Słuchaj i patrz: Zderzenie z rzeczywistościąŻycie to nie bajka, czyli teledyski do utworów Alanis Morisette i Sinead O’Connor.
Beatrycze NowickaSłuchaj i patrz: Zderzenie z rzeczywistościąŻycie to nie bajka, czyli teledyski do utworów Alanis Morisette i Sinead O’Connor.
Wyszukaj / Kup Kobiety wymyślają dla innych kobiet fantazje o tym, jak to bohaterka poznaje cud-mężczyznę i po początkowych perypetiach wszystko kończy się tradycyjnym długo i szczęśliwie. Popyt jest, więc podaż być musi. Kolejne pokolenia wyrastają, marząc o nieosiągalnym, a potem rozgoryczone szukają pociechy w fikcji i w ten sposób machina się nakręca. Tekst piosenki „Precious illusions” Alanis Morisette dla odmiany mówi o dojrzewaniu. Złudzenia są tu przedstawione, jako coś, co czasem pomaga nam przetrwać kryzysy, ale w końcu należy przyznać przed samym sobą, że to wszystko nie jest prawdziwe. Teledysk do utworu nakręcił Francis Lawrence. Reżyser ma na koncie bardzo wiele klipów, pośród nich do takich przebojów, jak „I don’t wanna miss a thing” Aerosmith (choć zdecydowanie ciekawszy jest ten, który wyreżyserował do innej ich piosenki „Jaded”), czy „Whenever, wherever” Shakiry. Współpracował z wieloma popowymi gwiazdami, od Britney Spears po Lady Gagę, bywał nominowany, a raz otrzymał nagrodę MTV Video Music Award. Poza teledyskami reżyser ma na koncie kilka filmów pełnometrażowych: „Constantine”, „Jestem legendą”, „Woda dla słoni” oraz drugą i kolejne części ekranizacji „Igrzysk śmierci”. W klipie do „Precious illusions” przede wszystkim zwraca uwagę pomysł z podzieleniem ekranu na dwie części. Po jednej stronie rozgrywają się sceny baśniowe, po drugiej można sobie zobaczyć, jak to naprawdę wygląda. Jako dodatek tym razem klip do utworu „Fire on Babylon” Sinead O’Connor. Wokalistka doświadczyła w dzieciństwie przemocy domowej i o tym właśnie jest piosenka. Przyznam, że od strony muzycznej utwór niezbyt przypadł mi do gustu, gdyż jest bardzo monotonny. Natomiast klip do niego powstał ciekawy i świetnie pasuje do tematu. Jednorodzinne domki na przedmieściu zostały tu przedstawione nie jako sceneria w sam raz dla rodzinnej idylli, ale jako sztafaż rodem z ponurej baśni. Teledysk w metaforyczny sposób przedstawia zarówno „zwichrowane” dzieciństwo, jak i to, że przeżyta trauma rzuca cień na dorosłe życie ofiary przemocy. 27 września 2017 |
Longplayem „Future Days” wokalista Damo Suzuki pożegnał się z Can. I chociaż Japończyk nigdy nie był wielkim mistrzem w swoim fachu, to jednak każdy wielbiciel niemieckiej legendy krautrocka będzie kojarzył go głównie z trzema pełnowymiarowymi krążkami nagranymi z Niemcami.
więcej »Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: „Nie wszystek umrę” chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka nierzadko wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj wspólny album czechosłowackiej Orkiestry Gustava Broma i kanadyjskiego trębacza Maynarda Fergusona.
więcej »W latach 1968-1971 życie muzyków Can ogniskowało się wokół pracy. Mieszkając w Schloß Nörvenich, praktycznie nie wychodzili ze studia. To w którymś momencie musiało odbić się na kondycji jeśli nie wszystkich, to przynajmniej niektórych z nich. Pewien kryzys przyszedł wraz z sesją do „Ege Bamyasi” i nie wiadomo, jak by to wszystko się skończyło, gdyby sprawy w swoje ręce nie wziął nadzwyczaj zasadniczy Holger Czukay.
więcej »Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski
Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski
Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski
Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski
Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski
Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski
Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski
Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski
The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski
T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski
Stara miłość i najnowsze odkrycia
— Beatrycze Nowicka
Weź głęboki oddech
— Beatrycze Nowicka
Koniec dzieciństwa
— Beatrycze Nowicka
Garstka na Nowy Rok
— Beatrycze Nowicka
Uzbierane
— Beatrycze Nowicka
Rozmaitości ciąg dalszy
— Beatrycze Nowicka
Myślą, że nie dzieje się nic
— Beatrycze Nowicka
Z przymrużeniem oka
— Beatrycze Nowicka
Rozmaitości
— Beatrycze Nowicka
Szarpnąć strunę
— Beatrycze Nowicka
Tryby historii
— Beatrycze Nowicka
Imperium zwane pamięcią
— Beatrycze Nowicka
Gorzka czekolada
— Beatrycze Nowicka
Krótko o książkach: Kąpiel w letniej wodzie
— Beatrycze Nowicka
Kosiarz wyłącznie na okładce
— Beatrycze Nowicka
Bitwy nieoczywiste
— Beatrycze Nowicka
Morderstwa z tego i nie z tego świata
— Beatrycze Nowicka
Z tarczą
— Beatrycze Nowicka
Rodzinna sielanka
— Beatrycze Nowicka
Wiła wianki i to by było na tyle
— Beatrycze Nowicka