Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Clint Eastwood
‹Oszukana›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOszukana
Tytuł oryginalnyChangeling
Dystrybutor UIP
Data premiery27 lutego 2009
ReżyseriaClint Eastwood
ZdjęciaTom Stern
Scenariusz
ObsadaAngelina Jolie, John Malkovich, Jeffrey Donovan, Michael Kelly, Colm Feore, Amy Ryan
MuzykaClint Eastwood
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania140 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Szukajcie, a znajdziecie?
[Clint Eastwood „Oszukana” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Christine Collins straciła syna. Pozornie wina leży po stronie seryjnego mordercy, ale Clint Eastwood nie próbuje udawać, że to prawda. W „Oszukanej” reżyser odczytuje sugestywny akt oskarżenia, z którego wynika, że odpowiedzialność za zbrodnię ponosi Ameryka.

Piotr Czerkawski

Szukajcie, a znajdziecie?
[Clint Eastwood „Oszukana” - recenzja]

Christine Collins straciła syna. Pozornie wina leży po stronie seryjnego mordercy, ale Clint Eastwood nie próbuje udawać, że to prawda. W „Oszukanej” reżyser odczytuje sugestywny akt oskarżenia, z którego wynika, że odpowiedzialność za zbrodnię ponosi Ameryka.

Clint Eastwood
‹Oszukana›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOszukana
Tytuł oryginalnyChangeling
Dystrybutor UIP
Data premiery27 lutego 2009
ReżyseriaClint Eastwood
ZdjęciaTom Stern
Scenariusz
ObsadaAngelina Jolie, John Malkovich, Jeffrey Donovan, Michael Kelly, Colm Feore, Amy Ryan
MuzykaClint Eastwood
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania140 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Historia Christine wydarzyła się naprawdę w latach 20. ubiegłego wieku. Gdyby kobieta żyła w dzisiejszych czasach, podczas zbiorowej terapii dla dotkniętych traumą rodziców mogłaby poznać Hanka Deerfielda. Bohater „W dolinie Elah” Haggisa jest ojcem chłopaka zamordowanego w pobliżu bazy militarnej dla żołnierzy wracających z Iraku. Oprócz walki z błędami własnej przeszłości Deerfield musi stawić czoła Goliatowi, czyli próbującej zatuszować sprawę administracji wojskowej.
Nietrudno odgadnąć, że w „Oszukanej” Dawid ma pełne usta oraz elegancki makijaż pani Collins. Christine cierpi nie tylko jako zrozpaczona matka, której odebrano jedyne dziecko, lecz także jako przedstawicielka płci pięknej i słabej. Kobieta może już piastować w pracy odpowiedzialne stanowisko kierowniczki, ale gdy przyjdzie co do czego, okazuje się obywatelką gorszej kategorii. Christine przekonuje się, że schludne wnętrza siedzib miejskich instytucji są równie niebezpieczne, co budząca grozę farma jakiegoś psychopaty, do której prowadzą zakrwawione ślady jej syna. Zło w filmie Eastwooda czai się przede wszystkim na komisariacie, w szpitalu czy w ratuszu. Prawdziwy wróg bohaterki okazuje się kolosem na glinianych nogach korupcji i zepsucia. Policja Los Angeles, chcąca poprawić sobie notowania nadszarpnięte przez nieskuteczność i nadużycia, wykorzystuje do tego zaginięcie Waltera Collinsa. Mundurowi szumnie ogłaszają odnalezienie chłopca, a jego powitanie na dworcu zamieniają w show dla fotoreporterów. Problem w tym, że modły kobiety zostały wysłuchane niedokładnie, a rzekomy cud zakrawa na zwyczajne oszustwo. Dlaczego z kilkumiesięcznej eskapady chłopak wrócił obrzezany i niższy o siedem centymetrów? – pyta dociekliwa matka, którą na rozmowę w tej sprawie wysyła się do wariatkowa.
Nie oszukujmy się – od samego początku wiadomo, kto w filmie Eastwooda stoi po właściwej stronie. Były gwiazdor westernów w takich okolicznościach czuje się jak ryba w wodzie. Wątek poszukiwań porywacza prawdziwego Waltera szybko schodzi na drugi plan. Liczy się tylko jednostka, która nie poddaje się w nierównej walce z sitwą stawiających się ponad prawem oficjeli. Christine wzbudza szczerą sympatię dlatego, że Eastwood nie należy do ludzi lubiących stawiać pomniki z celuloidu. Bohaterka „Oszukanej” wydaje się dzielna, lecz nie niezłomna. Aby prowadzić swoją krucjatę, musi spotkać na swojej drodze innych dobrych ludzi - prezbiteriańskiego „brudnego Harry’ego” i genialnego mecenasa. Reżyser trzyma stronę swoich bohaterów, lecz nie może dyskutować z faktami – końcowy triumf sprawiedliwości nie jest równoznaczny z prywatnym zwycięstwem pani Collins.
Eastwood usilnie się stara, aby w finale filmu pojawił się promyk nadziei. W sztucznym blasku udaje się prawdziwie zalśnić tylko afiszowi z „Ich nocy” Franka Capry. Twórca hollywoodzkiego klasyka przekonywał w swoich filmach, że wierzy w ludzi. Reżyser „Oszukanej” ufa, że jednostki są w stanie wygrać z nieuczciwymi organami władzy. Taka postawa wydaje się tyleż szlachetna, co naiwna. Kto wie, może właśnie ona stanowi jedyne lekarstwo w czasach wszechobecnego cynizmu?
koniec
28 lutego 2009

Komentarze

10 VIII 2013   22:08:47

to określenie "były gwiazdor westernów"w przypadku C.L.zostało
użyte jako obniżenie rangi tej postaci/osoby...obrzydliwość!!!
wajda zrobił jeden dobry film"ZIEMIA OBIECANA"i jest bohaterem
NARODOWYM...przyjrzyj się młotku filmografii Clinta E.
p.s....szkoda gadać......film b.dobry i tyle w temacie.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (1)
— Jakub Gałka

Tegoż autora

Do boju, Polsko!
— Piotr Czerkawski

Cud - miód
— Piotr Czerkawski

Nie wszystko gra
— Piotr Czerkawski

Jasność widzę, jasność!
— Piotr Czerkawski

Czerwono mi
— Piotr Czerkawski

Francuska miłość
— Piotr Czerkawski

Two Men Show
— Piotr Czerkawski

Rysownicy do ołówków!
— Piotr Czerkawski

Dyskretny urok francuskiej mżawki
— Piotr Czerkawski

Dlaczego Ikea jest w Jankach?
— Piotr Czerkawski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.