Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Muzyka

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

muzyczne

więcej »

Zapowiedzi

Arashi
‹Jikan›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułJikan
Wykonawca / KompozytorArashi
Data wydania26 kwietnia 2019
Wydawca PNL Records
NośnikCD
Czas trwania44:22
Gatunekjazz
EAN7041880997519
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Paal Nilssen-Love, Akira Sakata, Johan Berthling
Utwory
CD1
1) Saitaro-bushi Arashi12:33
2) Jikan08:30
3) Yamanoue-no-Okura16:21
4) Tsuioku [Remembrance]06:58
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Samuraj zabłąkany w czasie
[Arashi „Jikan” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trzeba przyznać, że zaiskrzyło między nimi na dobre! A konkretnie – między kim a kim? Między dwoma Norwegami, kontrabasistą Johanem Berthlingem i perkusistą Paalem Nilssen-Love’em, oraz japońskim saksofonistą i klarnecistą Akirą Sakatą. Od kilku lat tworzą oni trio Arashi, które pod koniec kwietnia oficjalnie wyda swoją czwartą płytę – „Jikan”.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Samuraj zabłąkany w czasie
[Arashi „Jikan” - recenzja]

Trzeba przyznać, że zaiskrzyło między nimi na dobre! A konkretnie – między kim a kim? Między dwoma Norwegami, kontrabasistą Johanem Berthlingem i perkusistą Paalem Nilssen-Love’em, oraz japońskim saksofonistą i klarnecistą Akirą Sakatą. Od kilku lat tworzą oni trio Arashi, które pod koniec kwietnia oficjalnie wyda swoją czwartą płytę – „Jikan”.

Arashi
‹Jikan›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułJikan
Wykonawca / KompozytorArashi
Data wydania26 kwietnia 2019
Wydawca PNL Records
NośnikCD
Czas trwania44:22
Gatunekjazz
EAN7041880997519
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Paal Nilssen-Love, Akira Sakata, Johan Berthling
Utwory
CD1
1) Saitaro-bushi Arashi12:33
2) Jikan08:30
3) Yamanoue-no-Okura16:21
4) Tsuioku [Remembrance]06:58
Wyszukaj / Kup
Intensywną współpracę rozpoczęli przed sześcioma laty. Od tamtej pory nagrywają i koncertują niemal na całym świecie. Co nie powinno dziwić, skoro dwie trzecie składu Arashi to artyści pochodzący z północy Europy (z Norwegii), a ten trzeci (i zarazem najważniejszy) przyszedł na świat w Japonii. W efekcie muzyka tria z wielką atencją postrzegana jest zarówno w Skandynawii, jak i w Kraju Kwitnącej Wiśni.
A że na dodatek perkusista Paal Nilssen-Love i saksofonista Akira Sakata angażują się w mnóstwo innych projektów, to i słuchacze z innych kontynentów śledzą z uwagą ich poczynania. W tym konkretnym składzie, czyli z kontrabasistą Johanem Berthlingiem, wydali wcześniej trzy albumy: „Arashi” (2014), „Semikujira” (2016) oraz „Trost Live Series” (2017). Czekający jeszcze na oficjalną premierę do 26 kwietnia krążek „Jikan” (jedno ze znaczeń tego transkrybowanego na alfabet łaciński słowa japońskiego to „czas”) to najnowszy przejaw aktywności tria.
Choć sam materiał wcale nie jest taki gorący. Powstał jeszcze wcześniej niż ten, który został opublikowany pod koniec stycznia na innej płycie zarejestrowanej z udziałem Paala i Akiry, to jest na zawierającej występ z ubiegłorocznego festiwalu w duńskim Roskilde „New Japanese Noise”. Utwory, które trafiły na „Jikan”, trio wykonało podczas koncertu, jaki miał miejsce 11 września 2017 roku w – istniejącym od połowy lat 60. XX wieku i specjalizującym się w promocji artystów z kręgu jazzu improwizowanego – tokijskim klubie Pit Inn. Wydał je natomiast Nilssen-Love, korzystając z zasobów własnej wytwórni płytowej PLN Records.
Dla słuchaczy znających poprzednie dokonania Arashi bądź orientujących się w tym, co kocha najbardziej Sakata (vide „Proton Pump”) – nowe wydawnictwo nie będzie żadnym zaskoczeniem. Wszak muzyka tria nie zmieniła się ani na jotę. Grają wciąż to samo i tak samo, tyle że… za każdym razem zupełnie inaczej. Taki już jest urok free jazzu!
Ale nawet spodziewając się najmniej oczekiwanych rozwiązań, i tak mamy pełne prawo czuć się zaskoczeni otwarciem „Jikan”. Tym razem bowiem trio postanowiło zacząć spotkanie ze słuchaczami od porcji minimalistycznej awangardy w postaci ponad dwunastominutowego „Saitaro-bushi Arashi”. Główną rolę odgrywa tu Sakata, przy czym przez cały czas ani razu nie sięga po saksofon czy klarnet. Operuje jedynie głosem (od melodeklamacji po niemal szamańskie okrzyki); Berthling i Nilssen-Love wspomagają go, generując noise’owe dźwięki przy pomocy różnorakich przeszkadzajek i kontrabasu, na którym Johan gra smyczkiem. To nietypowy, jak na Arashi, początek. Nawet biorąc pod uwagę fakt, że praktycznie na każdej swojej płycie Akira umieszcza jednoznacznie kojarzące się z tradycją japońską improwizacje wokalne.
W utworze tytułowym wszystko, zdawałoby się, wraca do normy. Aczkolwiek, przynajmniej w ciągu kilku pierwszych minut, jest to norma dla tego tria dość nietypowa. Sakata serwuje bowiem nadzwyczaj klasyczne, nastrojowe (szczęście, że nie „pościelowe”) solo na saksofonie. Dopiero kiedy dołącza do niego sekcja rytmiczna, faktura utworu zaczyna ewoluować – w stronę free. W drugiej części na placu boju pozostają sami Norwegowie; partia kontrabasu i perkusji jest z jednej strony niezwykle intensywna, z drugiej natomiast emocjonalna. Choć swoje apogeum Paal osiąga w momencie, gdy, opuszczony przez Johana, ma już całkowitą wolność w kreowaniu muzycznej rzeczywistości. Korzysta z tego, podkręcając tempo i dynamikę. A kiedy w finale postanawiają go wesprzeć pozostali, dostosowują się do reguł narzuconych przez bębniarza. W efekcie zakończenie „Jikan” jest ostre jak brzytwa.
Nie mniej energii zespół wkłada w najdłuższy na całej płycie „Yamanoue-no-Okura”. Bywają takie momenty, w których trio dosłownie demoluje umysły słuchaczy. Gdyby któryś z reżyserów filmowych czy teatralnych szukał odpowiedniej ilustracji muzycznej do zobrazowania scen totalnego szaleństwa i dezintegracji psychicznej bohatera – mógłby spokojnie sięgnąć po tę kompozycję Arashi (a przynajmniej jej fragmenty). Dopiero po dziesięciu minutach nieustannego sonicznego ataku muzycy odpuszczają. Wtedy też ponownie głos zabiera – w dosłownym znaczeniu tych słów – Sakata, który snuje swoją opowieść aż do stonowanego końca. W wieńczącym album „Tsuioku (Remembrance)” kontynuuje narrację, lecz tym razem wykorzystując do tego saksofon. O ile trzy wcześniejsze utwory powstały na bazie zbiorowych improwizacji całej trójki, pod tym numerem jako autor podpisany jest jedynie Akira. Co nie dziwi, ponieważ ta siedmiominutowa coda jest najmocniej zanurzona w ludowej tradycji japońskiej i tym samym zahacza o stylistykę world music.
Po dotarciu do końca żałować można tylko jednego – że ten koniec następuje tak szybko. Czterdzieści cztery minuty (z „groszami”) przelatują w ekspresowym tempie, pozostawiając delikatne uczucie niedosytu. Uczucie, które zapewne sprawi, że fani free jazzu z niepokojem wyczekiwać będą na kolejne płytowe projekty Nilssen-Love’a (z tym akurat problemów nie ma) i Sakaty.
koniec
18 kwietnia 2019
Skład:
Akira Sakata – saksofon altowy, klarnet kontrabasowy, głos, dzwonki
Johan Berthling – kontrabas
Paal Nilssen-Love – perkusja, instrumenty perkusyjne

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Ente wcielenie Magmy
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Chociaż poprzednia płyta Rhùn, czyli „Tozïh”, ukazała się już niemal rok temu, najnowsza, której muzycy nadali tytuł „Tozzos”, wcale nie zawiera nagrań powstałych bądź zarejestrowanych później. Oba materiały są owocami tej samej sesji. Trudno dziwić się więc, że i stylistycznie są sobie bliźniacze.

więcej »

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
Sebastian Chosiński

25 IV 2024

Arild Andersen to w świecie europejskiego jazzu postać pomnikowa. Kontrabasista nie lubi jednak przesiadywać na cokole. Mimo że za rok będzie świętować osiemdziesiąte urodziny, wciąż koncertuje i nagrywa. Na dodatek kolejnymi produkcjami udowadnia, że jest bardzo daleki od odcinania kuponów. „As Time Passes” to nagrany z muzykami młodszymi od Norwega o kilkadziesiąt lat album, który sprawi mnóstwo radości wszystkim wielbicielom nordic-jazzu.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

Martin Küchen – lider freejazzowej formacji Angles 9 – zaskakiwał już niejeden raz. Ale to, co przyszło mu na myśl w czasie pandemicznego odosobnienia, przebiło wszystko dotychczasowe. Postanowił stworzyć – opartą na starożytnym greckim micie i „Odysei” Homera – jazzową operę. Do współpracy zaprosił wokalistkę Elle-Kari Sander, kolegów z Angles oraz kwartet smyczkowy. Tak narodziło się „The Death of Kalypso”.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.