Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Maria Agranowicz
‹Kochaj ich wszystkich›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKochaj ich wszystkich
Tytuł oryginalnyЛюби их всех
ReżyseriaMaria Agranowicz
ZdjęciaDmitrij Karnaczik
Scenariusz
ObsadaAliona Michajłowa, Siergiej Garmasz, Aleksandr Kuzniecow, Aleksandr Tronow, Kirył Safonow, Aleksandra Kisieliewa, Tatiana Guriejewa, Maria Agranowicz, Jelena Wownienko, Lidia Kuzniecowa, Kirył Dubrowicki, Galina Kaszkowska
MuzykaRace to Space, Wadim Majewski, Miriam Sechon
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania100 min
Gatunekmelodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Niewiara, Beznadzieja i Nienawiść
[Maria Agranowicz „Kochaj ich wszystkich” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Kochaj ich wszystkich” można odbierać jako portret współczesnej kobiety. Walczącej i zdeterminowanej. Wyzwolonej i dominującej nad mężczyznami. Gdyby nie fakt, że film ten jest dziełem reżyserki Marii Agranowicz, mogłyby go spotkać wręcz oskarżenia o męski szowinizm i chęć zdyskredytowania Wiary, Nadziei i Miłości (wyjaśnienie w tekście!).

Sebastian Chosiński

East Side Story: Niewiara, Beznadzieja i Nienawiść
[Maria Agranowicz „Kochaj ich wszystkich” - recenzja]

„Kochaj ich wszystkich” można odbierać jako portret współczesnej kobiety. Walczącej i zdeterminowanej. Wyzwolonej i dominującej nad mężczyznami. Gdyby nie fakt, że film ten jest dziełem reżyserki Marii Agranowicz, mogłyby go spotkać wręcz oskarżenia o męski szowinizm i chęć zdyskredytowania Wiary, Nadziei i Miłości (wyjaśnienie w tekście!).

Maria Agranowicz
‹Kochaj ich wszystkich›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKochaj ich wszystkich
Tytuł oryginalnyЛюби их всех
ReżyseriaMaria Agranowicz
ZdjęciaDmitrij Karnaczik
Scenariusz
ObsadaAliona Michajłowa, Siergiej Garmasz, Aleksandr Kuzniecow, Aleksandr Tronow, Kirył Safonow, Aleksandra Kisieliewa, Tatiana Guriejewa, Maria Agranowicz, Jelena Wownienko, Lidia Kuzniecowa, Kirył Dubrowicki, Galina Kaszkowska
MuzykaRace to Space, Wadim Majewski, Miriam Sechon
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania100 min
Gatunekmelodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Stwierdzenie, że Maria Agranowicz (rocznik 1989) urodziła się na planie filmowym będzie oczywiście przesadą, ale jeżeli potraktujemy je symbolicznie, to próba jego obrony przed sądem wcale nie byłaby z góry skazana na niepowodzenie. Ojcem młodej reżyserki jest bowiem operator Michaił Agranowicz („Karp rozmrożony”), a ona sama już od trzynastego roku życia zarabiała, pracując na planie jako dziewczyna od „klapsów”. Później próbowała swych sił jako drugi reżyser, w końcu wybrała się na studia reżyserskie w moskiewskim Wszechrosyjskim Państwowym Instytucie Kinematografii (WGIK), gdzie fachu uczył ją Władimir Chotinienko. Pierwszy krótkometrażowy obraz, zatytułowany „Ćwiczenie numer 1”, nakręciła jako szesnastolatka – i to on stał się jej przepustką do WGIK-u. Naukę w murach tej szacownej uczelni podsumowała natomiast dziełkiem „No Problem” (2010), który uznany został za najlepszą fabułę na Moskiewskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych oraz uznany został za najlepszy debiut na Kinoszoku w Anapie, gdzie prezentowane są dokonania kinematografii Wspólnoty Niepodległych Państw i krajów nadbałtyckich, będących byłymi republikami Związku Radzieckiego.
Biorąc pod uwagę ten sukces, może dziwić, że na swój kinowy debiut Agranowicz czekała od tamtego momentu dziewięć lat. „Kochaj ich wszystkich”, do którego scenariusz napisała sama reżyserka, zaprezentowano po raz pierwszy podczas ubiegłorocznego Kinotawru w Soczi. Konkurencja była tam jednak olbrzymia i tak wartościowa (vide „Byk”), że samo nominowanie do Grand Prix należy uznać za spory sukces. Do kin w Rosji obraz trafił 3 października, ale sukcesu – mimo wartkiej akcji i niezłej obsady – nie odniósł. Może był za szczery. Za prawdziwy. Zbyt dosłowny. Jego główną bohaterką jest młoda, mniej więcej trzydziestoletnia kobieta, która wie, czego chce od życia i sięga po to pewną ręką. Choć może łatwiej byłoby powiedzieć czego nie chce. Otóż nie chce żyć, jak jej matka i brat – gnieździć się w niewielkim mieszkanku na moskiewskim blokowisku i skupiać się jedynie na tym, by było co włożyć do garnka. W czasie gdy inni mają wszystko i żyją na poziomie, o jakim dziewięćdziesiąt procent mieszkańców Rosji może jedynie pomarzyć.
Kobieta ma przynajmniej dwa atuty, jakie pomagają jej osiągnąć sukces – jest niewyobrażalnie piękna i bardzo inteligentna. Obmyśla więc plan, a w zasadzie trzy plany, bo zawsze musi mieć coś w zanadrzu. Gdy jeden nie wypali, nie może przecież zostać na lodzie, bez środków do życia. Zawsze stara się zawczasu przygotować dla siebie miękkie lądowanie. Plan jest prosty (mimo że jego realizacja wymaga wielkiej zapobiegliwości i karności) – żyć na koszt bogatych mężczyzn, biznesmenów, którzy nie liczą się z groszem i są w stanie zapewnić jej luksusy. Dla Anatolija – przedsiębiorcy w średnim wieku – jest Nadieżdą (Nadzieją), piękną kochanką, która czeka na niego w domu z obiadem. Dla Dmitrija – właściciela siłowni i baru – poznaną w dramatycznych okolicznościach Wierą (Wiarą), której ten stara się pomóc, odpokutowując własną winę i chwilę nieuwagi za kierownicą. Z kolei dla najstarszego w tym gronie Gleba Anatoljewicza – kierującego dużym domem wydawniczym – jest Liubą (Miłością), zakochaną w literaturze studentką uniwersytetu, radosnym podlotkiem, potrafiącym owinąć sobie zakochanego w niej mężczyznę wokół palca.
A kim jest naprawdę? Odpowiedź na to pytanie otrzymujemy partiami i w dużej mierze służy ona autorce do usprawiedliwiania działań swojej bohaterki. W każdym razie – wbrew pozorom – wcale nie jest jej lekko. Kobieta żyje w trzech równoległych rzeczywistościach, wszystko musi planować z wyprzedzeniem, uważać na to, by nie popełnić błędu, bo każda wpadka może okazać się niezwykle kosztowna. Dlatego też odpowiednio wcześniej przygotowuje sobie drogę wyjścia. Sztukę manipulowania innymi i kombinowania opanowuje praktycznie do perfekcji – nie cofa się nawet przed szantażem i przekupstwem. Zdaje się być osobom całkowicie pozbawioną skrupułów i moralności. Ale czy na pewno? Gdy jej idealny plan zaczyna jednak stopniowo szwankować, staje przed najpoważniejszym z dotychczasowych dylematów – co wybrać: miłość i stabilizację czy zapewniające jej dreszczyk emocji dalsze życie na najwyższych obrotach oraz związane z tym pieniądze i luksusy? Choć Maria Agranowicz jest dla swej bohaterki nadzwyczaj wyrozumiała, zdaje sobie sprawę, że nie może przekroczyć granicy, za którą czekałyby ją oskarżenia o promowanie cynizmu i zachowań niegodnych, dlatego…
…przychodzi moment, kiedy Nadieżda / Wiera / Liubow musi zapłacić za swoje kombinacje i nieuczciwość. Zbrodnię musi czekać zasłużona kara. „Kochaj ich wszystkich” jest popisem aktorskim młodziutkiej Aliony Michajłowej, dla której był to pierwszy występ na dużym ekranie (wcześniej zaliczyła jedynie kilka ról telewizyjnych). Na drugim planie błyszczą natomiast doświadczony Siergiej Garmasz („Zimne tango”, „Matylda”, „Dwa bilety do domu”) jako Gleb Anatoljewicz oraz – będący ostatnio na fali wznoszącej – Aleksandr Kuzniecow („Kwas”, „Wielka poezja”, „Braterstwo”) w roli Dmitrija. Ścieżkę dźwiękową wypełniają idealnie pasujące do fabuły utwory elektroniczno-triprockowej formacji Race to Space, której ton nadają Wadim Majewski („T-34”, „Ambiwalencja”) oraz do tej pory udzielająca się jako aktorka Miriam Sechon („Bukiet bzu”, „Udar słoneczny”). Za zdjęcia odpowiada natomiast Dmitrij Karnaczik, które czytelnicy „Esensji” poznali przy okazji wielkiego historycznego widowiska „Scyta” (2017).
koniec
5 lipca 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.