Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 5 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja czyta: Wrzesień 2011
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Jędrzej Burszta, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Wrzesień 2011
[ - recenzja]

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Chloe Hooper
‹Wysoki. Śmierć Camerona Doomadgee›
Jędrzej Burszta [80%]
Reportaż australijskiej dziennikarki Chloe Hooper dokumentuje wielomiesięczne śledztwo w sprawie śmierci młodego Aborygena Camerona Doomadgee, który po aresztowaniu za domniemane publiczne obrażanie policjanta zmarł w celi po tym, jak rozwścieczony mundurowy na oczach wszystkich współpracowników skatował go na posterunku. Morderstwo Doomadgee wywołało zamieszki wśród czarnej społeczności Palm Island, będące po części echem narastającego od lat konfliktu toczącego się pomiędzy aborygeńską większością i białą mniejszością. Pragnąc uchwycić samą istotę napiętych stosunków, autorka reportażu wnikliwie analizuje przebieg śledztwa oraz następującej po nim rozprawy sądowej, o wyroku z pozoru przesądzonym (dowody obciążające policjanta wydają się rozstrzygające), w rzeczywistości krępowanej przez brutalną politykę rasową, ustanawiającą dla różnych ludzi różne rodzaje sprawiedliwości. Powstała na kanwie dziennikarskiego śledztwa książka „Wysoki…” przedstawia przejmujący obraz tłamszonej ludności aborygeńskiej, na każdym kroku lekceważonej i prześladowanej, z drugiej strony zaś, niejasny stosunek przedstawicieli prawa (niezależnie od koloru skóry) do rzeczywistości społecznej Palm Island – „czarny charakter” reportażu, czyli oskarżony o morderstwo policjant, poza wszystkim jawi się jako postać fascynująca w złożoności swojego charakteru, w umiejętności godzenia przeciwstawnych wartości. I chociaż Hooper stara się zachować obiektywizm w przedstawianiu faktów, w toku opowieści wyraźnie widać, z którą stroną konfliktu sympatyzuje; nie ukrywa, że to pozornie błahe śledztwo ma dla niej o wiele dalej idące konsekwencje. „Wysoki. Śmierć Camerona Doomadgee” to pasjonująca lektura, napisana sprawnym piórem, przykład reportażu idealistycznego – finalnie chodzi przecież o odnalezienie sprawiedliwości w najcięższych nawet warunkach.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Nick Hornby
‹Juliet, naga›
Konrad Wągrowski [80%]
Hornby znów to zrobił! Po raz kolejny napisał lekką, przyjemną, dowcipną książkę, przesyconą nawiązaniami do popkultury, która jednak potrafi przekazać niemały kawał prawdy o życiu i całej reszcie. Po raz kolejny sięga po muzyczną tematykę (tym razem wymyślając fikcyjnego amerykańskiego piosenkarza Tuckera Crowe’a – tak wiarygodnie wymyślając, że aż zaczynałem szukać w Internecie informacji na temat jego życia), ale w tym przypadku nie czyniąc głównym bohaterem niedojrzałego dorosłego faceta (choć mamy tu dwie takie postacie – chyba nawet bardziej żałosne niż w poprzednich książkach Hornby’ego), ale dziewczynę, która stoi twardo na ziemi, ale ma coraz realniej wyglądające przekonanie, że utraciła kawał życia, którego już nic nie wróci. I o tym właśnie przede wszystkim jest ta książka – o przemijaniu, o podjętych decyzjach, o straconych szansach, o tym, co możemy robić, gdy już zdamy sobie sprawę, że pewne rzeczy przepadły bezpowrotnie, a nam pozostaje coraz mniej czasu i coraz mniej odwagi. Hornby nie dołuje, ale też specjalnie nie pociesza, pozostawia bohaterów w pewnym zawieszeniu, dając im pewne nadzieję, ale raczej konstatując, że należy pozbyć się nadmiernych złudzeń. Co minęło, nie wróci.
Wypada dodać, że książka zawiera też szereg ciekawych spostrzeżeń na temat muzyki rozrywkowej, jej rynku, fanów, a także tego, na jakich dziwnych zasadach powstają muzyczne arcydzieła. A poza tym wszystkim – z czysto literackiego punktu widzenia – czyta się „Juliet, nagą” doskonale.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Arnaldur Indriðason
‹Grobowa cisza›
Konrad Wągrowski [70%]
To nie jest kryminał! No, w jakimś stopniu może jest, ale na pewno nie w klasycznym rozumieniu tego słowa. Wyjaśnianie zagadki zwłok sprzed lat 70. nie jest z pewnością typowym podejściem do tematu. Odkrycie prawdy przecież niczego nie zmieni, nie ma tu potencjalnych przestępców, których należy ukarać (można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że nie żyją od wielu lat), śledztwo też przebiega w nieco inny sposób niż zwykle. Swoją drogą ciekawa obserwacja – można się założyć, że w większości innych krajów mało kogo obejdzie znalezienie jakichś starych szczątek, ale na mało ludnej Islandii z nie tak wielką przestępczością, staje się to wydarzeniem dnia, a śledztwo traktowane jest całkiem poważnie. I choć autor stara się w nieco sztuczny sposób zwiększać napięcie (np. poprzez przerywanie rozmów bohaterów w kluczowym momencie), to jednak największą wartością „Grobowej ciszy” jest warstwa obyczajowa, a dzięki spięciu klamrą dwóch odległych płaszczyzn czasowych, mamy wrażenie przekrojowego spojrzenia na społeczeństwo islandzkie. O ile smutny wątek problemów rodzinnych komisarza Erlendura jest poruszający, to już dawna historia rodzinnej przemocy robi po prostu wstrząsające wrażenie.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Lucy Maud Montgomery
‹Ania z Wyspy Księcia Edwarda›
Joanna Kapica-Curzytek [50%]
Miłośnicy cyklu o Ani z Zielonego Wzgórza nie mają wyboru: muszą tę książkę mieć. To ostatni tom o Ani i rodzinie państwa Blythe. Został wydany po śmierci autorki najpierw w wersji okrojonej (w polskim tłumaczeniu nosił tytuł „Spełnione marzenia”) i dopiero teraz wydawca zdecydował się na opublikowanie jego pełnej wersji. Wzorem dwóch innych tomów opowiadań o Avonlea i tutaj znajdziemy historie o ludziach należących do społeczności Złotego Brzegu. Ania i jej rodzina widziani są ich oczyma, z zewnątrz. Inni patrzą na rodzinę Blythe’ów przeważnie z zawiścią, że razem są tak szczęśliwi i że pewnie z tego powodu uważają się za lepszych. Nowością w tym cyklu jest poezja: znajdziemy tutaj liczne wiersze, przypisywane Ani i jej synowi Walterowi, który zginął podczas I wojny światowej. Ania, Gilbert oraz członkowie ich rodziny zajmują w tym tomie stosunkowo mało miejsca. Ich głosy rozlegają się jak gdyby z offu, gdy komentują lub wspominają jakieś wydarzenia. Wrażenie obcości pogłębia się też za sprawą tłumaczenia, nie do końca uwzględniającego tekst poprzednich dobrze znanych części cyklu. Zamiast utrwalonego od pokoleń Wymarzonego Domu – mamy Dom Marzeń, trzeba też chwilę się zastanowić kim jest Kuba Blythe. W posłowiu Benjamin Lefebvre stwierdza, że „książka ta z pewnością nie jest tym, czego wierni czytelnicy by się spodziewali” – i jest to bodaj najbardziej trafne zdanie na temat „Ani z Wyspy Księcia Edwarda”.
koniec
« 1 2
30 września 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Nie bądź jak kura w Wołominie!
Sebastian Chosiński

3 V 2024

Szczęsny to ma klawe życie! Nie nudzi się nawet jednego dnia, ponieważ w peerelowskiej Warszawie zbrodnie popełniane są bez opamiętania. A że jest inteligentny i zawsze dopina swego, wzbudza podziw współpracowników i przełożonych. Miewa też magnetyczny wpływ na kobiety, chociaż nie pozwala sobie zamącać umysłu ich urodą. Dlatego też udaje mu się w końcu rozwikłać w „Dwóch włosach blond” wielce skomplikowaną intrygę kryminalną.

więcej »

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
Joanna Kapica-Curzytek

2 V 2024

W „PS. Dzięki za zbrodnie” jest bardzo dużo tropów prowadzących w stronę klasycznej powieści detektywistycznej. Znajdziemy tu wszystko, co najlepsze w gatunku cozy crime.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Muzyka, internet i ich troje
— Marcin Mroziuk

Każda zbrodnia musi znaleźć rozwiązanie
— Sebastian Chosiński

Niszczarka do śmieci i inne dobrodziejstwa
— Aleksandra Winnik

Z tego cyklu

Luty 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Katarzyna Piekarz, Konrad Wągrowski

Styczeń 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017
— Dominika Cirocka, Joanna Kapica-Curzytek, Konrad Wągrowski

Listopad 2017
— Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Październik 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Wrzesień 2017
— Dominika Cirocka, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka

Sierpień 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Lipiec 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Katarzyna Piekarz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Czerwiec 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Tegoż twórcy

Reklamy, motele, bary i mieszkańcy
— Joanna Kapica-Curzytek

Linią Brysona z południa na północ
— Joanna Kapica-Curzytek

Poprzez góry, poprzez lasy
— Jacek Jaciubek

Dzieje pewnego sitcomu
— Konrad Wągrowski

Kilka źródeł nienawiści
— Sebastian Chosiński

Wdowcy i rozwodnicy spadają ze schodów częściej
— Daniel Markiewicz

„Pożyteczni idioci” z Islandii
— Sebastian Chosiński

Autoportret z futbolówką
— Joanna Kapica-Curzytek

Merry Christmas in Hell!
— Sebastian Chosiński

Skandynawskich autorów chów wsobny
— Jakub Gałka

Tegoż autora

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.