007: Adwersarze, czyli galeria łotrówKonrad Wągrowski Geniusze zbrodni. Bez nich istnienie Bonda nie miałoby sensu. Żądni albo wielkich pieniędzy, albo władzy nad światem, albo obu tych rzeczy naraz. Psychopaci, megalomani, sadyści; zawsze ponadprzeciętnie inteligentni, zwykle nad wyraz malowniczy. Poznajcie poczet przeciwników Jamesa Bonda.
Konrad Wągrowski007: Adwersarze, czyli galeria łotrówGeniusze zbrodni. Bez nich istnienie Bonda nie miałoby sensu. Żądni albo wielkich pieniędzy, albo władzy nad światem, albo obu tych rzeczy naraz. Psychopaci, megalomani, sadyści; zawsze ponadprzeciętnie inteligentni, zwykle nad wyraz malowniczy. Poznajcie poczet przeciwników Jamesa Bonda. Ernst Stavro Blofeld Najsłynniejszy z arcyprzeciwników Bonda, powracający aż w 7 filmach. Blofeld jest przywódcą (czy też – jak to mają w nomenklaturze – „numerem 1”) przestępczej superorganizacji SPECTRE, czyli WIDMO. SPECTRE oznacza Special Executive for Counter-Intelligence, Terrorism, Revenge and Extortion, czyli Kierownictwo Specjalne ds. Kontrwywiadu, Terroryzmu, Zemsty i Wymuszeń. Podziwu godna szczerość co do zadań i metod. Niewiele wiemy o Blofeldzie z filmów – pierwsze dwa pojawienia się na ekranie („Pozdrowienia z Moskwy” i „Thunderball) ograniczają się do ukazania ręki głaszczącej perskiego kota. Jednak z powieści wiemy, że Blofeld… pochodzi z Polski. Urodził się w Gdyni w roku 1908: jego ojciec był Polakiem, matka Greczynką. Po I wojnie światowej Blofeld uzyskał polskie obywatelstwo, studiował ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim, a potem inżynierię na Politechnice. Po ukończeniu studiów pracował w Ministerstwie Łączności i na warszawskiej giełdzie. Gdy wybuchła II wojna światowa, Blofeld korzystnie odsprzedał Niemcom szereg tajnych informacji, po czym wyemigrował do Turcji. Stamtąd odsprzedawał wywiadowcze informacje obu stronom globalnego konfliktu. Od Brytyjczyków otrzymał szereg odznaczeń… Po przeprowadzce do RPA założył SPECTRE. Trzeba przyznać, że Blofeld jest pomysłowy. Poznajemy go w dość skromnej akcji – zemście na Bondzie w odwecie za śmierć doktora No (w połączeniu z przejęciem rosyjskiej maszyny szyfrującej Lektor). Następna znana akcja jest już bardziej spektakularna – kradzieżą dwóch głowic nuklearnych z natowskiego samolotu kieruje co prawda „numer 2”, Emilio Largo, ale Blofeld z daleka śledzi przebieg akcji (i zapewne jego pomysłem jest wysokość okupu za niewykorzystanie tych głowic przeciwko amerykańskim i brytyjskim miastom). Następnie działa już sam, a poziom spektakularności wzrasta. Blofeld buduje ni mniej, ni więcej, tylko własny kosmodrom w wygasłym wulkanie na jednej z japońskich wysp, a jego rakieta porywa z przestrzeni kosmicznej statki rosyjskie i amerykańskie. Cel – skłócenie dwóch supermocarstw. Następna akcja jest już nieco skromniejsza – Blofeld planuje skażenie brytyjskich upraw za pomocą przenoszonych przez zahipnotyzowane „pacjentki” swojej kliniki bakterie. Powraca niedługo później po operacji plastycznej (po której w cudowny sposób odrastają mu też włosy) i znów jest spektakularnie. Umieszczony w kosmosie laser atakuje obiekty należące do USA, Rosji i Chin, znów żądając astronomicznego okupu. Każdą z tych operacji udaremnia James Bond, czasem we współpracy z CIA czy japońską armią ninja na usługach Tajnych Służb. Rozgrywka między Bondem i Blofeldem nabiera bardzo osobistego charakteru, zwłaszcza gdy Ernst staje się odpowiedzialny za śmierć żony 007 (choć akurat sam nie trzyma w rękach karabinu). Bond dopada wreszcie Blofelda kilka lat później (gdy ten już jeździ na wózku inwalidzkim), zabijając go w groteskowy sposób: poprzez zrzucenie z helikoptera do komina przemysłowego. Smutny koniec. W filmach postać szefa SPECTRE odtwarzali Anthony Dawson (te ręce głaszczące kota), Donald Pleasance, Telly Savalas, Charles Gray i John Hollis. Kilka lat po własnej śmierci Blofeld powraca w niekanonicznym „Nigdy nie mów nigdy więcej”, a tam odtwarza jego rolę sam Max von Sydow. Dr Julius No Syn niemieckiego misjonarza i Chinki z dobrego domu, mający zawsze problem ze swym mieszanym pochodzeniem. Błyskotliwy naukowiec. Stracił obie ręce – zastępują mu je metalowe protezy. Zdobywa majątek przez okradzenie chińskiej mafii (której przez pewien czas był skarbnikiem), po czym osiada na Karaibach. Jest członkiem SPECTRE, do której wstąpił po tym, jak jego usługi odrzuciły USA i ZSRR. Na Wyspie Krabów organizuje ośrodek przejmujący kontrolę nad amerykańskimi rakietami. Zimny, wyrachowany, o dobrych manierach. Zabity przez Bonda poprzez wrzucenie do wrzącej wody w nuklearnym reaktorze we własnej siedzibie. W tej roli wcale nie skośnooki Joseph Wiseman. Auric Goldfinger Opętany manią na punkcie złota handlarz tego cennego kruszcu, najprawdopodobniej niemieckiego pochodzenia (w książce Łotysz z Rygi). Swoją potęgę buduje poprzez różnorodne pomysły na przemyt złota. Oszust karciany i golfowy (nie wiedzieliście, że w golfie też można oszukiwać?). Zasłynął oryginalnym wyrokiem śmierci – pomalowaniem całego ciała dziewczyny złota farbą. Planuje skok stulecia, ba – tysiąclecia! Włamuje się ni mniej, ni więcej, tylko do Fortu Knox, miejsca przechowywania amerykańskich zapasów złota. Nie ma zamiaru go stamtąd wynosić, chce je nieco napromieniować poprzez wybuch bomby atomowej, by jego aktywa poszły w górę. Po fiasku swej akcji wyssany przez okno samolotu. Bez spadochronu. W tej roli charakterystyczny niemiecki aktor Gerd Frobe. Emilio Largo „Numer 2” organizacji SPECTRE, dyrektor komórki wymuszeń. Wcześniej – neapolitański mafioso, dla którego organizacja Blofelda była szansą na dalszy rozwój kariery. Jego kwatera główna mieści się na malowniczych Wyspach Bahama; jego pierwsze samodzielne zadanie polegało na przechwyceniu dwóch bomb atomowych, transportowanych przez amerykański bombowiec Vulcan. Bomby zostały przechwycone, ale już ich wykorzystanie okazało się niemożliwe – oczywiście za sprawą Jamesa Bonda i spółki. Sam Largo został zabity przez swą byłą kochankę, która strzeliła mu harpunem w plecy. Czego nas uczy ta historia? Ano tego, że zabijanie brata swojej kobiety może nie być przez nią dobrze odebrane. W roli Emilio Largo Adolfo Celi. W remake’u zagrał tę rolę (choć z imieniem Max) Klaus Maria Brandauer. Dr Kananga/Mr. Big Jedyny czarnoskóry adwersarz Bonda. W filmie pokazuje swe dwa oblicza – z jednej strony jest przywódcą małego karaibskiego kraiku San Monique, z drugiej amerykańskim handlarzem narkotyków zwanym Mr. Big, działającym pod przykrywką sieci restauracji „Fillet of Soul” w Nowym Orleanie i Harlemie (ciekawe, czy pierwowzór postaci z „American Gangster” czasem nie był również pierwowzorem filmowego Mr. Biga?). Jego plan to zalanie darmowymi narkotykami USA, co spowodowałoby wyniszczenie konkurencji i dramatyczny wzrost liczby uzależnionych, dzięki czemu biznes mógłby się bardzo rozwinąć. Ma dość nietypową pomoc – będąca na jego usługach wróżka Solitaire potrafi przewidywać przyszłość za pomocą kart tarota. Potrafi – ale tylko pod warunkiem, że będzie dziewicą. Niestety, dziewczyna wpada na Jamesa Bonda… Sam Kananga pęka. Nie ze złości, ale po połknięciu (wymuszonym) pocisku ze sprężonym powietrzem. Należy dodać, że egzekucja Kanangi jest pierwszym zamachem stanu wykonanym przez Bonda – wcześniej nie eliminował przywódców państwowych. W podwójnej roli wystąpił jeden z mniej znanych pasażerów „Nostromo”, Yaphet Kotto. Francisco Scaramanga Scaramanga jest najwyższej klasy zabójcą na zlecenie. Za każde zadanie inkasuje dokładnie milion dolarów, do każdego zadania potrzebuje dokładnie jednej kuli, wystrzelonej z wykonanego na osobne zamówienie złotego pistoletu. Łatwo go rozpoznać (byle tylko zdjął koszulę) – ma trzy sutki. W powieści jest homoseksualistą, który leci na Bonda. W filmie na szczęście z tego pomysłu zrezygnowano. Scaramanga wysoko ceni Bonda – ale jako profesjonalistę. Uważa siebie i jego za najlepszych na świecie specjalistów w sztuce zabijania. Tyle że Bond czyni to dla Anglii, a nie dla głupiego miliona, i właśnie dla Anglii zabije Scaramangę strzałem prosto w serce. W tej roli sam słynny Dracula i Saruman w jednym, czyli Christopher Lee. Prywatnie kuzyn Iana Fleminga. Karl Stromberg Idealista. Pragnie stworzyć nowy świat na gruzach starego. Jego plan obejmuje wywołanie III wojny światowej, po której na powierzchni ziemi nie będzie już po co żyć i ocalali ludzie przeniosą się w głębiny oceanu. Posiada uroczą platformę „Atlantis” i całkiem duży tankowiec, łykający naraz do trzech atomowych łodzi podwodnych wraz z załogami. Po udaremnieniu planu wywołania nuklearnego holokaustu Bond odwiedza Stromberga na jego Atlantydzie i zabija w stylu Hana Solo – strzałem spod stołu. W tej roli aktor z ogromnym dorobkiem, najczęściej grający niemieckich wojskowych, Curd Jürgens. Hugo Drax Idealista. Pragnie stworzyć nowy świat na gruzach starego. Jego plan obejmuje rozpylenie nad ziemią trucizny wytworzonej z czarnej orchidei, by całkowicie wyniszczyć ludzkość. Wtedy władzę nad planetą przejęliby piękni, młodzi (i przeważnie aryjscy) mieszkańcy jego stacji kosmicznej. Hugo Drax swój plan realizuje, będąc jednocześnie właścicielem jednej z największych na świecie korporacji, produkującej między innymi promy kosmiczne „Moonraker” (przy okazji niepostrzeżenie tworząc na orbicie ową stację kosmiczną, której proces produkcyjny został przeoczony przez cały świat). Drax oczywiście nie osiągnie swego celu – zostanie wysłany przez Bonda na kosmiczny spacer bez kombinezonu. W tej roli Michael Lonsdale. |
A skąd ten biedny scenarzysta miał wiedzieć, że największy port na Bałtyku (pod koniec międzywojnia) nie istniał przed pierwszą wojną?
Nie scenarzysta, a pisarz - Ian Fleming. To on stworzył historię narodzin Blofelda.
Powie ktoś, że oparta na prozie słowackiego pisarza Juraja Váha „Noc w Klostertal” byłaby ciekawsza, gdyby nie pojawiający się na finał wątek propagandowy. Tyle że nie pobrzmiewa on wcale fałszywą nutą. Gdyby przyjąć założenie, że cała ta historia wydarzyła się naprawdę, byłby nawet całkiem realistyczny. W każdym razie nie zmienia to faktu, że spektakl Tadeusza Aleksandrowicza ogląda się znakomicie nawet pięćdziesiąt pięć lat po premierze.
więcej »W chińskich filmach nawet latające ryby są trochę… duże.
więcej »Opowiadanie Jerzego Gierałtowskiego „Wakacje kata” ukazało się w 1970 roku. Niemal natychmiast sięgnął po nie Zygmunt Hübner, pisząc na jego podstawie scenariusz i realizując spektakl telewizyjny dla „Sceny Współczesnej”. Spektakl, który – mimo świetnych kreacji Daniela Olbrychskiego, Romana Wilhelmiego i Aleksandra Sewruka – natychmiast po nagraniu trafił do archiwum i przeleżał w nim ponad dwie dekady, do lipca 1991 roku.
więcej »Latająca rybka
— Jarosław Loretz
Android starszej daty
— Jarosław Loretz
Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
50 najlepszych filmów 2015 roku
— Esensja
Filmy IV kwartału 2015
— Esensja
007: Przyjaciele czyli galeria sprzymierzeńców
— Konrad Wągrowski
007: Och, James!, czyli Bond Bondowi nierówny
— Konrad Wągrowski
Bond rytualny
— Gabriel Krawczyk
Do kina marsz: Listopad 2015
— Esensja
Przyjaciele czyli galeria sprzymierzeńców
— Konrad Wągrowski
Wszystkie laski Jamesa Bonda
— Urszula Lipińska
Och, James!, czyli Bond Bondowi nierówny
— Konrad Wągrowski
Wielki Ranking Filmów z Jamesem Bondem
— Konrad Wągrowski
Strawberry Fields Forever
— Michał R. Wiśniewski
Im więcej Bonda, tym mniej
— Jakub Gałka
Agenci bez licencji
— Kamil Witek
Z gitarą wśród agentów Jej Królewskiej Mości
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Biografia Jamesa Bonda
— Konrad Wągrowski
Biegiem z tym szpiegiem!
— Piotr Dobry
Esensja ogląda: Listopad 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Alicja Kuciel, Patrycja Rojek
Esensja ogląda: Październik 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Gabriel Krawczyk, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski
Agent na rozstajach
— Jakub Gałka
Mroki przeszłości
— Gabriel Krawczyk
Wszyscy mamy źle w głowach…
— Ewa Drab
Wybrukowana dobrymi chęciami
— Ewa Drab
Wyboista droga
— Michał Chaciński
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
He, he...
`Urodził się w Gdyni w roku 1908'
- w 1908 roku Gdynia nie istniała...