Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

John Curran
‹Tracks›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTracks
ReżyseriaJohn Curran
ZdjęciaMandy Walker
Scenariusz
ObsadaMia Wasikowska, Adam Driver, Jessica Tovey, Emma Booth, Rainer Bock, Melanie Zanetti, Robert Coleby, Tim Rogers, John Flaus
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiAustralia
Gatunekbiograficzny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Wenecja 2013: W pustyni i w buszu
[John Curran „Tracks” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W 1977 roku Robyn Davidson wyruszyła z Alice Springs na wynoszącą ponad 3000 kilometrów wyprawę, podczas której towarzyszył jej tylko pies Diggity i cztery wielbłądy. O swoim przeżyciu napisała książkę „Tracks”, której filmową adaptację zaprezentowano właśnie na festiwalu w Wenecji. W rolę podróżniczki wcieliła się Mia Wasikowski.

Marta Bałaga

Wenecja 2013: W pustyni i w buszu
[John Curran „Tracks” - recenzja]

W 1977 roku Robyn Davidson wyruszyła z Alice Springs na wynoszącą ponad 3000 kilometrów wyprawę, podczas której towarzyszył jej tylko pies Diggity i cztery wielbłądy. O swoim przeżyciu napisała książkę „Tracks”, której filmową adaptację zaprezentowano właśnie na festiwalu w Wenecji. W rolę podróżniczki wcieliła się Mia Wasikowski.

John Curran
‹Tracks›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTracks
ReżyseriaJohn Curran
ZdjęciaMandy Walker
Scenariusz
ObsadaMia Wasikowska, Adam Driver, Jessica Tovey, Emma Booth, Rainer Bock, Melanie Zanetti, Robert Coleby, Tim Rogers, John Flaus
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiAustralia
Gatunekbiograficzny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Robyn nigdzie nie zostaje na dłużej, przenosi się z miejsca na miejsce z plecakiem i ukochanym psem. Gdy ją poznajemy, ma bardzo jasny plan na najbliższą przyszłość: chce pokonać trasę od Alice Springs do Oceanu Indyjskiego z wykorzystaniem wielbłądów. Przygotowania zajmą jej dwa lata, sama podróż – sześć miesięcy. Na pytania, dlaczego to robi odpowiada krótkim: a dlaczego nie?
Przebywająca w Wenecji Robyn Davidson określiła swoją podróż jako doświadczenie, które ją zmieniło: „Myślę, że ten okres samotności, przebywanie w tak zaskakującym otoczeniu sprawiło, że w pewnym sensie stałam się pełną osobą. Na innym poziomie, stałam się także częścią tego krajobrazu, jest to odczucie, które bardzo trudno opisać. Kiedy uda Ci się tak głęboko wejść w rzeczywistość, w której się znajdujesz, twój umysł, twoja świadomość zupełnie się zmienia.”
Opublikowana w 1980 roku książka Davidson okazała się wielkim sukcesem, dla wielu do dziś pozostaje kultowa. Mimo to, nikt nie zdecydował się na przeniesienie jej na ekran; pisarka nie chciała, by na podstawie tej historii nakręcono typowo hollywoodzki film, trudno więc było zdobyć do niej prawa. Dopiero John Curran, reżyser znany z takich filmów jak „Malowany welon” czy „Już tu nie mieszkamy” zdecydował się podjąć to wyzwanie. Podczas produkcji blisko współpracował z autorką i trzeba przyznać, że nie zawiódł jej zaufania.
„Tracks” nie jest może wybitnym dziełem, ale za to sprawnie zrealizowanym, dobrze się go ogląda. Mia Wasikowska, którą do roli zarekomendowała sama Davidson, przed rozpoczęciem zdjęć spędziła trzy dni na pustyni w towarzystwie pisarki i wielbłądów. Jako Robyn umiejętnie łączy upór z delikatnością, nie lubi okazywać czułości, nie pasuje do rozpolitykowanych przyjaciół, irytuje ją obecność natrętnego fotografa „National Geographic” (bezbarwny Adam Driver), na którego obecność musiała się zgodzić, aby zdobyć fundusze na wyprawę. Cieplejsze uczucia rezerwuje dla zwierząt i napotkanych po drodze pełnych serdeczności obcych. Po pokazie filmu zaczęto typować Wasikowską na potencjalną zwyciężczynię Pucharu Volpi dla najlepszej aktorki, główną bohaterką filmu jest jednak sama Australia.
W latach 70-tych kino australijskie zasłynęło z filmów celebrujących piękny, ale nieprzyjazny australijski krajobraz, najsłynniejszym przedstawicielem tego „gotyku pustkowia” był „The Walkabout” Nicolasa Roega. Roeg był Brytyjczykiem, jego spojrzenie na Australię było spojrzeniem osoby z zewnątrz, tak jest też w przypadku pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Currana.
Australia w jego obiektywie to miejsce, gdzie człowiekowi nie do końca udało się podporządkować sobie naturę. Jest jałowa, ale nie pusta, kryje w sobie wiele tajemnic. To Australia, której nie znamy; pełna twardych, żyjących na odludziu mieszkańców przywodzi na myśl Dziki Zachód.
W tle przewija się też wątek rasizmu, Robyn dzięki swojej podróży poznaje odrzuconych na margines społeczeństwa Aborygenów. W normalnym świecie nie byłoby to możliwe, ale na pustyni Aborygeni i biali outsiderzy żyją razem, podziały znikają.
„Tracks” to przygoda w starym stylu, opiera się na szczegółach. Po wyjściu z kina pamięta się małego wielbłąda, który musi przemierzać pustynię w zrobionych naprędce butach, bo parzy go ziemia, Aborygena Eddy’ego udającego stereotypowego „dzikusa”, aby nastraszyć turystów, żyjącą w zupełnej izolacji parę starszych ludzi, dziennikarzy za wszelka cenę pragnących zrobić zdjęcie „pani od wielbłądów”.
Problem filmu polega jednak na tym, że wszystko wydaje się odrobinę zbyt…fotogeniczne. Zdjęcia Mandy Walker wydobywają urodę spękanej ziemi, sierści zwierząt, spalonej słońcem skóry. Film przypomina egzotyczną sesję zdjęciową, jakiej nie powstydziłby się sam „Vogue” a Mia Wasikowska wygląda pięknie nawet pokryta kilkutygodniową warstwą brudu. Jak na opowieść o tak trudnej wyprawie jest po prostu za ładny, nie zaszkodziłoby go trochę przybrudzić.
koniec
2 września 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Pani Zemsta
— Marta Bałaga

W drodze
— Marta Bałaga

Ze szkoły drukarskiej na festiwal w Wenecji
— Marta Bałaga

Samotność w wielkim mieście
— Marta Bałaga

Umarli milczą
— Marta Bałaga

Happy Ending
— Marta Bałaga

Mała najbliższa ojczyzna
— Marta Bałaga

Obcy wśród nas
— Marta Bałaga

Ladies Punk
— Marta Bałaga

Anarchy in Sweden
— Marta Bałaga

Tegoż twórcy

Ocalone szczęście
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.