EKSTRAKT: | 100% |
---|---|
WASZ EKSTRAKT: | |
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Łowca androidów: Edycja Kolekcjonerska (5DVD) |
Tytuł oryginalny | Blade Runner: Ultimate Collector’s Edition (5DVD) |
Dystrybutor | Galapagos |
Data premiery | 3 grudnia 2007 |
Reżyseria | Ridley Scott |
Zdjęcia | Jordan Cronenweth |
Scenariusz | Hampton Fancher, David Webb Peoples |
Obsada | Harrison Ford, Rutger Hauer, Sean Young, Edward James Olmos, M. Emmet Walsh, Daryl Hannah, William Sanderson, Joe Turkel, Joanna Cassidy |
Muzyka | Vangelis |
Rok produkcji | 1982 |
Kraj produkcji | USA |
Cykl | Blade Runner |
Czas trwania | 112 min |
Parametry | Dolby Digital 5.1; format: 2,35:1 |
Gatunek | SF |
EAN | 7321909184978 |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Klasyka pod lupę: Biegnij, Blady, biegnij czyli legenda Blade RunneraMichał Chaciński, Konrad Wągrowski
Michał Chaciński, Konrad WągrowskiKlasyka pod lupę: Biegnij, Blady, biegnij czyli legenda Blade RunneraEpilog Dokładnie 25 lat temu, w grudniu 1982 roku, wiadomo było już, że „Blade Runner” to jedna z największych porażek roku. Dziesięć lat później, w grudniu 1992 roku, okazało się, że film doczekał się drugiej szansy i przejawia zaskakującą żywotność. Dzisiaj, w grudniu 2007 roku, nie ma wątpliwości, że „Blade Runner” to filmowa legenda. Być może największa w ostatnich dwóch dekadach. W ciągu tych lat film pokonał niezwykłą drogę: od wielkiego nieporozumienia do piedestału kina SF. Uchodzi dzisiaj za jeden z najbardziej wpływowych dzieł fantastycznych w historii. Staje obok „2001: Odysei kosmicznej” Kubricka jako wzór inteligentnego, filozoficznego kina fantastycznego i jako kamień milowy gatunku. Jednocześnie jest uosobieniem kina kultowego – jednym z najbardziej uwielbianych, najzażarciej omawianych filmów na świecie. W podsumowaniu, w końcowym monologu, Roy Batty mówi przed śmiercią: „Widziałem rzeczy, w które ludzie nie mogliby uwierzyć”. Ćwierć wieku po premierze słowa te brzmią jak motto historii „Blade Runnera”. • • • Ekranizacje Dicka Philip K. Dick pozostawił po sobie kilkadziesiąt powieści i setki opowiadań. Podobnie jak sława pisarza, ekranizacje Dicka zaczęły się pojawiać dopiero po jego śmierci. Warto zauważyć jeszcze lokalne przekleństwo: polskie tytuły filmów nieraz niewiele mają wspólnego z oryginalnymi. – „Pamięć absolutna” („Total Recall”, 1990, reż. Paul Verhoeven) Kino akcji, które z Dicka wzięło jedynie pomysł wyjściowy – piętrowego wszczepienia wspomnień. – „Wyznania Łgarza” („Confessions of a Crap Artist”, sfilmowane przez Jerome Boivina jako „Confessions d’un Barjo” w 1992 r.) – „Tajemnica Syriusza” („Screamers”, 1995, reż. Christian Duguay) Dość wierna, mroczna, ale niestety raczej przeciętna ekranizacja opowiadania „Druga odmiana”. – „Impostor – test na człowieczeństwo” („Impostor”, 2002, reż. Gary Fleder) Film poprawny, zgodny z duchem Dicka, ale fabularnie i stylistycznie pochodzący jakby sprzed 30 lat. – „Raport mniejszości” („Minority Report”, 2002, reż. Steven Spielberg) Świetny współczesny film science fiction z zachowanym duchem dickowskich obsesji. Najlepsza po „Blade Runnerze” ekranizacja Dicka. – „Zapłata” („Paycheck”, 2003), film oparty na opowiadaniu „Honorarium” w reżyserii Johna Woo. Przemycono tu trochę Dicka, ale jednak głównie to kino akcji niemające wiele wspólnego z oryginałem. – „Przez ciemne zwierciadło” („A Scanner Darkly”, 2006), udana, animowana (z animacją nałożoną na rzeczywistych aktorów) ekranizacja paranoicznej, narkotykowej powieści Dicka. – „Next” (2007) , ekranizacja opowiadania „Złoty człowiek” (lub „Złotoskóry”). Podobno, bo z opowiadania bierze tylko główny pomysł, a fabuła i forma nie mają z Dickiem już zupełnie nic wspólnego. Klątwa „Blade Runnera” Jak każda szanująca się legendarna produkcja, dzieło Scotta ma swoją klątwę. Dotyczy ona korporacji, które zapłaciły za umieszczenie w filmie swoich znaków firmowych (tzw. product placement). Większość z nich później zbankrutowała albo popadła w problemy finansowe. Pan American Airlines i Cusinart przestało istnieć, Atari praktycznie zniknęło z rynku, Bell stracił pozycję monopolisty w USA, Coca-Cola zaliczyła serię najkosztowniejszych marketingowych błędów w swojej historii itd. Pojazdy „Blade Runnera” Jak większość obiektów w filmie, pojazdy robią wrażenie nowoczesnością osadzoną w przeszłości. Wykonawcą pojazdów była firma Gene’a Winfielda, od lat dostarczająca Hollywood tego typu zabawki. Początkowo zamówiono 57 pojazdów, ostatecznie zbudowano ich 25. Na żądanie reżysera wszystkie pojazdy „postarzono” o 5-10 lat i w odpowiedni sposób zabrudzono. Podstawą konstrukcji większości były nadwozia Volkswagena. Dodatkowo wykorzystano również szereg autentycznych amerykańskich samochodów z lat 60., wyposażonych w wyraźnie widoczne unowocześnienia. Najlepiej widać je w scenie ulicznego pościgu Deckarda za Zhorą. Błędy „Blade Runnera” Błędów nie brak. Zhora, przebijająca w zwolnionym tempie kolejne szyby, to wyraźnie dublerka, a nie Joanna Cassidy. Liczba androidów, które przybyły na Ziemię, różni się zależnie od wypowiedzi (efekt wycięcia pewnych scen ze scenariusza w trakcie zdjęć i w montażu). Jeden z ciekawszych drobiazgów dla spostrzegawczych: to samo ujęcie wklejono na początku i na końcu filmu. Nakręcono je podczas konwersacji Batty’ego z Tyrellem. Okazało się jednak, że podobne ujęcie potrzebne jest też we wczesnej scenie filmu, gdy Batty kończy rozmowę telefoniczną. Dla niepoznaki na początku wklejono lustrzane odbicie ujęcia z rozmowy z Tyrellem. Większość błędów usunięto w najnowszej wersji filmu. Soundtrack „Blade Runnera” W 1982 roku końcowe napisy filmu sygnalizowały, że widz może kupić ścieżkę dźwiękową na płycie wytwórni Polydor Records. Zabrakło tylko dopisku, że informacja ta będzie aktualna dopiero za… 12 lat. Oficjalne wydanie muzyki Vangelisa miało miejsce w 1994 roku. Do dzisiaj nie wiadomo, dlaczego trwało to tak długo. Jedna z teorii mówi, że Vangelis wkurzył się na Scotta za częste zmiany w filmie i wymaganie ciągłego dostosowywania do nich muzyki – w ramach zemsty odmówił wydania płyty. Inna teoria: Vangelis nie był zadowolony z muzyki – skomponował i nagrał soundtrack „w międzyczasie”, nie poświęcając mu wystarczającej uwagi. Później nie chciał się chwalić wynikiem i dopiero rosnąca popularność filmu skłoniła go do zmiany zdania. Jakkolwiek było, dzisiaj płyta jest dostępna. Zawiera 12 kompozycji i kilka fragmentów dialogu. Część utworów uchodzi dzisiaj za klasykę nurtu electro. Z okazji 25-lecia wkrótce pojawi się zupełnie nowe wydanie – trzy płyty: zremasterowana wersja oryginalnego soundtracku, dotychczas niepublikowana muzyka z filmu i nowe nagrania napisane przez Vangelisa specjalnie na jubileuszowe wydawnictwo. Wersje „Blade Runnera”
Zakończenia „Blade Runnera”
Czy Deckard był replikantem? To pytanie dręczy miłośników kina już od wielu lat. Scott wprowadził szereg poszlak sugerujących, że Deckard mógł również być replikantem z wszczepionymi wspomnieniami, inne sugestie dodali fani. Oto owe poszlaki:
|
szkoda ze w akapicie -Pojazdy „Blade Runnera”- autor nie podał kto był projektantem pojazdów a był nim "Leonardo" naszych czasów
"Deckard wydaje się wytrzymalszy od zwykłego człowieka w pojedynku z Pris i Battym"
Wytrzymalszy? Deckard chyba nawet palcem nie dotknął Batty'ego i głównie uciekał przed nim po dachach, drobna Pris o mało nie wkręciła mu głowy do tyłka, Leon wprasował go w ścianę, a od półnagiej Zhory też z początku dostawał lanie. Nie taki twardy ten Deckard, to pewnie replikant w jakiejś zubożonej wersji, model ze specjalnością strzelecką, a nie atletyczną...
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Prezenty świąteczne 2017: Film
— Esensja
Dobry i Niebrzydki: Ludzie bez duszy, replikanci bez ciała
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski
Najlepsze filmy SF – wybór czytelników
— Esensja
Ranking, który spadł na Ziemię
— Sebastian Chosiński, Artur Chruściel, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
100 najlepszych filmów science fiction wszech czasów
— Esensja
Najlepsze pakiety filmowe na prezent
— Esensja
35 najbardziej wpływowych owiec
— Piotr Dobry
Grudzień 2007
— Esensja
Transmisja z Wrocławia: Pewnego dnia one już będą
— Paweł Pluta
Kanon filmów fantastycznych „Framzety” – rozstrzygnięcie
— Konrad Wągrowski
Jak Lucas zmienił wszystko
— Michał Chaciński
Jak Kubrick stworzył ekranowy mit
— Michał Chaciński
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 8. Wysoka cena przetrwania
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 7. Sojusze ponad podziałami
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 6. Przeszłość jest kluczem do przyszłości
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 5. Jak trwoga, to do Sola
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 4. Wiara, logika i miłość
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 3. Matka najlepiej zna swoje dzieci
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 2. Sprawiedliwość czy przebaczenie
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 1. Inny klimat, czyli nowe szanse i zagrożenia
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Odc. 10. Więcej pytań niż odpowiedzi
— Marcin Mroziuk
Wychowane przez wilki: Odc. 9. Niech się dzieje wola Sola
— Marcin Mroziuk
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
Brat Ridleya Scotta wciąż żyje chyba, że ma jeszcze jakiegoś innego brata niż Tony Scott.