Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

The Thing
‹Again›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAgain
Wykonawca / KompozytorThe Thing
Data wydania18 maja 2018
Wydawca The Thing Records
NośnikCD
Czas trwania38:58
Gatunekjazz, rock
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Mats Gustafsson, Ingebrigt Håker Flaten, Paal Nilssen-Love, Joe McPhee
Utwory
CD1
1) Sur Face21:07
2) Decision in Paradise08:40
3) Vicky Di09:11
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Stara forma, nowa treść
[The Thing „Again” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Mats Gustafsson ani na moment nie zwalnia tempa. W tym roku zaserwował już swoim wielbicielom między innymi nową płytę tria Fire!, a kilka miesięcy później światło dzienne ujrzał premierowy materiał innej jego formacji – The Thing. I chociaż na albumie „Again” nie usłyszymy niczego, czego szwedzko-norweski skład nie prezentował już wcześniej, to i tak nie powinno zabraknąć chętnych, by po raz kolejny wybrać się w muzyczną podróż z sympatycznymi Skandynawami…

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Stara forma, nowa treść
[The Thing „Again” - recenzja]

Mats Gustafsson ani na moment nie zwalnia tempa. W tym roku zaserwował już swoim wielbicielom między innymi nową płytę tria Fire!, a kilka miesięcy później światło dzienne ujrzał premierowy materiał innej jego formacji – The Thing. I chociaż na albumie „Again” nie usłyszymy niczego, czego szwedzko-norweski skład nie prezentował już wcześniej, to i tak nie powinno zabraknąć chętnych, by po raz kolejny wybrać się w muzyczną podróż z sympatycznymi Skandynawami…

The Thing
‹Again›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAgain
Wykonawca / KompozytorThe Thing
Data wydania18 maja 2018
Wydawca The Thing Records
NośnikCD
Czas trwania38:58
Gatunekjazz, rock
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Mats Gustafsson, Ingebrigt Håker Flaten, Paal Nilssen-Love, Joe McPhee
Utwory
CD1
1) Sur Face21:07
2) Decision in Paradise08:40
3) Vicky Di09:11
Wyszukaj / Kup
…chociaż muzyka prezentowana przez obie wspomniane we wstępie grupy Matsa Gustafssona wcale do najbardziej sympatycznych nie należy. Przeciwnie: to – mówiąc kolokwialnie – mocno bijący po głowie free jazz z elementami rocka i metalu. Nie będąc zaprawionym w boju, trzeba mieć naprawdę spore samozaparcie, aby wytrzymać dłuższe z nimi spotkanie. To twórczość dla śmiałków, którzy nie boją się ekstremalnych wyzwań ani ewentualnych spustoszeń w psychice. Mimo że Gustafsson jest urodzonym liderem, nie stroni również od grania stricte zespołowego, w ramach którego nierzadko musi podporządkowywać się regułom narzuconym przez innych bądź wypracowanym na drodze kompromisu artystycznego, jak na przykład w przypadku współpracy z formacjami Slobber Pup („Pole Axe”), Summit Quartet („Live in Sant’Anna Arresi”) czy wspomnianego już wcześniej Fire! i jego wersji rozbudowanej, to jest Fire! Orchestra („She Sleeps, She Sleeps”, „Ritual”, „The Hands”).
Jakie miejsce w dorobku Szweda zajmuje The Thing? Znaczące! Dość powiedzieć, że to ten zespół, pod szyldem którego Mats Gustafsson nagrał, jak dorąd, najwięcej albumów, bo już prawie dwadzieścia (na przestrzeni niespełna dwóch dekad). W ostatnim czasie nie ma praktycznie roku bez nowego materiału tria. Są to płyty realizowane samodzielnie, czyli w składzie trzyosobowym („Shake”), we współpracy z innymi grupami (nagrany do spółki z DKV Trio Kena Vandermarka „Collider”) bądź takie, na których The Thing w pewnym sensie przyjmują na siebie rolę grupy „akompaniującej” (vide koncertowy krążek „Baby Talk”, zarejestrowany z towarzyszeniem gitarzysty Jamesa Blooda Ulmera). Na „Again” także pojawił się człowiek z zewnątrz, choć doskonale Skandynawom znany – to grający w jednym utworze („Decision in Paradise”) na trąbce kieszonkowej legendarny czarnoskóry Amerykanin Joe McPhee, z którym panowie z The Thing pracowali już na początku swojej kariery („She Knows…”, 2001).
Sesja nagraniowa, której efektem stał się album „Again”, odbyła się 2 i 3 lipca ubiegłego roku w studiu Paradiso w Oslo. U boku Gustafssona pojawili się tam oczywiście ci sami od osiemnastu lat dwaj norwescy muzycy: (kontra)basista Ingebrigt Håker Flaten oraz perkusista Paal Nilssen-Love. I choćby z tego powodu nie należało liczyć na żadną stylistyczną rewolucję. O czym zresztą pośrednio informował również tytuł albumu, który wydany został – od 2013 roku to już w zasadzie tradycja – przez należącą do muzyków wytwórnię The Thing Records. Tym razem wyszła Skandynawom płyta krótka, mniej niż czterdziestominutowa, ale też nigdy nie przejawiali oni zamiłowania do produkcji ciągnących się w nieskończoność. Chociaż akurat otwierający „Again” utwór „Sur Face”, pod którym jako autor podpisany jest Gustafsson, mógłby świadczyć o czymś zupełnie odwrotnym. Równie dobrze da się go jednak postrzegać jak trzy kompozycje w jednym. Początek to klasyczne free, okraszone zadziornymi partiami saksofonów, jak i stanowiącymi łącznik pomiędzy nimi solówkami kontrabasu i perkusji.
Schemat jest za każdym razem taki sam: coraz szybsze tempo, narastające napięcie, w końcu przesilenie, po którym następuje wyciszenie i… nowe otwarcie. I tak dwa razy. Przy drugim podejściu Skandynawowie do free jazzu dorzucają elementy metalu (motoryczna sekcja rytmiczna) i rockowej psychodelii (hipnotyczny saksofon). Przy trzecim, jakby w uznaniu zasług dla słuchaczy, którzy przez poprzednich kilkanaście minut byli bezlitośnie „katowani” – ofiarowują im nawet zaskakująco melodyjny motyw saksofonu. A może tylko chcieli sami sobie udowodnić, że potrafią zagrać i w ten sposób?! Co potwierdzają na dodatek w drugim numerze. „Decision in Paradise” to kreatywna przeróbka kompozycji zmarłego przed piętnastoma laty amerykańskiego saksofonisty Franka Lowe’a (z tak samo zatytułowanego longplaya wydanego w 1985 roku). Początek, stonowany, przenosi nas w lata 60. i 70. XX wieku i – nie ma co ukrywać – jest to nadzwyczaj miłe doświadczenie. Zarówno Gustafsson, jak i zaproszony przez niego do współpracy Joe McPhee (sięgający tym razem po trąbkę kieszonkową) przez dłuższy czas prowadzą ze sobą bardzo kulturalny dialog. Ale…
…przychodzi wreszcie taki moment, kiedy obaj przypominają sobie o swoich freejazzowych korzeniach. Dzięki temu im bliżej końca, tym bardziej bezlitośnie traktują swoje instrumenty i uszy słuchaczy. Nikt jednak nie twierdził, że będzie łatwo! Album zamyka dziewięciominutowa kompozycja – jeśli w ogóle używanie takich określeń w kontekście muzyki improwizowanej jest właściwe – Ingebrigta Håkera Flatena „Vicky Di”. I znów (ach ten tytuł!) mamy do czynienia z free czystym jak łza – zrazu jeszcze dość chaotycznym, zanarchizowanym, z czasem coraz bardziej zazębiającym się i poukładanym. W pewnym momencie Ingebrigt, chcąc wzbogacić brzmienie, bierze nawet do ręki elektryczną gitarę basową i podłącza ją do efektu wywołującego sprzężenia. Ale ostatnie słowo i tak należy do Gustafssona! Bo to jego saksofon wieńczy dzieło. Jeśli znaliście wcześniejsze produkcje tria – włącznie z „Shake” sprzed trzech lat – niczym zaskoczeni nie będziecie, ale też Szwedowi i Norwegom wcale nie zależało na zaskakiwaniu kogokolwiek. Nagrali kolejny taki sam w formie album, tyle że wypełnili go nową treścią. I to wystarczy, by fani poczuli się usatysfakcjonowani.
koniec
22 maja 2018
Skład:
Mats Gustafsson – saksofon tenorowy, saksofon sopranowy
Ingebrigt Håker Flaten – kontrabas, gitara basowa
Paal Nilssen-Love – perkusja, instrumenty perkusyjne
Gościnnie:
Joe McPhee – trąbka kieszonkowa (2)

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Ente wcielenie Magmy
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Chociaż poprzednia płyta Rhùn, czyli „Tozïh”, ukazała się już niemal rok temu, najnowsza, której muzycy nadali tytuł „Tozzos”, wcale nie zawiera nagrań powstałych bądź zarejestrowanych później. Oba materiały są owocami tej samej sesji. Trudno dziwić się więc, że i stylistycznie są sobie bliźniacze.

więcej »

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
Sebastian Chosiński

25 IV 2024

Arild Andersen to w świecie europejskiego jazzu postać pomnikowa. Kontrabasista nie lubi jednak przesiadywać na cokole. Mimo że za rok będzie świętować osiemdziesiąte urodziny, wciąż koncertuje i nagrywa. Na dodatek kolejnymi produkcjami udowadnia, że jest bardzo daleki od odcinania kuponów. „As Time Passes” to nagrany z muzykami młodszymi od Norwega o kilkadziesiąt lat album, który sprawi mnóstwo radości wszystkim wielbicielom nordic-jazzu.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

Martin Küchen – lider freejazzowej formacji Angles 9 – zaskakiwał już niejeden raz. Ale to, co przyszło mu na myśl w czasie pandemicznego odosobnienia, przebiło wszystko dotychczasowe. Postanowił stworzyć – opartą na starożytnym greckim micie i „Odysei” Homera – jazzową operę. Do współpracy zaprosił wokalistkę Elle-Kari Sander, kolegów z Angles oraz kwartet smyczkowy. Tak narodziło się „The Death of Kalypso”.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.