Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Charles Gayle Trio
‹Christ Everlasting›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułChrist Everlasting
Wykonawca / KompozytorCharles Gayle Trio
Data wydania16 kwietnia 2015
Wydawca For Tune
NośnikCD
Czas trwania68:09
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Charles Gayle, Ksawery Wójciński, Klaus Kugel
Utwory
CD1
1) Joy in the Lord09:44
2) Ghosts06:27
3) His Grace04:58
4) Oleo07:59
5) Well You Needn’t07:37
6) The Fathers Will05:44
7) Giant Steps08:01
8) Eternal Life12:32
9) Blessed Jesus05:07
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Misterium czarnoskórego szamana
[Charles Gayle Trio „Christ Everlasting” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Biografia nowojorskiego saksofonisty i pianisty Charlesa Gayle’a to znakomity materiał na film opowiadający się o spełnieniu „amerykańskiego snu”. I choć nie zrobił on kariery od pucybuta do milionera, to jednak przebyta przez niego droga od bezdomnego muzyka do klasyka współczesnego free jazzu musi robić wrażenie. A jak gra? Można się o tym przekonać, słuchając wydanego w Polsce albumu „Christ Everlasting”.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Misterium czarnoskórego szamana
[Charles Gayle Trio „Christ Everlasting” - recenzja]

Biografia nowojorskiego saksofonisty i pianisty Charlesa Gayle’a to znakomity materiał na film opowiadający się o spełnieniu „amerykańskiego snu”. I choć nie zrobił on kariery od pucybuta do milionera, to jednak przebyta przez niego droga od bezdomnego muzyka do klasyka współczesnego free jazzu musi robić wrażenie. A jak gra? Można się o tym przekonać, słuchając wydanego w Polsce albumu „Christ Everlasting”.

Charles Gayle Trio
‹Christ Everlasting›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułChrist Everlasting
Wykonawca / KompozytorCharles Gayle Trio
Data wydania16 kwietnia 2015
Wydawca For Tune
NośnikCD
Czas trwania68:09
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Charles Gayle, Ksawery Wójciński, Klaus Kugel
Utwory
CD1
1) Joy in the Lord09:44
2) Ghosts06:27
3) His Grace04:58
4) Oleo07:59
5) Well You Needn’t07:37
6) The Fathers Will05:44
7) Giant Steps08:01
8) Eternal Life12:32
9) Blessed Jesus05:07
Wyszukaj / Kup
Ostatniego dnia lutego tego roku amerykański saksofonista i pianista Charles Gayle obchodził swoje siedemdziesiąte szóste urodziny. Mimo ósmego krzyżyka na karku, wciąż pozostaje bardzo aktywny na scenie muzycznej, co może zaskakiwać nie tylko z uwagi na sam wiek, ale i wcześniejszą biografię artysty. A życiorys ma rzeczywiście nieprzeciętny. Swoim doświadczeniem i życiowymi zakrętami mógłby obdzielić co najmniej kilku wykonawców, a jeszcze całkiem sporo by dla niego samego zostało. Urodził się w Buffalo w stanie Nowy Jork, tuż przy granicy z Kanadą. W latach 60. XX wieku podjął nawet studia muzyczne na miejscowym uniwersytecie. Wszystko zmieniło się, kiedy na początku następnej dekady przeprowadził się do Nowego Jorku. Nie mogąc znaleźć stałego zajęcia, wylądował na ulicy. Był bezdomnym przez dwadzieścia lat. Utrzymywał się z grania na saksofonie – na ulicach miasta, w metrze. Wszystko odmieniło się – należy założyć, że na lepsze – w 1988 roku, kiedy zaproponowano mu… nagranie płyty. Sesja trwała tydzień, a debiutancki album Gayle’a – zatytułowany adekwatnie do sytuacji „Always Born” – opublikowała szwedzka wytwórnia Silkheart Records.
W tym samym roku, jak i w latach następnych sztokholmska firma wydała jeszcze kilka płyt Amerykanina („Homeless”, 1988; „Spirits Before”, 1988; „Translations”, 1993; „Raining Fire”, 1993). Z czasem po jego nagrania sięgali również inni wydawcy, w tym także ci renomowani, jak amerykańskie Knitting Factory czy portugalskie Clean Feed. Swoją muzykę Gayle rejestrował w różnych konstelacjach, ale chyba najpełniej realizował się w składzie trzyosobowym. I chociaż muzycy stojący u boku – a raczej za plecami – Charlesa zmieniali się dość często, jego Trio pozostało sztandarowym projektem nowojorczyka (co prawda nie z urodzenia, jak wiemy, lecz za to z wyboru). Wiosną ubiegłego roku Amerykanin dotarł także na koncerty do Europy (w tym i do naszego kraju); na scenie towarzyszyli mu z tej okazji ceniony polski kontrabasista Ksawery Wójciński (znany zarówno z formacji Hera Wacława Zimpla, jak i dokonań solowych) oraz niemiecki perkusista Klaus Kugel, który ma na koncie współpracę między innymi ze Steve’em Swellem, Theo Jörgensmannem, akordeonistą Robertem Kusiołkiem, międzynarodowym projektem folkowo-jazzowym Nebocry oraz kwartetem wspomnianego już Zimpla.
3 kwietnia 2014 roku zespół pojawił się na malutkiej scenie poznańskiego klubu „Dragon”. Występ ten został zarejestrowany i niemal dokładnie rok później ukazał się na – sygnowanej przez wytwórnię For Tune – płycie zatytułowanej „Christ Everlasting”. Trafiło na nią dziewięć kompozycji, w czterech przypadkach będących przeróbkami kompozycji innych klasycznych artystów freejazzowych i hardbopowych. Ale nawet wtedy trio stawiało przede wszystkim na improwizacje zespołowe, traktując melodie wymyślone przez kolegów po fachu jedynie jako punkt wyjścia do poszukiwań artystycznych. Koncert otworzył utwór „Joy in the Lord”, z miejsca przywodzący na myśl dokonania Johna Coltrane’a – artysty, który swoją muzyką w dużej mierze zdefiniował pojęcie free jazzu. Gayle pozostaje wierny jego poetyce od lat, co akurat trudno uznać za przytyk; jest dokładnie na odwrót – dzięki tym inspiracjom muzyka Charlesa nabiera bowiem nieco romantycznego charakteru. I to nawet we fragmentach, w których – na tle bardzo energetycznej sekcji rytmicznej – pozwala sobie na szalone improwizacje. W „Ghosts” (pochodzącym z repertuaru amerykańskiego saksofonisty Alberta Aylera) Gayle zaczerpnął przede wszystkim charakterystyczną, łatwo zapadającą w pamięć linię melodyczną, z której następnie wyprowadził kaskadę prawdziwie magicznych, niemal szamańskich freejazzowych dźwięków, by w finale powrócić do punktu wyjścia.
W „His Grace” robi się bardzo nastrojowo, co jest zasługą subtelnej partii saksofonu i hipnotycznej sekcji rytmicznej, dzięki której łatwo zapaść w trans. Klimat ten podtrzymywany jest, przynajmniej do pewnego momentu, również w „Oleo”, który to kawałek skomponował przed sześćdziesięciu laty rodak Gayle’a, saksofonista Sonny Rollins (utwór ten do swego repertuaru włączyła także prowadzona przez Krzysztofa Sadowskiego Grupa Organowa ). To klasyczny przykład porywającego post-bopu, wzbogacony o partię solową kontrabasu i intrygujący dialog saksofonu tenorowego z perkusją. Z kolei następujący po nim „Well You Needn’t” stworzony został przez legendarnego pianistę Theloniousa Monka i liczy sobie – jeśli wierzyć biografom kompozytora – lat… siedemdziesiąt! Sięgając po ten utwór, Gayle odłożył swojego dęciaka i zasiadł do fortepianu (który był zresztą jego pierwszym instrumentem). Najciekawsze jest jednak to, w jaki sposób odczytał numer z zupełnie przecież innej epoki – w każdym razie zabrzmiał on jak najczystszej wody free jazz. Na dźwiękach fortepianu oparty jest również „The Fathers Will”. W nim także postbopowa pulsacja miesza się z awangardową kakofonią, a lata 60. ubiegłego wieku ze współczesnością.
„Giant Steps” – to ostatni na albumie cover. Tym razem Gayle sięgnął po utwór Johna Coltrane’a, jednego ze swoich największych mistrzów. Ponownie też bierze do ręki saksofon, by na tle rozedrganej sekcji rytmicznej budować swoją wielopiętrową solówkę. Doszedłszy do apogeum, potrafi jednak usunąć się w cień i zrobić miejsce Wójcińskiemu. W dwóch ostatnich kompozycjach – „Eternal Life” i „Blessed Jesus” – znów słyszymy fortepian, choć w pierwszym z wymienionych numerów lider początkowo gra na saksofonie. Dzięki niemu wprowadza słuchaczy w świat nieco bardziej przyjazny i stonowany; kiedy zaś bierze do ręki saksofon, z miejsca daje upust swoim improwizatorskim zapędom. W wieńczącym krążek „Blessed Jesus” Gayle zachowuje się jednak tak, jakby chciał powyższej teorii zaprzeczyć –ustawiony na scenie instrument klawiszowy traktuje bowiem wyjątkowo obcesowo. Wszystko po to, aby zakończyć swoje misterium nader mocnym akcentem. Co mu się zresztą doskonale udaje. I pomyśleć, że taki talent mógłby zostać bezpowrotnie stracony. Swoją drogą ciekawe, ile takich „perełek” po dziś dzień grywa na nowojorskich ulicach i stacjach metra?
koniec
19 listopada 2015
Skład:
Charles Gayle – saksofon tenorowy, fortepian
Ksawery Wójciński – kontrabas
Klaus Kugel – perkusja

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
Sebastian Chosiński

25 IV 2024

Arild Andersen to w świecie europejskiego jazzu postać pomnikowa. Kontrabasista nie lubi jednak przesiadywać na cokole. Mimo że za rok będzie świętować osiemdziesiąte urodziny, wciąż koncertuje i nagrywa. Na dodatek kolejnymi produkcjami udowadnia, że jest bardzo daleki od odcinania kuponów. „As Time Passes” to nagrany z muzykami młodszymi od Norwega o kilkadziesiąt lat album, który sprawi mnóstwo radości wszystkim wielbicielom nordic-jazzu.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

Martin Küchen – lider freejazzowej formacji Angles 9 – zaskakiwał już niejeden raz. Ale to, co przyszło mu na myśl w czasie pandemicznego odosobnienia, przebiło wszystko dotychczasowe. Postanowił stworzyć – opartą na starożytnym greckim micie i „Odysei” Homera – jazzową operę. Do współpracy zaprosił wokalistkę Elle-Kari Sander, kolegów z Angles oraz kwartet smyczkowy. Tak narodziło się „The Death of Kalypso”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Mityczna rzeka w jaskini lwa
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Po trzech latach oczekiwania wreszcie zostały spełnione marzenia wielbicieli norweskiego tria Elephant9. Nakładem Rune Grammofon ukazała się dziesiąta, wliczając w to także albumy koncertowe, płyta formacji prowadzonej przez klawiszowca Stålego Storløkkena – „Mythical River”. Dla fanów skandynawskiego jazz-rocka to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy dotąd nie zetknęli się z zespołem – szansa na nowy związek, którego nie da się zerwać.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.