Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ben Harris
‹Młody Wallander›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMłody Wallander
Tytuł oryginalnyYoung Wallander
Dystrybutor Netflix
Data premiery3 września 2020
TwórcaBen Harris
ReżyseriaOle Endresen, Jens Jonsson
ZdjęciaGaute Gunnari
Scenariusz
ObsadaAdam Pålsson, Leanne Best, Richard Dillane, Ellise Chappell, Yasen Atour, Jordan Adene, Alan Emrys, Kacob Collins-Levy, Charles Mnene
MuzykaMatti Bye
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiSzwecja, Wielka Brytania
SerialMłody Wallander, Sezon 1
Liczba odcinków6
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Pierwsze kroki w Malmö
[Ben Harris „Młody Wallander” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wallander. Kurt Wallander! To nazwisko chyba nigdy nie przestanie elektryzować wielbicieli kryminałów spod znaku nordic-noir. Choć zarówno sam komisarz szwedzkiej policji, jak i pomysłodawca tej postaci, pisarz Henning Mankell już nie żyją… Teraz obaj wracają za sprawą netfliksowego miniserialu „Młody Wallander” Olego Endresena i Jensa Jonssona.

Sebastian Chosiński

Pierwsze kroki w Malmö
[Ben Harris „Młody Wallander” - recenzja]

Wallander. Kurt Wallander! To nazwisko chyba nigdy nie przestanie elektryzować wielbicieli kryminałów spod znaku nordic-noir. Choć zarówno sam komisarz szwedzkiej policji, jak i pomysłodawca tej postaci, pisarz Henning Mankell już nie żyją… Teraz obaj wracają za sprawą netfliksowego miniserialu „Młody Wallander” Olego Endresena i Jensa Jonssona.

Ben Harris
‹Młody Wallander›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMłody Wallander
Tytuł oryginalnyYoung Wallander
Dystrybutor Netflix
Data premiery3 września 2020
TwórcaBen Harris
ReżyseriaOle Endresen, Jens Jonsson
ZdjęciaGaute Gunnari
Scenariusz
ObsadaAdam Pålsson, Leanne Best, Richard Dillane, Ellise Chappell, Yasen Atour, Jordan Adene, Alan Emrys, Kacob Collins-Levy, Charles Mnene
MuzykaMatti Bye
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiSzwecja, Wielka Brytania
SerialMłody Wallander, Sezon 1
Liczba odcinków6
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Na początek trzeba jednak wyjaśnić pewną istotną rzecz, która może rodzić wątpliwości i prowadzić do rozczarowania widzów. Komisarz Kurt Wallander, który po raz pierwszy pojawił się w powieści Henninga Mankella „Morderca bez twarzy” (1991), urodził się w 1948 roku. Kiedy więc w odniesieniu do filmu pojawia się tytuł „Młody Wallander”, można by sądzić, że jego akcja zostanie umieszczona w Malmö, gdzie Kurt zaczynał swą detektywistyczną karierę, na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Tymczasem twórca miniserialu, Brytyjczyk Ben Harris, zdecydował się przenieść dwudziestokilkuletniego Wallandera w czasy nam współczesne. W epokę komputerów i smartfonów. Choć w warstwie fabularnej Harris – odpowiedzialny za scenariusz czterech (z sześciu) odcinków – starał się jednak nawiązywać do konceptu przedstawionego przez Mankella w opowiadaniu „Cios” (1999), w którym opisane zostało chronologicznie najwcześniejsze dochodzenie świeżo upieczonego adepta Wyższej Szkoły Policyjnej.
„Młody Wallander” jest koprodukcją brytyjsko-szwedzką, nakręconą jednak przede wszystkim na Litwie, w Wilnie i okolicach (chociaż prawdziwe Malmö również się tu pojawia). Reżyserię powierzono dwóm skandynawskim twórcom: Norwegowi Olemu Endresenowi oraz Szwedowi Jensowi Jonssonowi („Szybki cash 3”), co okazało się trafioną decyzją. Widać producenci postanowili nie powielać błędu, jaki popełnili przed laty autorzy serialu BBC o Wallanderze z Kennethem Branaghiem w roli głównej (2008-2016), którzy zatrudnili reżyserów z Wysp, a ci – z typowo angielską flegmą – całkowicie wyprali swoje opowieści z emocji. Słusznie też rolę Kurta powierzono aktorowi szwedzkiemu – trzydziestodwuletniemu Adamowi Pålssonowi (trzeci sezon „Mostu nad Sundem”, 2015), którego fizys na dodatek może kojarzyć się ze znacznie starszym Kristerem Henrikssonem, znanym z najbardziej rozpoznawalnego na świecie, zrealizowanego w trzech podejściach, serialu o Wallanderze (2005-2013). Poza Pålssonem w obsadzie dominują jednak Brytyjczycy: Fridę Rask, starszą koleżankę z komendy w południowym Malmö, zagrała Leanne Best, charyzmatycznego komisarza Hemberga – Richard Dillane, a piękną Monę, przyszłą żonę Kurta – Ellise Chappell.
„Młody” Wallander jest policjantem – dosłownie i w przenośni – „na dorobku”. Żyje w skromnym mieszkanku na blokowisku w dzielnicy Rosengård, gdzie zdecydowaną większość jego sąsiadów stanowią imigranci z krajów afrykańskich. Panoszą się tu handlujące narkotykami gangi młodzieżowe; lokalnym „ojcem chrzestnym” jest Bash(ir), mający pod bronią kilkunastu oddanych żołnierzy. Kurta – jednego z nielicznych białych – tolerują, ale tylko dlatego, że nie mają pojęcia, gdzie pracuje. Przychodzi jednak taki moment, kiedy jego sekret wychodzi na jaw. Dzieje się to w bardzo dramatycznych okolicznościach, gdy Wallander próbuje zapobiec linczowi na młodym Szwedzie. Co mu się zresztą nie udaje – chłopak ginie w okrutnych okolicznościach, a o bezpośrednie spowodowanie jego śmierci zostaje oskarżony Ibra(him), czarnoskóry nastolatek mieszkający w tej samej klatce schodowej co Kurt. Policjant wie, że on tego nie zrobił, ale by przekonać o tym swoich kolegów, musi przekonać do współpracy Bash(ir)a, co wydaje się nierealne.
Tragiczna śmierć szwedzkiego chłopaka na osiedlu zaludnionym przez przybyszów spoza Europy staje się kamieniem, jaki wywołuje lawinę. Parę dni później przez Malmö przetacza się antyimigrancka manifestacja skrajnych prawicowców i neonazistów, podczas której dochodzi do walk bojówkarzy z policją. Przez jednego z nich zostaje skatowany do nieprzytomności przyjaciel Kurta, Reza Al-Rahman; Wallander obwinia się o to, ponieważ zamiast go wspierać, rzucił się w pogoń za nieznajomym mężczyzną, który, jak sądził, był zamieszany w morderstwo w Rosengårdzie. Od tej chwili jest już – jak się wydaje – tylko gorzej… Ale z czasem na pochmurnym niebie pojawiają się także promienie słońca. Kurt poznaje piękną Monę, pracownicę Fundacji Gustava Muncka, zajmującego się działalnością charytatywną syna jednego z najbogatszych Szwedów. Dostaje też przeniesienie do wydziału zabójstw, w którym pieczę nad nim przejmuje komisarz Hemberg. Razem – pomaga im jeszcze Frida Rask – starają się wyjaśnić śmierć na osiedlu, która, jak się szybko okazuje, ma coś wspólnego z działalności Fundacji, w jakiej udziela się Mona.
Sześcioodcinkowy serial nieustannie trzyma widza w napięciu. Jak to często w przypadku nordic-noir bywa (zarówno w jego wersji literackiej, jak i filmowej), umiejętnie łączy w sobie historię kryminalną i obyczajową. Portret współczesnej Szwecji nie jest w filmie idealizowany, skaz na nim nie brakuje: pojawiają się więc gangi zasilane przez przybywających do kraju emigrantów, biali pogrobowcy Hitlera, ludzie z wyższych sfer, którzy mają swoje okrutne tajemnice, zawistnicy i psychopaci. A pośrodku tego Wallander, który chce być jak najlepszym policjantem, a przy tym pozostać człowiekiem przyzwoitym, chroniącym uczciwych i tropiącym bandytów – bez względu na to, jaki mają kolor skóry, skąd pochodzą i do jakiego modlą się boga. Kurt nie jest jednak przy tym naiwnym idealistą – zdaje sobie sprawę, że chcąc osiągnąć słuszny cel, trzeba niekiedy chadzać na kompromisy bądź, do czego przekonuje go Hemberg, naginać procedury, które nie przystają do skomplikowanej rzeczywistości. Nie boi się też narażać siebie w imię lojalności i przyjaźni.
Nawiązujący fabularnie do „Ciosu”, „Młody Wallander” nie jest jednak wcale jego adaptacją; wykorzystuje jedynie pewne motywy i postaci (Mona, Hemberg), które następnie twórczo rozwija. Z zakończenie można wywnioskować, że czeka nas ciąg dalszy.
koniec
30 października 2020

Komentarze

31 X 2020   13:41:57

Niezły spojler na początku dla tych, którzy nie czytali jeszcze "Niespokojnego człowieka".

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Osiem lat później…
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.