WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Ida |
Dystrybutor | Solopan |
Data premiery | 25 października 2013 |
Reżyseria | Paweł Pawlikowski |
Zdjęcia | Łukasz Żal, Ryszard Lenczewski |
Scenariusz | Paweł Pawlikowski, Rebecca Lenkiewicz |
Obsada | Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Dawid Ogrodnik, Joanna Kulig, Adam Szyszkowski, Jerzy Trela |
Rok produkcji | 2013 |
Kraj produkcji | Polska |
Czas trwania | 80 min |
WWW | Polska strona |
Gatunek | dramat |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Oscary 2015: Esensja o „Idzie”Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski Z okazji zbliżającego się rozdania Oscarów, w którym nasza „Ida” walczy o statuetki w dwóch kategoriach (a czegoś takiego w historii polskiego kina jeszcze nie było) przedstawiamy wielogłos redakcji „Esensji” na temat dzieła Pawła Pawlikowskiego.
Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad WągrowskiOscary 2015: Esensja o „Idzie”Z okazji zbliżającego się rozdania Oscarów, w którym nasza „Ida” walczy o statuetki w dwóch kategoriach (a czegoś takiego w historii polskiego kina jeszcze nie było) przedstawiamy wielogłos redakcji „Esensji” na temat dzieła Pawła Pawlikowskiego. Paweł Pawlikowski |
WASZ EKSTRAKT: | |
---|---|
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Ida |
Dystrybutor | Solopan |
Data premiery | 25 października 2013 |
Reżyseria | Paweł Pawlikowski |
Zdjęcia | Łukasz Żal, Ryszard Lenczewski |
Scenariusz | Paweł Pawlikowski, Rebecca Lenkiewicz |
Obsada | Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Dawid Ogrodnik, Joanna Kulig, Adam Szyszkowski, Jerzy Trela |
Rok produkcji | 2013 |
Kraj produkcji | Polska |
Czas trwania | 80 min |
WWW | Polska strona |
Gatunek | dramat |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Zgadzam się z enderem, a od siebie dodam tylko, że decyzja o powierzeniu głównej roli amatorce jest dla mnie całkowicie niezrozumiała. Agata Trzebuchowska, jest jak to mówią tzw. "eye candy", ale niczym ponadto. Grana przez nią postać wymaga trochę więcej aktorskich umiejętności niż pokorne milczenie, wzrok zogniskowany w bliżej nieokreślonym punkcie w przestrzeni i wydukaniu od czasu do czasu krótkiego zdania. A do tego to tanie zakończenie wątku krwawej Wandy...
Siermiężna, antypolska szmira zakłamujaca historię. Ale czego się spodziewać po filmidle, którego reżyser o morderczyni Polaków Wolińskiej powiedział: "Fajna pani. Otwarta,ironiczna, ciepła". Dziełko idealnie wpisuję się w politykę przesuwania odpowiedzialności za holokaust z Niemców na Polaków. Tak więc nie dziwi ilośc nagród. Nihili novi sub sole. Rozumiem też, że recenzentom nie wolno pisać na ten temat, mogliby przeciez zostać antysemitami i stracić pracę. Bawcie się dalej.
Czekam kiedy wreszcie znajdzie się odważny i w ramach "polsko-żydowskich rozliczeń" (ulubione określenie recenzentów) zrobi film o tym jak Polacy RATOWALI Żydów. Jak myślicie, na ile Oscarów mógłby liczyć taki obraz? (pytanie retoryczne, proszę nie odpowiadać)
@wujek Oscar
Przecież się znalazł(a), całkiem niedawno. Agnieszka Holland, "W ciemności". Też nominowane do Oscara.
Rzeczywiście, zapomniałem o tym pół-erotyku, ale nic dziwnego bo to przeciętny film.
Podzielam zdanie Konrada Wągrowskiego. Ale oglądałem też filmy nieanglojęzyczne, które w ostatnich latach dostały oscara: "Fałszerzy" i "Wielkie piękno". IMO, "Ida" jest od tych dwóch filmów lepsza. Oscar dla niej nie byłby niczym szokującym.
P.S.
O "Lewiatanie" jest głośno z racji wydarzeń politycznych, nie jest lepszy niż "Ładunek 200".
Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.
więcej »Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.
więcej »Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
20 najlepszych polskich filmów XXI wieku
— Esensja
Esensja ogląda: Maj 2015 (3)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak
Oscary 2015: Rozdanie najgorsze i rozdanie ekscytujące. O nominacjach oscarowych dyskutuje Esensja
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski, Kamil Witek, Jarosław Robak
Oscary 2015: Ranking polskich nominacji Oscarowych
— Esensja
Oscary 2015: Ranking filmów nominowanych do Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego
— Esensja
Prezenty świąteczne 2014: 25 filmów na Gwiazdkę
— Esensja
Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Piotr Dobry
Porażki i sukcesy 2013, czyli filmowe podsumowanie roku
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Krzysztof Spór, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski
50 najlepszych filmów 2013 roku
— Esensja
Najlepsze filmy IV kwartału 2013
— Esensja
Oscary dla „Birdmana” i „Idy”!
Esensja przyznaje Oscary 2015
— Esensja
Rozdanie najgorsze i rozdanie ekscytujące. O nominacjach oscarowych dyskutuje Esensja
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski, Kamil Witek, Jarosław Robak
Ranking filmów nominowanych do Oscara 2015
— Esensja
Ranking polskich nominacji Oscarowych
— Esensja
Ranking filmów nominowanych do Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego
— Esensja
20 najbardziej pamiętnych przemów oscarowych
— Kamil Witek
Miłość zimna jak rozpalone żelazo
— Sebastian Chosiński
W miłości jak na wojnie
— Joanna Najbor
Esensja ogląda: Maj 2015 (3)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak
Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Piotr Dobry
Tu miejsce na labirynt…: Ente wcielenie Magmy
— Sebastian Chosiński
Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński
Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
— Sebastian Chosiński
Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
— Sebastian Chosiński
„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
— Sebastian Chosiński
Tu miejsce na labirynt…: Mityczna rzeka w jaskini lwa
— Sebastian Chosiński
Nie taki krautrock straszny: Czas (smutnych) rozstań
— Sebastian Chosiński
East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
— Sebastian Chosiński
Non omnis moriar: Praga pachnąca kanadyjską żywicą
— Sebastian Chosiński
PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
— Sebastian Chosiński
Szczerze mówiąc nie rozumiem tych wszystkich zachwytów nad "Idą". Oczywiście Agata Kulesza zagrała świetnie ale to akurat żadna niespodzianka. Oczywiście temat jest "kontrowersyjny" ale dla żadnego człowieka znającego choć trochę historię Polski podczas II wojny światowej nie ma w nim nic zaskakującego. Poza tym zostaje nader duszna siermiężna atmosfera lat 60, czarno białe statyczne ujęcia w stylu lat 60 i mroczna tajemnica z przeszłości młodej zakonnej nowicjuszki "zderzonej" u progu zakonnego życia z realnym światem. I tu mam wrażenie jakby ktoś wyciął postać z papieru i wstawił w szarobure dekoracje realnego socjalizmu - przecież postać Idy jest zupełnie wyprana z emocji i odrealniona. Spora w tym zasługa odtwarzającej jej rolę aktorki, która nie tyle gra co od czasu do czasu jest na ekranie. Wzrok skromnie spuszczony albo utkwiony gdzieś nie wiadomo gdzie - to właściwie tyle co można powiedzieć o jej wewnętrznych rozterkach czy w ogóle jakichkolwiek uczuciach. Świat jej się raptownie przewraca kompletnie do góry nogami - nic to, przecież trzeba zachować spooookój. Staje oko w oko z mrocznymi demonami przeszłości - i nic, właściwie nie widać żeby cokolwiek w niej drgnęło. I jeszcze epizod "próbowania prawdziwego życia" który jest po prostu żałośnie powierzchowny... Nie chce mi się wierzyć, że po autentycznej postaci taki dramat spłynąłby jak po kaczce i pozwolił niejako powrócić do punktu wyjścia. Zachowanie ciotki główniej bohaterki w tej sytuacji wydaje się o wiele bardziej prawdopodobne. Cóż, pewnie się nie znam i nie rozumiem "wielkości" tego dzieła ;)