Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 26 kwietnia 2024

PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.
W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.

Filmy

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

Zapowiedzi

kinowe

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Oscary 2016: Dziennikarze, rodzice, frankowicze, kinomani

Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

1 2 3 »

Dzień przed Oscarową ceremonią redakcja Esensji dyskutuje nad nominowanymi filmami, zastanawia się, kto wygra i przedstawia swoich faworytów.

Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Oscary 2016: Dziennikarze, rodzice, frankowicze, kinomani

Dzień przed Oscarową ceremonią redakcja Esensji dyskutuje nad nominowanymi filmami, zastanawia się, kto wygra i przedstawia swoich faworytów.

NAJLEPSZY FILM

Konrad Wągrowski: Od czasu, gdy Akademia powiększyła liczbę możliwych nominacji w głównej kategorii, marudzimy, że trafiają tam filmy, które na to nie zasługują. Czy tak jest i w tym roku? Przyznam, że zrobiłem sobie takie wewnętrzne podsumowanie i żaden z nominowanych filmów nie schodzi u mnie poniżej oceny 7/10 – co chyba oznacza, że pakiet sam w sobie jest lepszy niż w poprzednich latach. Zgodzicie się?

Krzysztof Spór: Nie jest najgorzej i sam pomysł się sprawdza. Mi jednak cały czas brakuje na liście najlepszych filmów odważniejszych decyzji, mniej oczywistych, filmów nieanglojęzycznych oraz długich animacji. Zawsze jest też tak, że niektóre z nominowanych tytułów można byłoby wymienić na nieco lepsze. To zapewne kwestia lepszego dotarcia do osób głosujących.

Konrad Wągrowski: Cieszy niezmiernie nominacja dla „Mad Maxa”, bo pokazuje, że Akademia potrafi choć trochę wyjść poza swe dotychczasowe uprzedzenia i wyróżnić film, który naprawdę na to zasługuje, choć z pewnością nie podchodzi pod typowe oscarowe kino. Poza nim jednak standard: tematycznie większość filmów to adaptacje autentycznych historii, werdykt też pewnie będzie bezpieczny.

Piotr Dobry: Też mnie cieszy nominacja dla „Mad Maxa”, jedyna nieoczywista. Tyle że to wciąż „nagroda pocieszenia” – bo zarazem film Millera, rozpatrywany według zmurszałego podziału jako kino stricte rozrywkowe, ma najmniejsze szanse na Oscara. Szkoda, bo zasługuje najbardziej.

Krzysztof Spór: Ale kilka Oscarów zdobędzie, może nas zaskoczą i dostanie też coś w ważniejszych kategoriach? Ten film ma szansę wyjść z gali z największą liczbą Oscarów. Będzie dobrze!

Konrad Wągrowski: Jakich filmów szczególnie Wam brakuje wśród tych nominacji? Mi z pewnością „W głowie się nie mieści”, czyli wielkiego wydarzenia w świecie animacji. Dziwne, bo przecież filmy animowane miewały już kilka razy nominacje (w ostatnich latach: „Odlot”, „Toy Story 3”), więc szlak był przetarty.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Piotr Dobry: Zdecydowanie. Jeśli o mnie chodzi, w ogóle zniósłbym kategorię filmu animowanego, bo to kuriozalne, że w jednej przegródce zamyka się „W głowie się nie mieści”, „Baranka Shauna” i psychologiczną tragifarsę Kaufmana. Brakuje mi też nominacji dla „Creeda”, „Nienawistnej ósemki”, „Mandarynki”. W zasadzie to tylko przykłady, bo chodzi po prostu o większe zróżnicowanie, o zauważenie, że potencjalni bohaterowie mogą się dzielić jeszcze trochę inaczej niż na dzielnych białych facetów (6 nominowanych filmów) i dzielne białe kobiety (3 nominowane filmy, bo „Mad Max” się łapie i tu, i tu).

Konrad Wągrowski: Przyznam, że jak patrzę na nagrody w ostatnim 15-leciu, to nie widzę żadnej (no, może poza „To nie jest kraj dla starych ludzi”), z którą bym się zgadzał, a bywały lata – jak choćby 2010, gdy do bólu przeciętny „Jak zostać królem” pokonał wybitne „Social Network” (i parę innych niezłych filmów przy okazji), w którym decyzja była wręcz skandaliczna. No to jak będzie w tym roku?

Krzysztof Spór: Pompowane jest oscarowe zwycięstwo „Zjawy”, ale po cichu liczę na niespodziankę i jakże zasłużony sukces „Big Short”. Sukces obu tytułów mnie ucieszy, bo oba to kino, jakie lubię przeżywać na dużym ekranie. Najbardziej przeceniany moim zdaniem film to „Spotlight”, choć ważny. Za to największą sensację sprawiłoby zwycięstwo filmu „Pokój”, czego mu życzę najbardziej.

Piotr Dobry: Moim zdaniem z kolei najbardziej przeceniane są właśnie „Big Short” i „Zjawa”. Natomiast też ucieszyłaby mnie wygrana „Pokoju”, choć uważam, że jeszcze bardziej sensacyjne byłoby zwycięstwo „Brooklynu” – i tu również nie miałbym nic przeciwko. Tyle że to podobne mrzonki, jak przy „Mad Maksie” czy „Marsjaninie”. Wygra „Spotlight” – dlatego, że ważny (choć spóźniony), ale również dlatego, że ponowne nagrodzenie filmu Iñárritu tylko by jeszcze spotęgowało i tak już mocne zarzuty o jednolitość, „betonowość” Akademii.

Jarosław Robak: Trochę nie rozumiem, dlaczego „Spotlight” miałby być spóźniony. Może i w USA, gdzie właśnie po bostońskim skandalu przymuszono kościół katolicki do rozliczeń, rzeczywiście nie jest to już wrzący temat i nakręcenie takiego filmu nie wymagało szczególnej odwagi – ale skoro w takiej Polsce raczej prędko nie doczekamy się np. filmu o zabrzańskim domu dziecka sióstr boromeuszek, to miło, że przynajmniej Amerykanie mówią nam o przemocy seksualnej i zmowie milczenia w Kościele Katolickim. Poza tym „Spotlight” ma też drugi wielki temat – oldskulowe dziennikarstwo: wielomiesięczne drążenie tematu, ślęczenie w archiwach, godziny dyskusji nad tym, co wykreślić i kiedy publikować. Dziennikarstwo, którego w dobie napięć ekonomicznych i społecznych bardzo potrzebujemy – a które wkrótce wykończy nastawiona na klikalność portaloza. Zatem ja wcale nie odebrałem filmu McCarthy’ego jako przeterminowanego.

WASZ EKSTRAKT: 60,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Piotr Dobry: Owszem, nie jest przeterminowany na poziomie przypomnienia o istocie dziennikarstwa w dobie upadku prasy papierowej. Jest spóźniony wyłącznie jako próba rozliczenia Kościoła. Próba, co już możemy śmiało stwierdzić, bezowocna. Żeby było śmieszniej, skończyła się właśnie na poziomie portalozy – parę buńczucznych nagłówków w stylu „Biskupi powinni to zobaczyć!”, „Zlikwidować Watykan, papieża przed sąd!” (to autentyk, podchwycony przez różne „pudelki” cytat z Pieczyńskiego) – i tyle. Oscar by tu niewiele zmienił, telewizje śniadaniowe znów przez chwilę mieliłyby temat tuszowania pedofilii – i wsio. Ja ten film zresztą cenię i wcale się nie obrażę, gdy wygra – szczególnie z perspektywy dziennikarza. Natomiast jako kinofil życzyłbym sobie jednak zwycięstwa „Mad Maxa”.

Grzegorz Fortuna: Według bukmacherów wygra jednak „Zjawa”, „Spotlight” jest na drugim miejscu z całkiem wysoką przebitką (trzy złote za każdą postawioną złotówkę). Też uważam, że na zwycięstwo najbardziej zasługuje „Mad Max”, ale z trójki, która ma jakiekolwiek szanse – czyli „Zjawa”, „Spotlight” i „Big Short” – najbardziej ucieszyłbym się ze zwycięstwa „Big Short”, bo to film najciekawszy pod względem formalnym i najbardziej zaskakujący. Za „Spotlight” też bym się nie obraził. „Zjawa” natomiast o wiele bardziej zasługuje na Oscary w kategoriach technicznych.

Konrad Wągrowski: „Big Short” znakomity i absolutnie bym się nie obraził za Oscara dla niego, tak jak bym się nie obraził uhonorowaniem „Mad Maxa” i „Spotlight” (który jest moim cichym faworytem, gdy przyjmie się do wiadomości, że „Fury Road” nie ma żadnych szans). „Zjawa” jednak najprawdopodobniej dołączy do długiej listy niezłych filmów, które pod żadnym względem nie zasługują na najwyższe wyróżnienie, ale je otrzymują. I nie wiem, czy filmu lepiej byśmy nie oceniali, gdyby nie ten cały zgiełk wokół niego.

WASZ EKSTRAKT: 70,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Jarosław Robak: To znaczy, że bez nominacji do Oscara „Zjawa” nie byłaby przydługim i nierzadko grafomańskim pseudo-arcydziełem, które nadyma się, żeby dość banalną historyjkę o facecie, który miał dużo szczęścia podnieść do rangi mitu? No nie wiem. Nie mam za to większych wątpliwości, że film, który każdą sceną, mordęgą DiCaprio i każdym natchnionym ujęciem Emmanuela Lubezkiego, bezwstydnie woła o Oscara, ostatecznie go dostanie. Zbyt wiele było tych branżowych wyróżnień na ostatniej prostej oscarowego wyścigu (Globy, BAFTA, nagrody Gildii Reżyserów), żebym wierzył w niespodziankę. Ale jeśli można pomarzyć, to „Mad Max”, oczywiście.

Konrad Wągrowski: No właśnie, chciałem powiedzieć, że gdyby nie ten nimb arcydzieła, „Zjawę” odbieralibyśmy zapewne jako niezły, nieco oryginalny western, opowieść o zemście, nieźle zagraną, pięknie sfilmowaną, z paroma naprawdę świetnymi scenami i kilkoma pretensjonalnymi wstawkami. A jeśli chodzi o niespodziankę, to jednak Akademia już parę razy robiła gwałtowny zwrot w ostatniej chwili („Milion Dollar Baby”, „Crash”), więc nie jest wykluczone, że i tym razem ktoś – najpewniej „Spotlight” – na tym skorzysta.

Krzysztof Spór: Mam potrzebę napisania, że „Zjawa” uderzyła we mnie z wielką siłą. Odkładam na bok DiCaprio, technikę czy inne bzdety promocyjne. Zanurzam się w historię rozgrywającą się w niezwykłym otoczeniu, czuję chłód, ból, zmęczenie i potęgę przyrody. Na każdym kroku mnie to poraża. Obejrzałem ten film dwukrotnie i to jest dla mnie wielkie KINO, które nie zostało zrobione „pod Oscary”, a raczej chcące przekraczać kolejne granice na dużym ekranie. Będę bił brawo jeśli wygra Oscary.

AKTORZY

Konrad Wągrowski: Wygląda na to, że w tym roku największe emocje budzą dwie nominacje: Dla Leonardo DiCaprio, dla którego jest to już szósta nominacja, a cały internet żartuje na temat rozpaczliwego pragnienia Leo zdobycia statuetki i dla Sylvestra Stallone’a, który do niedawna w kategoriach aktorskich dużo bardziej kojarzył się ze Złotymi Malinami. Co więcej, każdy z nich jest faworytem bukmacherów. Czy będą to zasłużone Oscary?

1 2 3 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »