Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Hany Abu-Assad
‹Omar›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOmar
Tytuł oryginalnyعمر
Dystrybutor Art House
Data premiery5 września 2014
ReżyseriaHany Abu-Assad
ZdjęciaEhab Assal
Scenariusz
ObsadaAdam Bakri, Leem Lubany, Samer Bisharat, Iyad Hoorani, Essam Abu Aabed, Foad Abed-Eihadi, Adel Abu-Lasheen, Baher Agbariya
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiPalestyna
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekdramat, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Omar
[Hany Abu-Assad „Omar” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Film „Omar”, wchodzący w ten weekend na nasze ekrany recenzowaliśmy przy okazji festiwalu Transatlantyk. Dziś przypominamy tę recenzję.

Sebastian Chosiński

Co nam w kinie gra: Omar
[Hany Abu-Assad „Omar” - recenzja]

Film „Omar”, wchodzący w ten weekend na nasze ekrany recenzowaliśmy przy okazji festiwalu Transatlantyk. Dziś przypominamy tę recenzję.

Hany Abu-Assad
‹Omar›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOmar
Tytuł oryginalnyعمر
Dystrybutor Art House
Data premiery5 września 2014
ReżyseriaHany Abu-Assad
ZdjęciaEhab Assal
Scenariusz
ObsadaAdam Bakri, Leem Lubany, Samer Bisharat, Iyad Hoorani, Essam Abu Aabed, Foad Abed-Eihadi, Adel Abu-Lasheen, Baher Agbariya
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiPalestyna
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekdramat, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Tegoroczny palestyński kandydat do Oscara (w kategorii najlepszego filmu zagranicznego) zasłużył sobie na tę nominację jak mało który obraz w przeszłości. Niektórzy mogliby postrzegać w tym przejaw poprawności politycznej, nakazujący Amerykańskiej Akademii Filmowej uhonorowanie dzieła, które stworzone zostało przez artystów reprezentujących w konflikcie na Bliskim Wschodzie stronę powszechnie uważaną za słabszą i pokrzywdzoną. Ale taka ocena byłaby krzywdząca, ponieważ „Omar” to po prostu znakomity dramat sensacyjno-polityczny z rozwiniętym i niezwykle istotnym dla fabuły wątkiem miłosnym. Jego scenarzystą i reżyserem jest pięćdziesięciotrzyletni, urodzony w Nazarecie, Hany Abu-Assad, który zyskał rozgłos nakręconym w 2005 roku, a utrzymanym w bardzo podobnej do „Omara” tonacji, filmem „Paradise Now”. Dwa lata temu trafił on nawet do Hollywood, gdzie dane mu było nakręcić dramat sensacyjny „Kurier”. Po tym doświadczeniu postanowił jednak powrócić do ojczyzny i jeszcze raz zabrać głos w sprawach najważniejszych dla Palestyńczyków. Nie oznacza to jednak wcale, że Abu-Assad jest tubą propagandową OWP czy Hamasu; przeciwnie – stara się spojrzeć na konflikt z Izraelem z dystansu (o ile to w ogóle możliwe), próbuje wyważyć racje i uniknąć nazbyt wyrazistych barw przy portretowaniu bohaterów. Mimo to nie da się ukryć, że wyłaniający się z filmu obraz izraelskich służb specjalnych i armii, kontrolujących sytuację na Zachodnim Brzegu Jordanu, jest jednoznacznie demaskatorski. Zdjęcia do „Omara” powstawały w Nazarecie i Nablusie, miejscach doskonale reżyserowi znanych. Dzięki temu oba miasta mają szanse zaistnieć na ekranie w dużo większym stopniu niż jako dekoracja, stają się niemal milczącymi bohaterami tragicznych wydarzeń.
„Omar” to pokazana przez pryzmat pogmatwanych losów głównego bohatera historia trzech palestyńskich przyjaciół z dzieciństwa. Amjad (w tej roli debiutant, jak i zresztą wszyscy pozostali, Samer Bisharat), Tarek (Iyad Hoorani) i Omar (Adam Bakri) niegdyś wychowywali się na tych samych podwórkach, później jednak rozdzielił ich wybudowany przez Izraelczyków tak zwany mur bezpieczeństwa. Omar, w ciągu dnia pracujący jako piekarz, nie zrezygnował jednak z wizyt u przyjaciół po drugiej stronie muru, tym bardziej że od jakiegoś czasu kocha się – nie bez wzajemności – w pięknej siostrze Tareka, Nadii (gra ją młodziutka Leem Lubany). Młodzi mężczyźni są patriotami palestyńskimi, marzą o zakończeniu trwającej od czasu wojny sześciodniowej żydowskiej okupacji Zachodniego Brzegu, gotowi są dla tego celu poświęcić życie. Na dobry początek pod osłoną nocy zabijają izraelskiego żołnierza. Parę dni później w czasie spotkania w kawiarni zostają zaatakowani przez funkcjonariuszy tajnej policji. Amjadowi i Tarekowi udaje się zbiec, Omar trafia do więzienia, gdzie poddawany jest torturom fizycznym i psychicznym. Ostatecznie złamany, idzie na współpracę z wrogiem, dzięki czemu odzyskuje wolność – ceną za to jest doprowadzenie policji do Tareka. Ale czy chłopaka naprawdę można nazwać zdrajcą? Przecież w rzeczywistości wcale nie ma ochoty wydawać przyjaciela; wręcz przeciwnie, chciałby ostrzec go przed konfidentem w szeregach organizacji. Problem w tym, że podobna gra na dwa fronty rzadko kończy się szczęśliwie dla podstawowego gracza. Hany Abu-Assad zaserwował widzom mnóstwo zwrotów akcji, praktycznie do ostatniej sekundy nie możemy być pewni, jak w rzeczywistości przebiegał ciąg przyczynowo-skutkowy zdarzeń. Starający się rozwikłać najważniejszą zagadkę Omar, wpada w wir, który skutecznie ciągnie go na dno. Szybko też uświadamia sobie, że wywiadowczej grze, w której pragnął być rozgrywającym, tak naprawdę jest jedynie pionkiem. Nikomu nie może ufać i każdy może go zabić. Mocny i mądry film o uwikłaniu i miłości nastolatków, która nie ma w sobie nic romantycznego.
koniec
7 września 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Transatlantyk 2014: Dzień 1
— Sebastian Chosiński

Z tego cyklu

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Tegoż twórcy

31. Warszawski Festiwal Filmowy: Dzień siódmy
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.