Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 8 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

Greg Land, Richard Morgan, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz
‹Czarna Wdowa: Powrót do domu›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarna Wdowa: Powrót do domu
Scenariusz
Data wydania21 czerwca 2017
RysunkiGreg Land, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz
Wydawca Egmont
ISBN9788328118591
Format288s. 170x260 mm
Cena89,99
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Czarna Wdowa na ostro
[Greg Land, Richard Morgan, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz „Czarna Wdowa: Powrót do domu” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Czarna Wdowa to jedna z najstarszych żeńskich bohaterek świata Marvela i jednocześnie jedna z najciekawszych. W Polsce do tej pory znaliśmy ją z występów gościnnych lub jako członkinię Avengers (niewypału pod nazwą „Pajęczyca” nie liczę). Niezmordowoany Egmont wypełnia tę lukę, oferując pokaźny tom „Czarna Wdowa: Powrót do domu”.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Czarna Wdowa na ostro
[Greg Land, Richard Morgan, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz „Czarna Wdowa: Powrót do domu” - recenzja]

Czarna Wdowa to jedna z najstarszych żeńskich bohaterek świata Marvela i jednocześnie jedna z najciekawszych. W Polsce do tej pory znaliśmy ją z występów gościnnych lub jako członkinię Avengers (niewypału pod nazwą „Pajęczyca” nie liczę). Niezmordowoany Egmont wypełnia tę lukę, oferując pokaźny tom „Czarna Wdowa: Powrót do domu”.

Greg Land, Richard Morgan, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz
‹Czarna Wdowa: Powrót do domu›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarna Wdowa: Powrót do domu
Scenariusz
Data wydania21 czerwca 2017
RysunkiGreg Land, Sean Phillips, Bill Sienkiewicz
Wydawca Egmont
ISBN9788328118591
Format288s. 170x260 mm
Cena89,99
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W czasach, kiedy sprzedaż komiksów nakręcają ich ekranizacje (kiedyś było odwrotnie), Czarna Wdowa kojarzona jest jako agentka od zadań niewykonalnych o twarzy Scarlett Johansson. Nie powiem, by było to złe odzwierciedlenie tej postaci, zwłaszcza kiedy wspominam ją w pierwszej części „Avengers”. Niemniej przez lata postać ta przeszła sporą ewolucję. Zadebiutowała w 1964 roku w roli przeciwnika Iron Mana. Jako radziecka agentka miała walczyć z kapitalistyczną zgnilizną. To chociażby za jej sprawą Hawkeye rozpoczął swą karierę jako superzłoczyńca. Niemniej jeszcze w latach 60. dostrzegła błędy i wypaczenia Wielkiego Brata i przeszła na stronę znienawidzonego Zachodu. Jako prawdziwa femme fatale nigdzie na długo nie mogła zagrzać miejsca i chadzała własnymi ścieżkami. Występowała więc solo, jako członkini Avengers, agentka S.H.I.E.L.D., a także walczyła ramię w ramię z Punisherem, czy przeżyła burzliwy romans z Daredevilem.
A jednak tak mrocznego podejścia do jej przygód, jakie zaprezentowano w „Powrocie do domu” jeszcze u nas nie było. Adnotacja z tyłu okładki „tylko dla dorosłych” może jest odrobinę przesadzona, bo to jednak ani „Sin City”, ani „Kaznodzieja”, ale na pewno nie powinni po tę pozycję sięgać młodsi czytelnicy. Za jej scenariusz odpowiada brytyjski pisarz Richard K. Morgan, specjalizujący się w cyberpunku i mrocznych powieściach detektywistycznych. Jego wersja Czarnej Wdowy jest więc równie posępna, co dystopijny charakter jego powieści. To twarda, niezależna babka, która seksapilem posługuje się równie sprawnie, co bronią, nie wahając się używać ani jednego, ani drugiego.
Choć omawiany album nosi tytuł „Powrót do domu”, tak na prawdę składają się na niego dwie odrębne, choć powiązane ze sobą opowieści – tytułowa i „Czego to o niej nie mówią”, które ukazały się odpowiednio w 2005 i 2006 roku w ramach serii wydawniczej Marvel Knights, mającej za zadanie oferować komiksy poważniejsze, stojące trochę z boku głównych wątków.
W pierwszej historii Czarna Wdowa dowiaduje się więcej na temat swojego pochodzenia i radzieckiego projektu tworzenia Czarnych Wdów – kobiet, które miały stać się zabójczymi agentkami na usługach Moskwy. Aby jednak zgłębić temat (w tym dlaczego zawsze kiedy ma ochotę zamordować Nicka Fury’ego za jego impertynencję, coś ją powstrzymuje), musi udać się do Rosji i odnaleźć dawnych agentów KGB, którzy nadzorowali ich szkolenie. I nie da się ukryć, że jest to ta ciekawsza połowa komiksu, która intryguje pomysłem i prowadzona jest zgodnie z klasycznymi zasadami powieści szpiegowskiej, czyli po nitce do kłębka. Ponadto sama główna bohaterka wypada tu o wiele bardziej interesująco. Choć już na początku nie należała do tych, co się patyczkują ze swoimi wrogami, to jednak z biegiem czasu i ujawnianiem kolejnych tajemnic jej pochodzenia, staje się coraz brutalniejsza, a jej metody niebezpiecznie zbliżają się do tych, które preferuje Punisher.
„Czego to o niej nie mówią” to z kolei rozwinięcie jednego z wątków „Powrotu do domu”, związanego z poszukiwaniem niejakiej Sally Anne, nastolatki, która przypadkiem została podopieczną Wodowy, a która zaginęła w tajemniczych okolicznościach. Tu jednak nie jest już tak dobrze, jak poprzednio. Mam wrażenie, że Morgan rozochocony sukcesem początkowej współpracy z Marvelem, chciał ją kontynuować, ale zabrakło mu pomysłu na równie pasjonującą intrygę. Widać to zwłaszcza w momentach, kiedy wydarzenia następują na zasadzie deus ex machina, tak jakby scenarzysta nie miał pomysłu jak sensownie naprowadzić swoją bohaterkę na właściwy trop. Tak samo chybionym pomysłem wydaje się wrzucenie do intrygi Daredevila, który wyraźnie nie pasuje do klimatu całości.
Różnie prezentuje się także strona graficzna albumu. Zasadniczo nad całością czuwa Bill Sienkiewicz (z tych Sienkiewiczów!), ale jego nazwisko na okładce to tylko zabieg marketingowy, ponieważ narysował jedynie pierwszy zeszyt „Powrotu do domu”, a w pozostałych zajął się wykończeniem, po swoich epigonach – Goranie Parlovie (lepszym) i Seanie Phillipsie (słabszym). Może jest to krzywdzące określenie w stosunku do artystów, którzy mają na koncie sporo publikacji zarówno dla Marvela, jak i DC i Image, ale takie można odnieść wrażenie, jeśli porówna się ich prace z planszami stworzonymi przez Sienkiewicza.
Jeśli nie kojarzycie jego stylu, możecie być lekko skonfundowani podczas pierwszego przekartkowania albumu. Preferuje on brudną, na pierwszy rzut oka niewyraźną i niedbała kreskę, która po dokładniejszej analizie okazuje się skrywać całą masę szczegółów. Nie zdziwię się, jeśli komuś całkiem nie podejdą te rysunki, zwłaszcza, że jak wspomniałem Phillips i Parlov kontynuują styl Sienkiewicza. W każdym razie grunt, że głównym rysownikiem nie został Greg Land, którego praca straszy nas z okładki wydawnictwa.
Gdy tak analizuję to co napisałem, wychodzi na to, że „Powrót do domu” zebrał sporo batów. Pozostawienie recenzji z wrażeniem ostrej krytyki byłoby bardzo niesprawiedliwe dla tej pozycji. Na pewno warto się z nią zapoznać, ponieważ pokazuje nową twarz Czarnej Wdowy i przynajmniej do połowy jest to rewelacyjne czytadło w klimatach nowych „Bondów”, czy „Bourne’ów”. Potem może nie jest równie dobrze, ale w sumie też wstydu nie ma. I wreszcie grafika – nawet jeśli ma się do niej pewne uwagi, to jednak fajnie raz na jakiś czas zobaczyć tak niemainstreamowe rysunki w mainstreamowej pozycji. Czyli wychodzi, że jednak polecam.
koniec
15 lipca 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Bestia nie taka znowu straszna
Dagmara Trembicka-Brzozowska

8 V 2024

„Wrzaskun” w teorii jest niepoprawnym, pełnym humoru komiksem dla dzieci - jakkolwiek raczej tych starszych - ale sprawdziłby się naprawdę nieźle także jako album dla dorosłych.

więcej »

Śmierć go czeka…
Paweł Ciołkiewicz

7 V 2024

Manu Larceneta polskiemu czytelnikowi przedstawiać nie trzeba. Francuski autor utorował sobie drogę do naszych serc kilkoma świetnymi komiksami. Po „Codziennej walce”, „Raporcie Brodecka”, „Terapii grupowej” oraz dwóch tomach „Blasta” otrzymujemy „Drogę”, komiks, który zaledwie kilka dni po premierze stał się najlepiej sprzedającym się tytułem w katalogu wydawnictwa Mandioca. To druga już adaptacja książki w dorobku artysty. Po niepokojącej opowieści o winie i wojennej traumie Philippe’a (...)

więcej »

Z emocjami trzeba umieć sobie radzić
Maciej Jasiński

6 V 2024

Seria „Smerfy i świat emocji” rozrasta się o kolejne tytuły podejmujące tematykę uczuć, które targają przedszkolakami. Ich rodzice nie zawsze wiedzą, co robić, dlatego z pomocą przychodzą komiksy wzbogacone o część informacyjną. Dzięki temu młody człowiek może uzmysłowić sobie, że jego zachowanie może być problemem dla otoczenia, a co więcej – dowiaduje się, jak można w takiej sytuacji sobie poradzić.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Gryź, żuj, przełykaj!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Brudny Harry w świecie „Pulp Fiction”
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Mutancie problemy
— Andrzej Goryl

Wieczna wojna
— Marcin Knyszyński

Panie Brubaker, cóż pan zrobił?
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Dajmy szansę drugiemu planowi
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Czarno-czarny świat
— Marcin Knyszyński

Coś do oglądania
— Marcin Knyszyński

Nie daj się tyranii przewidywalności!
— Marcin Knyszyński

Zmierzch rewolucji
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Maska kryjąca twarz mroku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Włoski Kurosawa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Palec z artretyzmem na cynglu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kim był Józef J.?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ilu scenarzystów potrzea by wkręcić steampunkową żarówkę?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.