejsze zdarzenia, w których bierze udział tytułowa bohaterka serii, czyli „video girl” Ai. Mają one jednak miejsce dopiero pod koniec tomu, dlatego zdradzanie ich w recenzji (bądź tylko sugerowanie, co się wydarzyło), popsułoby czytelnikom przyjemność wyczekiwania na atrakcyjne zakończenie, niezaprzeczalnie towarzyszące przedzieraniu się przez mniej interesujące partie komiksu. I jeszcze jedna uwaga, tym razem dotycząca tłumaczenia (do którego, jak dotychczas, nie wnosiłem żadnych zastrzeżeń): w pewnym momencie Moemi mówi do Yoty (o Ai): „W każdym bądź razie powinieneś ją przeprosić”. Zdaję sobie sprawę, iż tego dziwnego zwrotu używa pewnie ponad połowa Polaków, ale nie zmienia to faktu, że stoi on w sprzeczności z poprawną polszczyzną. Chyba że tłumacz zna znaczenie wyrażenia „bądź raz”.
koniec
27 maja 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Śmierć go czeka…
Paweł Ciołkiewicz

7 V 2024

Manu Larceneta polskiemu czytelnikowi przedstawiać nie trzeba. Francuski autor utorował sobie drogę do naszych serc kilkoma świetnymi komiksami. Po „Codziennej walce”, „Raporcie Brodecka”, „Terapii grupowej” oraz dwóch tomach „Blasta” otrzymujemy „Drogę”, komiks, który zaledwie kilka dni po premierze stał się najlepiej sprzedającym się tytułem w katalogu wydawnictwa Mandioca. To druga już adaptacja książki w dorobku artysty. Po niepokojącej opowieści o winie i wojennej traumie Philippe’a (...)

więcej »

Z emocjami trzeba umieć sobie radzić
Maciej Jasiński

6 V 2024

Seria „Smerfy i świat emocji” rozrasta się o kolejne tytuły podejmujące tematykę uczuć, które targają przedszkolakami. Ich rodzice nie zawsze wiedzą, co robić, dlatego z pomocą przychodzą komiksy wzbogacone o część informacyjną. Dzięki temu młody człowiek może uzmysłowić sobie, że jego zachowanie może być problemem dla otoczenia, a co więcej – dowiaduje się, jak można w takiej sytuacji sobie poradzić.

więcej »

Ptaki w wiosce Smerfów
Maciej Jasiński

5 V 2024

Wydawnictwo Egmont utrzymuje stałe tempo wydawania serii ze Smerfami, przeplatając najstarsze albumy stworzone przez Peyo (we współpracy z różnymi scenarzystami), z tymi nowszymi od innych autorów. Tak się złożyło, że ostatnie tytuły mają jeden wspólny element – ptaki, które miały i mają nadal wielki wpływ na życie w wiosce Smerfów. Jedne destrukcyjny, drugie wnoszą sporo humoru, a inne wreszcie pomagają Smerfom i ratują ich przed zagrożeniami.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o komiksach: Wrzesień 2004
— Sebastian Chosiński, Wojciech Gołąbowski

Tyle śmiechu, ile łez
— Sebastian Chosiński

Krótko o komiksach: Marzec 2004, cz. 3
— Sebastian Chosiński

Gordyjski węzeł uczuć
— Sebastian Chosiński

Krótko o komiksach: Grudzień 2003, cz. 2
— Sebastian Chosiński

Jak bezboleśnie przeżyć seksualną inicjację
— Sebastian Chosiński

Krótko o komiksach: Sierpień 2003
— Sebastian Chosiński, Artur Długosz, Daniel Gizicki

Dziewczyna z taśmy wideo
— Michał R. Wiśniewski

Tegoż autora

W starym domu nie straszy
— Sebastian Chosiński

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.