WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Cykl | Cropp Kultowe |
Miejsce | Katowice |
Od | 16 maja 2014 |
Do | 25 maja 2014 |
WWW | Polska strona |
17. Cropp Kultowe: Dzień 4. Dyktat ciałaW centrum czwartego dnia festiwalu znalazła się cielesność i kontrola ciała sprawowana nad duchem, jak i człowiekiem w ogóle. Stało się tak za sprawą kontrowersyjnych, tak pod względem formy, jak i poruszanych treści, filmów z budzącej wielkie poruszenie sekcji Najlepsze Filmy Świata. I nawet bohater reprezentanta cyklu poświęconego filmom studia Ghibli i twórczości Hayao Miyazakiego górował na ekranie kinowym wielkim, puchatym ciałem.
Ewa Drab17. Cropp Kultowe: Dzień 4. Dyktat ciałaW centrum czwartego dnia festiwalu znalazła się cielesność i kontrola ciała sprawowana nad duchem, jak i człowiekiem w ogóle. Stało się tak za sprawą kontrowersyjnych, tak pod względem formy, jak i poruszanych treści, filmów z budzącej wielkie poruszenie sekcji Najlepsze Filmy Świata. I nawet bohater reprezentanta cyklu poświęconego filmom studia Ghibli i twórczości Hayao Miyazakiego górował na ekranie kinowym wielkim, puchatym ciałem. ‹17. Cropp Kultowe›
Reżyser David Cronenberg i jego najgłośniejsze filmy gościli na katowickim festiwalu już niejednokrotnie. Dzieła kanadyjskiego filmowca, jako stały punkt programu imprezy, okazują się na tyle kontrowersyjne i zapadające w pamięć, że pociągają za sobą stałą i powiększającą się grupę wyznawców, kwalifikując się w ten sposób do kategorii kina kultowego. Nawet jedynie te filmy Cronenberga, które zostały pokazane w czasie zeszłorocznych edycji Kultowych, wyraźnie demonstrują, że reżyser w centrum swoich zainteresowań stawia cielesność. W „Musze” pod mikroskopem obiektywu kamery znalazła się ohydna przemiana ciała ludzkiego w owadzie, makabryczna transformacja. W „Historii przemocy” ciało również poddawane było aktom okrucieństwa, chociaż z pewnością bardziej przyziemnym, a sam reżyser badał to, jak maltretowanie ciała wpływa na psychikę człowieka. Z motywem cielesności łączy się bowiem druga strona medalu, zawartość naczynia, czyli umysł i psyche. Nierozerwalna okazuje się także seksualność, której Cronenberg przygląda się uważnie w „Crash”, pokazywanym czwartego dnia festiwalu w cyklu Najlepsze Filmy Świata. Generujący dyskusję film niemal w pornograficzny sposób eksploruje obszary ludzkiego pożądania, skrajnych przeżyć i bodźców pozwalających na pełne smakowanie życia. Fakt, że bohaterowie Cronenberga odnajdują seksualną przyjemność w wypadkach samochodowych, co wreszcie, poza filmową rzeczywistością, zaowocuje z pewnością śmiercią, prowadzi do słynnego porównania aktu seksualnego z umieraniem. Co więcej, świetnie koresponduje z dzisiejszym znieczuleniem społecznym: aby wykrzesać z siebie zainteresowanie i emocje, wymagamy coraz silniejszych bodźców. Na drugim filmowym biegunie znalazł się „Mój sąsiad Totoro” Hayao Miyazakiego. To drugi po filmie „Nausicaa z Doliny Wiatru” przedstawiciel sekcji japońskiego studia Ghibli i jedna z tych produkcji Miyazakiego, która łączy pokolenia, podobnie jak późniejsze „Ponyo” (w programie wydarzenia pokazywane w piątek), a w przeciwieństwie do przeznaczonej dla starszych widzów „Księżniczki Mononoke”. „Mój sąsiad Totoro” pozwala wejść w świat dziecięcych marzeń i wyobrażeń, jednocześnie śledząc historię więzi między dwiema siostrami, które w trudnych dla nich chwilach znajdują wsparcie w magicznym stworzeniu z lasu, tajemniczym i puchatym Totoro. Miyazaki odmalowuje na ekranie wizualne cuda, tradycyjnie wywołując u widowni dziecięcy zachwyt i wzruszenie. Czwartego dnia festiwalu nie można również pominąć filmu wyjątkowo mało znanego szerszej publiczności. „Dziwolągi” Teda Browninga to niepokojące kino, które spotkało się z nieprzychylnym przyjęciem publiczności w czasach, gdy film powstał. U Browninga konformizm i to, co uznaje się za normalne, zostaje zmarginalizowane i włożone do szufladki z napisem „inność”. Wracając do motywu ciała, brak ułomności lub wyróżniającej z tłumu cechy w pewien sposób dyskwalifikuje, przystosowanie jest konieczne. To właśnie cielesność pozwala na identyfikację i kategoryzację, a jej transformacja stanowi o karze wywieranej na umysł. Kto tak naprawdę odstaje, kto jest prawdziwym dziwolągiem? Odpowiedź nie jest prosta, bo tradycyjne kategorie zostają przesunięte, a standardowe myślenie przewrócone do góry nogami. 20 maja 2014 |
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
17. Cropp Kultowe: Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 6. Potwory z tej ziemi
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
17. Cropp Kultowe: Dzień 3. Taksówką po Manhattanie
— Ewa Drab
Dzień 10. Apokalipsa i koniec
— Ewa Drab
Dzień 9. Popołudnie żywych trupów
— Ewa Drab
Dzień 8. Zabawa o smaku kawy
— Ewa Drab
Dzień 7. Sensacją człowiek żyje
— Ewa Drab
Dzień 6. Potwory z tej ziemi
— Ewa Drab
Dzień 5. Kawa i kosmos(y)
— Ewa Drab
Dzień 3. Taksówką po Manhattanie
— Ewa Drab
Dzień 2. W krainie oszustów
— Ewa Drab
Dzień 1. Potworna piękność
— Ewa Drab
Od jaszczura po zombie
— Ewa Drab
Porażki i sukcesy 2015
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab
Samochody (nie) latają
— Ewa Drab
Kreacja automatyczna
— Ewa Drab
Prezenty świąteczne 2014: Gry wideo pod choinkę
— Ewa Drab
PR rządzi światem
— Ewa Drab
(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab
Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna
Esensja ogląda: Marzec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Konrad Wągrowski
„Zniewolony”, „Grawitacja” i hitowe zdjęcie. Esensja komentuje Oscary
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Ewa Drab, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski