Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 8 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Muzyka

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

muzyczne (wybrane)

więcej »

Zapowiedzi

muzyczne

więcej »

Zagraj to jeszcze raz Sam: Dobra humppa, tylko z Finlandii

Esensja.pl
Esensja.pl
Kojarzycie takiego pana, jak Nik Kershaw? W latach 80. zabłysnął kilkoma popularnymi singlami. Jednym z nich był „The Riddle”, którym się dziś zajmiemy.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Zagraj to jeszcze raz Sam: Dobra humppa, tylko z Finlandii

Kojarzycie takiego pana, jak Nik Kershaw? W latach 80. zabłysnął kilkoma popularnymi singlami. Jednym z nich był „The Riddle”, którym się dziś zajmiemy.
Poza wspomnianym utworem, Kershaw ma na koncie takie przeboje, jak „Wouldn’t it Be Good”, czy „I Won’t Let the Sun Go Down on Me”. Choć niewątpliwie należą do tego rodzaju kompozycji, które od razu wpadają w ucho, to jednak nierozerwalnie związane są ze swoimi czasami i radosną estetyką synth popową sprzed trzech dekad. Interesujący nas „The Riddle” pochodzi z identycznie zatytułowanego albumu, który swą premierę miał w 1984 roku. Następne pokolenie bardziej niż oryginał na pewno kojarzy jego dyskotekową wersję autorstwa Gigi D’Agostino z 2000 roku, a zwłaszcza towarzyszący jej zabawny klip z wyluzowanym odpowiednikiem Pana Kreski.
A teraz pytanie na skojarzenia, co ma wspólnego Nik Kershaw z humppa, czyli fińskim odpowiednikiem szybkiego jazzu połączonego z fokstrotem? Odpowiadam: Emerytów. Nie chodzi jednak o to, że „The Riddle” to kombatancki kawałek dinozaura muzyki rozrywkowej, a o zespół Eläkeläiset, którego nazwę tłumaczy się właśnie jako Emeryci. Formacja za cel postawiła sobie przerabianie popularnych utworów na styl humppa i hołduje tej zasadzie już od 1994 roku. W tym czasie dorobiła się kilkunastu albumów i szczerze oddanej, choć niezbyt licznej, rzeszy fanów. Przyczyniła się również do spopularyzowania humppa w rodzimym kraju, gdzie pamiętało o nim głównie pokolenie dziadków.
„The Riddle” w konwencji humppa nosi tytuł „Humppa-Arvoitus” i pochodzi z albumu „Humppasirkus” z 2006 roku. Znalazł się również na maxi-singlu promującym to wydawnictwo. Nie oczekujcie jednak, że będziemy mieli do czynienia z oszałamiającą, perfekcyjną od strony wykonawczej wersją. Eläkeläiset to jajcarze, którzy przede wszystkim dobrze się bawią, co doskonale słychać (zwłaszcza w nieudolnej próbie wyciągania wysokich tonów). Zazwyczaj tego typu żarty śmieszą tylko twórców, ale tym razem radość jest obustronna, ponieważ słuchając „Humppa-Arvoitus” nie sposób się nie uśmiechnąć. Tak samo, jak tłumacząc sobie tekst: „Dobra humppa z Finlandii / Oczywiście po fińsku / Język fiński jest piękny / Jeśli potrafisz nim władać”.
koniec
31 października 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nie taki krautrock straszny: Od krautu do minimalistycznego ambientu
Sebastian Chosiński

6 V 2024

Pierwsza nagrana po rozstaniu z wokalistą Damo Suzukim płyta Can była dla zespołu próbą tego, na co go stać. Co z tej próby wyszło? Cóż, „Soon Over Babaluma” nie jest może arcydziełem krautrocka, ale muzycy, którzy w składzie pozostali, czyli Michael Karoli, Irmin Schmidt, Holger Czukay i Jaki Liebezeit, na pewno nie musieli wstydzić się jej.

więcej »

Non omnis moriar: Siła jazzowych orkiestr
Sebastian Chosiński

4 V 2024

Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: „Nie wszystek umrę” chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka nierzadko wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj longplay z serii Supraphonu „Interjazz” z nagraniu dwóch czechosłowackich orkiestry pod dyrekcją Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Gustava Broma.

więcej »

Nie taki krautrock straszny: Eins, zwei, drei, vier, fünf…
Sebastian Chosiński

29 IV 2024

Wydawana od trzech lat seria koncertów Can z lat 70. ubiegłego wieku to wielka gratka dla wielbicieli krautrocka. Przed niemal trzema miesiącami ukazał się w niej album czwarty, zawierający koncert z paryskiej Olympii z maja 1973 roku. To jeden z ostatnich występów z wokalistą Damo Suzukim w składzie.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

Z tego cyklu

Na ulicach Babilonu gaz
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Lament zniewolonego ludu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Perwersyjna poezja miłosna
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Gruby cover
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Z sąsiedzkim pozdrowieniem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Hardkorowa terapia
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ino wpierw ciulnę ją sztachelką
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ups… tak im wyszło
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Do góry, kangury!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Który miś dla której dziewczyny
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Maska kryjąca twarz mroku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Włoski Kurosawa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Palec z artretyzmem na cynglu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Magia i Miecz: Z niewielką pomocą zagranicznych publikacji
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Komiksowe Top 10: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.