Pożegnania 2017 (2)Przypomnijmy sobie, kto odszedł w roku 2017. Dziś miesiące kwiecień-czerwiec.
Jarosław LoretzPożegnania 2017 (2)Przypomnijmy sobie, kto odszedł w roku 2017. Dziś miesiące kwiecień-czerwiec. Świat przyspiesza, znane niegdyś twarze gwiazd popkultury i osób, które w ten czy inny sposób wdarły się na czołówki gazet bądź nawet dostały się na karty podręczników historii, roztapiają się powoli w rosnącym tłumie nowszych celebrytów, produkowanych coraz szybciej i w coraz większej ilości. W efekcie wiele osób umyka nam z pola widzenia i wyjątkowo łatwo obecnie przeoczyć odejście tych, którzy jeszcze kilka-kilkanaście lat temu stali w blasku reflektorów, będąc niedościgłymi mistrzami w swojej dziedzinie. Teraz odchodzą cicho, dogorywając w zapomnieniu, z rzadka żegnani większym artykułem, często w ogóle przemilczani, dla młodszych pokoleń kompletnie nieznani. A pula odchodzących, zgasłych już sław, będzie z roku na rok rosła, zbliża się bowiem kres tych, których pełnia sił twórczych przypadała na lata 1960-te i 1970-te, kiedy popkultura rozkwitała w wyjątkowo szybkim tempie, sięgając mackami do nowych kanałów dystrybucji (telewizja) i nowych gatunków (sitcom, rock&roll), bez skrępowania przekraczając państwowe granice i trafiając w końcu nawet pod te najbiedniejsze ze strzech. Niniejszy tekst jest wspominkowym rzutem oka na listę strat, jaką szeroko pojęta popkultura poniosła w roku 2017. O pożegnaniu części z wymienionych tu osób z pewnością większość z Was słyszała w mediach, jestem jednak przekonany, że obecność niektórych nazwisk może okazać się smutnym zaskoczeniem… Ze względu na objętość listy i dążenie do pokazania choć kawałeczka twórczości w przypadku aktorów oraz osób ze świata muzyki, tekst został pocięty na cztery części, odpowiadające kwartałom minionego roku. W kwietniu odeszli: 8. – rosyjski kosmonauta Gieorgij Grieczko, uczestnik misji Sojuz 17, Sojuz 26 i Sojuz T-14. 18. – Frank Dostal, współautor tekstów dla Baccary, m.in. „Yes Sir, I Can Boogie”, „Sorry, I’m a Lady” i „Parlez-vous français?” 20. – Magdalena Abakanowicz, słynna na całym świecie polska rzeźbiarka, w młodości święcąca triumfy jako… lekkoatletka. 21. – Enrico Medioli, scenarzysta współpracujący m.in. z Luchino Viscontim („Lampart”, „Zmierzch bogów”) i Sergio Leone („Dawno temu w Ameryce”). 22. – Witold Pyrkosz, pamiętny Duńczyk z „Vabanku”, ale i Franciszek Wichura z „Czterech pancernych i psa”, Kwiczoł z „Janosika”, redaktor naczelna pisma „Pasikonik” Zenona Bombalina z „Kingsajzu” oraz Lucjan Mostowiak z „M jak miłość”. 26. – Jonathan Demme, reżyser „Milczenia owiec” (za którego otrzymał zresztą Oscara), „Filadelfii” czy „Kandydata”. 29. – Wiktor Osiatyński, prawnik, pisarz, publicysta i działacz społeczny, autor serii książek „Zrozumieć świat”, gromadzących przeprowadzone przez niego wywiady z czołowymi naukowcami polskimi, amerykańskimi i radzieckimi. W maju: 7. – Yoshimitsu Banno, reżyser m.in. filmu „Godzilla kontra Hedora”. 18. – Chris Cornell, wokalista Soundgarden i Audioslave, założyciel i frontman Temple of the Dog. 22. – Zbigniew Wodecki, piosenkarz, który trafił do serc przebojami „Chałupy Welcome to”, „Z Tobą chcę oglądać świat” czy „Zacznij od Bacha”. 23. – Roger Moore czyli Simon Templar z serialu „Święty” oraz siedmiokrotny Bond. 26. – Zbigniew Brzeziński, polsko-amerykański politolog, doradca prezydentów USA. 27. – Gregg Allman z The Allman Brothers Band. Notabene drugi z braci, Duane, zginął w wypadku motocyklowym w 1971 roku, mając wówczas 24 lata. Nie przerwało to jednak działalności zespołu. 29. – Manuel Noriega, panamski dyktator. W czerwcu: 4. – Juan Goytisolo, hiszpański pisarz, którego trzy powieści mieliśmy szansę przeczytać po polsku: „Popołudnia trędowatych”, „Znaki tożsamości” i „Makabra”. 5. – Anna Jókai, węgierska pisarka, autorka m.in. „Anioła z Reims” i „Drabiny Jakubowej”. 5. – Peter Sallis, głos Wallace’a z „Wallace’a i Gromita” (do roku 2010) i Szczura z „O czym szumią wierzby” z połowy lat 1980-tych. 9. – Adam West czyli Batman z serialu z lat 1960-tych oraz jego pełnometrażowej wersji „Batman zbawia świat”, tej ze sprayem na rekiny. 13. – Anita Pallenberg, Wielki Tyran (lub Czarna Królowa) z „Barbarelli”, jednocześnie ulubienica prasy bulwarowej ze względu na romanse z członkami zespołu The Rolling Stones – najpierw z Brianem Jonesem, potem z Keithem Richardsem. 15. – Aleksiej Batałow, znany dzięki głównej roli w „Lecą żurawie” i drugoplanowej w „Moskwa nie wierzy łzom”. 16. – John G. Avildsen, zdobywca Oscara za reżyserię „Rocky’ego”, a potem nominowany do Złotych Malin za „Rocky’ego V” i „Karate Kid III” (dwie pierwsze części tego ostatniego też zresztą były jego reżyserii). 27. – Piotr Bikont, krytyk kulinarny i reżyser teatralny, dziennikarz „Gazety Wyborczej” w latach 1989-2001. 19 stycznia 2018 |
Wydawana od trzech lat seria koncertów Can z lat 70. ubiegłego wieku to wielka gratka dla wielbicieli krautrocka. Przed niemal trzema miesiącami ukazał się w niej album czwarty, zawierający koncert z paryskiej Olympii z maja 1973 roku. To jeden z ostatnich występów z wokalistą Damo Suzukim w składzie.
więcej »Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: „Nie wszystek umrę” chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka nierzadko wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj najbardziej jazzrockowy longplay czechosłowackiej Orkiestry Gustava Broma.
więcej »Longplayem „Future Days” wokalista Damo Suzuki pożegnał się z Can. I chociaż Japończyk nigdy nie był wielkim mistrzem w swoim fachu, to jednak każdy wielbiciel niemieckiej legendy krautrocka będzie kojarzył go głównie z trzema pełnowymiarowymi krążkami nagranymi z Niemcami.
więcej »Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski
Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski
Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski
Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski
Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski
Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski
Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski
Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski
The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski
T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski
Pożegnania 2022 (4/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (3/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (2/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2022 (1/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2021 (4/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2021 (3/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2021 (2/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2021 (1/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2020 (4/4)
— Jarosław Loretz
Pożegnania 2020 (3/4)
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Android starszej daty
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Z filmu wyjęte: Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Pyrkosz nie grał przypadkiem w Janosiku Pyzdry a nie Kwiczoła?