WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Cykl | Cropp Kultowe |
Miejsce | Katowice |
Od | 16 maja 2014 |
Do | 25 maja 2014 |
WWW | Polska strona |
17. Cropp Kultowe: Dzień 6. Potwory z tej ziemiW festiwalową środę Katowice zostały opanowane przez filmowe monstra różnego rodzaju, w znaczeniu dosłownym, ale i metaforycznym. Wampiry, żywe trupy, duchy, czarownice i potwory w ludzkiej skórze pozwoliły zauważyć, że kino potrafi sięgnąć po różne style, aby opowiadać o sprawach uniwersalnych.
Ewa Drab17. Cropp Kultowe: Dzień 6. Potwory z tej ziemiW festiwalową środę Katowice zostały opanowane przez filmowe monstra różnego rodzaju, w znaczeniu dosłownym, ale i metaforycznym. Wampiry, żywe trupy, duchy, czarownice i potwory w ludzkiej skórze pozwoliły zauważyć, że kino potrafi sięgnąć po różne style, aby opowiadać o sprawach uniwersalnych. ‹17. Cropp Kultowe›
Odwieczne pragnienie uniknięcia śmierci przeobraża się w kinie w moralitet na temat demonów, stale towarzyszących człowiekowi, lub w satyrę społeczną. Reżyserzy zaglądają również w dusze chodzących wśród nas wynaturzeń, traktując je jako narzędzie niepokojącej diagnozy otaczającego świata. Wreszcie styczność z obcymi zjawami służy do tego, aby docenić to, co mamy najcenniejsze, czyli Zycie. Flirt z potwornym, upiornym i demonicznym objawił się szóstego dnia Kultowych w każdym możliwym kształcie. Ważnym wydarzeniem z pewnością okazał się jubileuszowy pokaz „Wywiadu z wampirem” Neila Jordana, słynnej ekranizacji powieści Anne Rice. W tym roku obchodzimy bowiem dwudziestolecie powstania filmu, nakręconego w 1994 roku. Trudno uwierzyć, że minęło aż tyle czasu od premiery, ale sposób realizacji filmu o tym bezustannie przypomina, co zresztą nabiera ironicznego znaczenia w kontekście fabuły skupiającej się na lęku przed umykającymi latami, bezlitośnie zbliżającymi człowieka do śmierci. Film Jordana wyraźnie się postarzał, co odbija się na odbiorze, podkreślając teatralność całości i sztuczność bohaterów. Wiecznie młode niczym wampir pozostało za to aktorstwo, wpisujące się wprawdzie w ramy traktowania postaci krwiopijcy jako istoty obcej człowiekowi, gwałtownej i afektowanej, ale ciągle wciągające i zaskakujące. Stała jest również wymowa filmu, zgłębiająca klasyczne motywy wampiryczne: granice człowieczeństwa, sens pragnienia nieśmiertelności, moralność, żądza życia. Odbiór wszystkich tych elementów, jak i gęstej atmosfery filmu, został spotęgowany dzięki atrakcjom towarzyszącym seansowi, to znaczy obecności „wampirów”, które najpierw czyhały na widzów przy wejściu do kina, a potem na samym początku filmu spacerowały wzdłuż ścian po ciemnej sali i w upiornej aurze. Potwory pojawiły się również w klasyce kina zombie George’a Romero. „Noc żywych trupów” to niewątpliwie legendarny przykład na wykorzystanie motywu umarlaków w horrorze, jak i film wielu przełomów – połączenie krytyki społecznej zombie, czarnoskóry protagonista, niespodziewane, na pewno nie mainstreamowe zakończenie. Równie przełomowy, z tym że dla animacji, okazał się „Spirited Away. W krainie bogów” Hayao Miyazakiego – reżyser otrzymał Oscara za najlepszy film animowany i to wtedy, gdy statuetka była przyznawania w tej kategorii po raz pierwszy. To także sztandarowa produkcja studia Ghibli. Co ciekawe, również u Miyazakiego pojawia się motyw istot nie z tego świata. Tym razem nie mamy do czynienia z wampirami i żywymi trupami, a z duchami zmarłych i czarownicą, a także innymi wytworami japońskiej kultury. Potwory niekoniecznie muszą jednak przyjmować fantastyczną formę. Todd Solondz, specjalista od mrocznej strony natury człowieka, pokazuje w „Happiness”, że po pierwsze potwór w ludzkiej skórze wcale nie jest prosty w ocenie, po drugie – nie obcość istoty czyni monstrum. 22 maja 2014 |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
17. Cropp Kultowe: Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 4. Dyktat ciała
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 3. Taksówką po Manhattanie
— Ewa Drab
Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
Dzień 4. Dyktat ciała
— Ewa Drab
Dzień 3. Taksówką po Manhattanie
— Ewa Drab
Dzień 2. W krainie oszustów
— Ewa Drab
Dzień 1. Potworna piękność
— Ewa Drab
Od jaszczura po zombie
— Ewa Drab
Porażki i sukcesy 2015
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab
Samochody (nie) latają
— Ewa Drab
Kreacja automatyczna
— Ewa Drab
Prezenty świąteczne 2014: Gry wideo pod choinkę
— Ewa Drab
PR rządzi światem
— Ewa Drab
(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab
Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna
Esensja ogląda: Marzec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Konrad Wągrowski
„Zniewolony”, „Grawitacja” i hitowe zdjęcie. Esensja komentuje Oscary
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Ewa Drab, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski