Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 6 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ryszard Bugajski
‹Kiedy się ze mną podzielisz?›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKiedy się ze mną podzielisz?
Data premiery5 grudnia 1980
ReżyseriaRyszard Bugajski
ZdjęciaSławomir Conrad, Tadeusz Bielan, Marcin Brzeziński
Scenariusz
ObsadaWitold Pyrkosz, Mirosława Dubrawska, Jerzy Zass, Marek Lewandowski, Hanna Balińska, Krystyna Królówna, Witold Kałuski, Andrzej Mrowiec, Zbigniew Kryński, Anna Makarska
MuzykaGabriela Miłobędzka
Rok produkcji1980
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania68 min
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

„Kobra” i inne zbrodnie: Oko wykol Krukowi!

Esensja.pl
Esensja.pl
Witold Pyrkosz nadawał się do roli nieuczciwego kasjera bankowego Zenona Kruka idealnie! Gra bohatera, który nie rzuca się w oczy, więc tym samym nie wzbudza żadnych podejrzeń. A przynajmniej tak mu się wydaje. Jego wewnętrzny spokój pewnego dnia pryska jednak jak bańka mydlana… Historię wymyśloną przez Feliksa Falka wyreżyserował inny mistrz – Ryszard Bugajski. A jej tytuł brzmi tak niewinnie: „Kiedy się ze mną podzielisz?”

Sebastian Chosiński

„Kobra” i inne zbrodnie: Oko wykol Krukowi!

Witold Pyrkosz nadawał się do roli nieuczciwego kasjera bankowego Zenona Kruka idealnie! Gra bohatera, który nie rzuca się w oczy, więc tym samym nie wzbudza żadnych podejrzeń. A przynajmniej tak mu się wydaje. Jego wewnętrzny spokój pewnego dnia pryska jednak jak bańka mydlana… Historię wymyśloną przez Feliksa Falka wyreżyserował inny mistrz – Ryszard Bugajski. A jej tytuł brzmi tak niewinnie: „Kiedy się ze mną podzielisz?”

Ryszard Bugajski
‹Kiedy się ze mną podzielisz?›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKiedy się ze mną podzielisz?
Data premiery5 grudnia 1980
ReżyseriaRyszard Bugajski
ZdjęciaSławomir Conrad, Tadeusz Bielan, Marcin Brzeziński
Scenariusz
ObsadaWitold Pyrkosz, Mirosława Dubrawska, Jerzy Zass, Marek Lewandowski, Hanna Balińska, Krystyna Królówna, Witold Kałuski, Andrzej Mrowiec, Zbigniew Kryński, Anna Makarska
MuzykaGabriela Miłobędzka
Rok produkcji1980
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania68 min
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nie jest to może najbardziej znana „Kobra” w dziejach peerelowskiego Teatru Sensacji, powstała zresztą w momencie, kiedy popularność tego typu przedstawień zaczęła już powoli wygasać, ale zasługuje na wyróżnienie chociażby z jednego powodu: jej autorami są dwaj giganci polskiej kinematografii. Tak, autor scenariusza, na podstawie którego spektakl przygotowano również! Pod pseudonimem Edward Neyman ukrywa się bowiem… Feliks Falk, w czasach Polski Ludowej jeden z czołowych twórców „kina moralnego niepokoju” (vide „Wodzirej”, 1977; „Szansa”, 1979; „Był jazz”, 1981; „Idol”, 1984; „Bohater roku”, 1986), który także w III RP nie zapomniał o tym, jak robi się dobre filmy na ważne tematy („Komornik”, 2005; „Joanna”, 2010). Z kolei za reżyserię kryminalno-psychologicznego „Kiedy się ze mną podzielisz?” odpowiadał zmarły przed czterema laty Ryszard Bugajski, którego zasług dla polskiej kultury też nikt zdrowy na umyśle podważał nie będzie (patrz: „Przesłuchanie”, 1982; „Generał Nil”, 2009; „Układ zamknięty”, 2013; „Zaćma”, 2016).
Feliks Falk miał już wcześniejsze doświadczenia z „Kobrą”. W 1975 roku wespół z Januszem Dymkiem przygotował spektakl zatytułowany „Napad”; dwa lata później Piotr Szulkin zainscenizował jego „Krzyżówkę” (w tym przypadku autor „Wodzireja” ukrył się pod anglojęzycznym pseudonimem Robert F. Lane), a w roku następnym Bogdan Augustyniak przeniósł na „mały ekran” „Azyl dla bandyty”. I to właśnie przy tej okazji Falk po raz pierwszy wcielił się w Edwarda Neymana. Z kolei sześć lat po „Kiedy się ze mną podzielisz?” wyreżyserował „Nieproszonego gościa”, który oficjalnie klasyfikowany jest jako „film telewizyjny”, ale został zrealizowany tak skromnymi środkami, że bardziej przypomina teatr. Zresztą fabularnie można go uznać za wariację na temat „Azylu…”. Co jednak najważniejsze: Feliks Falk nie był w te „klocki” nowicjuszem, wiedział, jak wymyśleć trzymającą w napięciu intrygę i jak stworzyć przekonujący portret psychologiczny bohatera, który niekoniecznie jest człowiekiem godnym naśladowania.
Główną rolę powierzono niezawodnemu Witoldowi Pyrkoszowi (1926-2017), który pod wieloma względami powielił tu swoją kreację z dramatu sensacyjnego „Hazardziści” (1975) Mieczysława Waśkowskiego. I tam, i tutaj zagrał kasjera bankowego, który choć sprawia wrażenie skończonego ciamajdy, ma jednak swoje za „uszami”. Zenon Kruk jest, na pozór, wzorowym pracownikiem: wyciszonym, skrupulatnym, sumiennym. Kiedy przełożony, naczelnik oddziału (gra go Wiktor Kałuski, którego możecie kojarzyć z „Wisiora” – jednego z najwcześniejszych odcinków serialu „07 zgłoś się”), prosi go, aby został po godzinach w pracy i wziął udział w podliczeniu zbiórki na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka – nie odmawia, chociaż wie, że za dodatkowe zajęcie nie otrzyma nadprogramowej zapłaty. Czy jednak dzięki temu zasługuje w banku na szacunek kolegów i koleżanek? Traktują go raczej z pobłażaniem. Nawet żona, Alicja (Mirosława Dubrawska), widzi w nim raczej niezbornego safandułę, a nie mężczyznę z prawdziwego zdarzenia.
Na pierwszy rzut oka Zenon Kruk może kojarzyć się z powieściowym Ignacym Rzeckim. Z tą różnicą, że stary subiekt nigdy by nie okradł swego pryncypała Stanisława Wokulskiego, a Kruk od dłuższego już czasu podkrada pieniądze z bankowej kasy. A w zasadzie robi to, zanim banknoty do niej trafiają. Pierwszym, który nabiera podejrzeń jest młody pracownik Marek Sołtysik (w tej roli Marek Lewandowski, który także miał już wtedy za sobą występ w „07 zgłoś się” – w odcinku „300 tysięcy w nowych banknotach”), kobieciarz, któremu wciąż brakuje gotówki i pożycza ją, od kogo tylko się uda. Sołtysik zaczyna kręcić się wokół kasjera, robi dwuznaczne uwagi, dziwne sugestie, które wpędzają Kruka w niepokój. Aż któregoś dnia znajduje on w swoim boksie niepodpisaną kartkę z pytaniem: „Kiedy się ze mną podzielisz?” Litery zostały wykrojone z gazety. Kto ją podrzucił? Jak dostał się do kasy, która była zamknięta na klucz?
Krótko potem okazuje się, że Marka spotkało nieszczęście: zginął w swoim mieszkaniu w wyniku eksplozji ulatniającego się gazu. Kasjer może wreszcie odetchnąć z ulgą. Ale nie na długo, odwiedza go bowiem w domu strażnik Tomczyk (Jerzy Zass – szef bandy w „Zabij mnie glino” i rewizor z Moskwy w „Psach”), który zdaje się wiedzieć wszystko to, co podejrzewał Sołtysik. Skąd? I jaki jest cel jego niespodziewanej wizyty? W każdym razie Zenon Kruk wpada z deszczu pod rynnę; zdaje sobie też sprawę, że jeśli nie przedsięweźmie radykalnych kroków – jego koszmar będzie trwał wiecznie. Feliks Falk stworzył opowieść kryminalną, ale zbudowaną na mocnym fundamencie psychologicznym. Bardziej niż to, że kasjer kradnie i jak to robi, interesuje go, dlaczego decyduje się na to oraz jaki wpływ na jego życie ma popełniane przestępstwo. W tle, choć bardzo dalekim (raczej trzeba domyślać się jej, niż jest wyrażona wprost), pojawia się natomiast beznadzieja systemu peerelowskiego, który sprawia, że aby żyć na jakimś poziomie, niekoniecznie w luksusach, nie można być uczciwym.
koniec
21 marca 2023

Komentarze

21 X 2023   01:18:27

Jerzy Zass grał tę samą postać ochroniarza Tomczyka, 10 lat później w depalmowym Falku. "Wie Pani, że są kraje, gdzie za kradzież obcinają rękę"?

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Rosjan – nawet zdrajców – zabijać nie można
Sebastian Chosiński

30 IV 2024

Opowiadanie Jerzego Gierałtowskiego „Wakacje kata” ukazało się w 1970 roku. Niemal natychmiast sięgnął po nie Zygmunt Hübner, pisząc na jego podstawie scenariusz i realizując spektakl telewizyjny dla „Sceny Współczesnej”. Spektakl, który – mimo świetnych kreacji Daniela Olbrychskiego, Romana Wilhelmiego i Aleksandra Sewruka – natychmiast po nagraniu trafił do archiwum i przeleżał w nim ponad dwie dekady, do lipca 1991 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Android starszej daty
Jarosław Loretz

29 IV 2024

Kości pamięci, silikonowe powłoki, sztuczna krew – już dawno temu twórcy filmowi przyzwyczaili nas do takiego wizerunku androida. Początki jednak były dość siermiężne.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Rosjan – nawet zdrajców – zabijać nie można
— Sebastian Chosiński

Za rok, za dzień, za chwilę…
— Sebastian Chosiński

J-23 na tropie A-4
— Sebastian Chosiński

Gdzie są naziści z tamtych lat?
— Sebastian Chosiński

Kruck Polakowi oko wykole
— Sebastian Chosiński

Hans Kloss w Werwolfie
— Sebastian Chosiński

Ten Brunner, ach! ten Brunner…
— Sebastian Chosiński

Gdy maniak bierze się za Wunderwaffe…
— Sebastian Chosiński

Idzie wiosna od wschodu…
— Sebastian Chosiński

Lepiej być Królem czy Krollem?
— Sebastian Chosiński

Tegoż twórcy

Nie tylko Temida jest ślepa
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Marzec 2014 (2)
— Krystian Fred, Jarosław Loretz

Zakleszczeni w postkomunie
— Grzegorz Fortuna

Bohater na szafocie
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.