Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Mark Bagley, Eric Fein, Steven Grant, Jack Harris, Jeff Johnson, Aaron Lopresti, Tom Lyle, David Michelinie
‹Amazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców
Scenariusz
Data wydania26 lipca 2023
RysunkiAaron Lopresti, Mark Bagley, Jeff Johnson, Tom Lyle
PrzekładMarek Starosta
Wydawca Egmont
CyklAmazing Spider-Man, Marvel Classic
ISBN9788328164321
Format420s. 170x260 mm
Cena179,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Cisza przed burzą
[Mark Bagley, Eric Fein, Steven Grant, Jack Harris, Jeff Johnson, Aaron Lopresti, Tom Lyle, David Michelinie „Amazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Egmont wydał właśnie kolejny tom „The Amazing Spider-Man. Epic Collection”. Czyli znowu mamy superbohaterskiego Marvela sprzed trzydziestu lat z wszystkimi jego wadami i zaletami. Super, tylko że kolekcjonerzy nie będą (mam nadzieję, że tylko przez jakiś czas) do końca zadowoleni.

Marcin Knyszyński

Cisza przed burzą
[Mark Bagley, Eric Fein, Steven Grant, Jack Harris, Jeff Johnson, Aaron Lopresti, Tom Lyle, David Michelinie „Amazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców” - recenzja]

Egmont wydał właśnie kolejny tom „The Amazing Spider-Man. Epic Collection”. Czyli znowu mamy superbohaterskiego Marvela sprzed trzydziestu lat z wszystkimi jego wadami i zaletami. Super, tylko że kolekcjonerzy nie będą (mam nadzieję, że tylko przez jakiś czas) do końca zadowoleni.

Mark Bagley, Eric Fein, Steven Grant, Jack Harris, Jeff Johnson, Aaron Lopresti, Tom Lyle, David Michelinie
‹Amazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmazing Spider-Man Epic Collection. Plaga pająkobójców
Scenariusz
Data wydania26 lipca 2023
RysunkiAaron Lopresti, Mark Bagley, Jeff Johnson, Tom Lyle
PrzekładMarek Starosta
Wydawca Egmont
CyklAmazing Spider-Man, Marvel Classic
ISBN9788328164321
Format420s. 170x260 mm
Cena179,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Ostatni tom pajęczej „epickiej kolekcji” opatrzony numerem dwadzieścia dwa, wydany w lutym tego roku, kończy się odcinkami „The Amazing Spider-Man” z marca 1992 roku. Omawiana dziś „Plaga pająkobójców”, czyli dwudziesta czwarta edycja zbiorcza, rozpoczyna się od listopada 1992 roku, a co więcej ma kilka materiałów dodatkowych – na początku i na końcu. Wszystkie pominięte odcinki stanowią zawartość „The Amazing Spider-Man. Epic Collection. Hero Killers”, wydanej za oceanem w styczniu tego roku z numerem dwadzieścia trzy (dla ciekawskich – w Polsce były to odcinki mniej więcej z połowy 1994 roku, na przykład ten z hologramem na okładce). Nie wiem, dlaczego Egmont pominął ten album – przecież „Plaga…” wyszła niemal jednocześnie. Zostawmy już to, taka mała dygresja i uwaga dla komplecistów – skupmy się na tym, co otrzymaliśmy.
Zaczynamy od pojedynczej opowieści „Spider-Man i Doktor Strange”, w której tytułowi bohaterowie w swych astralnych (!) postaciach przebywają w innym wymiarze, próbują uratować życie niejakiej Melindzie (znanej z wcześniejszych, niewydanych w Polsce zeszytów) oraz pokonać strasznego nekromantę Xandu. Widać, że Spider-Man lubi od czasu do czasu porzucić swe ciało i ruszyć na zwariowane, kampowe przygody u boku Stephena Strange’a (na przykład całkiem niedawno w pierwszym tomie „The Amazing Spider-Man” J. M. Straczynskiego). W omawianym dziś tomie mamy historię z roku 1992, ale sprawia ona wrażenie dwadzieścia lat starszej – pełno w niej tekstu narratora, prawie zero dialogów, mnóstwo magicznych scenerii (choć nie tak odjechanych jak w „Doktorze Strange′u” Steve’a Ditko), amuletów, różdżek i eksplozji, a bardzo roznegliżowana Melinda omdlewa na co drugiej stronie i trzeba ją ciągle nosić na rękach albo przewieszoną przez ramię – nawet demony się za to zabierają! Rzecz baaardzo retro – a Spider-Man pasuje tu jak pięść do nosa.
A potem wracamy do bardziej standardowej superbohaterszczyzny. Zanim rozpocznie się tytułowa „plaga pająkobójców”, będziemy uczestniczyć w procesie Eddiego Brocka, którego broni sam Matthew „Daredevil” Murdock. Bardzo fajnie ta historia nawiązuje do wydanej niedawno przez Muchę „Śmierci Jean DeWolff” i choć jakościowo jest średnia, to niezwykle istotna z punktu widzenia wydarzeń nadchodzących zaraz po wspominanej „Pladze…”. A sama „Plaga…”? Dziwne mechaniczne roboty co jakiś czas atakują Spider-Mana na mieście! Nie wiadomo kto za nimi stoi, ale za wszelką cenę chce wykończyć naszego bohatera. Sporą rolę dostaje Felicia Hardy, czyli Czarna Kotka próbująca wrócić do superbohaterskiej formy, pojawia się kilku mniej lub bardziej znanych przeciwników Pająka, Mary Jane ze stresu wpada w nikotynowy nałóg i… pojawiają się rodzice Petera Parkera! A potem znów powraca Venom, bo nie ma lat dziewięćdziesiątych bez tego łotra! Na końcu znajdziemy kolejny „Annual” z czterema opowieściami, w których tylko jedna ma Spider-Mana jako głównego bohatera. Zazwyczaj narzekam na pajęcze roczniki regularnie dodawane do „epickich kolekcji”, ale tym razem nie będę. Nie jest to oczywiście rzecz wysokich lotów, ale w porównaniu do słabiutkich „annuali” lat poprzednich, ten z 1993 roku jest całkiem udany.
Powrót rodziców Petera, o których wiemy przecież, że zginęli wiele lat temu w wypadku samochodowym, może konsternować – pod koniec tomu „Każdy z każdym” ich nie było, a teraz są od samego początku i już. Ich zaskakujący powrót po dwudziestu latach radzieckiej niewoli (ZSRR właśnie upadł, więc polityczni więźniowie zostali wypuszczeni) miał miejsce w tym właśnie niewydanym jeszcze w Polsce tomie – a w „Pladze pająkobójców” to wydarzenie nadaje rytm tej części fabuły, która dotyczy prywatnego życia Parkerów. Czy rodzice na pewno są tymi, za których się podają? Tego się w tym tomie jeszcze nie dowiemy. Poza tą dość rewolucyjną zmianą nie dzieje się nic, co miałoby realny, znaczący wpływ na świat człowieka-pająka.
Status quo pozostaje nienaruszone. Zeszytów z przygodami Pająka wychodziło wtedy mnóstwo, ale treści nie było w nich za wiele. Weźmy chociażby tytułową „Plagę pająkobójców” – „The Amazing Spider-Man” wszedł wtedy, jak co roku, w tryb dwutygodnika, ale tylko szesnaście stron z regulaminowych dwudziestu dwóch dotyczyło „Plagi”. Pozostałe sześć to „historie dodatkowe” – przemyślenia cioci May nad grobem męża, rozterki Mary Jane, zapowiedź wielkiej afery z Green Goblinem („The Spectacular Spider-Man” od Muchy sprzed dwóch lat), niecne (albo i nie) plany Czarnej Kotki. I tyle. Taśmowa produkcja, odhaczanie pomysłów, usypianie (albo odwracanie uwagi) czytelników. Cisza przed burzą.
No właśnie, sprostujmy nieco. Jest jedna ważna, a nawet bardzo ważna, rzecz w kontekście tego, co wydarzy się już w kolejnym tomie. Mamy kolejne – tym razem najważniejsze – starcie Venoma i Spider-Mana. „The Amazing Spider-Man” numer 375 to trzydziesta rocznica wydania pierwszego numeru serii – to w tym odcinku (12/94 z czasów TM-Semic, jakby kto pytał) przygotowany zostanie grunt pod „Maximum Carnage”. Zaraz po lekturze „Plagi pająkobójców” i w oczekiwaniu na nadchodzący jeszcze w tym roku kolejny „epicki” tom proponuję przeczytać „Venoma. Zabójczego obrońcę” wydanego pod koniec 2022 roku przez Muchę. Popularność Eddiego Brocka w roku 1993 eksplodowała, z łotra zmienił się w antybohatera i dołączył do najważniejszych postaci uniwersum.
Omawiany dziś album rysuje wielu, bardzo wielu grafików, ale najważniejszym jest oczywiście, osiągający tu (i w „Zabójczym obrońcy”) niemal szczyt swoich możliwości, Mark Bagley. Trzydzieści lat temu narzekaliśmy, że to nie Todd McFarlane, że to nie Erik Larsen, a teraz po latach widać, że nie było podstaw. Bagley naprawdę czuje człowieka-pająka – zobaczycie, co się będzie działo w kolejnym tomie. Dlatego napisałem „niemal”. No dobrze, cisza przed burzą dobiega końca, zrywa się wiatr. Będzie „Rzeź maksymalna”.
koniec
17 sierpnia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Palec z artretyzmem na cynglu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 IV 2024

„Torpedo 1972” to powrót po latach Luca Torelliego, niegdyś twardziela i zabijaki, a dziś… w sumie też zabijaki, ale o wiele bardziej zramolałego.

więcej »

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Sprawiedliwość w kosmosie
— Andrzej Goryl

Król w Czerni się zbliża
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Liga w odwrocie
— Andrzej Goryl

Czarno-biały świat
— Marcin Knyszyński

Jak smakują grzechy?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Żegnaj Peter
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Za dużo bohaterów
— Marcin Knyszyński

Co jest doktorku?
— Marcin Knyszyński

Jeszcze raz, ale inaczej
— Andrzej Goryl

Świat Ultimate jest już zmęczony
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Beznadziejna piątka
— Marcin Knyszyński

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Cztery wywiady, coś tam pomiędzy i pogrzeb
— Marcin Knyszyński

Bez emocji
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.