Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 6 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Konstantin Maksimow
‹Zakazana Rzeczywistość›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZakazana Rzeczywistość
Tytuł oryginalnyЗапрещенная реальность
ReżyseriaKonstantin Maksimow
ZdjęciaUlugbek Chamrajew, Jelena Iwanowa
Scenariusz
ObsadaIgor Pietrenko, Władimir Wdowiczenkow, Aleksander Bałujew, Anna Chodiusz, Lubow Tołkalina, Tina Kandelaki, Lew Prygunow, Walerij Gurjew, Olga Zajcewa, Wasilij Gołowaczow, Władimir Panczik
MuzykaIgor Wdowin
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania90 min
GatunekSF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Rosyjska odpowiedź na „Matrixa”
[Konstantin Maksimow „Zakazana Rzeczywistość” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Sebastian Chosiński

East Side Story: Rosyjska odpowiedź na „Matrixa”
[Konstantin Maksimow „Zakazana Rzeczywistość” - recenzja]

Ów męski tercet uzupełnia jeszcze, pojawiający się w epizodycznej roli generała Dikoja, siedemdziesięcioletni Lew Prygunow, absolwent Państwowego Leningradzkiego Instytutu Teatru, Muzyki i Kinematografii (LGITMiK) sprzed czterdziestu siedmiu lat. Starszym widzom znany jest on z wojennych epopei Jurija Ozierowa („Wyzwolenie”, 1970-1972; „Bitwa o Moskwę”, 1985), młodszym natomiast – z amerykańskich produkcji realizowanych w Rosji (między innymi „Świętego” Phillipa Noyce’a i „Archanioła” Jona Jonesa). Choć zobaczyć można go było także w mało udanym thrillerze science fiction „Indygo” (2008), autorstwa syna aktora – Romana Prygunowa. Jeśli chodzi o kobiety, w dwóch rolach – fotoreporterki Kristiny oraz Strażniczki – pojawiła się, urodzona w 1980 roku, rudowłosa Anna Chodiusz. Siedem lat temu ukończyła ona moskiewską Wyższą Szkołę Teatralną imienia Michaiła Szczepkina, od tamtej też pory związana była z kilkoma stołecznymi scenami. W filmie zadebiutowała w 2004 roku, ale dotychczas nie zagrała niczego znaczącego. Znacznie więcej osiągnęła za to, starsza od niej o dwa lata, Lubow Tołkalina, czyli filmowa Polina, asystentka Kuryły. W dzieciństwie i młodości trenowała pływanie synchroniczne, później zdecydowała się jednak na studia aktorskie na wydziale teatralnym Wszechrosyjskiego Państwowego Instytutu Kinematografii (WGIK). Karierę zawdzięcza przede wszystkim Jegorowi Konczałowskiemu, który nie tylko umożliwił jej debiut („Zatwornik”, 1999), ale później obsadzał ją jeszcze w „Antikillerze 2” (2003) oraz „Ucieczce” (2005). Ostatnio aktorka odnalazła się w kinie obyczajowym z dramatycznym zacięciem; takie były jej kreacje w „Pocełuj padszych angiełow” (2007) Aleksandra Arawina oraz „Odnażdy w prowincyi” (2008) Jekatieriny Szagałowej. Telewizyjną spikerkę Tinę zagrała pochodząca z Gruzji trzydziestoczteroletnia Tina Kandelaki, na co dzień… spikerka telewizyjna. Ma wprawdzie na koncie również kina ról filmowych, ale żadna nie była godna uwagi.
Do pracy nad „Zakazaną Rzeczywistością” Maksimow zatrudnił aż dwóch operatorów. Główne skrzypce grał jednak Uzbek Ulugbek Chamrajew (wnuk znanego, nieżyjącego już niestety, aktora Razzacha Chamrajewa). Jako dziecko pojawił się w trzech filmach, ale na karierę aktorską się nie zdecydował; wolał stanąć za, a nie przed kamerą. Po ukończeniu WGIK-u pracował w rodzinnym Uzbekistanie, gdzie między innymi brał udział w pracy nad – znaną z TVP Kultura – tragikomedią Jusupa Razykowa „Orator” (1999). Na szersze wody wypłynął dzięki Timurowi Bekmambietowowi, z którym zrealizował amerykańsko-rosyjskiego „Gladiatriksa” (2001), po którym doczekał się nawet stażu w Hollywood. Na swoje konto zapisał również melodramat Kirienki „Oranżewoje niebo” (2006) oraz zwariowaną parodystyczną komedię Kiryła Kuzina „Samyj łuczszyj film” (2007). Drugi z operatorów, Jelena Iwanowa (także absolwentka WGIK-u), za swoje największe dotychczasowe osiągnięcie może natomiast zaliczyć współpracę z reżyserem Stanisławem Mariejewem przy sensacyjnym miniserialu „Wiking” (2006) oraz komedii „Osobliwości narodowego łowienia pod lodem” (2007). Za ścieżkę dźwiękową, miejscami do złudzenia przypominającą kompozycje Erika Serry do obrazów Luca Bessona, odpowiadał Igor Wdowin, współtwórca – wraz z Siergiejem Sznurowem – grupy rockowej Ucho Van Gogha, która później przepoczwarzyła się w znacznie bardziej znany w Związku Radzieckim i Rosji Leningrad. Po rozstaniu z tą kapelą Wdowin wspomagał talentem innych wykonawców – chociażby Aukcyon, Kolibri, Zemfirę. Przed pięcioma laty zaczął tworzyć na potrzeby filmu. Swoimi kompozycjami obdarzył między innymi historyczny melodramat Aleksieja Giermana młodszego „Garpastum” (2005), klasyczne fantasy Filipa Jankowskiego „Mieczienosiec” (2006) oraz obyczajową „Rusałkę” (2007) Anny Mielikian. Widać więc, że czuje się swobodnie w różnej stylistyce. Co jednak nie zmienia faktu, że komponując ścieżkę dźwiękową do „Zakazanej Rzeczywistości” nie wzniósł się na szczyt swoich możliwości…
Film Maksimowa to kolejna spektakularna produkcja science fiction naszych (dawnych) wschodnich sąsiadów. I, niestety, kolejna – po „Indygo” Prygunowa oraz „Nowej Ziemi” (2008) Aleksandra Mielnika – artystyczna porażka. Okazuje się, że bezmyślne naśladowanie amerykańskich wzorców, przy jednoczesnej rezygnacji z typowo rosyjskiej specyfiki, najczęściej kończy się katastrofą. Żal! Nie tyle zresztą nawet Wasilija Gołowaczewa – bo film wart jest mniej więcej tyle, ile powieść, na której został oparty – co wyrzuconych w błoto pieniędzy. Gospodi, pomiłuj!
koniec
« 1 2
13 grudnia 2009

Komentarze

13 XII 2009   21:42:21

Myslę, że warto obejzreć dla samego ponapawania oka, pięknymi widokami i efektami, a uszu piękną rosyjską mową, cóż a co do naiwności fabuły, takie filmy na odprężenie też sa w życiu potrzebne, nie samym arcydziełem człowiek żyje :D

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ciemne chmury nad Anatewką
Sebastian Chosiński

5 V 2024

Łotewski reżyser, wykształcony w Stanach Zjednoczonych, w poprzedniej dekadzie nakręcił w Ukrainie film na podstawie powieści żydowskiego prozaika z początku XX wieku, przerobionej następnie w latach 90. na sztukę teatralną przez rosyjskiego Żyda. Tak w skrócie można opisać historię powstania historycznego komediodramatu Vladimira Lerta „Pokój wam!”, który nawiązuje do legendarnych „Dziejów Tewjego Mleczarza” Szolema Alejchema.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.