Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Xavier Dolan
‹Tom›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTom
Tytuł oryginalnyTom à la ferme
Dystrybutor Spectator
Data premiery16 maja 2014
ReżyseriaXavier Dolan
Scenariusz
ObsadaXavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Lise Roy, Evelyne Brochu, Manuel Tadros, Anne Caron, Caleb Landry Jones
MuzykaGabriel Yared
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFrancja, Kanada
Czas trwania95 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Tom
[Xavier Dolan „Tom” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wsi wesoła, wsi spokojna? Nie u Xaviera Dolana. Mający zaledwie 24 lata kanadyjski reżyser i aktor zrealizował już cztery wielokrotnie nagradzane filmy, w swoim najnowszym dziele „Tom”, będącym adaptacją sztuki Michela Marca Boucharda, zabiera nas…na farmę. Film recenzowaliśmy przy okazji relacji z londyńskiego festiwalu, dziś, gdy „Tom” wchodzi na ekrany polskich kin, przypominamy tę recenzję.

Marta Bałaga

Co nam w kinie gra: Tom
[Xavier Dolan „Tom” - recenzja]

Wsi wesoła, wsi spokojna? Nie u Xaviera Dolana. Mający zaledwie 24 lata kanadyjski reżyser i aktor zrealizował już cztery wielokrotnie nagradzane filmy, w swoim najnowszym dziele „Tom”, będącym adaptacją sztuki Michela Marca Boucharda, zabiera nas…na farmę. Film recenzowaliśmy przy okazji relacji z londyńskiego festiwalu, dziś, gdy „Tom” wchodzi na ekrany polskich kin, przypominamy tę recenzję.

Xavier Dolan
‹Tom›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTom
Tytuł oryginalnyTom à la ferme
Dystrybutor Spectator
Data premiery16 maja 2014
ReżyseriaXavier Dolan
Scenariusz
ObsadaXavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Lise Roy, Evelyne Brochu, Manuel Tadros, Anne Caron, Caleb Landry Jones
MuzykaGabriel Yared
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFrancja, Kanada
Czas trwania95 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Pracujący w reklamie Tom (ufarbowany na blond Xavier Dolan) trafia na farmę na odludziu. Przyjechał na pogrzeb swojego partnera, o ich związku wiedział jednak tylko niechętnie nastawiony do przybysza brat zmarłego, Francis (Pierre-Yves Cardinal). Szantażowany przez brutalnego Francisa, Tom musi ukrywać prawdziwy charakter łączącej ich relacji przed pogrążoną w rozpaczy matką (Lise Roy). Cała trójka zaczyna prowadzić ze sobą okrutną grę, której nikt nie potrafi przerwać. A może po prostu nie chce?
Farma nie wydaje się miejscem, gdzie uwielbiany przez hipsterów Dolan mógłby czuć się swobodnie. Na szczęście „Tom” nie stanowi kanadyjskiej odpowiedzi na reality show „Proste życie”, w którym Paris Hilton usiłowała przeżyć na wsi nie rezygnując z designerskich obcasów.
Młodego reżysera można oskarżyć o wiele rzeczy, ale nie o zachowawczość. W „Tom à la ferme” eksperymentuje z formatem i filmowymi gatunkami, po raz pierwszy też nie pracował nad scenariuszem sam: „Kiedy zobaczyłem sztukę w 2011 roku uznałem, że niektóre elementy są doskonałe, inne chciałem bardziej zgłębić. Gdy autor zapytał mnie, kto przeniesie ją na ekran odparłem: no nie wiem, chyba ja. Chciałem pracować z inną osobą, a Michel Marc Bouchard ma lekkie pióro, to fantastyczny pisarz. To właśnie popchnęło mnie do pracy z innym autorem – fakt, że jego twórczość po prostu bardzo mi się podoba.” Mimo, że sama sztuka składa się zaledwie z dziesięciu scen, scenariusz napisali w kilka tygodni.
Dolan znów stanął po obu stronach kamery, tym razem poświęcił swojemu bohaterowi więcej uwagi: „Największym wyzwaniem jest grać i reżyserować w tym samym momencie, już dwa razy to robiłem i teraz moja technika jest lepsza. Musisz nauczyć się rozkładać energię, żeby rozłożyć ją na siebie i na innych aktorów, w przeszłości skupiałem się wyłącznie na innych aktorach. Własne sceny kręciłem na samym końcu w pośpiechu i zmasakrowałem przez to kilka swoich ról, zaniedbałem pewne ich aspekty.” Jako Tom jednocześnie irytuje i wzrusza, to niezła, niejednoznaczna rola. Dziwny związek łączący go z męskim, prymitywnym Francisem ma zabarwienie sadomasochistyczne. Dręczą się, a już po chwili uwodzą, niezdolny do przerwania tej relacji Tom wydaje się wręcz czekać na kolejne ataki.
Powracająca do roli aktorka teatralna Lise Roche oraz Pierre-Yves Cardinal nie ustępują mu pola, pełnoprawnym bohaterem filmu jest też sama farma. Według Michela Marca Boucharda miejsce akcji odgrywa tu bardzo ważną rolę: „Quebec to wielka zielona pustynia w lecie i wielka biała pustynia w zimie. Kiedy mówi się o tym miejscu myślimy o miastach, ale te ciągnące się po horyzont pola pokazane w filmie to część tego, kim jesteśmy. W „Tomie” wszystko jest tak bardzo oddalone od farmy, że wydaje się ona wręcz miejscem z bajki.” Z dość makabrycznej bajki – przez cały czas mamy poczucie zagrożenia. To klaustrofobiczne miejsce żyje i manipuluje swoimi mieszkańcami.
Dolan zarzeka się, że bardziej od kina inspiruje go sztuka: „Nie mam aż tak rozległej wiedzy na temat kina, zacząłem interesować się filmami, gdy miałem szesnaście lat, a zacząłem je robić, gdy miałem osiemnaście. Moje poszukiwania nie polegają na oglądaniu filmów o podobnej tematyce, raczej na czytaniu magazynów i książek o fotografii, oglądaniu obrazów. Często punktem wyjścia jest dla mnie nastrój, atmosfera, oczywiście jest wiele filmów, których atmosfera mną w jakiś sposób wstrząsnęła, ale nie jestem w stanie ich wskazać, przygotować konkretnej listy.”
Mimo to „Tom” stanowi żonglerkę filmowymi gatunkami i cytatami. Młody reżyser podkrada od najlepszych; film otwiera francuska wersja znanej z „Afery Thomasa Crowna” piosenki „The Windmills of Your Mind”, gołym okiem widać nawiązania do eleganckich melodramatów Douglasa Sirka i do Hitchcocka (scena w polu kukurydzy przywodzi na myśl „Północ-północny zachód”, a bombastyczna muzyka Gabriela Yareda sporo zawdzięcza Bernardowi Herrmannowi). Liczne nawiązania nie składają się może na jednolitą całość, ale też nie przeszkadzają.
Jak trafnie zauważył kiedyś Sirk, siła formy melodramatycznej zależy od tego, jak wiele pyłu przy drodze jest w stanie wzbić przechodząca nią opowieść. Zgodnie z tym założeniem „Tom” to film, który wydaje się w zamierzony sposób przesadzony. Muzyka jest trochę za głośna, aktorzy grają trochę zbyt teatralnie, nawet sama historia wydaje się trochę naciągana, jeśli jednak oswoimy się z tą konwencją możemy się na „Tomie” całkiem dobrze bawić. Jak można choć trochę nie polubić filmu, w którym bohaterowie tańczą tango w stodole, a wyrazem uczuć jest pragnienie kupienia drugiej osobie automatycznej dojarki?
koniec
16 maja 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Tegoż twórcy

Transatlantyk 2015: Dzień 7
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Listopad 2014 (1)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Loretz, Jarosław Robak

Cannes 2014: Najdroższa mamusia
— Marta Bałaga

12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień piąty
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska

Rozterki buntownika
— Ewa Drab

Matka i syn
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.