Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Chang-dong Lee
‹Oaza›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOaza
Tytuł oryginalnyOasis
ReżyseriaChang-dong Lee
ZdjęciaYeong-taek Choi
Scenariusz
ObsadaKyung-gu Sol, So-ri Moon, Nae-sang Ahn, Seung-wan Ryoo, Kwi-Jung Chu, Jin-gu Kim, Byung-ho Son, Ga-hyun Yun, Myeong-shin Park
MuzykaJae-jin Lee
Rok produkcji2002
Kraj produkcjiKorea Południowa
Czas trwania132 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Orient Express: Wyrzutkowie

Esensja.pl
Esensja.pl
Lee Chang-dong jest jednym z najważniejszych, współczesnych reżyserów koreańskich, których dzieła znajdują poklask i uznanie widzów, na całym świecie. Chyba dlatego, że opowiada historie do bólu prawdziwe i dlatego – niezwykle przygnębiające. „Oaza” – wbrew przyjaźnie brzmiącemu tytułowi – również się do nich zalicza.

Joanna Pienio

Orient Express: Wyrzutkowie

Lee Chang-dong jest jednym z najważniejszych, współczesnych reżyserów koreańskich, których dzieła znajdują poklask i uznanie widzów, na całym świecie. Chyba dlatego, że opowiada historie do bólu prawdziwe i dlatego – niezwykle przygnębiające. „Oaza” – wbrew przyjaźnie brzmiącemu tytułowi – również się do nich zalicza.

Chang-dong Lee
‹Oaza›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOaza
Tytuł oryginalnyOasis
ReżyseriaChang-dong Lee
ZdjęciaYeong-taek Choi
Scenariusz
ObsadaKyung-gu Sol, So-ri Moon, Nae-sang Ahn, Seung-wan Ryoo, Kwi-Jung Chu, Jin-gu Kim, Byung-ho Son, Ga-hyun Yun, Myeong-shin Park
MuzykaJae-jin Lee
Rok produkcji2002
Kraj produkcjiKorea Południowa
Czas trwania132 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Oaza” to historia dwójki wyrzutków, którzy spotkali się na zakręcie swojego życia. Gong-ju (w tej roli nagrodzona na MFF w Wenecji, Moon So-ri) cierpi na porażenie mózgowe. Choć mentalnie nie odstaje od poziomu swoich rówieśników, nieposłuszne ciało czyni ją więźniem we własnej skórze. Jong-du (Sol Kyung-gu) to nieokrzesany, niezbyt inteligentny chłopak, który właśnie odsiedział wyrok za zabójstwo i ucieczkę z miejsca wypadku. Gdy postanawia odnaleźć córkę ofiary, odkrywa, że jest nią upośledzona, zostawiona na pastwę losu Gong-ju. Jong-du zaczyna opiekować się chorą dziewczyną i niespodziewanie między tą dwójką, rodzi się niezrozumiała dla nikogo więź.
Jeśli mieliście kiedykolwiek okazję zapoznać się z filmami Lee Chang-donga, to (w pewnym sensie) możecie wiedzieć, czego się spodziewać. Ten reżyser (i w większości przypadków autor scenariusza) ubóstwia produkcje o tematyce społecznej, których sednem i sercem jest poszkodowany przez życie bohater. To zazwyczaj postać z pozoru krucha i wrażliwa, odsłaniająca w kluczowym momencie swą silną stronę. Tak było chociażby w „Secret Sunshine”, gdzie główną bohaterką była wdowa, która straciła dziecko oraz w „Poetry”, gdzie starsza, delikatna kobieta musiała uporać się z własną niedołężnością i jednocześnie wykrzesać dostatecznie dużo siły, by zająć się swoją rodziną. Te dramaty kreują nie tylko życiowych siłaczy, ale przede wszystkim odkrywają mroczne strony południowokoreańskiego społeczeństwa. Społeczeństwa, które spycha na bok ludzi starych, nieporadnych czy pozbawionych jakichkolwiek zewnętrznych atutów. Świetnym tego przykładem jest film „If you were me”, będący kolażem sześciu, krótkometrażowych produkcji, opowiadających o problemie dyskryminacji w Korei Południowej. W kontekście „Oazy” najbardziej pasuje tu część opowiadająca o kalekim mężczyźnie, którego rodzina niby bardzo kocha, a jednocześnie ze wstydu odcina go od społecznej aktywności.
Śledząc opinie Internautów na temat „Oasis”, zauważyłam częste porównania do „Mojej lewej stopy” w reżyserii Jima Sheridana („Dom snów”, „Bracia”). Jednak to zestawienie nie do końca trafione, gdyż obydwa filmy pokrywają dwie, antynomiczne sytuacje. Produkcja Sheridana skupia się na trudnym życiu Christy’ego Browna, dla którego (w przeciwieństwie do koreańskiej bohaterki) nieustannym wsparciem była ogromna rodzina. „Oaza” to w głównej mierze film o niewolnikach pewnych stereotypów. Skazaniec już na zawsze będzie skazańcem, a upośledzona dziewczyna – przykutą do łóżka kaleką. Ta dwójka okazuje się dla siebie niespodziewanym sukursem, mimo braku aprobaty czy zrozumienia ze strony rodziny. Ich historia to świetna lekcja pokory i tolerancji wobec tego, co mamy i wobec tego, czego nie jesteśmy w stanie pojąć.
Lee Chang-dong, który ma doskonałego nosa do kapitalnych aktorów, obsadził w roli upośledzonej dziewczyny Moon So-ri. Genialny wybór – nic dodać, ująć. Jeśli wydaje wam się, że DiCaprio w „Co gryzie Gilberta Grape’a?” albo Daniel Day-Lewis w „Mojej lewej stopie” zagrali wspaniale, to, moim skromnym zdaniem, ta (wówczas) nikomu nieznana, początkująca aktorka zmiotła obydwu panów z piedestału i stworzyła jedną z najlepszych kreacji w swej kategorii. Przekonującą do tego stopnia, że widzowie zastanawiali się, czy reżyser obsadził w głównej roli upośledzoną kobietę. Nie był to jednak pierwszy film, przy którym Lee Chang-dong wspólnie pracował z parą znakomitych aktorów. Reżyser poznał się na talencie odtwórców głównych ról już dwa lata wcześniej na planie „Peppermint Candy”.
Jednak „Oasis” jest jednym z najmocniejszych filmów w reżyserii Lee Chang-donga. Nie tylko ze względu na dość odważne sceny erotyczne, ale przede wszystkim na tematykę. Choć każdy film pana Lee razi poruszanymi problemami, „Oaza” łamie pewne stereotypy, którym zresztą chętnie ulegamy. Lee Chang-dong ukazał miłość w ekstremalnym wydaniu, ale czy i takie uczucie nie ma prawa bytu? Może rzeczywiście „Oasis” nagina nieco konwenanse i proklamuje smutną prawdę, ale nie można mu odmówić kosmopolitycznego charakteru, choć to tylko kameralna produkcja, zrealizowana gdzieś na końcu świata.
koniec
9 marca 2012

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Rosjan – nawet zdrajców – zabijać nie można
Sebastian Chosiński

30 IV 2024

Opowiadanie Jerzego Gierałtowskiego „Wakacje kata” ukazało się w 1970 roku. Niemal natychmiast sięgnął po nie Zygmunt Hübner, pisząc na jego podstawie scenariusz i realizując spektakl telewizyjny dla „Sceny Współczesnej”. Spektakl, który – mimo świetnych kreacji Daniela Olbrychskiego, Romana Wilhelmiego i Aleksandra Sewruka – natychmiast po nagraniu trafił do archiwum i przeleżał w nim ponad dwie dekady, do lipca 1991 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Android starszej daty
Jarosław Loretz

29 IV 2024

Kości pamięci, silikonowe powłoki, sztuczna krew – już dawno temu twórcy filmowi przyzwyczaili nas do takiego wizerunku androida. Początki jednak były dość siermiężne.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

A gdyby tak na Księżycu kangur…
— Jarosław Loretz

Potwór grubszego kalibru
— Jarosław Loretz

Tanie lokum z haczykiem
— Jarosław Loretz

Aktor enigmatyczny
— Ewa Drab

Romanse z nutką szaleństwa
— Jarosław Loretz

Kto dziś tak umie kochać…
— Sebastian Chosiński

Przystojny zdolny
— Ewa Drab

Historia pewnego zniknięcia
— Joanna Pienio

Japoński Kubrick horroru filozoficznego
— Konrad Wągrowski

Kolejna historia z wampirami
— Mateusz Kowalski

Tegoż twórcy

Kino przestarzałego niepokoju
— Mateusz Żebrowski

Tegoż autora

Pyr-Con Epizod XV: Fani nacierają
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 7
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 6
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 5
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 4
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 3
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 2
— Joanna Pienio

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 1
— Joanna Pienio

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (2)
— Sebastian Chosiński, Joanna Pienio, Agnieszka Szady, Kamil Witek

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Joanna Pienio, Małgorzata Steciak

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.