Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Yves Swolfs
‹Lonesome #1: Na tropie kaznodziei›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLonesome #1: Na tropie kaznodziei
Scenariusz
Data wydania18 września 2019
RysunkiYves Swolfs
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklLonesome
ISBN9788328135888
Format56s. 216x285mm
Cena34,99
Gatunekwestern
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Samotnik bez Imienia
[Yves Swolfs „Lonesome #1: Na tropie kaznodziei” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Choć na prestiżowym portalu bedetheque.com seria „Durango” wciąż ma status „w toku”, wydaje się mało prawdopodobne (choć nie całkowicie nierealne), aby jeszcze kiedyś ruszyła z kopyta. Tym bardziej że jej autor, belgijski scenarzysta i rysownik Yves Swolfs, przed dwoma laty w innym wydawnictwie wystartował z nowym, bliźniaczym cyklem – „Lonesome”.

Sebastian Chosiński

Samotnik bez Imienia
[Yves Swolfs „Lonesome #1: Na tropie kaznodziei” - recenzja]

Choć na prestiżowym portalu bedetheque.com seria „Durango” wciąż ma status „w toku”, wydaje się mało prawdopodobne (choć nie całkowicie nierealne), aby jeszcze kiedyś ruszyła z kopyta. Tym bardziej że jej autor, belgijski scenarzysta i rysownik Yves Swolfs, przed dwoma laty w innym wydawnictwie wystartował z nowym, bliźniaczym cyklem – „Lonesome”.

Yves Swolfs
‹Lonesome #1: Na tropie kaznodziei›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLonesome #1: Na tropie kaznodziei
Scenariusz
Data wydania18 września 2019
RysunkiYves Swolfs
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklLonesome
ISBN9788328135888
Format56s. 216x285mm
Cena34,99
Gatunekwestern
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W ciągu ćwierć wieku publikacji – od 1981 do 2016 roku – spaghetti-westernowa seria „Durango” zyskała status kultowej. Nie ma prawa istnieć szanujący się wielbiciel komiksów o Dzikim Zachodzie, który nie zna opowieści o jasnowłosym i błękitnookim leworęcznym rewolwerowcu. Nie da się jednak ukryć, że z biegiem lat jej autor tracił do niej zapał. Początkowe tomy ukazywały się bardzo regularnie, w rocznych odstępach, jednak od lat 90. ubiegłego wieku przerwy w oczekiwaniu na kolejne części stawały się coraz dłuższe i dłuższe, fabuły natomiast coraz bardziej przewidywalne. Praktycznie za każdym razem działo się to samo i tak samo kończyło, według utartego schematu. Mimo tej powtarzalności Swolfs-scenarzysta, o dziwo!, wciąż trzymał wysoki poziom, choć możliwe też, że po prostu działała magia głównego bohatera i strach recenzenta przed narażeniem się tak doskonałemu strzelcowi.
Aż nadszedł 2018 rok i na rynku frankofońskim pojawił się nowy komiks Yves’a Swolfsa, którego bohater, patrzący na nas z okładki, wygląda jak – wypisz, wymaluj – …Durango. Blondyn, kilkudniowy zarost, niebieskie oczy, zacięte spojrzenie – wszystko się zgadza. Poza jednym, ale za to niezwykle istotnym, szczegółem – karabin trzyma tak, że nie można mieć wątpliwości co do tego, iż jest praworęczny. Więc to jednak nie on. To nowy rewolwerowiec przemierzający amerykańskie pustkowia! Jak w spaghetti-westernach Sergia Leonego z Clintem Eastwoodem w roli głównej, jest Człowiekiem bez Imienia, za to z tragiczną przeszłością i niezwykłym darem, który jedni mogą uznać za błogosławieństwo, inni za przekleństwo. W każdym razie, biorąc pod uwagę to, czym się Samotnik zajmuje, na pewno więcej ma z tego daru pożytku niż nieszczęścia. Taka moc bohatera może się także niejeden raz okazać dobrodziejstwem dla scenarzysty – zwłaszcza gdy zostanie on (bohater) zapędzony w kozi róg i trzeba będzie znaleźć jakieś rozsądne wyjście z sytuacji.
Akcja „Lonesome” rozgrywa się kilkadziesiąt lat przed „Durango” – w bardzo konkretnym i ważnym dla Stanów Zjednoczonych momencie historycznym, tuż przed wybuchem wojny secesyjnej. Miejsce akcji też nie jest bez znaczenia. To swoisty „trójkąt bermudzki”. Z jednej strony pogranicze dwóch Terytoriów (przyszłych stanów), które powstały mocą decyzji Kongresu w maju 1854 roku – Nebraski i Kansas. Z drugiej – obszary sąsiadujących ze sobą Kansas i Missouri, wtedy będącego już oficjalnie stanem (od 1821 roku). Na pierwszej stronie albumu zatytułowanego „Na tropie kaznodziei” (2018) Swolfs wyjaśnia pokrótce wszystkie związane z tym zawiłości, które mają zresztą duży wpływ na dalszy przebieg akcji. Mówiąc najprościej, jak to możliwe: w Nebrasce przeważają zwolennicy zniesienia niewolnictwa, mieszkańcy Missouri, w sporej części będący bogatymi plantatorami, są z kolei za jego utrzymaniem. Wpływy obu idei ścierają się właśnie w Kansas, do którego za sprawą władz centralnych, przybywa coraz więcej osadników z północy kraju. Co z kolei bardzo nie podoba się antyabolicjonistom z Południa.
Trochę to zagmatwane, ale wykład Swolfsa naprawdę jest zrozumiały. Choć dla polskiego czytelnika może być też nieco obrazoburczy. Zwłaszcza jeżeli pamiętacie ze szkolnych lat wiersz Cypriana Kamila Norwida „Do obywatela Johna Brown”, w którym ten skazany na śmierć i powieszony działacz społeczny i abolicjonista przedstawiony jest jako bohater walczący o wolność i równość wszystkich ludzi. Kontekst, w jakim pojawia się w komiksie (nie dosłownie, jest o nim jedynie mowa), różni się od wizji Norwida – to przede wszystkim watażka, który odpowiada za wiele krwawych napadów na zwolenników niewolnictwa. Od jednoznacznie złego pastora Markhama, którego w pierwszym tomie serii tropi Samotnik, różni go jedynie to, że swoje zbrodnie popełnia dla słusznej idei. Czy to jednak może posłużyć za usprawiedliwienie przelanej krwi?… Poszukujący od dłuższego już czasu nawiedzonego kaznodziei Człowiek bez Imienia dociera do miasteczka Holton na Terytorium Kansas. Rządzi w nim niejaki Harper, burmistrz i bankier w jednym, który za sprawą najemnika Claytona i jego ludzi trzyma mieszkańców twardą ręką. Jego polecenia zmuszony jest też wykonywać szeryf Abel, choć on jakby mniej ochoczo. Może jednak jest przyzwoitym człowiekiem.
Samotnik spóźnia się o kilka dni. Kiedy pojawia się w Holton, Markhama tam już nie ma. Są za to ślady jego niedawnej bytności – spalona farma Colsonów i trupy jej właścicieli. Cudem udało się przeżyć jedynie ich nastoletniemu synowi, który na szczęście nie widział, co ludzie kaznodziei zrobili z jego matką. Bezimienny rewolwerowiec zabiera chłopca do miasta, liczy też na wsparcie jego władz w poszukiwaniach szalonego pastora; szybko jednak orientuje się, że jedyne, co może go tu spotkać to podstępna kula wystrzelona w plecy. Tylko prostytutka Lucy skłonna jest odkryć przed nim tajemnice miasteczka, kontaktując go przy okazji z poszukiwanym przez zbirów Claytona miejscowym dziennikarzem Marcusem. Swolfs ułożył fabułę według doskonale znanego czytelnikom „Durango” schematu, co oznacza, że w „Na tropie kaznodziei” nie zabraknie ani pościgów konnych, ani pojedynków strzeleckich, na porządku dziennym będą też kul padające zza węgła i podstępne zdrady. „Lonesome” jest wręcz archetypicznym przykładem spaghetti-westernu. Jego ortodoksyjni wielbiciele na pewno się nie zawiodą. Zwłaszcza że Belg odpowiada również – jak w pierwszych trzynastu tomach „Durango” – za stronę graficzną. I co tu dużo mówić – jest w doskonałej formie!
koniec
27 maja 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Spisek i agentka Pinkertona
— Sebastian Chosiński

Łotr łotra łotrem pogania
— Sebastian Chosiński

Wśród skorpionów
— Sebastian Chosiński

Pociągiem do Piekła
— Sebastian Chosiński

Kobra kąsa zawsze dwa razy
— Sebastian Chosiński

Gdzie diabeł nie może, tam Durango pośle…
— Sebastian Chosiński

Nie taki wampir straszny jak o nim mówią
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Zrodziło go Piekło
— Sebastian Chosiński

Górniczy protest na Dzikim Zachodzie
— Sebastian Chosiński

U podnóża Gór Skalistych
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.