WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Cykl | Cropp Kultowe |
Miejsce | Katowice |
Od | 16 maja 2014 |
Do | 25 maja 2014 |
WWW | Polska strona |
17. Cropp Kultowe: Dzień 3. Taksówką po ManhattanieTrzeciego dnia katowickiego festiwalu filmowego nie zabrakło przykładów niezaprzeczalnej klasyki wielkich mistrzów amerykańskiego kina. W cyklu Hit pokazano bowiem legendarnego „Taksówkarza” Martina Scorsese i „Manhattan”, jeden z najlepszych filmów Woody’ego Allena. Pojawiły się także wzruszenia i wspomnienia dzieciństwa za sprawą niezastąpionego „Króla Lwa”, perły wytwórni Disneya.
Ewa Drab17. Cropp Kultowe: Dzień 3. Taksówką po ManhattanieTrzeciego dnia katowickiego festiwalu filmowego nie zabrakło przykładów niezaprzeczalnej klasyki wielkich mistrzów amerykańskiego kina. W cyklu Hit pokazano bowiem legendarnego „Taksówkarza” Martina Scorsese i „Manhattan”, jeden z najlepszych filmów Woody’ego Allena. Pojawiły się także wzruszenia i wspomnienia dzieciństwa za sprawą niezastąpionego „Króla Lwa”, perły wytwórni Disneya. ‹17. Cropp Kultowe›
Chociaż w ciągu kolejnego dnia festiwalu Cropp Kultowe, dzięki „Zemście zombie” Steve’a Sekely’ego, na katowickich ekranach obowiązkowo pojawiły się żywe trupy, a Ed Wood zaprosił na pokaz crème de la crème swojej twórczości, czyli „Narzeczoną potwora”, niedzielny program imprezy zdominowała sekcja Hit, pokazująca filmy najlepiej znane, a jednocześnie nie tylko posiadające status kultowych, lecz również uznanie krytyczne. „Król Lew” to przede wszystkim skojarzenia z wielkim emocjami i silnymi wzruszeniami. Kto nie pamięta stada antylop cwałującego na małego Simbę? Kto nie skubał nerwowo rękawów, kiedy Mufasa pędził synowi na ratunek? Kto wreszcie nie ocierał łez z policzków, gdy bezwładna łapa ojca nie poruszała się, a Simba chciał, aby tata wrócił razem z nim do domu? „Król Lew” generował jednak i nadal generuje także inne emocje – pamiętne „Hakuna Matata” ciągle rozświetla pochmurny dzień i rozgrzewa serca, a Skaza sprawia, że zaciskamy pięści ze złości. Studiu Disneya udało się stworzyć idealny koktajl animacji dla całej rodziny z porywającą historią, charakternymi postaciami i niezapomnianą muzyką. W dobie rewelacyjnych technicznie animacji komputerowych król nadal jest tylko jeden nie tylko ze względu na emocje, jakie prowokuje, lecz również z racji przesłania: rzeczywistość bywa piękna i okrutna, ale należy postępować w zgodzie z własnymi wartościami; wszyscy jesteśmy częścią łańcuchu życia. Równie wspaniałym doświadczeniem, chociaż w zupełnie innych kategoriach emocjonalnych, był także pokaz „Taksówkarza”. Niektóre filmy potrafią pokazać się od zupełnie innej strony przy kolejnych seansach, a dzieła Martina Scorsese na pewno do nich należą, o czym pewnie po części świadczy ogromne zainteresowanie pokazem publiczności w różnym wieku. W dzisiejszej rzeczywistości „Taksówkarz” nabiera nowego znaczenia, ze względu na jego wielowymiarowość z pewnością nie tylko jednego. Travis wydaje się reprezentować młodych ludzi egzystujących bez celu, co w obecnych realiach recesji dotyka dużą część społeczeństwa. Brak poczucia przydatności, bezcelowe istnienie i wewnętrzna psychodrama sprawiają, że film Scorsese pozostaje ciągle aktualny i oddziałuje równie silnie, jeśli nie intensywniej, na publiczność. Wreszcie na koniec trzeciego dnia projekcji pokazano dwie perełki kina – „Manhattan” na wielkim ekranie to święto dla wszystkich wielbicieli stylu reżyserskiego Woody’ego Allena, wielką gratką okazał się jednak pokaz „Wielkiego żarcia” Marco Ferreriego. Rzadko pokazywany w telewizji, a jeszcze rzadziej w kinie, kontrowersyjny film o konsumpcji i powolnej autodestrukcji w hedonistycznymi akcie napełniania ciała, został zakwalifikowany do kategorii Najlepsze Filmy Świata. Czy słusznie? Opinie na pewno będą podzielone, ale można spokojnie powiedzieć, że pod względem wymowy w kontekście konsumpcyjnie nastawionej rzeczywistości jest to wybór niezwykle trafny. 19 maja 2014 |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
17. Cropp Kultowe: Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 6. Potwory z tej ziemi
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 4. Dyktat ciała
— Ewa Drab
Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
Dzień 6. Potwory z tej ziemi
— Ewa Drab
Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
Dzień 4. Dyktat ciała
— Ewa Drab
Dzień 2. W krainie oszustów
— Ewa Drab
Dzień 1. Potworna piękność
— Ewa Drab
Od jaszczura po zombie
— Ewa Drab
Porażki i sukcesy 2015
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab
Samochody (nie) latają
— Ewa Drab
Kreacja automatyczna
— Ewa Drab
Prezenty świąteczne 2014: Gry wideo pod choinkę
— Ewa Drab
PR rządzi światem
— Ewa Drab
(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab
Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna
Esensja ogląda: Marzec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Konrad Wągrowski
„Zniewolony”, „Grawitacja” i hitowe zdjęcie. Esensja komentuje Oscary
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Ewa Drab, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski