Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Sean Murphy, Scott Snyder
‹Przebudzenie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzebudzenie
Scenariusz
Data wydania5 lutego 2014
RysunkiSean Murphy
Wydawca Mucha Comics
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Lustro, w którym możemy się przejrzeć
[Sean Murphy, Scott Snyder „Przebudzenie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Klasyczny horror science fiction to wciąż wśród wydawanych w Polsce komiksów rzadkość. Z tym większą radością należy powitać pojawienie się w sprzedaży zbiorczego wydania „Przebudzenia” – dwóch miniserii autorstwa Scotta Snydera (scenariusz) i Seana Murphy’ego (rysunki), w których ludzkość musi zmagać się z zagrożeniem wypełzłym z oceanicznych głębi.

Sebastian Chosiński

Lustro, w którym możemy się przejrzeć
[Sean Murphy, Scott Snyder „Przebudzenie” - recenzja]

Klasyczny horror science fiction to wciąż wśród wydawanych w Polsce komiksów rzadkość. Z tym większą radością należy powitać pojawienie się w sprzedaży zbiorczego wydania „Przebudzenia” – dwóch miniserii autorstwa Scotta Snydera (scenariusz) i Seana Murphy’ego (rysunki), w których ludzkość musi zmagać się z zagrożeniem wypełzłym z oceanicznych głębi.

Sean Murphy, Scott Snyder
‹Przebudzenie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzebudzenie
Scenariusz
Data wydania5 lutego 2014
RysunkiSean Murphy
Wydawca Mucha Comics
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
„Przebudzenie” przeraża! Przynajmniej momentami. Lecz za to porządnie, bez taryfy ulgowej. Ale też trudno temu się dziwić, skoro scenariusz komiksu zdaje się być udanym połączeniem wątków z „Obcego” (1979) Ridleya Scotta i „Otchłani” (1989) Jamesa Camerona. Choć prawdopodobnie Scott Snyder, tworząc zręby opowieści, inspirował się także „Wodnym światem” (1995) dwóch Kevinów – Reynoldsa i Costnera. Nie oznacza to jednak, że mamy do czynienia z dziełem wtórnym i z tego powodu niegodnym uwagi; Snyder jest zbyt cenionym fachowcem, aby pozwolić sobie na konstruowanie fabuły z samych klisz filmowych. Jeśli po nie sięgnął, to głównie w celu ich twórczego rozwinięcia, uzyskania – poprzez swoisty miks – nowej jakości. I to mu się w pełni udało. Co prawda, „Przebudzeniu” daleko jest do okrzyknięcia go arcydziełem, ale na laury, jakie otrzymał – w tym chociażby ubiegłoroczną Nagrodę Eisnera w kategorii „najlepsza miniseria” – na pewno zasłużył.
Scenarzysta Scott Snyder ma ostatnimi laty w Polsce doskonałą passę. Na swoją pozycję zapracował horrorami „Amerykański wampir” i „Severed” oraz superbohaterskimi opowieściami z „Nowego DC Comics!”, czyli trzema albumami zrestartowanego „Batmana” („Trybunał Sów”, „Miasto Sów”, „Śmierć rodziny”) i otwarciem, powiązanej z uniwersum Mrocznego Rycerza, serii „Szpon” („Utrapienie Sów”). Mniej więcej w tym samym czasie, gdy powstawały opowieści o Człowieku-Nietoperzu, rysownik Sean Murphy (znany między innymi z „Hellblazera” i własnej, niezależnej miniserii „Punk Rock Jesus”) ilustrował „Przebudzenie”. Ukazywało się ono w dwóch turach: najpierw pięć zeszytów między lipcem a grudniem 2013, a potem kolejnych pięć między kwietniem a wrześniem 2014 roku. Całość zebrano w jednym albumie opublikowanym w Stanach Zjednoczonych w listopadzie ubiegłego roku. Jak więc widać, polska edycja ukazała się zaledwie trzy miesiące po premierze amerykańskiej.
To, że cała opowieść została podzielona na dwie (pięciozeszytowe) części, nie jest przypadkiem. Choć ściśle wiążą się one ze sobą, mają mimo wszystko innych głównych bohaterów. W pierwszej prym wiedzie doktor Lee Archer, kobieta przed czterdziestką, z wykształcenia cetolog (specjalista od wielorybów), która po latach pracy została wyrzucona z Amerykańskiej Narodowej Służby Oceanicznej i Meteorologicznej (NOAA). Nie zgadzając się ze sposobem prowadzenia badań przez państwową agendę, postanowiła ją zwalczać. Jakież jest więc jej zdziwienie, gdy pewnego dnia na łodzi badaczki pojawia się, wyglądający jak oprych, agent Astor Cruz z Departamentu Bezpieczeństwa Krajowego – i wcale nie po to, aby po raz kolejny dokuczyć ambitnej pani doktor, ale by prosić ją o pomoc. Kilka dni wcześniej w placówce naukowej gdzieś na Alasce przypadkowo nagrano dziwny dźwięk. Mógłby on należeć do wieloryba, gdyby nie fakt, że nie jest monotonny, lecz zawiera wokalizacje. Zaintrygowana odkryciem, Archer wyraża zgodę i rusza z Cruzem na Alaskę. Na miejscu okazuje się, że nie wszystko wygląda tak, jak opisał to agent.
Pani cetolog wraz z innymi członkami naprędce skleconej ekipy zostaje bez swojej wiedzy i zgody umieszczona w łodzi podwodnej i zabrana do znajdującej się na dnie oceanu tajnej (i nielegalnej) platformy wiertniczej. Ma badać nie tylko zarejestrowany dźwięk, lecz także… niezwykłą istotę, którą udało się złowić i odizolować na terenie bazy. Departament Bezpieczeństwa Krajowego chce uzyskać odpowiedź na jedno podstawowe pytanie – kim jest złapany stwór? I, w konsekwencji, czy stanowi istotne zagrożenie dla ludzi? Sytuacja, jak można się domyśleć, szybko wymyka się spod kontroli, a skutki tego są przerażające. Historia, rozgrywająca się w klaustrofobicznej przestrzeni, podmorskiej platformy, przyprawia o ciarki na plecach, tym bardziej że czytelnik nie ma najmniejszych wątpliwości, że walka, której jest świadkiem, toczy się o przyszłość ludzkości. Snyder zdecydował się jednak, oprócz klasycznego straszenia, dorzucić też wątek filozoficzny, który sprawia, że bardzo istotne staje się poszukiwanie odpowiedzi na kolejne stawiane przez bohaterów pytania: Jak doszło do narodzin tych przerażających potworów i co łączy ich z ludźmi?
W części drugiej akcja rozgrywa się dwieście lat później. Świat nie podniósł się jeszcze po katastrofie, z którą przyszło mu się zmierzyć. Widzimy więc społeczeństwo po apokalipsie, która jednak – w przeciwieństwie do większości tego typu dzieł – nie przyszła z kosmosu ani nie była skutkiem wojny jądrowej, lecz wypełzła z morskich otchłani. Ludzie przetrwali w niewielkich enklawach; te nieliczne skupiska zarządzane są – jak chociażby Miasto Żurawia – w sposób autorytarny (a może nawet totalitarny). Sprawujący władzę są przekonani, że to jedyny sposób, który pozwoli im obronić się przed zagrożeniem, które jeszcze nie przeminęło. Osoby starające się żyć na uboczu traktowane są jak wrogowie, zmuszane do uległości. Taki los spotyka Leeward, młodą kobietę, która zarabia na życie, polując nielegalnie na głowy syren. Ale ma ona też pewną obsesję. Kilkanaście lat wcześniej, gdy była małą dziewczynką, jej ojciec złapał w radiu nagranie wyemitowane przez… doktor Lee Archer, w którym zapewniała ona, że może powiedzieć, jak uratować świat. Chwilę później jednak pojawili się żołnierze; ich atak przeżywał tylko Leeward.
Od tamtej pory marzy tylko o jednym: chce potwierdzić, że głos doktor Archer nie był ułudą, a tym samym, że istnieje szansa na ocalenie świata. Gdy w końcu jej się to udaje, sytuacja się powtarza – Leeward zostaje namierzona przez wojsko i aresztowana. Ale to dopiero początek jej perypetii. Kobieta jest bowiem na tyle odważna, sprytna i wysportowana, że podejmuje próbę odzyskania wolności, a gdy jej się to udaje, rusza na poszukiwania. W przeciwieństwie do części pierwszej „Przebudzenia”, druga ma charakter przygodówki science fiction (właśnie w klimacie „Wodnego świata”); mniej tu grozy, więcej sensacji – pościgów, pojedynków, wybuchów. Obie części różnią się także w warstwie wizualnej: pierwsza jest znacznie mroczna (i trudno się dziwić, skoro akcja przez większość czasu rozgrywa się pod wodą), druga z kolei – nierzadko skrzy się wyrazistymi barwami, więcej w niej kolorystycznych fajerwerków. Natomiast jeśli chodzi o przedstawienie postaci (ludzkich i nieludzkich), w obu Murphy zachowuje konsekwencję. Ci, którzy mają być odrażający moralnie i mentalnie, takimi są również z wyglądu; ci, którzy mają wzbudzać sympatię, przedstawieni są w sposób pociągający fizycznie. Co było tym łatwiejsze, że w tym drugim przypadku chodzi głównie o kobiety (vide Lee Archer i Leeward); chociaż całkiem prawdopodobne, że dla równowagi rysownik stworzył też odrażającą postać pani gubernator.
Po dotarciu do finału zastanawia jeszcze jedna kwestia. Czy „Przebudzenie” będzie miało ciąg dalszy? W teorii to możliwe. I chyba nie byłoby to wcale takie złe rozwiązanie, ponieważ – jak na tego typu opowieści – Snyder i Murphy poradzili sobie nadzwyczaj dobrze.
koniec
4 marca 2015

Komentarze

04 III 2015   16:14:13

"...oraz superbohaterskimi opowieściami z „Nowego DC Comics!”, czyli trzema albumami zrestartowanego „Batmana” („Trybunał Sów”, „Miasto Sów”, „Śmierć rodziny”)"

Czterema albumami zrestartowanego "Batmana", bo czwartym był "Rok zerowy - Tajemnicze miasto", a jeszcze w tym miesiącu będzie piąty.

04 III 2015   23:04:34

Owszem.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Widmo nietoperza
— Marcin Knyszyński

Tak zostaliśmy napisani
— Marcin Knyszyński

Mroki przeszłości
— Marcin Knyszyński

(Nie)oczekiwana zmiana miejsc
— Sebastian Chosiński

Niech szlag trafi paradoksy czasowe
— Marcin Osuch

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.