Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Simo Halinen
‹Powiem ci wszystko›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPowiem ci wszystko
Tytuł oryginalnyKerron sinulle kaiken
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery23 maja 2014
ReżyseriaSimo Halinen
ZdjęciaHenri Blomberg
Scenariusz
ObsadaLeea Klemola, Peter Franzén, Ria Kataja, Emmi Nivala, Alex Anton, Johannes Anttila, Celso de la Molina, Rasoul Dehgan
MuzykaJarmo Saari
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFinlandia, Szwecja
Czas trwania95 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Bez owijania w bawełnę
[Simo Halinen „Powiem ci wszystko” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Można postrzegać film Simo Halinena bardzo praktycznie jako portret osoby transpłciowej, która pragnie akceptacji społecznej. Można też jednak przyłożyć do niego miarę bardziej romantyczną i dostrzec w nim historię o człowieku poszukującym wielkiej miłości. W obu przypadkach „Powiem ci wszystko” wypada przyzwoicie, choć nie przesuwa żadnych granic wytyczonych już wcześniej dla opowieści o mniejszościach seksualnych.

Sebastian Chosiński

Bez owijania w bawełnę
[Simo Halinen „Powiem ci wszystko” - recenzja]

Można postrzegać film Simo Halinena bardzo praktycznie jako portret osoby transpłciowej, która pragnie akceptacji społecznej. Można też jednak przyłożyć do niego miarę bardziej romantyczną i dostrzec w nim historię o człowieku poszukującym wielkiej miłości. W obu przypadkach „Powiem ci wszystko” wypada przyzwoicie, choć nie przesuwa żadnych granic wytyczonych już wcześniej dla opowieści o mniejszościach seksualnych.

Simo Halinen
‹Powiem ci wszystko›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPowiem ci wszystko
Tytuł oryginalnyKerron sinulle kaiken
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery23 maja 2014
ReżyseriaSimo Halinen
ZdjęciaHenri Blomberg
Scenariusz
ObsadaLeea Klemola, Peter Franzén, Ria Kataja, Emmi Nivala, Alex Anton, Johannes Anttila, Celso de la Molina, Rasoul Dehgan
MuzykaJarmo Saari
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFinlandia, Szwecja
Czas trwania95 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Ostry klimat panujący w Finlandii sprzyja chyba szczególnie poszukiwaniu ciepła i akceptacji u drugiego człowieka. Przekonywał widzów o tym już Aku Louhimies w dramacie psychologicznym z życia mieszkańców Vuosaari, jednej z dzielnic Helsinek, „Samotny port – miłość” (2012). Realizując rok później „Powiem ci wszystko”, Simo Halinen – również scenarzysta – postanowił podążyć wytyczonym przez kolegę po fachu szlakiem. Jak on, bohaterami swojego filmu uczynił ludzi wyobcowanych, niespełnionych, pragnących miłości; posunął się jednak krok dalej, główną postacią czyniąc osobę transpłciową (jak sama o sobie mówi Maarit). Wpisał się tym samym w toczoną od lat w Europie Zachodniej, a w kinematografii obecną co najmniej od chwili wielkiego sukcesu „Gry pozorów” (1992) Neila Jordana, dyskusję na temat praw – niekoniecznie tych ustawowych (czytaj: konstytucyjnych) – mniejszości seksualnych. Wątek jest więc jak najbardziej na czasie, choć wcale nie należy z tego powodu podejrzewać fińskiego reżysera o koniunkturalizm.
„Powiem ci wszystko” to drugi – po rozgrywającym się w środowisku kolarzy melodramacie „Cyclomania” (2001) – kinowy pełnometrażowy obraz Halinena; poza tym ma on na koncie również fabuły telewizyjne, krótkometrażówki i filmy dokumentalne. Mimo niezbyt imponującego dorobku reżyserskiego, jest twórcą doświadczonym – i to widać wyraźnie zarówno w kreacji głównych bohaterów, jak i w subtelności, z jaką Fin przedstawił na ekranie perypetie ich życia uczuciowego. Maarit (w tej roli czterdziestoośmioletnia Leea Klemola) urodziła się jako mężczyzna, ale od najmłodszych lat czuła, że w jej duszy drzemie dziewczynka, a później kobieta. Mając jednak przeświadczenie o niestosowności podobnych odczuć, zdecydowała się wziąć na siebie typowo męskie role społeczne, udowodniając w ten sposób – głównie sobie – że nie jest „dziwadłem”. Stąd wstąpienie do klubu piłkarskiego, założenie rodziny, w końcu narodziny córki. Ale natury nie dało się oszukać. Po latach Maarit postanowiła więc zerwać z pozorami i zacząć życie od nowa. Choć może trafniejsze byłoby określenie: od zera. Jej decyzja wiązała się bowiem z utratą i rodziny, i pracy.
Bohaterkę poznajemy już w nowym wcieleniu. Pomimo zdobytego wykształcenia i doświadczenia w pracy socjalnej, jest tylko sprzątaczką. Na przeszkodzie w zdobyciu innej posady najczęściej stoi jej tożsamość płciowa, wywołująca obawy bądź zwyczajną niechęć u potencjalnych pracodawców (tym bardziej że kobieta niczego przed nimi nie ukrywa). Pewnego dnia przez przypadek przychodzi jej wcielić się w rolę psychoterapeutki, gdy w gabinecie, w którym sprząta, pojawia się zdesperowany Sami (gra go, znany z dramatu historycznego „Oczyszczenie”, Peter Franzén). Psycholożka, do której przyszedł, z przyczyn rodzinnych musiała wyjechać, Maarit – zaintrygowana przystojnym mężczyzną – postanawia mu pomóc i podając się za przyjaciółkę Anny-Liisy, odbywa z nim długą rozmowę. Sami przeżywa właśnie poważny kryzys małżeński; nie potrafi porozumieć się ze swoją apodyktyczną małżonką (Ria Kataja, kojarzona ze świetnego thrillera psychologicznego „Czarny lód”), która na dodatek jest również jego przełożoną w szkole. Spotkania z Maarit zaczynają stopniowo odmieniać mężczyznę, ale cała sytuacja komplikuje się w chwili, gdy para nawiązuje romans.
O ile widz może być pewny, że postępowaniem Maarit kierują czyste (choć chyba mimo wszystko nie do końca szlachetne) uczucia, ponieważ nawet po odejściu od rodziny – żony Silvy i nastoletniej córki Pinji – kobieta nie zrezygnowała z marzeń o stworzeniu kolejnego udanego związku, o tyle zagadką pozostają intencje Samiego. Z jednej strony na pewno szuka on odskoczni od nieszczęśliwego małżeństwa, z drugiej jednak – zdaje się, że jego pociąg do Maarit ma źródła jedynie w fascynacji jej innością. Pewne jest, że oboje dążą do odmiennych celów, a to zdecydowanie nie zwiastuje happy endu. Mimo to Simo Halinen nie serwuje też finału na antyczno-tragiczną modłę. Bo chociaż ostatecznie pozostawia wszystkich bohaterów na życiowym rozdrożu, dba również o to, aby przed każdym zaświeciło światełko w tunelu (podobnie zresztą uczynił Louhimies w „Samotnym porcie…”). Cała historia opowiedziana została z dużym wyczuciem i delikatnością, bez epatowania negatywnymi emocjami i prowokowania widza. Dla jednych może to być istotna wartość „Powiem ci wszystko”, inni mogą natomiast cechę tę uznać za brak odwagi reżysera, przejaw jego zachowawczości. Co zresztą i tak nie zmienia faktu, że Finowi udało się nakręcić obraz realistyczny i przekonujący, bo na takim właśnie mu zależało.
koniec
23 maja 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Maj 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Gabriel Krawczyk, Agnieszka Szady

Tegoż autora

W starym domu nie straszy
— Sebastian Chosiński

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.