Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Fede Alvarez
‹Dziewczyna w sieci pająka›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziewczyna w sieci pająka
Tytuł oryginalnyThe Girl in the Spider’s Web
Dystrybutor UIP
Data premiery26 października 2018
ReżyseriaFede Alvarez
ZdjęciaPedro Luque
Scenariusz
ObsadaClaire Foy, Sylvia Hoeks, Stephen Merchant, Keith Stanfield, Vicky Krieps, Cameron Britton, Sverrir Gudnason, Mikael Persbrandt
MuzykaRoque Baños
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiKanada, Niemcy, Szwecja, USA, Wielka Brytania
WWW
Gatunekdramat, kryminał, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Lisbeth Bond i najgorsi możliwi Rosjanie
[Fede Alvarez „Dziewczyna w sieci pająka” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W „Dziewczynie w sieci pająka” Fedego Alvareza panna Salander musi ponownie zmierzyć się ze swoją przeszłością, aby jednocześnie uratować świat przed szaleńcami z rosyjskim rodowodem. Na szczęście nie jest już dawną Lisbeth. Potrafi dać w mordę, zabić, wrócić z Piekła i w ułamku sekundy pokrzyżować plany zawodowym mafiosom. Nie zdziwiłbym się, gdyby urugwajski reżyser został poproszony o nakręcenie dwudziestego szóstego Bonda.

Sebastian Chosiński

Lisbeth Bond i najgorsi możliwi Rosjanie
[Fede Alvarez „Dziewczyna w sieci pająka” - recenzja]

W „Dziewczynie w sieci pająka” Fedego Alvareza panna Salander musi ponownie zmierzyć się ze swoją przeszłością, aby jednocześnie uratować świat przed szaleńcami z rosyjskim rodowodem. Na szczęście nie jest już dawną Lisbeth. Potrafi dać w mordę, zabić, wrócić z Piekła i w ułamku sekundy pokrzyżować plany zawodowym mafiosom. Nie zdziwiłbym się, gdyby urugwajski reżyser został poproszony o nakręcenie dwudziestego szóstego Bonda.

Fede Alvarez
‹Dziewczyna w sieci pająka›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziewczyna w sieci pająka
Tytuł oryginalnyThe Girl in the Spider’s Web
Dystrybutor UIP
Data premiery26 października 2018
ReżyseriaFede Alvarez
ZdjęciaPedro Luque
Scenariusz
ObsadaClaire Foy, Sylvia Hoeks, Stephen Merchant, Keith Stanfield, Vicky Krieps, Cameron Britton, Sverrir Gudnason, Mikael Persbrandt
MuzykaRoque Baños
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiKanada, Niemcy, Szwecja, USA, Wielka Brytania
WWW
Gatunekdramat, kryminał, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Ustalmy najpierw granice terytorium, na jakim będziemy się poruszać. Czyli: Nie jestem, mimo wielkiego zamiłowania do kryminałów skandynawskich, apologetą Stiega Larssona. Z trylogii „Millennium” strawna jest dla mnie tylko część pierwsza, czyli „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”. Podobnie odbieram szwedzką (w pewnym uproszczeniu, bo dorzuciły się do niej także inne kraje europejskie) ekranizację cyklu, w której do poziomu wybitności dobija jedynie obraz Nielsa Ardena Opleva, bijąc na głowę dwa pozostałe autorstwa Daniela Alfredsona. Tych ostatnich nie uratowali nawet świetni odtwórcy głównych ról, to jest świętej pamięci Mikael Nyqvist (jako dziennikarz Mikael Blomkvist) i Noomi Rapace (wcielająca się w Lisbeth Salander). Do wersji amerykańskiej podchodziłem jak do jeża, ale ostatecznie okazało się, że „Dziewczyna z tatuażem” trzyma poziom. Ale trzeba też brać pod uwagę artystów zaangażowanych w ten projekt. Od Daniela Craiga i Rooney Marę aż po Davida Finchera. W tym kontekście jej kontynuacja, o czym świadczy również tytuł – „Dziewczyna w sieci pająka” – z miejsca skazana była na gorszą pozycję startową. I – w konsekwencji – gorszy wynik na finiszu.
Larsson był pewnie świetnym i zaangażowanym w to, co robił, dziennikarzem, ale prozaikiem już takim sobie. Ale to jednak on był ojcem „Millennium”. On siedział w głowie Mikaela i Lisbeth; on wymyślił ich przeszłość, ich słabości i traumy. David Lagercrantz, specjalizujący się dotąd głównie w pisaniu biografii, został po prostu przed czterema laty wynajęty do napisania ciągu dalszego. Sukces „Co nas nie zabije” (2015) rozochocił go tak bardzo, że dwa lata później na sklepowe półki trafił „Mężczyzna, który gonił swój cień”. Obie powieści świecą blaskiem odbitym; są warsztatowo poprawne, od strony fabularnej nawet sprawniej napisane niż książki Larssona, ale nie zmienia to faktu, że są jedynie atrapą „Millennium”. I taką też atrapą jawi się „Dziewczyna w sieci pająka”, która jest ekranizacją „Co nas nie zabije”. Nie pracował nad nią żaden z autorów „Dziewczyny z tatuażem”, co jest wyraźnie odczuwalne. Choć przyznać trzeba, że grająca Lisbeth Brytyjka Claire Foy (serial historyczny „Wolf Hall”, „Pierwszy człowiek”), chociaż pozbawiona jest charyzmy Noomi i Rooney, z biegiem akcji coraz bardziej do siebie przekonuje.
Czego absolutnie nie można powiedzieć o sprowadzonym do roli „paprotki” nowym Blomkviście, czyli Szwedzie Sverrirze Gudnasonie („Borg / McEnroe”), który – takie można odnieść wrażenie – gdzie się nie pojawi, czuje się mocno zagubiony i nie na miejscu. Inna sprawa, że ten film świetnie obyłby się bez postaci redaktora „Millennium”. Urugwajczyk Fede Alvarez – reżyser i współscenarzysta obrazu – do tej pory kręcił horrory i z tej maniery nie wyzwolił się podczas pracy nad „Dziewczyną…”. Przybył do Szwecji (tam bowiem powstawały zdjęcia) z kraju odległego i znacznie cieplejszego, więc jedynym sposobem na oddanie klimatu nordic noir wydało mu się pokazywanie śniegu i lodu. Ale nie zawsze, tylko w momentach nastrojowych, gdy stara się budować szczególne napięcie lub jest mu to potrzebne do ratowania bohaterki. Właśnie! Bo trzeba zdać sobie sprawę, że dzieło Alvareza nie ma dwojga równorzędnych głównych bohaterów. To miano przynależy tylko Lisbeth. Wszystko kręci się wokół niej i jej rodziny. Szczegółów zdradzał oczywiście nie będę, ale ci, którzy czytali Larssona i oglądali szwedzką trylogię niejeden raz będą łapali się za głowę, pytając: „Ale o co chodzi?”.
Lisbeth w ekranizacji Alvareza fizycznie przypomina jej wcześniejsze wcielenia. Lecz dokonała się w niej również Wielka Przemiana. Kiedyś była delikatną, skrzywdzoną przez los dziewczyną, teraz jest… superbohaterką na modłę filmów Marvela i DC Comics. Ewentualnie: żeńską wersją Jamesa Bonda. Potrafi – poza tym o czym wiedzieliśmy już dzięki poprzednim obrazom – wszystko. Jeździ motorem po zamarzniętej rzece. Bije się z mafijnymi bandytami jak równy z równymi. Skacze z wysokości drugiego czy trzeciego piętra, po czym wstaje, otrzepuje się i biegnie dalej. Nie są straszne jej kule ani potworny ból, który sprawiłby, że King Kong i Godzilla straciliby przytomność. Efekt jest taki, że „Dziewczyna w sieci pająka” to klasyczne bondowskie kino akcji z wątkiem szpiegowskim; psychologia postaci zredukowana została do minimum i potraktowana czysto instrumentalnie (a przypomnijcie sobie „Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet” i „Dziewczynę z tatuażem”!). Wątek ojca Lisbeth i jej siostry Camilli, w którą wciela się Holenderka Sylvia Hoeks („Blade Runner 2049”), niczego tu nie zmienia – jest schematycznym zabiegiem (po wielekroć wykorzystywanym w horrorach i thrillerach), mającym usprawiedliwić powrót po latach tych samych problemów.
Podsumowując: Da się obejrzeć, ale nie należy oczekiwać zbyt wiele. Znawcy tematu będą pluć sobie po seansie w brodę, ale w jego trakcie czerpać radość z oglądania na ekranie Lisbeth Salander. Pozostali potraktują „Sieć pająka” jako jeden z setek thrillerów, zastanawiając się przy okazji, o co ten cały szum, którego efektem jest powyższa recenzja.
koniec
29 października 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Listopad 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Rezurekcja
— Gabriel Krawczyk

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.