Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 2 maja 2024

Włoski Kurosawa
W latach 90. tryumfy święciły seriale anime z włoskim dubbingiem prezentowane w stacji Polonia 1. Jednak połączenie kultur ojczyzny sushi oraz ojczyzny pizzy nie zawsze musi wypadać tak kuriozalnie, czego dowodzi szósty tom antologii „Toppi. Kolekcja” pod tytułem „Japonia”.
Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.
Co nam w kinie gra: Perfect Days
„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że „Perfect Days” potwierdza, że mimo niemal 80 lat na karku, wciąż jest w bardzo dobrej formie.
Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.
Reacher: Sez. 2. odc. 8. Porozmawiajmy o zabijaniu
Chociaż główny bohater znalazł się w na pierwszy rzut oka beznadziejnym położeniu, to w istocie nie zastanawiamy się, czy uda mu się rozprawić z Langstonem i jego ludźmi, lecz jedynie czekamy, by dowiedzieć się, w jaki sposób tego dokona. Niestety tutaj twórcy scenariusza zdecydowanie przesadzili, gdyż pozwolili Reacherowi na zupełnie nieprawdopodobne wyczyny.
Niedzielny krytyk komiksów: Śrubełek? Głowadzik?
Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.
Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

Muzyka

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

As Time Passes
Arild Andersen, Daniel Sommer, Rob Luft
Ghosted II
Oren Ambarchi, Johan Berthling, Andreas Werliin
The Death of Kalypso
Angles & Elle-Kari Sander with Strings
Mythical River
Elephant9
Chaos Rocks
Hawkestrel
Clouds
Randi Pontoppidan, Martin Fabricius
Path
Mathias Landæus
Twain Walking
Lis Wessberg

więcej »

Zapowiedzi

Pożegnania 2018 (2)

Jarosław Loretz

Nadszedł czas na podsumowanie strat szeroko pojętej popkultury w 2018 roku. Dziś miesiące kwiecień-czerwiec.

Pożegnania 2018 (2)

Nadszedł czas na podsumowanie strat szeroko pojętej popkultury w 2018 roku. Dziś miesiące kwiecień-czerwiec.

Jak w zeszłorocznym podsumowaniu pisałem, tempo wymierania twórców popkultury przyspiesza, w wiek sędziwy wchodzą bowiem pokolenia, których najbardziej płodna działalność przypadała na lata 1960. i początek 1970. Czyli na czas, kiedy gwałtownym przemianom ulegało tak kino, jak i muzyka rozrywkowa, wychodzące z getta elitarności. Pojawiło się więcej nurtów, udoskonalona została technika tak wykonania, jak i transmisji i magazynowania dźwięku i obrazu, wreszcie ogromnie poszerzyła się pula odbiorców. A to z kolei zrodziło zapotrzebowanie na nowe rzesze twórców. W tym samym czasie pod coraz biedniejsze strzechy zaczęła trafiać także literatura piękna, pełną gębą już masowa. Triumfy święciła fantastyka, krzepko trzymały się romanse, a western jeszcze nie oddawał pola sensacji.

Lista zmarłych twórców oraz osób, które miały zauważalny wpływ na globalną popkulturę, oczywiście nie jest kompletna. Byłoby to po prostu niemożliwe, a i objętość takiej listy byłaby iście gargantuiczna. Można tu znaleźć wyłącznie te osoby, które miały wpływ na odbiorcę światowego, oraz te, których nazwisko swego czasu budziło duży oddźwięk w Polsce. Jednak nawet przy zastosowaniu takich kryteriów lista jest zasmucająco długa.

W kwietniu odeszli:

5. – Isao Takahata, współzałożyciel studia Ghibli, reżyser bardzo wysoko notowanych animacji, wśród których prym wiodą „Grobowiec świetlików”, „Powrót do marzeń” i „Księżniczka Kaguya”.

8. – Juraj Herz, słowacki reżyser i scenarzysta, twórca nie tylko wybitnego, przez dłuższy czas zakazanego w Czechosłowacji „Palacza zwłok”, ale również i „Morgiany”, „Pięknej i potwora” oraz kiczowatego horroru „Wampir z Feratu”, z samochodem żłopiącym krew prowadzących go kierowców.

12. – Tomasz Wojnar, współzałożyciel, gitarzysta i wokalista punkrockowego zespołu Defekt Muzgó.

13. – Miloš Forman, czeski reżyser związany przez praktycznie całe swoje zawodowe życie z Hollywood. Spod jego ręki wyszły: „Lot nad kukułczym gniazdem” (5 Oscarów, 6 Złotych Globów, 6 nagród BAFTA), „Hair”, „Amadeusz” (8 Oscarów, 4 Złote Globy, 4 nagrody BAFTA, Cezar), „Skandalista Larry Flint” (2 Złote Globy, Złoty Niedźwiedź), „Człowiek z księżyca” (Złoty Glob i Srebrny Niedźwiedź) i „Duchy Goi”.

15. – R. Lee Ermey, zawodowy sierżant, który zwrócił na siebie uwagę publiczności rolą… sierżanta w „Pełnym magazynku” Kubricka. W następnych latach kontynuował tradycję występów w roli podoficera bądź oficera wojska, ewentualnie policji, pojawiając się m.in. w „Szczelinie”, „Szkole wyrzutków”, „Porywaczach ciał”, thrillerze „Siedem”, „Przerażaczach”, „Wysłanniczce” czy remake’u „Teksańskiej masakry piłą mechaniczną”.

25. – Michael Anderson, brytyjski reżyser, na którego koncie znajduje się pierwsza ekranizacja „Roku 1984” Orwella, a także „W 80 dni dookoła świata” z Davidem Nivenem i Shirley MacLaine, „Ucieczka Logana” z Michaelem Yorkiem i oparty na prozie Raya Bradbury’ego miniserial „Kroniki marsjańskie”.

29. – Rose Laurens, w rzeczywistości Rose Podwojny, francuska piosenkarka i kompozytorka, wnuczka warszawskiego kompozytora, pianisty i skrzypka, tworzącego muzykę ilustracyjną do niemych filmów. Sławę przyniosła jej piosenka „Africa”, a także wykonanie utworu „J’avais rêvé d’une autre vie” z musicalu „Nędznicy”, kilka lat później przetłumaczonego na angielski jako „I Dreamed a Dream”.

W maju:

13. – Margot Kidder, kanadyjsko-amerykańska aktorka, która zyskała rozgłos odgrywaniem obu głównych postaci w „Siostrach” de Palmy, a popularność i uznanie rolą Lois Lane w pełnometrażowym „Supermanie” z 1978 i wszystkich trzech jego kontynuacjach. Oprócz tego wystąpiła m.in. w „Czarnych świętach” z 1974, pierwszym „Amityville” oraz na rozkładówce „Playboya” w marcu 1975.

14. – William van Cutsem, bardziej znany jako William Vance, belgijski rysownik komiksowy, znany przede wszystkim z serii „XIII” oraz „Bruce J. Hawker”.

18. – Jerzy Horwath, pianista, kompozytor i producent muzyczny, jeden z założycieli zespołu Dżamble.

21. – Aleksandr Askoldow, rosyjski reżyser jedynego, ale za to wybitnego filmu „Komisarz” z 1967 roku, za który – ze względu na nieprawomyślną tematykę (Żydzi byli wówczas na cenzurowanym) – wyleciał ze studia filmowego, z partii, nawet z Moskwy, z wilczym biletem w zawodzie.

22. – Philip Roth, amerykański pisarz, dwukrotny zdobywca National Book Award („Goodbye, Columbus” i „Teatr Sabata”), nagrodzony także Pulitzerem za powieść „Amerykańska sielanka”, najbardziej jednak znany ze skandalizującego „Kompleksu Portnoya”.

27. – Gardner Dozois, amerykański pisarz, redaktor i wydawca literatury science fiction. Dwukrotny laureat Nebuli za opowiadania, wielokrotny laureat Hugo i Locusa za pracę edytorską i redaktorską, wieloletni (1986-2004) redaktor naczelny „Asimov’s Science Fiction”, twórca ponad setki antologii, z których do polskiego czytelnika dotarły ledwie trzy: „Najlepsze opowiadania science fiction roku 1996”, oraz dwie zredagowane z Georgem R. R. Martinem: „Pieśni umierającej Ziemi” i „Chodząc nędznymi ulicami”.

31. – Michael D. Ford, specjalista od filmowych dekoracji. Pracował na planie „Imperium kontratakuje” i „Powrotu Jedi” (w obu przypadkach ekipa od scenografii była nominowana do Oscara), „Poszukiwaczy zaginionej Arki” (Oscar wespół z Leslie Dilleyem i Normanem Reynoldsem), „Imperium Słońca”, Bondów „W obliczu śmierci”, „Licencja na zabijanie” i „GoldenEye”, a w końcu „Titanica” (drugi w karierze Oscar, tym razem z Peterem Lamontem) i „Wing Commandera”.

W czerwcu:

3. – Robert Brylewski, muzyk rockowy i reggae, wokalista, kompozytor i autor tekstów. Współzałożyciel zespołów Kryzys, Brygada Kryzys, Izrael, Armia, Max i Kelner oraz Falarek Band. Zmarł w wyniku „pomyłki”, czyli ciężkiego pobicia na warszawskiej Pradze, przed drzwiami własnego domu.

7. – Barbara Wachowicz, pisarka, reportażystka, autorka opracowań biograficznych o Mickiewiczu, Słowackim, Sienkiewiczu, Żeromskim, Kasprowiczu, Kościuszce i innych.

8. – Eunice Gayson, brytyjska aktorka, która weszła do historii kina jako pierwsza ekranowa dziewczyna Bonda, Sylvia Trench, obecna w „Doktorze No” i „Pozdrowieniach z Rosji”. Oprócz tego Gayson zagrała m.in. w „Zemście Frankensteina”, jednej z flagowych produkcji Hammera.

11. – Roman Kłosowski, aktor filmowy i teatralny, znany przede wszystkim z roli Romana Maliniaka z serialu „Czterdziestolatek”. Jednak chyba najciekawszą jego rolą był książę maharadża Kaburu, odpalający aligatora w „Hydrozagadce” Andrzeja Kondratiuka.

12. – Jarosław Kozidrak, starszy brat Beaty, gitarzysta, wokalista i kompozytor, współzałożyciel zespołu Bajm (litera „j” w nazwie zespołu pochodziła od jego imienia). Autor muzyki do m.in. „Józek, nie daruję Ci tej nocy”, „Nie ma wody na pustyni”, „Piechotą do lata” czy „Dwa serca, dwa smutki”.

16. – Giennadij Rożdiestwienski, wybitny rosyjski dyrygent. Na swoim koncie ma nagrane wraz z Orkiestrą Symfoniczną Ministerstwa Kultury ZSRR wszystkie symfonie m.in. Szostakiewicza i Głazunowa, a także współpracę z największymi orkiestrami światowymi, jak choćby Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony Orchestra czy London Symphony Orchestra.

18. – Helga Grohmann, bardziej znana jako Maria Rohm. Austriacka aktorka, występująca raczej drugoplanowo w europejskich produkcjach kina tzw. trashowego (śmieciowego). Wśród jej występów warto wymienić „The Million Eyes of Sumuru” u boku Klausa Kinskiego, „Zemstę Fu Manchu”, „Krew Fu Manchu” i „Księcia Draculę” u boku Christophera Lee, „Portret Doriana Graya” u boku Herberta Loma i szereg produkcji sexploitation reżyserowanych przez Jesúsa Franco.

22. – Vincent Paul Abbott, perkusista, jeden z założycieli metalowego zespołu Pantera.

27. – Harlan Ellison, amerykański pisarz SF, redaktor antologii fantastycznych (m.in. „Niebezpieczne wizje”), wielokrotny laureat nagród Hugo, Nebula, Locus i Bram Stoker. Autor scenariuszy w serialach „Star Trek”, „Po tamtej stronie”, „Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem” i „The Man from U.N.C.L.E.”, konsultant „Strefy mroku” i „Babilonu 5”. W Polsce jego twórczość była mało znana. Zmieniło to dopiero obszerne, dwutomowe wydanie zbioru „To, co najlepsze”, wypuszczone w zeszłym roku przez Prószyńskiego i S-kę.

29. – Irena Szewińska (w zasadzie Kirszenstein-Szewińska), lekkoatletka, zdobywczyni medali olimpijskich w biegu na 100 metrów (brąz w Meksyku), 200 metrów (srebro w Tokio, złoto w Meksyku, brąz w Monachium), 400 metrów (złoto w Montrealu), sztafecie 4 x 100 metrów (złoto w Tokio) i w skoku w dal (srebro w Tokio). Aktywna zawodowo od roku 1962 po igrzyska w Moskwie w roku 1980.

29. – Steve Ditko, rysownik komiksowy, przez długie lata jeden z filarów Marvela, współtwórca – ze Stanem Lee – postaci Spider-Mana i Doktora Strange’a, a także Green Goblina.

9 stycznia 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nie taki krautrock straszny: Eins, zwei, drei, vier, fünf…
Sebastian Chosiński

29 IV 2024

Wydawana od trzech lat seria koncertów Can z lat 70. ubiegłego wieku to wielka gratka dla wielbicieli krautrocka. Przed niemal trzema miesiącami ukazał się w niej album czwarty, zawierający koncert z paryskiej Olympii z maja 1973 roku. To jeden z ostatnich występów z wokalistą Damo Suzukim w składzie.

więcej »

Non omnis moriar: Brom w wersji fusion
Sebastian Chosiński

27 IV 2024

Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: „Nie wszystek umrę” chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka nierzadko wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj najbardziej jazzrockowy longplay czechosłowackiej Orkiestry Gustava Broma.

więcej »

Nie taki krautrock straszny: Czas (smutnych) rozstań
Sebastian Chosiński

22 IV 2024

Longplayem „Future Days” wokalista Damo Suzuki pożegnał się z Can. I chociaż Japończyk nigdy nie był wielkim mistrzem w swoim fachu, to jednak każdy wielbiciel niemieckiej legendy krautrocka będzie kojarzył go głównie z trzema pełnowymiarowymi krążkami nagranymi z Niemcami.

więcej »