Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Dżahongir Ahmedow
‹Dziwak›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziwak
Tytuł oryginalnyMajnun
ReżyseriaDżahongir Ahmedow
ZdjęciaDżawonhir Ibrahimow
Scenariusz
ObsadaUługbek Kadyrow, Asal Szodijewa, Eljor Mahkamow, Matiakub Matczanow, Muhammad Iso Abdułhairow, Rano Szodijewa, Dijor Mahkamow, Andżela Esimbetowa, Askar Hikmatow, Eljor Nosirow, Rano Zokirowa, Szachida Ismaiłowa, Lola Ergaszewa
MuzykaDonijor Agzamow
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUzbekistan
Czas trwania102 min
Gatunekmelodramat, psychologiczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: W poszukiwaniu straconego życia
[Dżahongir Ahmedow „Dziwak” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Co musi przydarzyć się w życiu człowieka, aby będący u szczytu popularności piłkarz porzucił dotychczasowe życie i zniknął z pola widzenia działaczy, fanów i mediów? Jak zachowa się dziennikarka, którą próbuje skłonić do małżeństwa mężczyzna niestabilny emocjonalnie i skłonny do przemocy? Odpowiedzi na to pytanie udziela melodramat psychologiczny „Dziwak” autorstwa Uzbeka Dżahongira Ahmedowa.

Sebastian Chosiński

East Side Story: W poszukiwaniu straconego życia
[Dżahongir Ahmedow „Dziwak” - recenzja]

Co musi przydarzyć się w życiu człowieka, aby będący u szczytu popularności piłkarz porzucił dotychczasowe życie i zniknął z pola widzenia działaczy, fanów i mediów? Jak zachowa się dziennikarka, którą próbuje skłonić do małżeństwa mężczyzna niestabilny emocjonalnie i skłonny do przemocy? Odpowiedzi na to pytanie udziela melodramat psychologiczny „Dziwak” autorstwa Uzbeka Dżahongira Ahmedowa.

Dżahongir Ahmedow
‹Dziwak›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziwak
Tytuł oryginalnyMajnun
ReżyseriaDżahongir Ahmedow
ZdjęciaDżawonhir Ibrahimow
Scenariusz
ObsadaUługbek Kadyrow, Asal Szodijewa, Eljor Mahkamow, Matiakub Matczanow, Muhammad Iso Abdułhairow, Rano Szodijewa, Dijor Mahkamow, Andżela Esimbetowa, Askar Hikmatow, Eljor Nosirow, Rano Zokirowa, Szachida Ismaiłowa, Lola Ergaszewa
MuzykaDonijor Agzamow
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUzbekistan
Czas trwania102 min
Gatunekmelodramat, psychologiczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Kiedy przed dwoma tygodniami omawiałem w tej rubryce uzbecko-białoruski dramat wojenny „Zawiadomienie” (2020) Dżahongira Ahmedowa, dziwiłem się, że ten nadzwyczaj pracowity twórca zrobił sobie zaskakująco długą, jak na niego, przerwę w pracy pomiędzy 2014 a 2018 rokiem. Tymczasem okazało się, że to nie on odpoczywał, ale ja nie doszukałem się jednego dzieła w bogatej filmografii urodzonego w Taszkiencie przed czterema dekadami reżysera. Chodzi o psychologiczny melodramat, którego tytuł na polski można przetłumaczyć wielorako. Ja zdecydowałem się na „Dziwaka”, chociaż po głowie chodziły mi również inne szyldy, jak „Odmieniec” bądź „Wariat” (chyba najbliższy oryginałowi, aczkolwiek najdalszy od koncepcji scenariusza, który zresztą wyszedł spod ręki Ahmedowa).
Główną bohaterką tej rozgrywającej się we współczesnym Uzbekistanie opowieści jest mniej więcej trzydziestoletnia dziennikarka Iroda (wciela się w nią popularna aktorka i piosenkarka Asal Szodijewa). Poznajemy ją w dniu, który zaczyna się dla niej bardzo pechowo i jeszcze gorzej kończy. Najpierw ucieka jej autobus i z tego powodu nie jest w stanie zdążyć do pracy na czas. Później natyka się na śledzącego ją „narzeczonego” Nodira (znany z sensacyjnego obrazu „Pseudonim «Baron»” Eljor Mahkamow), którego bandycka aparycja nie nastraja romantycznie. Nodir od trzech lata stara się o rękę Irody, zgodnie z tradycją przysyła swatów do jej matki, ale dziennikarka konsekwentnie odmawia, zwodząc go, tłumacząc, że potrzebuje czasu na zastanowienie. U mężczyzny rodzi to ogromną frustrację. A że i bez niej ma problemy z agresją, de facto zamienia się w groźnego dla otoczenia stalkera.
A to jeszcze nie koniec pecha. Przyjaciółka i redakcyjna koleżanka Zebo (Andżela Esimbetowa) przekazuje Irodzie, że chce ją widzieć sam redaktor naczelny (Dijor Mahkamow). Choć znają się doskonale jeszcze z czasów szkolnych, Szarik nie ma zamiaru roztaczać nad znajomą szczególnego parasola ochronnego. Ma wobec niej konkretne wymagania, ale ona niekoniecznie ma zamiar je spełnić. Woli zwolnić się z pracy. Matka Irody (Rano Szodijewa), nauczycielka biologii w szkole średniej, jest niepocieszona zachowaniem córki. Wolałaby, aby dała ona Nodirowi jasną odpowiedź. Chłopak jest bowiem majętny i zdeterminowany. Ale kobieta, jak sama podkreśla, nie chce być „zabawką bogatego mężczyzny w luksusowym samochodzie”. Zwłaszcza gdy ten mężczyzna wykazuje daleko idącą niestabilność emocjonalną i psychiczną, grożąc „narzeczonej” (teraz już rozumiecie, skąd ten cudzysłów, prawda?) popełnieniem samobójstwa.
Wkrótce pojawia się jednak szansa na nowe otwarcie w życiu Irody. Nie chcąc tracić zdolnej dziennikarki, Szarik powierza jej jeszcze jedno zadanie. Przed sześcioma laty z przestrzeni publicznej zniknął cieszący się wielkim uznaniem piłkarz – według autorów filmu został nawet wybrany najlepszym futbolistą Azji – Sardor Kamilow (gra go Uługbek Kadyrow, znany między innymi z „Barona”, „Topólko moja w czerwonej chusteczce” oraz „Snajpera”). Mówiło się nawet o jego śmierci. Tymczasem on zaszył się gdzieś w górach. Iroda ma go odszukać, porozmawiać z nim, a po powrocie do Taszkentu napisać artykuł, w którym wyjaśni przyczyny jego zagadkowego zniknięcia. Dla kobiety to szansa na wyrwanie się z miasta i zyskanie czasu na przemyślenie walących się na jej głowę problemów.
Wyprawa w poszukiwaniu Sardora, choć uwieńczona sukcesem, nie oznacza jednak wcale sielankowego zakończenia całej historii. Iroda wpada bowiem z deszczu pod rynnę. Trafia do zupełnie obcego sobie świata. Poznaje ludzi, którzy kierują się całkiem odmiennymi wartościami, a ich życie w niczym nie przypomina jej życia. Mieszkają w jurtach na stepie, trudnią się hodowlą zwierząt, które nierzadko muszą bronić przed atakującymi je wilkami. To wśród nich żyje teraz Sardor, dawna gwiazda uzbeckiej piłki. Jakby tego było mało, nie ma on najmniejszej ochoty na opowiadanie o tym, co go spotkało i dlaczego przerwał świetnie rozkręcającą się karierę, ale i tak nikt nie może mieć wątpliwości, że stał za tym jakiś osobisty dramat. Ci, którzy znają Kamilowa, jak starzec Asat (Matiakub Matczanow) czy wrogo nastawiony do niego pijaczyna Kilicz (wciela się w niego Muhammad Iso Abdułhairow – patrz: sensacyjny „Baron” i wojenna „Uzbeczka”), nie chcą mówić – widać i ich w jakiś sposób dotknęła ta tragedia.
Nie ma co ukrywać, że współczesne dramaty uzbeckie w zdecydowanej większości prezentują marny poziom. Z obrazem Dżahongira Ahmedowa jest jednak inaczej. Nie jest to oczywiście arcydzieło, ale na pewno film, który potrafi zaciekawić i wzruszyć. A na dodatek – zaskoczyć w finale. Choć mniej więcej od połowy większość widzów może przewidywać szczęśliwe zakończenie opowieści, to nie ma mowy o happy endzie. Nie tym razem. Ahmedow jest na to zbyt doświadczonym twórcą. Gdyby chciał kreować sielankową wizję, zrealizowałby kolejną w swoim dorobku komedię romantyczną. „Dziwak” tymczasem jest melodramatem z prawdziwego zdarzenia. Nieszczęśliwa miłość, dramatyczna śmierć, groźby i szantaże – to napędza fabułę. A wszystko rozgrywa się na tle majestatycznej i groźnej przyrody, która co rusz zdaje się udowadniać człowiekowi, jak mało znaczącym jest jej elementem. Inna sprawa, że zbierające się co rusz nad bohaterami – dosłownie – ciemne chmury są odzwierciedleniem ich losu.
koniec
24 marca 2024

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.