Esensja na wakacje: Jak artysta zachód słońca malowałWakacje. Żar leje się z nieba, pot leje się z czoła, katorga. Lepiej nie wystawiać nosa na zewnątrz i spędzić wolny czas w domowym zaciszu, czytając Esensję. Tylko u nas komfortowo wypoczniecie, nie wychodząc z mieszkania. Dzisiaj obejrzymy razem zachód słońca… na malarskich płótnach.
Paweł SaskoEsensja na wakacje: Jak artysta zachód słońca malowałWakacje. Żar leje się z nieba, pot leje się z czoła, katorga. Lepiej nie wystawiać nosa na zewnątrz i spędzić wolny czas w domowym zaciszu, czytając Esensję. Tylko u nas komfortowo wypoczniecie, nie wychodząc z mieszkania. Dzisiaj obejrzymy razem zachód słońca… na malarskich płótnach. Vincent Van Gogh to malarz pochodzenia holenderskiego, którego twórczość zaliczana jest do postimpresjonizmu. Jako artysta ujawnił się dość późno, bo dopiero około 27 roku życia. Wtedy to chwycił za pędzel i malował nieprzerwanie przez 10 lat. Pozostawił po sobie prawie 800 płócien, kilkaset rysunków, litografii i szkiców. Jego największą zasługą jest wynalezienie koloru sugestywnego – próbkę tej techniki widać na obrazie „Wierzby w czasie zachodu słońca”. Van Gogh za pomocą faktury, linii i kontrastu kolorów dążył do jak najwierniejszego oddania emocji twórcy. Chylące się ku zachodowi słońce na tym płótnie przypomina płonącą kulę. • • • Claude Monet to znany francuski artysta i czołowy przedstawiciel impresjonizmu. Przez całe życie poszukiwał odpowiedniej malarskiej formy i z czasem zbliżył się do abstrakcji. Zaczął tworzyć za pomocą rozmytej plamy barwnej, czemu dał wyraz na płótnie „Zachód słońca nad Sekwaną”. Monet uwielbiał światło i wydobywane przez nie kolory, toteż motyw słońca często pojawiał się na jego pracach. Gorące promienie niknące w toni jeziora oświetlają niewielkie, porośnięte krzakami wysepki. Użyte barwy zlewają się ze sobą, a mimo to odbiorca bez trudu wyróżnia z tła poszczególne elementy tej sceny. • • • Leon Wells na obrazie „Promienie zachodzącego słońca” prezentuje inny sposób widzenia tego romantycznego zjawiska. Za pomocą soczystych odcieni czerwieni artysta stworzył scenę, która zachęca do wypoczynku mimo niezwykłego skwaru. Jej magia polega na dobrze dobranych barwach i delikatnie zarysowanych cieniach. Sama sceneria jest nieco kiczowata, jednak urzeka wszechogarniająca czerwień i nastrój uchwyconej chwili. Mimo banalności oraz prostoty przedstawionej sytuacji, Wells zaklął w tej scenie mnóstwo romantyzmu. • • • Wojciech Weiss to artysta, który na swoich pracach uchwycił dekadencki nastrój Młodej Polski i często skłaniał się ku ekspresjonizmowi. Jednym z bardziej znanych płócien artysty jest „Promienny zachód słońca”. To właśnie słońce inspirowało go i zachwycało przez cały okres twórczości. W wierszach nazywa je „ognistym owocem błyszczącym kolcami promieni” i „promienistym kołem zazębiającym się o grzebień lasu”. U Weissa zachód słońca zapowiada noc, co doskonale współgra z ówczesną dekadencką myślą końca wieku. • • • Anatol Karoń, tworząc obraz „Zachód słońca nad morzem”, położył największy nacisk na metaforę. Kontury ułożonych swobodnie damskich nóg skrywają się za falistymi liniami o różnych barwach. Symbolizują one zarazem morskie bałwany i skłębione, ogrzane powietrze. Jednocześnie słońce, umieszczone w okolicach kolana bohaterki, wydaje się obniżać w kierunku morskiej toni. Trudno powiedzieć, czy wypoczywająca dziewczyna odpoczywa na plaży, czy też pluszcze się w wodzie – i właśnie ta niedookreśloność jest najciekawszym aspektem płótna Karonia. • • • Luc Tuymans „Zachód słońca” Źródło: www.tuymans-prints.com Luc Tuymans, praktycznie w Polsce nieznany, jest gwiazdą na Zachodzie. Mówi się, że ten belgijski artysta ukształtował sposób myślenia całego pokolenia malarzy, którzy dzisiaj dobiegają trzydziestki. Cechą jego stylu jest niedopowiedzenie, co widać na płótnie „Zachód słońca”. Zamiast krwistej czerwieni maluje białą kulę na szarym tle. Wszystko to powoduje, że obraz wygląda jak wyblakła fotografia w rodzinnym albumie, co jest znakiem rozpoznawczym malarstwa Tuymansa. Umiejętność innego ujmowania często eksploatowanych tematów i indywidualny artystyczny język zagwarantowały mu popularność. • • • Molly Nixon maluje upraszczając rzeczywistość. Kształty i barwy sprowadza do pojedynczych pociągnięć pędzla i konturów. Przykładem takiej pracy jest właśnie „Zachód słońca”. Warto zwrócić uwagę na symetryczne ułożenie obiektów po dwóch stronach płótna. Użyte barwy są intensywne, a przejścia między nimi zostały zaznaczone wyraźnie, bez rozmycia. Co ciekawe, artystka do uchwycenia słońca chowającego się za horyzont wykorzystała jedynie kilka kolorów, a mimo to cała scena jest niezwykle urzekająca. • • • Karen Winters to pochodząca z Kalifornii impresjonistka, malująca akwarelami, farbami plakatowymi i pastelami. W czasie pracy nad obrazem artystka posługuje się wieloma barwami, czego dobrym przykładem jest płótno „Podczas zachodu słońca”. Scena ta urzeka swoją lirycznością. Bliższe przyjrzenie się obrazowi pozwala zauważyć, jak wiele różnorodnych kolorów zastosowała artystka, by uchwycić magię kończącego się dnia. Warto porównać to płótno do wcześniej opisanego dzieła Moneta – artyści reprezentują ten sam nurt w sztuce, a ich dzieła różnią się niesłychanie. • • • Reint Withaar tę samą sytuację uchwycił w nieco inny sposób. Na płótnie „Nadejście nocy” chylące się ku zachodowi słońce wnika promieniami pomiędzy skłębione chmury. Artysta ten wszystkie swoje obrazy kadruje w ciekawy sposób, manipulując jednocześnie planami. W prostokącie, osadzonym w centrum płótna, umieszcza zazwyczaj główną scenę, jednak jej część wylewa się poza ramy. Choć to dość prosty zabieg, jego efekty są interesujące. Withaar, malując zachód słońca, uchwycił rzecz z innej perspektywy, jako nadejście nocy. Z tego też powodu cała scena jest spokojniejsza, a barwy stonowane. • • • Lisa Dalla Rosa to australijska artystka, zainteresowana przede wszystkim pejzażami. W swoich pracach stosuje tusze, akwarele, emalię, a także tworzywa sztuczne. Miesza je i zniekształca, nierzadko dodając piasek i wosk, by uzyskać niepowtarzalną fakturę. Wszystkie te zabiegi są szczególnie widoczne w pracy „Zachód słońca w krzewach”. Rozpalone, pomarańczowe słońce znika powoli za widniejącymi na pierwszym planie rozłożystymi badylami. Dzięki niepowtarzalnej technice pracy Rosa może wyeksponować za pomocą wypukłości wybrane przez siebie elementy, co dodaje uroku uchwyconej scenie. 23 lipca 2008 |
Czy Magda Kozak była pierwszą Polką w stanie nieważkości? Ilu mężów zabiła Lukrecja Borgia? Kto pomógł bojownikom Bundu w starciu z carską policją? I wreszcie zdjęcie jakiego tajemniczego przedmiotu pokazywał Andrzej Pilipiuk? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższej relacji z lubelskiego konwentu StarFest.
więcej »Długie kolejki, brak podstawowych towarów, sklepowe pustki oraz ograniczone dostawy produktów. Taki obraz PRL-u pojawia się najczęściej w narracjach dotyczących tamtych czasów. Jednak obywatele Polski Ludowej jakoś sobie radzą. Co tydzień w Teleranku Pan „Zrób to sam” pokazuje, że z niczego można stworzyć coś nowego i użytecznego. W roku 1976 startuje rubryka „Praktycznej Pani”. A o tym, od czego ona się zaczęła i co w tym wszystkim zmalował Tadeusz Baranowski, dowiecie się z poniższego tekstu.
więcej »34. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi odbywał się w kompleksie sportowym zwanym Atlas Arena, w dwóch budynkach: w jednym targi i program, w drugim gry planszowe, zaś pomiędzy nimi kilkanaście żarciowozów z bardzo smacznym, aczkolwiek nieco drogim pożywieniem. Program był interesujący, a wystawców tylu, że na obejrzenie wszystkich stoisk należało poświęcić co najmniej dwie godziny.
więcej »GSB – Etap 21: Stożek - Ustroń
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 20: Węgierska Górka – Stożek
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 19: Hala Miziowa – Węgierska Górka
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 18: Markowe Szczawiny – Hala Miziowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 17: Hala Krupowa – Markowe Szczawiny
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 16: Skawa – Hala Krupowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 15: Turbacz – Skawa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 14: Krościenko nad Dunajcem - Turbacz
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 13: Przehyba – Krościenko nad Dunajcem
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 12: Hala Łabowska - Przehyba
— Marcin Grabiński
Podróże w czasie i przestrzeni
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Eryk Remiezowicz, Agnieszka Szady
Duszno i porno
— Piotr Dobry
Celuloidowy Berlin
— Jakub Gałka
(nie)Udany wypoczynek
— Esensja
Bardzo zzzzimne filmy
— Jakub Gałka, Konrad Wągrowski
Wakacje z duchami
— Sebastian Chosiński
Najmroźniejsze sceny w literaturze
— Esensja
Zakalec z ambicjami
— Paweł Sasko
Końskie mordy
— Paweł Sasko
Dziwy nad dziwami
— Paweł Sasko
Esensja czyta dymki: Reaktywacja
— Daniel Gizicki, Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Paweł Sasko, Konrad Wągrowski
Coś na spanie
— Paweł Sasko
Lewe jądro Szatana
— Paweł Sasko
Z miłości do pędzli
— Paweł Sasko
Tęsknię, Lizaczku
— Paweł Sasko
Zmiana warty w Baśniogrodzie
— Paweł Sasko
Tylko dla fanatyków
— Paweł Sasko